15 Μαΐ 2012

REDprofessor7: VENI VIDI VICI



Veni Vidi Vici (ήλθον, είδον, ενίκησα) Το ιστορικό απόφθεγμα του Ιούλιου Καίσαρα προς την Ρωμαική Σύγκλητο μετά την μάχη της Ζέλας (Αιγυπτιακή πόλη χαχαχα) ίσως ειπώθηκε για λάθος συμβάν. Μάλλον η σαφής εννοιολογική σημασία της προτάσεως λαμβάνει περισσότερη αξία εάν αυτή περιγράψει το γενικότερο νόημα της κατάκτησης αυτού του τίτλου απο τον Ολυμπιακό μας. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, εκεί που όλοι τον είχαν χαμένο από χέρι μόλις πάτησε το ιερό χώμα της Πόλης. Ο Ολυμπιακός μας πήγε, τους είδε και πολύ απλά... τους ΝΙΚΗΣΕ !!!




Είναι αλήθεια αδέρφια μου, είναι γεγονός, ο Ολυμπιακός είναι Πρωταθλητής Ευρώπης! Με μία θρυλική ανατροπή στην τελευταία περίοδο και με νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη στο τέλος, οι Πειραιώτες επέστρεψαν στον θρόνο τους, κερδίζοντας την ΤΣΣΚΑ με σκορ 61-62. Τρέλαναν την Ευρώπη οι Πειραιώτες.





Η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία της διοργάνωσης είναι γεγονός! Τέτοια ανατροπή σε τελικό Euroleague δεν ξανάγινε! Οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς στο τέλος της τρίτης περιόδου έχαναν με σκορ 53-40, έφτασαν να χάνουν με 19 πόντους διαφορά, αλλά πραγματοποίησαν μία συγκλονιστική ανατροπή στο τελευταίο δεκάλεπτο (8-22), κουβαλώντας πολλά κιλά "καρύδια" πάνω τους, καταφέρνοντας να γυρίσουν ένα ματς που θεωρούνταν χαμένο. Οι Πειραιώτες έβγαλαν άμυνες, σημείωσαν μεγάλα σουτ και στο τέλος το καλάθι του Γιώργου Πρίντεζη αποδείχτηκε νικητήριο, προσφέροντας στους ερυθρόλευκους το δεύτερο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της ιστορίας τους. Μάγκες, μας κάνατε υπερήφανους. Δακρύσαμε! Το ωραιότερο μπασκετικό παραμύθι είναι ερυθρόλευκο.


Συγκλονιστική εμφάνιση από τον ψυχωμένο Κώστα Παπανικολάου, ο οποίος έκανε το ματς της ζωής του. Το "μωρό" έγινε άντρας, σημειώνοντας 18 πόντους (2/2δ, 5/6β) και μεγάλα σουτ (3/3τρ). Καταπληκτικό ματς από τον Βασίλη Σπανούλη (15π), ενώ ο Γιώργος Πρίντεζης αν και ξεκίνησε νευρικά το παιχνίδι στην επανάληψη ήταν εκπληκτικός. Σημείωσε καθοριστικά σουτ, ενώ πέτυχε και το νικητήριο καλάθι στο τέλος, το οποίο και έδωσε το τρόπαιο στον Ολυμπιακό. Μάντζαρης (3π), Άντιτς (7π), Σλούκας (4π) και Κέσελ (3π), σημείωσαν τους υπόλοιπους πόντους των ερυθρολεύκων. Οι Αμερικανοί των Πειραιωτών δεν βρέθηκαν σε καλή ημέρα, αλλά αυτό ελάχιστη σημασία είχε, καθώς η επική ανατροπή των ερυθρολεύκων στο τέλος τα σκεπάζει όλα. Ο Ολυμπιακός είναι Πρωταθλητής Ευρώπης!


        
          ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ !!!






Ο αγώνας

Ο Έισι Λο συμπεριλήφθηκε κανονικά στη 12άδα, με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να παίρνει το ρίσκο, καθώς ο Αμερικανός ήθελε πάση θυσία να αγωνιστεί. Στη 12άδα προτιμήθηκε ο Παπαδόπουλος αντί του Βασιλόπουλου, προφανώς για μία ακόμα λύση στη γραμμή των ψηλών. Οι ερυθρόλευκοι άρχισαν το ματς με τους Μάντζαρη, Σπανούλη, Kέσελ, Άντιτς, Ντόρσεϊ και η ΤΣΣΚΑ άρχισε με τους Τεόντοσιτς, Σισκάουσκας, Κιριλένκο, Κριάπα, Κρστιτς.

Καλές άμυνες και από τις δύο ομάδες, πολλές άστοχες επιθέσεις εκατέρωθεν και χαμηλό σκορ στην πρώτη περίοδο. Ο Ολυμπιακός έπειτα από ένα καλό αρχικό διάστημα δεν είχε καλές επιλογές στην επίθεση. Ο Κέσελ ανέλαβε αρχικά τον Κιριλένκο και ο Σισκάουσκας τον Σπανούλη. Με ατομική ενέργεια του Άντιτς, ο Θρύλος άνοιξε το σκορ (2-0), αλλά ισοφάρισε άμεσα ο Σισκάουσκας (2-2). Με τρίποντο του Σπανούλη στο 4' από την κορυφή, η πειραϊκή ομάδα προηγήθηκε με 5-2.

Η ΤΣΣΚΑ δεν μπορούσε να βρει διαδρόμους προ το καλάθι, σκοράροντας μόλις δύο πόντους στο πρώτο πεντάλεπτο. Ο Ολυμπιακός, όμως, συμπλήρωσε γρήγορα πέντε ομαδικά φάουλ και η ομάδα της Μόσχας πήγε γρήγορα στις βολές και το 5-2 του 4'. Ο Τεόντοσιτς μείωσε σε 5-4 στο 6'. Από εκείνο το σημείο και μέχρι το 13', οι Μοσχοβίτες σκόραραν μόνο από τη γραμμή των βολών. Ο Ντόρσεϊ συμπλήρωσε δύο φάουλ στο 8', κάνοντας και τέσσερα λάθη.

Οι παίκτες του "Ντούντα" δεν είχαν καθαρό μυαλό και "εγκλωβίστηκαν" στην άμυνα της ρωσικής ομάδας. Ο Θρύλος προηγήθηκε για τελευταία φορά με 7-6 έπειτα από ατομική ενέργεια και καλάθι του Παπανικολάου στο 7'. Έτσι, το πρώτο δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε με την ΤΣΣΚΑ να προηγείται με 10-7, με τους τελευταίους έξι πόντους της από τη γραμμή των βολών. Έγιναν λίγα σουτ εκατέρωθεν στην πρώτη περίοδο, όπου οι δύο ομάδες έκαναν από επτά λάθη. Η ΤΣΣΚΑ είχε 2/5 δίποντα, 0/2 τρίποντα και 6/8 βολές, ενώ ο Ολυμπιακός 2/7 δίποντα, 1/5 τρίποντα και καμία βολή! Από τη γραμμή της φιλανθρωπίας, το συγκρότημα του Γιόνας Καζλάουσκας πήρε προβάδισμα στο σκορ.

H TΣΣΚΑ μπήκε πιο δυνατά στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να δημιουργήσει και να σκοράρει. Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν βγαίνουν τα μαρκαρίσματα στις δύο ομάδες, καθώς η ρωσική ομάδα διαθέτει πιο ψηλά κορμιά. Οι τυπικά γηπεδούχοι συντήρησαν μία διαφορά και προηγήθηκαν με 11-16 στο 15'. Στο 15', ο Ολυμπιακός σκόραρε για πρώτη φορά εντός πεδίας ύστερα από "στείρα" οκτώ λεπτά.

Σε εκείνο το σημείο, αφήνιασε ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος σημείωσε τρία συνεχόμενα τρίποντα και η διαφορά "εκτοξεύτηκε" στο +12 για την ΤΣΣΚΑ, που προηγήθηκε με 25-13 στο 16'. Βρήκε το παιχνίδι ο Μίλος για να κάνει σπουδαία εμφάνιση. Οι ερυθρόλευκοι ήταν άστοχοι και είναι χαρακτηριστικό πως έκαναν την πρώτη τους ασίστ στην αναμέτρηση στο 15' (Σπανούλης σε Παπανικολάου, που κάρφωσε, μειώνοντας σε 13-19). Ο Ολυμπιακός βρήκε σκοράρισμα στο πρώτο ημίχρονο μόνο από τρεις παίκτες του: 9 ο Σπανούλης, 9 ο Παπανικολάου και 2 ο Άντιτς. Έτσι, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας προηγήθηκε με 34-20 ύστερα από 20 λεπτά αγώνα.

Ο τελικός είχε... στραβώσει για τον Ολυμπιακό. Για τα καλά. Η ΤΣΣΚΑ προηγήθηκε 38-22', με δύο συνεχόμενα καλάθια του Κρστιτς. Το +16 ήταν η μεγαλύτερη διαφορά για τους Ρώσους στο 22'. Δύο τρίποντα, ένα από τον Παπανικολάου και ένα από τον Σπανούλη μείωσαν τη διαφορά στο 23' (41-30). Στο μεταξύ, ο Τεόντοσιτς είχε πετύχει το τέταρτό του τρίποντο στον τελικό, κόντρα στην πρώην ομάδα του. Η ΤΣΣΚΑ, όμως, απάντησε από το τρίποντο με δύο σερί εύστοχα σουτ από τους Κριάπα και Κιριλένκο. Το σκορ έγινε 47-31 υπέρ των Ρώσων στο 25'.

Είναι εκπληκτικό πως είχαμε φτάσει στο 26' και ο Ολυμπιακός σκόραρε μόνο με τρεις παίκτες. Σπανούλης, Παπανικολάου και Άντιτς! Με το σκορ στο 47-34 υπέρ του φαβορί. 15 ο Σπανούλης, 12 ο Παπανικολάου και 7 ο Άντιτς. Καμία άλλη βοήθεια. Η ΤΣΣΚΑ έφτασε τη διαφορά στη μεγαλύτερη τιμή της στο 28', καθώς προηγήθηκε με 51-34 έπειτα από καλάθια των Σισκάουσκας, Γκόρντον και Σβεντ. Πλέον, τα δεδομένα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ανατραπούν.

01:55 πριν από το τέλος της τρίτης περιόδου, σκόραρε τέταρτος παίκτης από τον Ολυμπιακό. Ο Σλούκας με 1/2 βολές μείωσε σε 53-35. Με λέι απ του Πρίντεζη στον αιφνιδιασμό, η πειραϊκή ομάδα μείωσε σε 53-37 στο 29'. Η πειραϊκή ομάδα είχε αρχίσει την απέλπιδα προσπάθειά της για να ανατρέψει τα δεδομένα. Το τρίτο δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε με το σύνολο του "Ντούντα" να μαζεύει ακόμα περισσότερο τη διαφορά με τρίποντο του Μάντζαρη από τη γωνία (53-40).

Ο Ολυμπιακός είχε να καλύψει ακόμα 13 πόντους διαφορά. Είχε δέκα λεπτά στη διάθεσή του. Στο 31', ο Σλούκας με νέο τρίποντο μείωσε στους 10! Στο ίδιο λεπτό, ο Πρίντεζης κατέβασε τη διαφορά σε μονοψήφιο αριθμό με ωραίο χουκ! 53-45! Ρε Θρύλε, αν το κάνεις κι αυτό! Ο Ολυμπιακός, χωρίς τον αρχηγό του, έκανε ένα μικρό θαύμα! Νέο τρίποντο από τον Κέσελ και 53-48 στο 32'! Ερυθρόλευκο σερί 14-0! Η ΤΣΣΚΑ σκόραρε στο 34' και "έγραψε" το 55-48, σκοράροντας έπειτα από περίπου πέντε αγωνιστικά λεπτά. Οι ερυθρόλευκοι είχαν κάποιες άστοχες επιλογές και στο 35' το σκορ παρέμενε αναλλοίωτο.

Στη συνέχεια ο Πρίντεζης πήγε στις βολές, όπου και μείωσε σε 55-50, ενώ στη συνέχεια με ένα ψυχωμένο λέι απ από τον ίδιο μείωσε τη διαφορά στο τρίποντο (55-52). Σε εκείνο το σημείο οι διαιτητές με το έτσι θέλω πήγαν στις βολές τον Κρστιτς, ενώ έκανε βήματα, ο οποίος ευστόχησε "γράφοντας" το 57-52. Στην επόμενη επίθεση ο Ολυμπιακός έκανε λάθος, με τον Κιριλένκο να σημειώνει ένα απίθανο καλάθι (59-52). Ο ψυχωμένος Παπανικολάου, όμως, με ένα ακόμα τρίποντο μείωσε την διαφορά στους τέσσερις (59-55).

Πλέον, η κάθε φάση είχε σημασία, με τον Ολυμπιακό να βγάζει άμυνα, αλλά το τρίποντο του Μάντζαρη ήταν άστοχο. Η βολή του Κιριλένκο έκανε το 60-55, ο Σπανούλης αστόχησε από την περιφέρεια, αλλά το επιθετικό ριμπάουντ του Παπανικολάου και η βολή του έριξε τη διαφορά (60-56). Ο Πρίντεζης με λέι απ μείωσε στο σουτ (60-58) στο 1'07'', ενώ στη συνέχεια ο Τεόντοσιτς με βολή "έγραψε" το 61-58. Οι Ρώσοι στη συνέχεια έστειλαν στις βολές τον "Παπ", ο οποίος έβαλε και τις δύο, μειώνοντας στον πόντο (61-60), ενώ έμεναν 10'' πριν τελειώσει ο τελικός.

Ο Ολυμπιακός έκανε φάουλ πάνω στον Σισκάουσκας, ο οποίος έχασε και τις δύο βολές, ενώ στην τελευταία επίθεση, ο Πρίντεζης σημείωσε το νικητήριο καλάθι του αγώνα, με τους Πειραιώτες να κερδίζουν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με σκορ 61-62.

   
    ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2011-12











Η φετινή ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού είναι Πρωταθλήτρια Ευρώπης! Το έχετε καταλάβει; Έχετε συνηδητοποιησει την τεράστια επιτυχία των παιδιών; Οι ερυθρόλευκοι πραγματοποίησαν τον μεγαλύτερο άθλο στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όσον αφορά σε διασυλλογική διοργάνωση. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα προβλήματα και με το πως ξεκίνησε η σεζόν, το γεγονός πως ήταν αουτσάιντερ, αλλά και με την ανατροπή που πραγματοποίησαν. Να χάνεις με 19 πόντους, από το μεγάλο φαβορί της διοργάνωσης, με το τεράστιο και πλούσιο μπάτζετ, έχοντας παίκτες επιπέδου NBA και εσύ να καταφέρνεις με τεράστιο πάθος, θάρρος, πείσμα, αγωνιστικό θράσος, "καρύδια" και ψυχή, να γυρνάς ένα ματς που κατά τους περισσότερους ήταν χαμένο. "Πάει τελείωσε το ματς, δεν βλέπετε η ομάδα", μου έλεγαν συνάδελφοι στο γραφείο προς το τέλος της 3ης περιόδου. "Υπομονή, έχουμε χρόνο ακόμη. Αυτή την ομάδα φέτος την έχω δει να πραγματοποιεί τεράστιες ανατροπές. Θα το γυρίσουν", έλεγα. Διότι αυτή η ομάδα, πλέον, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη μου.




Το επικό come-back που πραγματοποίησε ο Ολυμπιακός στην τελευταία περίοδο δεν ξανάγινε! Ό,τι και να πεις είναι λίγο. Η τελευταία φάση του αγώνα, οι χαμένες βολές του Σισκάουσκας, η ασίστ του Σπανούλη και το σουτ του Πρίντεζη, θα μείνουν στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ ως ένα από τα κορυφαία highlight όλων των εποχών. Τι να πεις για αυτήν την φάση; Τα συναισθήματα που σε έκανε να νιώσεις είναι μοναδικά και συγκλονιστικά. Προσωπικά τέτοια ανατριχίλα δεν έχω ξανανιώσει στην ζωή μου. Δάκρυσα από συγκίνηση και ξέσπασα. Όχι μόνο λόγω αγάπης προς την ομάδα της πόλης μου, αλλά και λόγω δουλειάς, καθώς μου έχει δοθεί η ευκαιρία μέσω τουRedPlanet.gr να κάνω το ρεπορτάζ της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού. Της Πρωταθλήτριας Ευρώπης! Το λέω και το ξαναγράφω για να το εμπεδώσω καλύτερα. Γιατί ξέρω καλά τις δυσκολίες που πέρασε.



Διότι ακολουθώντας την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού από την αρχή της σεζόν, ζώντας έναν δύσκολο χειμώνα στο ΣΕΦ, όπου οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς έπαιζαν μπάσκετ (το πολύ) μπροστά σε 3.000 κόσμο (και άλλες φορές σε άδειες εξέδρες), όπως είπε και ο πρόεδρος της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Παναγιώτης Αγγελόπουλος, αυτά τα παιδιά κατάφεραν να κερδίσουν (και πάλι) τον κόσμο τους και να κατακτήσουν την Ευρώπη!  Στην τελευταία επίθεση των Πειραιωτών, σε εκείνα τα θρυλικά, πλέον, 10 δευτερόλεπτα, δεν ξέρω για εσάς, αλλά σε εμένα μου ήρθε η ειικόνα με το τρίποντο του Τόμπσον το '94 στο Τελ Αβίβ, το όποιο θυμάμαι με είχε κάνει να κλαίω σαν παιδί, όντας 11 ετών, τότε. "Κάτι μας χρωστάει ο θεός για εκείνο το χαμένο Ευρωπαϊκό. Δεν γίνεται αλλιώς, θα πρέπει να επικρατήσει Θεία δίκη. Πρέπει να το πάρουμε με καλάθι στο τέλος", έλεγα μέσα μου, όπως και έγινε. Η στιγμή που έδωσε την ασίστ ο Σπανούλης και βλέποντας το σουτάκι του Πρίντεζη να καταλήγει στο καλάθι βρίσκοντας μόνο δίχτυ με έκανε αυθόρμητα όχι μόνο να το πανηγυρίσω με όλη μου την ψυχή, αλλά και να δακρύσω αυθόρμητα από χαρά, όπως και τώρα ακόμη έχω αφήσει τον εαυτό μου ελεύθερο και γράφω ό,τι νιώθω, ό,τι σκέφτομαι. Η περίσταση το επιτρέπει. Το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη μέσα μου "ξόρκισε" το φάντασμα του Τόμπσον. Ο Γιώργος, πλέον, θα είναι ο εφιάλτης των Ρώσων και... καληνύχτα τους!

Η φετινή πορεία της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού μοιάζει σαν ένα υπέροχο παραμύθι, το οποίο δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως συμβαίνει τώρα, πως το ζεις, πως είναι πραγματικότητα. Η ιστορία της θα μπορούσε να κινήσει το ενδιαφέρον σεναριογράφων ώστε να γίνει ταινία. Από την απαξίωση στην απόλυτη καταξίωση. "From Zero-es, to Hero-es", που λένε και στις ΗΠΑ. Σκεφτόμουν το πως ξεκίνησε η φετινή σεζόν και το που έχει φτάσει το ερυθρόλευκο σύνολο και ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω 100% πως οι Πειραιώτες είναι Πρωταθλητές Ευρώπης. Και δεν είναι μόνο το γεγονός, αλλά και ο τρόπος που ήρθε. Να φτάνεις στο σημείο να μένεις πίσω στο σκορ με 19 πόντους διαφορά, να πηγαίνεις στα αποδυτήρια στο ημίχρονο χάνοντας με σκορ 34-20, η τρίτη περίοδος να σε βρίσκει να ακολουθείς με 53-40 και στο τελευταίο δεκάλεπτο να κάνεις μία ανεπανάληπτη ανατροπή (8-22 το σκορ στην 4η π.), παίζοντας συγκλονιστική άμυνα και βγάζοντας πάθος, καρδιά και ψυχή στην επίθεση, κερδίζοντας το τρόπαιο με καλάθι "buzzer-beater" στο τέλος του παιχνιδιού. Αυτά ούτε στο Hollywood δεν γίνονται. Απίστευτο και όμως Ολυμπιακό!



Θυμάμαι πριν από 9 μήνες, στα τέλη Αυγούστου, όταν και δόθηκε το καθιερωμένο ραντεβού στα πάρκινγκ του ΣΕΦ ώστε η ομάδα να αναχωρήσει για το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας της με προορισμό το Καρπενήσι. Ελάχιστοι δημοσιογράφοι είχαμε δώσει το "παρών" εκεί, όπως κατά την διάρκεια της σεζόν λίγοι ήταν αυτοί που στήριξαν την ομάδα. Είτε ρεπόρτερς, είτε φίλαθλοι. Δεν λέω πως κανείς περίμενε πως η ομάδα θα φτάσει ως εδώ. Αλλά σημασία είχε πως εκείνα τα λίγα άτομα την στήριξαν και ήταν δίπλα της. Σε εκείνα τα "παγωμένα" βράδια και απογεύματα στο ΣΕΦ, όπου οι φωνές ακουγόντουσαν λες και η ομάδα έκανε προπόνηση. Υπήρχε, άλλωστε, μία σχετική κατήφεια και απογοήτευση για την αποδυνάμωση του ρόστερ, κανείς δεν ήταν σίγουρος για την παραμονή ή όχι των Αγγελόπουλων στην διοικητική ηγεσία της ομάδας και αν κάποιος σου έλεγε πως αυτό το σύνολο θα έφτανε έως τον τελικό της Euroleague, θα τον πέρναγες για παλαβό. Μου έρχονται στην μνήμη ορισμένα πράγματα, όπως η τραγική εμφάνιση και η ήττα με κατεβασμένα χέρια στην πρεμιέρα στο Μπιλμπάο, με ορισμένους να αναφωνούν "που πάμε με δαύτους", αλλά και το χαμένο ματς στην Ιταλία από την Καντού (με εκείνο το χαμένο λέι-απ στο τέλος του Χάινς) με την ομάδα να μετράει αρνητικό ρεκόρ (νίκτες-ήττες) με 1-3 και τους περισσότερους να αμφιβάλουμε για το αν οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς θα καταφέρουν να φτάσουν στο TOP-16.!

Εκεί, βέβαια, άρχισε η ολική επαναφορά. Έγιναν οι δύο (καθοριστικές) αλλαγές στους Αμερικανούς (Ντόρσεϊ αντί Χάουαρντ, Λο αντί Λούκας), ο Ίβκοβιτς αξιοποίησε τον Σλούκα, η ομάδα "έδεσε", ξεκίνησε να παίρνει μεγάλες νίκες, έμαθε να κερδίζει τα ματς στο τέλος, κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι της και να μην χάνει διαφορές (καθώς έφτασε στο +15 και μετά έχανε συνήθως έχανε το προβάδισμα που κατάφερνε με κόπο) και οι παίκτες μεταξύ τους βρήκαν την απαιτούμενη "χημεία" και να τα αποτελέσματα. Αποδείχθηκε πως το ταβάνι της δεν ήταν το TOP-16, αλλά μόνο ο ουρανός, τα αστέρια, η κορυφή της Ευρώπης. Ό,τι και να πούμε για την τεράστια επιτυχία αυτής της ομάδας είναι λίγο. Αξίζουν σε όλους πολλά συγχαρητήρια. Σε παίκτες, προπονητικό-τιμ, το σταφ της ομάδας, στην διοίκηση στους φιλάλους. Ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του, μικρό ή μεγάλο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις ξεχωριστές στιγμές που μας έκαναν να ζήσουμε και ένα ακόμη μεγαλύτερο συγνώμη που κατά περιόδους βιαστήκαμε να βγάλουμε λανθασμένα συμπεράσματα. Δεν κατάφερε ο Ολυμπιακός να πάρει Ευρωπαϊκό το 2010 έχοντας το ποιοτικότερο ρόστερ στην ιστορία του, με Κλέιζα, Τσίλντρες, Τεόντοσιτς, Παπαλουκά, Βούιτσιτς, Μπουρούση, Σχορτσανίτη, Χαλπερίν, και τους υπόλοιπους αστέρες, και κατάφερε να το πάρει με παιδιά νεαρά και άπειρα, όπως τους Παπανικολάου (πραγματοποίησε συγκλονιστική εμφάνιση, ήταν ο MVP του τελικού), Σλούκα, Μάντζαρη, οι οποίοι έκαναν κατάθεση ψυχής στον τελικό. Η αποθέωση της ομάδας!

Θα ήθελα να σταθώ όμως και σε δύο παίκτες του Ολυμπιακού. Στον Βασίλη Σπανούλη και τον Γιώργο Πρίντεζη. Λίγο μετά το τέλος του τελικού και οι δυο τους δάκρυσαν από χαρά για αυτή την τεράστια επιτυχία Ο καθένας για τους λόγους. Πέρα το γεγονός πως η συνολική προσπάθεια της ομάδας ανταμείφθηκε με το Πρωτάθλημα Ευρώπης, ο καθένας είχε τους λόγους. Ο Red-Bill πριν δύο χρόνια πήρε με τεράστια απόφαση ζωής, αφήνοντας τους πράσινους για την ομάδα του Πειραιά. Διότι ήθελε μία ομάδα στην οποία να τον σέβονται και να τον εκτιμούν περισσότερο. Δεν ήταν μόνο θέμα χρημάτων, αλλά και προσωπικών σχέσεων. Επέλεξε το μεγάλο λιμάνι και έβαλε στόχο να κατακτήσει με τον Ολυμπιακό τόσο το ελληνικό πρωτάθλημα, όσο και την Ευρωλίγκα. Το περασμένο δύσκολο καλοκαίρι, αλλά και κατά της διάρκεια της σεζόν, αρκετοί αμφισβήτησαν όχι μόνο τις ικανότητες του, αλλά και την επιλογή του να φορέσει τα ερυθρόλευκα. Τον αποδοκίμασαν, τον πρόσβαλαν και τον έθιξαν.

O Bασίλης Σπανούλης, όμως, εντός γηπέδου έδωσε την καλύτερη του απάντηση! Πρωταθλητής Ευρώπης με τον Ολυμπιακό, μέλος της κορυφαίας πεντάδας στην Euroleague και MVP του Final-Four και... Άντε Γειά! Όσον αφορά τον Γιώργο Πρίντεζη, είναι ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού στο ρόστερ, ο οποίος είναι "γαύρος" από παιδκάκι. Ποτέ του δεν το έκρυψε. Αγαπάει αυτήν την ομάδα, όπως ο κάθε φίλαθλος των ερυθρολεύκων. Έζησε και πέρασε δύσκολες στιγμές. Το περασμένο καλοκαίρι δούλεψε σκληρά και εργατικά. Κάτι του χρωστούσε όμως ο θεός. Φέτος είναι ο δεύτερος πολυτιμότερος παίκτη της ομάδας, μετά τον Red-Bill, αποτελεί έναν εκ των βασικών πρωταγωνιστών αυτής της επιτυχίας, όντας ο πιο βελτιωμένος παίκτης στην Ευρώπη. Οι κόποι του ανταμείφθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το μομέντουμ του τελικού, τα παιχνίδια της ζωής και του αθλητισμού, τον έφεραν στην ευτυχή θέση να είναι ο άνθρωπος που έδωσε το δεύτερο Πρωτάθλημα Ευρώπης στην ιστορία του συλλόγου, στην ομάδα της καρδιάς του.

Τι άλλο να πούμε για αυτήν την ομάδα; Μάγκες μας κάνατε υπερήφανους! Δεν χορταίνουμε να βλέπουμε τα βίντεο από τον τελικό, το τελευταίο σουτ, την απίθανη ανατροπή και τις φωτογραφίες που κρατάτε το Ευρωπαϊκό. Συγκίνηση και δάκρυα χαράς. Το αξίζατε πέρα για πέρα. Σας ευχαριστούμε για αυτές τις υπέροχες αναμνήσεις που μας προσφέρατε. Τεράστιος προπονητής ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Αυτή η ομάδα είναι έργο "Ντούντα" και είναι πάρα πολύ συγκινητικό να βλέπεις τον 69χρονο προπονητή, ύστερα από 15 χρόνια να κατακτάει το δεύτερο του Πρωτάθλημα Ευρώπης ξανά με τον Ολυμπιακό. Μεγάλη δικαίωση και για την οικογένεια Αγγελόπουλου. Έχουν ξοδέψει τόσα εκατομμύρια για να φέρουν τους ερυθρόλευκους στην κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και το πέτυχαν όταν μείωσαν το μπάτζετ δηλώνοντας πως θα στηρίξουν τα νέα παιδιά. Είμαστε Πρωταθλητές Ευρώπης. Το πήραμε, ζήστε το, απολαύστε το, χαρείτε το και προ πάντων στηρίξτε, πλέον, την προσπάθεια της ομάδας ώστε να κατακτήσει και το Ελληνικό Πρωτάθλημα. Όλοι ΣΕΦ στις 17 Μαΐου.



ΑΥΤΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ:

A) ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥΣ
B) ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΙΝΤΕΖΗ
Γ) ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΟΥΣΑΝ ΙΒΚΟΒΙΤΣ
Δ) ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ
Ε) ΗΘΙΚΗ ΤΟΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΤ) ΑΦΟΡΜΗ ΤΡΕΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΜΑΣ

Τώρα εσείς πιστεύετε πως οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος θα φύγουν ποτέ από τον Ολυμπιακό; Όταν βλέπεις αυτούς τους δύο καταπληκτικούς ανθρώπους μετά το καλάθι του Πρίντεζη να τρέχουν μέσα στο παρκέ εκστασιασμένοι, σαν τρελοί οπαδοί των ερυθρολεύκων, τι νομίζετε. Τα καλύτερα έρχονται. Δώρο θεού η παρουσία τους στην πειραϊκή ΚΑΕ. Και το λέω σε εσάς, στους φιλάθλους και τους αναγνώστες των Πρωταθλητών Ευρώπης! Τελικά, αρχίζω σιγά-σιγά και να το συνειδητοποιώ.

Είναι αλήθεια ότι η Θρυλική νίκη του Ολυμπιακού, μέσα στην Κωνσταντινούπολη, μου ξύπνησε μια... σειρά από σκέψεις και συναισθήματα που είχα καταχωνιάσει βαθιά μέσα μου, απορροφημένος και αποκοιμισμένος - είναι αλήθεια - από την στείρα συναισθηματικά καθημερινότητα που ζούμε. Σημειολογικά θα αναφέρω ότι η μεγαλύτερη αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας είχε κόκκινο χρώμα και δύο Πρωτεύουσες, tην Ρώμη και τη «νέα Ρώμη», όπως χαρακτήρισε την Κωνσταντινούπολη ο Μέγας Κωνσταντίνος. 

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός μετά την Ρώμη, άλωσε και τη «νέα Ρώμη», δημιουργώντας σημειολογικούς συνειρμούς και μεταφυσικές θεωρίες, οι οποίες μπορεί να δείχνουν στις μέρες μας λίγο γραφικές, αλλά θυμίζουν παλιότερες, πιο αγνές εποχές. Η ανεπανάληπτη νίκη της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού, ΔΕΝ ήταν θέλημα ΘΕΟΥ, όπως είπαν οι περισσότεροι. Άλλοι χιουμοριστικά έγραψαν ότι δεν γινόταν με καμία κυβέρνηση η συγκεκριμένη ομάδα να πάρει αυτό το τρόπαιο. Και όμως το πήρε ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ… Και ευτυχώς δηλαδή, που δεν έχουμε κυβέρνηση, διότι θα είχαμε πήξει στο τηλεγράφημα από τους μαϊντανούς πολιτικούς μας. 


Αυτή η νίκη ήταν θέλημα "ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ". Είναι σαν να πήραμε πίσω την Πόλη. Σε έδαφος Ελληνικό ζωντάνεψε ο εξαδάχτυλος Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και ένα ωσαννά ακούστηκε στον ουρανό της Κωνσταντινούπολης. Ο Ολυμπιακός σήκωσε στον Αέρα της Κωνσταντινούπολης το δικό του Άγιο Δισκοπότηρο. Μαζί του και όλοι οι Έλληνες. Αυτή η νίκη συγκίνησε λόγω συγκυριών όλους τους Έλληνες. Αυτή η νίκη έστειλε ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, κυρίως προς τους ίδιους τους Έλληνες. Κανείς δεν πρέπει να υποτιμά την ψυχή και το μυαλό του Έλληνα… Μπορεί να υπερπηδήσει και το πλέον ανυπέρβλητο εμπόδιο… Κι επειδή οι Έλληνες αυτή την περίοδο είναι σκλαβωμένοι, χωρίς να το έχουν συνειδητοποιήσει ΚΑΝ, τις δυνατότητες τους θα πρέπει να τις εκτιμήσουν πριν και πάνω απ’ όλα οι ίδιοι οι Έλληνες και μετά όλοι οι υπόλοιποι.

Θα μου πείτε, είναι δυνατόν να κάνεις τόσο βαρύγδουπους ιστορικούς συνειρμούς, μετά από μια απλή αθλητική νίκη; Γιατί ΟΧΙ; Εδώ ξεπουληθήκαμε για να διοργανώσουμε Ολυμπιακούς αγώνες, από τους οποίους οικονόμησαν 100 οικογένειες και πτωχεύσαμε όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες. Σημασία δεν έχει αυτό καθεαυτό το γεγονός της κατάκτησης του Τίτλου από τον Ολυμπιακό αλλά ο τρόπος με τον οποίον αυτό επετεύχθη και το μήνυμα που αυτό εξέπεμψε προς πάσα κατεύθυνση.



             Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.   -   Κων. Π. Καβάφης



                                                                                                                        ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ-7




























































(Πηγή: redplanet)





2 σχόλια:

ΚΑΘΗΓΗΤΑ ΜΟΥ ΑΡΙΣΤΑ...ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΧΕΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ Ε, ΤΟΤΕ ΕΧΕΙΣ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Μαρα

Aκριβώς αγαπητή μου Μάρα. Φυσικά και ο προορισμός είναι ο αντικειμενικός σκοπός κάθε ταξιδιού αλλά σχεδόν ποτέ δεν μένει χαραγμένη στη μνήμη μας ούτε η αναχώρηση ούτε και η άφιξη σαν γεγονότα. Πάντοτε η διαδρομή είναι που μένει βαθειά χαραγμένη στην ψύχη και το μυαλό μας. Το γεγονός οτι ο Ολυμπιακός μας στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο οτι θα γινόταν κάποτε. Η διαδρομή του όμως ειδικά φέτος από τους Ομίλους μέχρι την Πόλη ειναι το στοιχείο που προσδίδει αίγλη και έναν θριαμβευτικό τόνο στο όλο συμβάν. Όπως και να έχει όμως ο αντικειμενικός σκοπός ήταν ο τίτλος και εφόσον κατακτήθηκε μπορούμε να εκθειάσουμε και το ταξίδι ακόμα περισσότερο.