Ιούνιος του 1979. Ο μύθος - που πολλοί αναφέρουν ως πραγματικότητα - θέλει τον Σταύρο Νταϊφά να παίζει τάβλι με τον κουμπάρο του, Γιώργο Βαρδινογιάννη, στη Ναυτιλιακή Λέσχη του Πειραιά. Υπάρχουν δύο εκδοχές : Η μία, που λέει πως ο Βαρδινογιάννης μπήκε στο ποδόσφαιρο έπειτα από προτροπή του Νταϊφά, που μόλις είχε αγοράσει τον Ολυμπιακό. Η άλλη, λέει πως έγινε ακριβώς το αντίθετο : Ο Βαρδινογιάννης - που είχε ως έδρα των επιχειρήσεων του τον Πειραιά - ήταν αυτός που συμβούλευσε το Σταύρο Νταϊφά να αγοράσει τον Ολυμπιακό.
Οι "προεδρικοί' υποστήριζαν πως ο Βαρδινογιάννης ήθελε απ'το 1975 που αποχώρησε ο Νίκος Γουλανδρής να πέσει σε καλά χέρια ο Ολυμπιακός, αλλά ο ίδιος δεν έκανε καμμία κίνηση, γιατί ήταν οπαδός του Παναθηναϊκού. Την ιστορία διάνθιζαν με τις αναφορές πως κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός γιόρταζε κάποιον τίτλο του, ο πρόεδρος τραγουδούσε το "Περαία μου, Περαία μου, με το Σαρωνικό σου, που έχεις για κάμαρι σου, τον Ολυμπιακό σου", δείχνοντας το πόσο εκτιμούσε τον Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια πάντως, τον εκτιμούσε τόσο... πολύ, που έκανε το παν για να τον καταστρέψει. Μέχρι που επιχείρησε μέσω τρίτου να αποκτήσει και τον έλεγχο της ομάδας, επί Σαλιαρέλη.
Επιστρέφουμε στο... τάβλι. Ο Νταϊφάς λοιπόν μπαίνει στον Ολυμπιακό, στο ξεκίνημα της σεζόν 1979-1980, αμέσως μετά την "αναβάθμιση" του Ελληνικού ποδοσφαίρου σε "επαγγελματικό" και τη μετατροπή των "σωματείων" σε ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες). Ο Παναθηναϊκός ήταν έτοιμος να περάσει στα χέρια του Παύλου Γιαννακόπουλου που είχε καταθέσει επίσημη πρόταση αγοράς της ΠΑΕ και όλα έδειχναν πως θα ήταν ο νέος πρόεδρος της ΠΑΕ. Ο Βαρδινογιάννης "ρίχνει" την ιδέα στο... οικογενειακό συμβούλιο, το οικογενειακό συμβούλιο ψηφίζει "ΝΑΙ" και αποφασίζεται να γίνει άμεσα κίνηση για την απόκτηση των μετοχών.
Ο Βαρδινογιάννης μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο - τότε που τα γραφεία του Ερασιτέχνη ήταν... κλειστά - καθαρίζει : "Όσα χρήματα δίνει ο Παύλος, τα δίνω κι εγώ. Εσείς προσθέστε ό,τι άλλο θέλετε" λέει στους τότε ιθύνοντες του Παναθηναϊκού και στις 18 Ιουλίου του 1979 ο όμιλος Βαρδινογιάννη αναλαμβάνει και επισήμως τις τύχες του Παναθηναϊκού, με το Γιαννακόπουλο να βγάζει αφρούς απ'το στόμα όταν το έμαθε.
Κατά το περιβάλλον του Βαρδινογιάννη, ο Παναθηναϊκός αποκτήθηκε έναντι 80 εκ. δρχ., ενώ κατά την "αντιπολίτευση" για ένα ποσό γύρω στα 65 εκ. δρχ. Ο όμιλος ανακοινώνει πως για τα πρώτα έξοδα θα ρίξει 100 εκ. δραχμές, ποσό πέρα από κάθε λογική για τα δεδομένα της εποχής. Ο Γιαννακόπουλος μαθαίνει απ'τις εφημερίδες οτι ο Βαρδινογιάννης πήρε τον Παναθηναϊκό και από τότε αρχίζει η κόντρα μεταξύ τους, η οποία κορυφώθηκε απ'τη στιγμή που ο Παύλος Γιαννακόπουλος ασχολήθηκε δυναμικά με το μπάσκετ του Παναθηναϊκού.
Οι Γιώργος, Παύλος, Βαρδής και Θόδωρος με την προτροπή του Γιάννη Κασιμάτη (εκ των έμπιστων του "πατριάρχη" του Παναθηναϊκού, Απόστολου Νικολαΐδη) που ήταν φίλος της οικογένειας συζητούσαν το ενδεχόμενο της εμπλοκής τους στο ποδόσφαιρο. Το χρίσμα πήρε ο Γιώργος, που ασχολούταν περισσότερο με το ποδόσφαιρο απ'ότι οι άλλοι : ο Παύλος Βαρδινογιάννης ήταν "μπλεγμένος" στην πολιτική και ήταν βουλευτής εκείνη την εποχή, ο Βαρδής είχε τον έλεγχο των επιχειρήσεων και συνεπώς δεν του περίσσευε χρόνος, ενώ ο μικρότερος, ο Θόδωρος ήταν υπό την προστασία του Βαρδή και τον βοηθούσε στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης συνέβαλλε και αυτό στη δημιουργία της "αυτοκρατορίας" Βαρδινογιάννη. Τελειώνοντας τη σχολή εμποροπλοιάρχων, μπήκε κατ'ευθείαν στη θάλασσα. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, ο μακαρίτης Νίκος Βαρδινογιάννης - μεγαλύτερος αδελφός και τύποις ιδρυτής της αυτοκρατορίας - σχεδίασε ένα παράτολμο σχέδιο, το οποίο όμως θα απέφερε τεράστια κέρδη στον όμιλο. Το σχέδιο ήθελε να πηγαίνει ένα καράβι στην περιοχή της Ροδεσίας, στα στενά Μοζαμβίκης-Μαδαγασκάρης, όπου ο πόλεμος μαινόταν. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αυτοπροσφέρθηκε να πάει στην περιοχή ως καπετάνιος του πλοίου και να κάνει τη δουλειά. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης λοιπόν έσπασε to εμπάργκο της Ροδεσίας, έκανε τα δρομολόγια, κουβαλούσε στη Ροδεσία καύσιμα, τρόφιμα, νερά. Πέρασε τις δύσκολες εξετάσεις, αλλά αποκόμισε τεράστια κέρδη. Από εκεί του έμεινε και το παρατσούκλι "καπετάνιος".
Το ρεσιτάλ του "καπετάνιου" στην ΕΤ-3
Το 1998, παραμονές ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο "καπετάνιος" έκανε τηλεφωνική παρέμβαση που εξελίχθηκε σε... συνέντευξη, διανθισμένη από πολλές παραδοχές στο μεγαλείο (!) και το ρομαντισμό (!!!) του Ρίνγκο, όπως τόλμησε να πει ο παρουσιαστής Κυριάκος Θωμαΐδης στη "Δίκη" της ΕΤ-3. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, που τόσα χρόνια απέφευγε τους δημοσιογράφους όπως ο διάβολος το λιβάνι, μόλις είδε οτι ο Ολυμπιακός έφτιαχνε ομάδα και αμυνόταν πλέον στις γνωστές επιθέσεις του, μέχρι και τηλεφωνική παρέμβαση έκανε για να εκφράσει τον... αποτροπιασμό του για όσα συμβαίνουν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Μάλιστα, έτσι ακριβώς. Στην εκπομπή ο Κυριάκος Θωμαΐδης έδωσε ως συνήθως ρεσιτάλ σιχαμάρας, με τις γνωστές αντιΟλυμπιακές κορόνες του και χαρακτήρισε το Γιώργο Βαρδινογιάννη ως έναν πρόεδρο "ρομαντικό", με "τεράστια προσφορά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο"! Θαυμάστε Βαρδινογιάννη σε όλο του το μεγαλείο :
"Bλέπω ότι ματαιοπονώ. Ευθύνες έχουμε όλοι. Δεν είμαι εγώ άμοιρος ευθυνών. Επρεπε να είχα αποχωρήσει προ πολλού, όταν είδα αυτά που πρόκειται να συμβούν".
- Για τη δήλωση Άκη Τσοχατζόπουλου περί "νονών του ποδοσφαίρου" : "Πιο περίτρανη επιβεβαίωση από όσα ακούστηκαν στην εκπομπή "H Δίκη" δεν μπορούσε να έχει ο κ. Tσοχατζόπουλος ο οποίος μίλησε περί "νονών" του ποδοσφαίρου. Kαλά θα κάνουν οι υπουργοί να μην το παίρνουν προσωπικά το θέμα: ότι δηλαδή ο κ. Tσοχατζόπουλος το είπε κόντρα στον κ. Bενιζέλο ή αντιστρόφως. Ο κ. Tσοχατζόπουλος αυτό που είπε το είπε από αγανάκτηση από τα μηνύματα που παίρνει από τον κόσμο με τον οποίο συνομιλεί".
- Για τη γενικότερη στάση της πολιτείας : "H πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση εποπτείας του ποδοσφαίρου και δεν μπορεί να επικαλείται αναρμοδιότητα. Kαι όταν 120 βουλευτές λένε ότι εδώ βρωμάει, η πολιτεία έχει υποχρέωση να πάρει κάποιες θέσεις".
- Για την καταγγελία του βουλευτή του ΠAΣΟK Xρήστου Σμυρλή στη διαρκή επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Bουλής, ο οποίος αναφερόμενος στις περσινές εκλογές της EΠΟ τόνιζε σύμφωνα με τα πρακτικά της 3ης Δεκεμβρίου 1997 ο Βίκτωρας Μητρόπουλος έλεγε ότι έχουμε 1 εκατομμύριο δολάρια και όποια EΠΣ αντιδράσει στο ψηφοδέλτιο που θέλουμε να περάσουμε, θα τους αγοράσουμε : "Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα θα είχε παρέμβει ο εισαγγελέας. Οι αρμόδιοι θα είχαν παρέμβει και δεν θα καλύπτονταν σε αναρμοδιότητα".
- Για τον υφυπουργό Aθλητισμού Aνδρέα Φούρα : "Ο κ. Φούρας μπορεί να θέλει να επέμβει, αλλά δεν ξέρω αν του το επιτρέψουν και μέχρι ποιον βαθμό. Ο κ. Φούρας γνωρίζει τι γίνεται. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει. Aλλά και άλλοι υπουργοί μιλούσαν στο παρελθόν και έλεγαν ότι έχουν κασέτες, αλλά κανείς τους δεν τις έβγαλε στην επιφάνεια".
- Σε ερώτηση ποιοι δεν θα του επιτρέψουν να επέμβει ο κ. Bαρδινογιάννης απάντησε : "Aυτό δεν μπορώ να το ξέρω".
- Για την ανάγκη να τοποθετηθεί τακτικός δικαστής στην αθλητική δικαιοσύνη : "Tρία χρόνια φωνάζω και λέω, επιτέλους ας μπει ένας τακτικός δικαστής στην αθλητική δικαιοσύνη. Θυμάμαι πριν από 7-8 χρόνια, όταν ομόφωνα η EΠAE πρότεινε κάποιον αθλητικό δικαστή και ήρθε ο υπουργός και είπε όχι, θα βάλω τον τάδε. Γιατί ήθελε να είναι δικός του. Eίναι η περίπτωση του αθλητικού δικαστή που έλεγε ότι την κίτρινη κάρτα δεν την έχει χαρακτηρίσει σωστά ο διαιτητής, ως εκ τούτου είναι άκυρη. Πέρσι, ο υφυπουργός Aθλητισμού είχε καλέσει τους προέδρους, για να δουν τι θα κάνουν, για να επανέλθει μια αξιοπιστία στο χώρο. Kαι όταν μου είπαν γιατί δεν παραβρίσκομαι, απάντησα ότι δεν είμαι διατεθειμένος να νομιμοποιήσω ευχολόγια, τα οποία ξέρω εκ των προτέρων ότι δεν θα προχωρήσουν. Πήραν απόφαση τότε να βάλουν τακτικούς δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Kαι ξέρετε πολύ καλά τι έχει γίνει. Tο ένα όργανο παίρνει άλφα απόφαση και έρχεται το άλλο με τους δικηγόρους και το αλλάζει, ανάλογα με το χρώμα που δικάζουν".
- Aπαντώντας στην ερώτηση, γιατί όταν ο ίδιος είχε το πάνω χέρι στο ποδόσφαιρο δεν φρόντισε να αλλάξει την κατάσταση, ο κ. Bαρδινογιάννης επισήμανε : "Eίμαι αυτός που είχε εισηγηθεί το 1979 στην τότε αθλητική ηγεσία να εισαχθεί το ιδιώνυμο στα αδικήματα του αθλητισμού. Eίχα ζητήσει κατ' επανάληψη τα μέλη των διοικήσεων των σωματείων να μην έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Eπίσης, πήρα αντιλαϊκά μέτρα για να εξυγιάνω την εξέδρα. Πέρσι διέλυσα ξανά τους συνδέσμους, τους είπα ότι από δω και πέρα για να συμμετέχετε σε ένα σύνδεσμο πρέπει να έχετε καθαρό ποινικό μητρώο, ώστε οι σύνδεσμοι να μην είναι κέντρα διακίνησης ναρκωτικών".
- Για την κατάσταση στην EΠAE : "Eχουμε 4 χρόνια να ενημερωθούμε για τα οικονομικά της EΠAE. Έχουμε ζητήσει κατ' επανάληψη την παρέμβαση εισαγγελέα. Συμμαχήσαμε πρόσφατα με τον Ολυμπιακό και τους άλλους μεγάλους για να αλλάξουμε πέντε πράγματα. Δυστυχώς, επειδή πιθανόν κάποιους δεν τους εξυπηρετούσε, αποχώρησαν από αυτή την προσπάθεια. Δεν ήμασταν εμείς που φύγαμε".
-Τέλος, για τις κατηγορίες ότι ήλεγχε τη διαιτησία στο παρελθόν : "Αν πράγματι είχα τον έλεγχο της διαιτησίας κατά το παρελθόν δεν θα είχα πάρει μόνο ένα μικρό ποσοστό πρωταθλημάτων. Ποτέ δεν προσπάθησα να επηρεάσω διαιτητή. Ας βρεθεί ένας να το πει. Τον Βαρδινογιαννισμό τον χρησιμοποίησαν άλλοι σαν άλλοθι για τις δικές τους αποτυχίες".
Με λίγα λόγια : Μέχρι το καλοκαίρι του 1996 και τη δήλωση "θα φυλακίσω το πρωτάθλημα στην Παιανία", όλα ήταν καλώς καμωμένα και καθαγιασμένα στον Ελλαδικό χώρο. Αίφνης μέσα σε μια χρονιά το ποδόσφαιρο μας έγινε "Ουγκάντα", εμφανίστηκαν "νονοί του ποδοσφαίρου", απαγορεύεται στους υπουργούς να επέμβουν αλλά ο Βαρδινογιάννης "δε ξέρει ποιός τους το απαγορεύει", ενώ ποτέ δε προσπάθησε να επηρεάσει διαιτητή. Α, και για να μη ξεχνιόμαστε, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήταν ένας μεγάλος παράγοντας, ο τελευταίος ίσως ρομαντικός του ποδοσφαίρου μας. Με το πιστόλι του, τους μπράβους του, με τα όλα του. Αυτό θα πεί ρομαντισμός. Και για να δείξουμε πόσο ρομαντικός ήταν ο "καπετάνιος", ας θυμηθούμε μερικά έργα και ημέρες του...
Γιάννης "Χουάν" Μπουμπλής : Ένας... Αιγαλεώτης απ'την Αργεντινή...
Με το που μπήκε στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο "καπετάνιος" έδειξε πως ακριβώς αντιλαμβάνεται την ισονομία τόσο αυτός, όσο και ο σύλλογος που εκπροσωπούσε. Το Δεκέμβριο του 1979, ο Παναθηναϊκός θα φέρει στην Ελλάδα έναν επιτελικό μέσο απ'την Αργεντινή, τον οποίο παρουσιάζει ως Χουάν (Γιάννη) Μπουμπλή, ομογενή απ'την χώρα της Λατινικής Αμερικής με καταγωγή απ'το... Αιγάλεω.
Ο Γιάννης "Χουάν" Μπουμπλής γεννήθηκε στις 8 Mαρτίου 1954 στο Σάντο Τομέ της Αργεντινής και ξεκίνησε την καριέρα του στη Nιούελς Όλντ Mπόις. Ο Μπουμπλής είχε προταθεί στον Παναθηναϊκό απ'το 1975, ήρθε μάλιστα για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκείνη τη χρονιά αλλά τελικά θα επιστρέψει στην πατρίδα του (την κανονική) και το 1977 κατέληξε στην Mπαρακίλα Tζούνιορς της Kολομβίας. Την επόμενη σεζόν (1978-1979) αγωνίστηκε με τη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς και το Δεκέμβρη του 1979 "πατάει" για δεύτερη φορά Ελληνικό έδαφος...
Ο... βέρος Αιγαλεώτης δεν ήξερε γρι Ελληνικά, αλλά ένα telex της ομοσπονδίας της Αργεντινής επιβεβαίωνε την Ελληνική ιθαγένειά του 25χρονου "ομογενή". Στις 20/05/1975 ο Δήμος Αιγάλεω φαίνεται πως είχε εκδώσει πιστοποιητικό αναγνωρίζοντας το όνομα "Μπουμπλής", βάσει του οποίου η ΕΠΟ του εξέδωσε αθλητικό δελτίο στις 20/12/1979. Έτσι ο "ομογενής" Μπουμπλής αποκτά το δικαίωμα συμμετοχής στον Παναθηναϊκό, καθώς υπήρχε νομοθεσία που απαγόρευε τις μεταγραφές αλλοδαπών ποδοσφαιριστών την περίοδο του Δεκεμβρίου.
Στις 11 Μαΐου του 1980, το στάδιο Καραϊσκάκη φιλοξενεί το 192ο ντέρμπι μεταξύ των δυο αιωνίων αντιπάλων. Ανήμερα του αγώνα τα εισιτήρια στην μαύρη αγορά στην Ομόνοια, φτάνουν τις 2.000 δρχ. Πριν από το ντέρμπι ο Ολυμπιακός καταθέτει ένσταση πλαστοπροσωπίας για τη συμμετοχή του Γιάννη Μπουμπλή. Με γκολ του Νικολούδη στο 37' ο Ολυμπιακός του Κάζιμιρ Γκόρσκι κέρδισε τον Παναθηναϊκό του Μπρούνο Πεζάολα και όλα έδειχναν πια ότι ο τίτλος θα κρινόταν σε μπαράζ μεταξύ Ολυμπιακού και Αρη. Τρεις μέρες μετά το ντέρμπι στο Φάληρο, ο Σπύρος Μήτσης αποκαλύπτει στην "Ελευθεροτυπία" ότι ο Πεζάολα δέχτηκε πιέσεις και παρεμβάσεις για τη σύνθεση της ομάδας απ'τη διοίκηση του Παναθηναϊκού την παραμονή του ντέρμπι. Κανένα πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό και τη συμμετοχή του Μπουμπλή με τον Ολυμπιακό να κατακτά στο μπαράζ με τον Άρη τον πρώτο του επαγγελματικό τίτλο.
Την επόμενη σεζόν, παρά την κόντρα για το θέμα Μπουμπλή, ο Βαρδινογιάννης φέρνει άλλους δύο Λατινοαμερικάνους... ομογενείς : Τον Αγκουερόπολι που έπαιζε σαν "Αργυρόπουλος" και τον Αλφάρο που αγωνιζόταν με το όνομα "Μπιστάκης". Η κόντρα για τον "Μπουμπλή" συνεχίστηκε και η παρατεινόμενη ατιμωρησία του Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με τις τακτικές που έδειχνε πως ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει ο Βαρδινογιάννης, ωθεί τον αντι-Βαρδινογιαννισμό στα άκρα. Προς το τέλος της σεζόν, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί προς το τέλος του αγώνα, γίνεται το... colpo grosso : Ο Κόβης κάνει πέναλτι στον Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο διαιτητής Κυφωνίδης καταλογίζει την εσχάτη των ποινών. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού πέφτουν πάνω στο διαιτητή και τον πείθουν να πάρει... πίσω το πέναλτι και να δώσει οφσάϊντ. Είναι η μέρα που καταρρίφθηκε ο μύθος πως "οι ποδοσφαιριστές δε κερδίζουν τίποτε με τις διαμαρτυρίες". Ο Κυφωνίδης παίρνει πίσω το πέναλτι και δίνει οφσάϊντ, η εξέδρα παίρνει φωτιά, ο Θωμάς Μαύρος "την πέφτει" στο διαιτητή στα αποδυτήρια (και θα τραβιέται για χρόνια στα δικαστήρια) και το γνωστό σύνθημα "Απόψε ο ΠΑΟ θα πεθάνει, στο φέρετρο θα βάλουμε και το Βαρδινογιάννη" κάνει την παρθενική του εμφάνιση στα γήπεδα.
Ο Βαρδινογιάννης φιτιλιάζει τον Νταϊφά, παίρνοντας τον Ιούλιο του 1981 στον Παναθηναϊκό τους Γιάννη Κυράστα και Μάϊκ Γαλάκο, που χαρακτηρίζονται προδότες απ'τον κόσμο του Ολυμπιακού. Η... τύχη (λέεεμε τώρα...) τα φέρνει έτσι ώστε η σεζόν 1981-1982 να ξεκινήσει με ντέρμπι "αιωνίων" το οποίο θα γινόταν στην Πάτρα : Με αυτόν τον τρόπο αποφεύχθηκε ο κίνδυνος για μεγάλες φασαρίες, καθώς άλλο να αναμετρώνται οι ομάδες στην Αττική και άλλο εκτός Αττικής. Το ντέρμπι έγινε στην Πάτρα, παρουσία 20.000 οπαδών κάτω από δυνατή βροχή και φανατισμένο κλίμα και έληξε 1-1. Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στο 10ο λεπτό με τον... Μπουμπλή και ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 80' με τον Τάσο Μητρόπουλο.
Ο Νταϊφάς κορυφώνει την πολεμική ενάντια στον υφυπουργό Αθλητισμού, Κίμωνα Κουλούρη και τον κουμπάρο του, Γιώργο Βαρδινογιάννη για το θέμα Μπουμπλή. Ερωτώμενος για το θέμα Μπουμπλή και τη διαμάχη με τον Ολυμπιακό, ο Βαρδινογιάννης δηλώνει : "Γκρινιάζουν, γιατί θα τους καρφώνει σε κάθε ματς". Ο Μπουμπλής γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Παναθηναϊκού που τον υποδέχονται πάντοτε με το "Φόρτσα-Ρότσα-Μπουμπλής".
Λίγο αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1981, η Λάρισα αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό. Ο αγώνας τελείωσε 2-2 και αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, η Λάρισα κατέθεσε ένσταση για κακή συμμετοχή του Χουάν Μπουμπλή, υποστηρίζοντας πως δεν είναι Έλληνας. Η Λάρισα έκανε την αρχή σε μια ιστορία που είχε "τσιγκλήσει" όλη την ποδοσφαιρική ομάδα και στη συνέχεια ο Σταύρος Νταϊφάς, έξαλλος με τις πρακτικές του κουμπάρου του, πέρασε στην αντεπίθεση "στολίζοντας" Παναθηναϊκό και Βαρδινογιάννη. Το πράγμα προχώρησε και ακολούθησε η ποινική δίωξη του εισαγγελέα Καλογερογιάννη σε παίκτη και ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Με τη διαμάχη Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού για το θέμα Μπουμπλή να συνεχίζεται, ο Ολυμπιακός κληρώνεται σε νοκ-άουτ αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό. Ο αγώνας θα γινόταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας τον Ιανουάριο του 1982 και έμελλε να γίνει ο αγώνας που θα έπρεπε προβάλλεται στα σεμινάρια διαιτησίας της FIFA και της UEFA ως... παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο Παναθηναϊκός τελικά θα πάρει την πρόκριση με νίκη 3-2 επί του Ολυμπιακού στην παράταση χάρη σε τρία γκολ του... διαιτητικού διδύμου Δέδε - Ζλατάνου (του... εξυγιαντή) και Βουράκη (του... καθηγητή διαιτησίας). Ο Ολυμπιακός στο 6ο λεπτό ήταν μπροστά στο σκορ με 0-2, είδε :
* Στο 2ο λεπτό να δίνεται μουσαντένιο πέναλτι στον Παναθηναϊκό, το οποίο εκτέλεσε ο Άγγελος Αναστασιάδης (ναι, ο "δεσπότης") αλλά απέκρουσε ο Σαργκάνης.
* Στο 15ο λεπτό να ακυρώνεται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ γκολ του Τάσου Μητρόπουλου ως οφσάϊντ αρχικά και μετά επειδή δε τους έβγαινε, το βάφτισαν... επιθετικό φάουλ (θα ήταν το 0-3).
* Να μη δίνεται πεντακάθαρο πέναλτι στο Μάϊκ Γαλάκο στα μέσα του ημιχρόνου.
* Να δίνονται άλλα δύο (!) "πέτσινα" πέναλτι στην Πανάθα για να καταφέρει να πάρει την πρόκριση!
Ο Ολυμπιακός "έβραζε" για την αντιμετώπιση που έτυχε για άλλη μια φορά και κλιμάκωσε την επίθεση κατά του Παναθηναϊκού. Ο Σταύρος Νταϊφάς χαρακτήρισε "κατάρα του αθλητισμού" τον ΓΓΑ, Κίμωνα Κουλούρη και ασόβαρο τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού που τον κατηγόρησε οτι "χρησιμοποιεί βρώμικα μέσα". Ο Νταϊφάς είπε "ο Παναθηναϊκός λέει οτι ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί βρώμικα μέσα. Αυτό είναι ψέμα, γιατί δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την υπόθεση Μπουμπλή, που είναι ένα απ'τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου". Προκάλεσε μάλιστα το Βαρδινογιάννη σε δημόσιο διάλογο, ενώπιον όλων των αθλητικών συντακτών! Πρόταση που φυσικά ο Βαρδινογιάννης δεν αποδέχθηκε ποτέ...
Κάπου εκεί άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι του Αιγαλεώτη απ'την Αργεντινή, του Μπουμπλή. Το πραγματικό όνομα του Αργεντινού ποδοσφαιριστή ήταν Χουάν Ραμόν Ρότσα, όπως είχε γραφτεί στον τύπο, ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχε και καμμιά συγγένεια δεν είχε με τον Ιωάννη Μπουμπλή, δημότη Αιγάλεω, ο οποίος δεν ήταν εν ζωή! Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε τα στοιχεία ενός νεκρού για να βαφτίσει "Μπουμπλή" το Ρότσα. Επίσης, αποδείχθηκε πως το περίφημο telex απ'την ομοσπονδία της Αργεντινής που επιβεβαίωνε την Ελληνική ιθαγένεια του Ρότσα, ήταν πλαστό ! Τον Απρίλιο του 1982 το κέντρο της Αθήνας γεμίζει από φιλάθλους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι διαδηλώνουν για την υπόθεση Μπουμπλή, πριν από αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον... ΟΦΗ.
Λίγο αργότερα τελείωσε το πρωτάθλημα με ισόβαθμους τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Αρχισε τότε ένα απίστευτο σίριαλ για τη διεξαγωγή του μπαράζ : Εκκρεμούσε η εκδίκαση της υπόθεσης Ρότσα-Μπουμπλή και ο Ολυμπιακός απειλούσε να μην κατεβεί στο μπαράζ αν δεν τιμωρούσαν τα αρμόδια όργανα τον Παναθηναϊκό. Την Παρασκευή 25 Ιουνίου, τέσσερις ημέρες πριν από το μπαράζ του Βόλου, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης δηλώνει πως "ο Παναθηναϊκός δεν κατεβαίνει στον αγώνα" και "χαρίζει τον τίτλο στον Νταϊφά". Την επόμενη ημέρα με ψήφους 7-3 το ΑΣΕΑΔ ΑΘΩΩΝΕΙ τον Παναθηναϊκό για την υπόθεση Μπουμπλή και ο Βαρδινογιάννης ανακαλεί την απόφαση του να μην κατέβει ο Παναθηναϊκός στο μπαράζ. Ο Ολυμπιακός παίρνει την εκδίκηση του στις 29 Ιουνίου στο Βόλο, όπου κέρδισε με 2-1 τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το 3ο συνεχόμενο πρωτάθλημα του.
Στις 29/09/1982 μετά απο μαραθώνιες μάχες στις αίθουσες των δικαστηρίων, θα αφαιρεθεί τελικώς η Ελληνική ιθαγένεια από τους παράνομα "Ελληνοποιημένους" ποδοσφαιριστές : Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλή", Αλφρέντο Γκλασμάνη, Νόνι Λίμα, Χουάν Λίσα, Νέτο Γκουερίνο, Χουάν Μοντέζ, Εντουάρντο Κοντογεωργάκη και Ρομπέρτο Χιλ από το συμβούλιο της Επικρατείας. Καμμία - φυσικά - αγωνιστική κύρωση δεν επεβλήθη στον Παναθηναϊκό. Στις 06/06/1986 ο Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλής" ορκίστηκε Έλληνας δίνοντας οριστικά τέλος στην ευωδιαστή ιστορία "Ελληνοποίησης" του. Μια ιστορία στην οποία ο Παναθηναϊκός του Βαρδινογιάννη δεν τιμωρήθηκε ποτέ...
Ο Βαρδινογιάννης και οι προπονητές... βοηθοί του
Στη φράση "παρεμβατικότητα στο έργο του προπονητή" πρέπει να μπεί ως εικόνα μια φωτογραφία του Βαρδινογιάννη. Στα 21 χρόνια του στον προεδρικό θώκο του Παναθηναϊκού, άλλαξε 21 προπονητές, κατά μέσο όρο κάθε χρόνο είχε και διαφορετικό προπονητή δηλαδή. Ξεκίνησε το 1979 με το μακαρίτη Λάκη Πετρόπουλο και αποσύρθηκε κλείνοντας τη χρονιά το Μάϊο του 2000 με το Γιάννη Κυράστα. Πάντοτε ο "καπετάνιος" ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο στον καταρτισμό της 11άδας και απο ένα σημείο και μετά, κατηγορήθηκε απ'τους ίδιους τους οπαδούς της ομάδας του οτι παίρνει προπονητές "αχυράνθρωπους" που "παίρνουν την 11άδα σε χαρτάκι".
Στην πρώτη του σεζόν είχε μάλιστα τον σερ Αλφ Ράμσεϊ ως τεχνικό σύμβουλο, ο οποίος λέγεται πως του ενένπευσε την ιδέα δημιουργίας των εγκαταστάσεων στην Παιανία. Ο Πετρόπουλος έφυγε γρήγορα, τον διαδέχθηκε ο Γαβρίλος Γαζής για 5 αγώνες και ήρθε στη θέση του ο Μπρούνο Πεζάολα (Δεκέμβριος 1979 - Μάιος 1980), που είχε κατακτήσει πρωταθλήματα με τη Φιορεντίνα και την Μπολόνια στην Ιταλία. Ο Πεζάολα είπε οτι στον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη δέχτηκε παρέμβαση απ'τη διοίκηση στον καταρτισμό της 11άδας και απολύθηκε.
Μεγάλη ιστορία ήταν ο Άγγλος προπονητής που έφερε ο Βαρδινογιάννης το καλοκαίρι του 1980. Ρόνι Άλεν το όνομα του, παλαιός διεθνής επιθετικός με καλή παρουσία στον πάγκο της Ατλέτικο Μπιλμπάο, της Σπόρτινγκ Λισαβώνας, της Γουόλσολ και της Γουέστ Μπρόμγουϊτς Άλμπιον. Απ'τον Παναθηναϊκό απολύθηκε με τη στάμπα του... τρελού, αλλά πρόλαβε να κάνει ένα μεγάλο χουνέρι στο Βαρδινογιάννη : Ήταν ο μοναδικός προπονητής που ανακοίνωσε άλλη σύνθεση στον πρόεδρο και έπαιξε με εντελώς διαφορετική λίγες ώρες αργότερα. Συνέβη στο Τορίνο, στο ματς Γιουβέντους-Παναθηναϊκού. Ο Βαρδινογιάννης όπως συνήθιζε, επισκέφθηκε τον προπονητή για να του πεί πως σκοπεύει να παίξει εναντίον των Ιταλών. Ο Άλεν απάντησε πως θα ξεκινήσει με 4-4-2, προσοχή στην άμυνα και ότι καλύτερο διαθέτει. Λίγες ώρες αργότερα, ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με 4-2-4 και με όλα τα "αστέρια" του εκτός ομάδας. Η Γιουβέντους πέτυχε τέσσερα γκολ (4-0) και έχασε άλλα τόσα. Ο Άλεν έβαλε τον Κατσιάκο, που είχε ν' αγωνισθεί τέσσερις μήνες λόγω τραυματισμού και έμειναν εκτός ομάδας οι Αλφάρο (ο Μπιστάκης που λέγαμε...) και Ρότσα-Μπουμπλής. Στην εξέδρα, κρατούσαν τον Βαρδινογιάννη για να μην μπουκάρει στο γήπεδο με το κουμπούρι. Το σχετικό ρεπορτάζ της εποχής ανέφερε πως στην επιστροφή προς το ξενοδοχείο, μέσα στο πούλμαν, κάποιοι παίκτες φώναζαν ρυθμικά "Ronnie-Ronnie fuck off". Ο Άλεν έδωσε εντολή στον οδηγό να σταματήσει το όχημα και να ανάψει τα φώτα. Ο οδηγός υπάκουσε και ο Άλεν, χτυπώντας προσοχή, χαιρέτησε τους παίκτες στρατιωτικά, κατέβηκε απ'το πούλμαν και εξαφανίστηκε! Την επόμενη σεζόν βρέθηκε στην Αγγλία να κάθεται στον πάγκο της Μπρόμγουϊτς και πάλι...
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1980 κι ενώ ο Άλεν είχε απολυθεί, ο Βαρδινογιάννης σε δημόσια συζήτηση με οπαδούς - που δημοσιεύτηκε τότε στον Τύπο - είχε πει : "Ο Παναθηναϊκός διαθέτει 25 παικταράδες. Δε χρειάζεται μεγάλο προπονητή. Η ενδεκάδα μπορεί να γίνεται από κοινού με τον προπονητή", εξωτερικεύοντας το προσωπικό του απωθημένο : Να γίνει δηλαδή, πρόεδρος-προπονητής... .
Στον πάγκο έκατσε για λίγο ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ. Τον διαδέχτηκε ο Χέλμουτ Σενέκοβιτς, προπονητής της εθνικής Αυστρίας. Εκείνη την εποχή ο Νόμος 75/75 όριζε το μισθό προπονητή σε 124.800 δραχμές με τον Αυστριακό να παίρνει φυσικά αρκετά χρήματα παραπάνω και να συμβουλεύεται απ΄τη διοίκηση να πεί το ίδιο. Όταν τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι ποιος είναι ο μισθός του, ο Αυστριακός απάντησε χωρίς δισταγμό πως παίρνει 1.000.000 το μήνα, για να ακολουθήσει χαμός. Αυτό ήταν το ένα χουνέρι που επεφύλαξε ο Σενέκοβιτς στο Βαρδινογιάννη. Το δεύτερο, ήταν πιο χοντρό ακόμα... Στις 09/05/1981, στη Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός παίζει με την ΑΕΚ και στο ημίχρονο ο Βαρδινογιάννης που δεν ήταν ευχαριστημένος με την εικόνα της ομάδας, κατέβηκε όπως συνήθιζε στα αποδυτήρια και άρχισε να κάνει παρατηρήσεις στους παίκτες. Ο Σενέκοβιτς κοκκίνισε και έβαλε τις φωνές! "Κύριε πρόεδρε, η θέση σας είναι έξω από αυτή την πόρτα, η δική μου μόνο είναι απο μέσα", για να ακολουθήσει το "Περάστε έξω παρακαλώ" στον εμβρόντητο Βαρδινογιάννη που υπάκουσε. Λίγο αργότερα, ο Βαρδινογιάννης πήρε την εκδίκηση του χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο τον Σενέκοβιτς, απολύοντας τον...
Τη σεζόν 1981-1982 θα ξανακαθήσει στον πάγκο ο Λάκης Πετρόπουλος, που θα την ολοκληρώσει και θα απολυθεί για να τον διαδεχτεί ο Στέφαν Κόβατς. Ο Ρουμάνος ήταν μεγάλο όνομα, προπονητής του μεγάλου Άγιαξ του total football και της εθνικής Ρουμανίας. Ήρθε τη σεζόν 1982-1983 και δε την τελείωσε. Δεν κόλλησε ποτέ με τον Παναθηναϊκό και την παρεμβατικότητα του Βαρδινογιάννη και λίγο καιρό πριν απολυθεί, όταν έβρεχε, έκανε προπόνηση μέσα από το... αυτοκίνητο του, αναβοσβήνοντας τα φώτα. Η σεζόν ολοκληρώθηκε με τους Ανδρέα Παπαεμμανουήλ και Κώστα Τσάκο να κάθονται στον πάγκο και να βλέπουν τον Ολυμπιακό να παίρνει το 4ο συνεχόμενο πρωτάθλημα του.
Ακολούθησε ο πρώτος αγαπημένος προπονητής του Βαρδινογιάννη, ο Γιάτσεκ Γκμοχ (1983-1985). Με αυτόν ο Βαρδινογιάννης πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα και έφτασε μέχρι τους "4" του κυπέλλου πρωταθλητριών. Στη συνέχεια με αφορμή τον καταρτισμό της εντεκάδας αλλά και το γεγονός οτι ο κόσμος αποθέωνε τον Γκμοχ σε αντίθεση με το Βαρδινογιάννη, έπεσε σε δυσμένεια. Στην αρχή ο "καπετάνιος" έλεγε πως "δικαιώθηκε με την επιλογή του Γκμοχ", ενώ όταν τον απέλυσε, υποστήριζε ακριβώς το ίδιο : Οτι δικαιώθηκε που τον απέλυσε.
Η σεζόν 1985-1986 ξεκίνησε με τεχνικό δίδυμο τους Κάζιμιρ Γκόρσκι και Πιέτρ Πάκερτ. Ο "παππούς" Γκόρσκι πήρε απόφαση να αποσυρθεί και ο Παναθηναϊκός μένει στα χέρια του Πάκερτ, ο οποίος ήταν ισχυρή προσωπικότητα. Τόσο ισχυρή, που στον τελικό κυπέλλου Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού 4-0 φέρεται να είπε : "Παιδιά, παίξτε για εμένα γιατί αν χάσουμε ο πρόεδρος θα με διώξει". Ο Παναθηναϊκός κέρδισε, αλλά ο Πάκερτ πήγε σπίτι του...
Το 1986-1987, o Βαρδινογιάννης πήρε τον Τόμισλαβ Ίβιτς. Γνωστό όνομα των πάγκων ο Κροάτης, με θητεία σε Άγιαξ, Άντερλεχτ, Γαλατάσαράϊ και λάτρης της τακτικής, αλλά σε δυσμένεια απ'τον Βαρδινογιάννη και τον τύπο, που τον θεωρούσαν "απρόσιτο". Η θεωρία και η ανάλυση της τακτικής ήταν η ώρα του... παιδιού για τους παίκτες του Παναθηναϊκού - που είχαν πάρει χαμπάρι οτι μετράει ημέρες στον πάγκο, με το Βαμβακούλα να απευθύνεται μεγαλοφώνως προς τους άλλους, λέγοντας "τι κάνει ρε παιδιά ο άνθρωπος, σχεδιάζει πολυκατοικίες;". Λίγο πριν την απόλυση του, ο Ίβιτς είχε δεχτεί... πατσαβούρα στο πρόσωπο από τον Χρήστο Δημόπουλο. Ο Ίβιτς απολύθηκε και στη θέση του ήρθε ο "100 χρόνια μπροστά", Βασίλης Δανιήλ. Ο πρώτος επίσημος "χαρτάκιας" προπονητής (οι υπηρεσιακοί δεν πιάνονται)...
Σημείωση : Ο Τόμισλαβ Ίβιτς - για καλή του τύχη - πήγε στην Πόρτο, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ τη σεζόν 1986-1987 και την επόμενη σεζόν πήρε και το κύπελλο πρωταθλητριών. Άμα ο πρόεδρος έχει μάτι...
Ο Δανιήλ θα μείνει στον πάγκο μέχρι τα μέσα της επόμενης σεζόν. Η σεζόν 1987-1988 ήταν η μοναδική που ο Παναθηναϊκός υπερτερούσε των Ολυμπιακού και ΑΕΚ, που είχαν αποδυναμωθεί σημαντικά και όλοι θεωρούσαν πως ο τίτλος θα ήταν εύκολη υπόθεση. Με Σαργκάνη, Σαραβάκο, Ρότσα, Ζάετς, Αντωνίου, Γεωργακόπουλο, Δημόπουλο στο ρόστερ του χάνει κάποια ματς με απίστευτα σκορ (2-5 από ΟΦΗ, 3-6 από Εθνικό στο ΟΑΚΑ). Μετά απ'τον αγώνα με τον Εθνικό και τον τύπο να σχολιάζει την άθλια απόδοση κάποιων παικτών, προεξάρχοντος του Νίκου Βαμβακούλα, ο Βασίλης Δανιήλ ρίχνει την ατάκα που έμελλε να τον ακολουθεί για το υπόλοιπο της προπονητικής του καριέρας : "Μη με λέτε εμένα... Εγώ είμαι 100 χρόνια μπροστά και ξέρω πολύ καλά τι έγινε". Όταν ρώτησαν το Βαμβακούλα τι συμβαίνει και ο Παναθηναϊκός δεν πάει καλά αγωνιστικά, ρωτώντας τον τι πρέπει να γίνει, έριξε την καλύτερη του ατάκα :"Ε, τι να γίνει ρε παιδιά; Πρέπει να κάνουμε μια τριμελή επιτροπή από 5-6 άτομα, να πάμε στον πρόεδρο να του ζητήσουμε να μας τραπεζώσει"... Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, απέλυσε τον Δανιήλ κάτω απ'τη λαϊκή κατακραυγή και έφερε στη θέση του τον Σουηδό Γκίντερ Μπένγκτσον, τεχνικό της Γκέτεμποργκ που'χε αποκλείσει ο Παναθηναϊκός το 1984 στο κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να μη πηγαίνει καλά, αλλά η κατρακύλα του Ολυμπιακού εκείνη τη σεζόν και ο ερχομός Κοσκωτά ήταν τα γεγονότα που ήταν στην επικαιρότητα.
Με Μπένγκτσον πορεύθηκε ο Βαρδινογιάννης λοιπόν τις σεζόν 1987-1988 και 1988-1989 και είδε τις Λάρισα και ΑΕΚ να στέφονται πρωταθλήτριες, με τον ίδιο να διασκεδάζει αφάνταστα την κατάσταση στον Ολυμπιακό και την είσοδο Σαλιαρέλη στην ομάδα. Ο Σουηδός παρέμεινε μέχρι τις πρώτες αγωνιστικές της σεζόν 1989-1990 πριν αντικατασταθεί απ'τον Κρίστο Μπόνεφ. Ο Δανιήλ επιστρέφει στον πάγκο για τη διετία 1990-1992 και το καλοκαίρι του 1992 στον Παναθηναϊκό θα πάει ο Ίβιτσα Όσιμ...
Ο Όσιμ θεωρούταν μέγας δάσκαλος του ποδοσφαίρου, ενώ ήταν ο προπονητής της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας στο Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990. Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν πως όταν του καρφωνόταν κάτι στο μυαλό, δε κόλλαγε να το πεί. Οι ατάκες του "Για να παίζει ο Σαραβάκος οι κανόνες θα πρέπει να γίνουν σαν του χάντμπολ, για να μπαίνει και να βγαίνει", "εύχομαι στους Μπορμπόκη και Κοπιτσή να μη καταντήσουν σα τους Αποστολάκη και Μαραγκό" ακόμα στοιχειώνουν τις συνεντεύξεις τύπου του Παναθηναϊκού. Το καλύτερο του το φύλαξε λίγο πριν την απόλυση του. Ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε "κόουτς, θα παίξει σήμερα ο Μπορέλι;", για να πάρει την αποστομωτική απάντηση "ΝΑΙ, γιατί έτσι μου είπε ο πρόεδρος". Μετά το 1-4 από τη Μπάγερ Λεβερκούζεν για το 2ο γύρο του κυπέλλου Κυπελλούχων στο ΟΑΚΑ, μεγάλη μερίδα των οπαδών ζητούσε την αποπομπή του Βόσνιου τεχνικού. Λίγο αργότερα ο Βαρδινογιάννης θα τον απολύσει. Ο Ίβιτσα Όσιμ πήρε την εκδίκηση του μερικά χρόνια αργότερα : Πήγε στην Αυστρία, ανέδειξε τη Στουρμ Γκρατς από κομπάρσο του πρωταθλήματος, πρωταθλήτρια και κυπελλούχο, την έβγαλε στο Champions League με πενιχρά μέσα και το 2000-2001 φιλοδώρησε τον Παναθηναϊκό με δύο ήττες μέσα-έξω στους ομίλους του Champions League. Στην Ελλάδα τον έβγαλαν μεθύστακα, μπεκρή, τεμπέλη, επειδή είχε άποψη και την έλεγε.
Με Ρότσα στον πάγκο, ο Βαρδινογιάννης είχε βρεί έναν ιδανικό αχυράνθρωπο. Ο... Μπουμπλής, που επιστρατεύτηκε να κάνει τον προπονητή απ'το κοσμικό κέντρο που τραγουδούσε στις Τζιτζιφιές, δεν είχε καμία περγαμηνή ως τεχνικός, δεν είχε δουλέψει ποτέ σε ομάδα Α' Εθνικής αλλά σε μια ευτυχή συγκυρία καρπώθηκε την πολύ καλή δουλειά του Όσιμ, με την απαραίτητη βοήθεια απ'τον πρόεδρο όποτε χρειάστηκε. Ο Ρότσα ήταν δημιούργημα του Βαρδινογιάννη. Ήταν μια απάντηση στους θεωρητικούς και μια επίδειξη δύναμης του προέδρου που έλεγαν πως ο Παναθηναϊκός θέλει μεγάλο προπονητή. Με Ρότσα λοιπόν, ο Παναθηναϊκός παίρνει πρωταθλήματα, κάνει καλή πορεία στο Champions League αλλά κάπου εκεί σταμάτησε η λειτουργία του... αυτόματου πιλότου.
Σεζόν 1996-1997 αλλά τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Μετά την ήττα (3-1) από την Παναχαϊκή στην Πάτρα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης του έδειξε την πόρτα της εξόδου. Η επιτυχία της περασμένης σεζόν δεν έσωσε τον "Ελληνο"-Αργεντινό, μιας κι από τη διοίκηση τα είχαν "πάρει" με την εικόνα παιδικής χαράς των αποδυτηρίων και τις κακές εμφανίσεις. Ανέλαβε την ομάδα το δίδυμο Ζάετς - Καρούλια και μ'αυτούς ο Παναθηναϊκός δεν βγήκε στην Ευρώπη, μετά από εκείνο το 1-1 στο ΟΑΚΑ με τον ΟΦΗ (με την περιβόητη κεφαλιά του Κουτσουπιά). Ο Βαρδινογιάννης επιστρέφει στη δοκιμασμένη συνταγή ενός... χαρτάκια και επαναφέρει εν μέσω γενικής δυσαρέσκειας το Βασίλη Δανιήλ. Το 1998, ο Ολυμπιακός παίρνει το 2ο πρωτάθλημα του και ο Παναθηναϊκός θα χάσει 1-0 από τον Πανιώνιο στον τελικό του κυπέλλου. Ηταν τότε που ο Κριστόφ Βαζέχα έβριζε τους οπαδούς του "τριφυλλιού" που τον γιούχαραν, ενώπιον του τότε προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης στήριξε τον Βασίλη Δανιήλ και πορεύθηκε με αυτόν και την επόμενη σεζόν.
1998-1999, ο Ολυμπιακός πετάει σε πρωτάθλημα-κύπελλο-Ευρώπη ενώ ο Παναθηναϊκός παραπαίει. Μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Μαρούσι με γκολ-φάουλ του Κώστα Φραντζέσκου, οι οπαδοί κυνηγούν το αυτοκίνητο του Δανιήλ έξω απ' τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και ο τελευταίος πάνω στον πανικό του βγαίνει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, όπου στο τσακ γλύτωσε τη μετωπική με διερχόμενο αυτοκίνητο. Η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια θυμίζει μπαρούτι, το 3ο σερί πρωτάθλημα χάνεται από τον Ολυμπιακό και η απομάκρυνση του προπονητή είναι επιβεβλημένη, με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα να τον αντικαθιστά, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, μιας και η ομάδα χάνει και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ από την ΑΕΚ. Τελευταία προπονητική επιλογή του Βαρδινογιάννη ο μακαρίτης Γιάννης Κυράστας, ο οποίος δούλεψε στα γνωστά Ελληνικά standards (τσουκου-τσουκου μπολ, αμυντικογενείς τακτικές, συνεχής μουρμούρα για τη διαιτησία), κυνήγησε τον Ολυμπιακό που λίγο έλειψε να πληρώσει την τρέλα Κόκκαλη με την αντικατάσταση του Μπάγεβιτς απ'τον πρίγκηπα της... ανεργίας, Αλμπέρτο Μπιγκόν και έχασε το πρωτάθλημα δυό αγωνιστικές πριν το τέλος. Ο πρόεδρος "αηδίασε" τότε και παραιτήθηκε, αφού έβλεπε οτι οι τακτικές του δεν είχαν πια απήχηση. Οι Κιάππε, οι Ζουμπογιώργοι, οι Τριβέλλες και οι Αλημίσηδες είχαν μπεί στο χρονοντούλαπο και ο Βαρδινογιάννης είδε τα 4 τελευταία χρόνια της προεδρίας του να καταλήγουν όπως τα 4 πρώτα : Με τον Ολυμπιακό να παίρνει 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα...
"Ρίνγκο", ο μέγας... πιστολέρο
O Τζόν Πίτερς Ρίνγκο, γνωστός στους παλαιότερους απ'τον κινηματογράφο την εποχή που τα "σπαγγέτι γουέστερν" ήταν μόδα, ήταν κατ'αρχάς υπαρκτό πρόσωπο. Οι ιστορικοί τον καταγράφουν ως έναν περίεργο και επικίνδυνο άνθρωπο που δρούσε στην ευρύτερη περιοχή του Τέξας, που αποτελούσε τον βασικό ανταγωνιστή του θρυλικού σερίφη, Γουάϊατ Ερπ. Ο Τζόνι Ρίνγκο "ημιθεοποιήθηκε" απ'τους συγγραφείς και τους σκηνοθέτες, σε σημείο να θεωρείται ένας μεγάλος "πιστολέρο", ο πιο γρήγορος στη Δύση, ένας παράνομος... τζέντλμαν.
Ο φυσικός διάδοχος του Τζόνι Ρίνγκο είναι ο "καπετάνιος". Πιστολέρο απ'τους λίγους, οι ιστορίες με το πιστόλι του έχουν μείνει στην ιστορία. Αφηγείται ο Μανώλης Σαριδάκης, εκ των παλαιοτέρων ρεπόρτερ Παναθηναϊκού : "Κάθε Παρασκευή, το 1983, ο Γιάτσεκ Γκμοχ έδινε συνέντευξη, στο μικρό γραφειάκι του "γέρικου γηπέδου" και ο πρόεδρος ερχόταν συχνά για κουβεντούλα με τους δημοσιογράφους. Εκείνη τη φορά έβρεχε. Όταν τελείωσε η συνέντευξη, βγήκαμε όλοι έξω στο δρόμο και ξαφνικά το πιστόλι του "καπετάνιου" έπεσε και γλίστρησε κάτω από ένα αυτοκίνητο. Μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε, ένας δημοσιογράφος έπεσε μπρούμυτα στη βρεγμένη άσφαλτο, μπήκε ο μισός κάτω από το αυτοκίνητο λες και θ' άλλαζε λάδια και, πιάνοντας το πιστόλι απ' τη λαβή σαν να κρατούσε ψάρι από την ουρά, είπε στον Βαρδινογιάννη : "Κύριε Πρόεδρε, ιδού το πιστόλι σας"!
Το 1984, με τον Γιάτσεκ Γκμοχ προπονητή, κάθε Παρασκευή γινόταν σύσκεψη, στο παλιό γραφείο του Προέδρου, στην Αρματωλών και Κλεφτών. Από τη μία πλευρά στο μεγάλο γραφείο ο Πρόεδρος, από την άλλη ο Γιάτσεκ. Έβγαζε το σιδερικό ο "καπετάνιος", το ακουμπούσε πάνω στο τραπέζι, με την κάννη γυρισμένη προς τον Γκμοχ : - Πώς παίζει η ομάδα την Κυριακή; - No 1 ο Λαφτσής, απαντούσε ο Γιάτσεκ και γύριζε την κάννη προς τον Πρόεδρο. - No 2; ρωτούσε πάλι ο Βαρδινογιάννης, ξαναγυρίζοντας το πιστόλι προς την πλευρά του Γιάτσεκ, και συνεχιζόταν αυτή η άτυπη ρώσικη ρουλέτα μέχρι να συμπληρωθεί η εντεκάδα".
Το Νοέμβριο του 1992 o "καπετάνιος" τράβηξε το κουμπούρι, όταν το γήπεδο τον "έκραζε" σε αγώνα με την Κόρινθο. Έβαλε το κουμπούρι στη θέση του και έφτασε να σκαρφαλώσει στα συρματοπλέγματα που χώριζαν τη Θύρα 13 από τους επισήμους για να τα βάλει με 3.000 κόσμο, προκειμένου να... ξετρυπώσει έναν οπαδό που του πέταξε ένα μπουκάλι. Έφτασε μέχρι το πέταλο ανενόχλητος ενώ το υπόλοιπο γήπεδο τραγουδούσε "ντρουμπου ντρουμπου ντρουν - ντρουμπου ντρουμπου ντρουν, τα καβούρια τον τσιμπούν" και "κι ολο κλαίνε τα καβουράκια στου προέδρου τα τσεπάκια"... Την επόμενη ημέρα, "απολογούμενος" για το ντου που έκανε, είπε στο Μανώλη Σαριδάκη :"Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένεια μου, χάνω το μυαλό μου! Εκείνη τη στιγμή, δεν είμαι Πρόεδρος, δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψη μου".
Το κλασικότερο επεισόδιο με το πιστόλι του Βαρδινογιάννη έγινε το Σεπτέμβριο του 1985, σ'ενα παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Τορίνο, επειδή ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Βοτρό αδικούσε τον Παναθηναϊκό. Με το όπλο ανα χείρας μπούκαρε ανενόχλητος, εν μέσω αστυνομίας και παρατηρητών του αγώνα, στη φυσούνα, πρωταγωνίστησε στα επεισόδια, ήρθε στα χέρια, έπαιξε ξύλο, απείλησε το διαιτητή και έφαγε δύο χρόνια αποκλεισμό από την UEFA.
So what ? Το 1986, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Μπαρτσελόνα-Στεάουα στη Βαρκελώνη, ο Βαρδινογιάννης ήταν κανονικά μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πανηγύριζε με τους φίλους του τους Ρουμάνους την κατάκτηση του τροπαίου, ως επίτιμος πρόεδρος της Στεάουα. Μετά το επεισόδιο με τον Βοτρό, ο "καπετάνιος" απέκτησε και το δεύτερο παρατσούκλι του που ήταν... ποιο άλλο; Ρίνγκο... Ένας "καπετάνιος-Ρίνγκο" που ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΣ σουλάτσαρε πέριξ του αγωνιστικού χώρου - με την κουμπούρα να φαίνεται - κατά προτίμηση πίσω απ'τους επόπτες... Όμως, όπως δήλωσε στην ΕΤ-3 (γράψαμε παραπάνω σχετικά), "ουδέποτε προσπάθησε να επηρεάσει διαιτητή"...
Ενδεικτικά της διάθεσης "μη επηρεασμού" είτε διαιτητή είτε οποιουδήποτε άλλου, είναι τα παρακάτω γεγονότα :
* 08/04/1992. Προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ στη ρεβάνς του 0-0 του Καραϊσκάκη. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 1-0 και το παιχνίδι οδεύει προς τη λήξη του. Στο 90ό λεπτό, ο διαιτητής Κουκούλας σφύριξε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι σε μονομαχία Τσαλουχίδη-Καραγεωργίου. Ο Όλεγκ Προτάσοφ νίκησε το απ'τα 11 βήματα, ισοφάρισε το σκορ σε 1-1 και έδωσε την πρόκριση στα ημιτελικά στον Ολυμπιακό. Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους : Ο Βαρδινογιάννης, έκανε το ίδιο βράδυ μια φοβερή δήλωση: "Όσοι από σας ψήφισαν "κάθαρση"και "εξυγίανση", είδαν τι έγινε. Εμείς δε δίνουμε μίζες. Ο Κουκούλας είναι μέλος της Νέας Δημοκρατίας".
Στο συγκεκριμένο αγώνα πάντως, σημειώθηκαν κι άλλα... όμορφα. Ο μασέρ του Παναθηναϊκού, Γαρμπής Αβακιάν έκανε... σπέσιαλ μασάζ στο διαιτητή απ'τη Μυτιλήνη, ενώ ο τότε γυμναστής της ομάδας, Χάρης Γραμμός του ξήλωσε το σήμα, λέγοντας "είσαι διεθνής διαιτητής εσύ, ρε; Ρόμπα είσαι, και διασύρεις και το νησί μας". Στη φυσούνα έγινε της... Πόπης, με την Ανδριάννα Μαραγκού να κυνηγάει το διαιτητή με σκουπόξυλο. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, που έτυχε ν'αποχωρεί μαζί με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Βύρωνα Πολύδωρα, του είπε: "Να παραιτηθείτε! Φτάνει πια..." (η αποθέωση του θράσους λέμε)...
* ΑΕΚ-Παναθηναϊκός, τελικός κυπέλλου Ελλάδας. Ο Βαρδινογιάννης δεν είναι ικανοποιημένος με αυτά που είδε στον αγωνιστικό χώρο και σαλτάρει εντός, πηγαίνοντας καρφωτός για τα αποδυτήρια των διαιτητών. Ένας αστυνομικός προσπαθεί να τον εμποδίσει και ο Βαρδινογιάννης τον κοιτάει με αγριεμένο και έντονο βλέμμα, ρωτώντας τον πως τον λένε. "Ζουμπούλ', Ζουμπούλ'" ήταν η απάντηση που ήρθε δια στόματος του... διοικητή του αστυνομικού, ο οποίος με τη σειρά του τον επέπληξε επειδή... εμπόδισε τον Βαρδινογιάννη!
Η φωτογραφία με τον Βαρδινογιάννη να έχει "στριμώξει" τον αστυνομικό και να τον κοιτάζει με αγριεμένο βλέμμα διέρρευσε στον τύπο και μάλιστα τις επόμενες μέρες κόσμησε το πρωτοσέλιδο του "ΦΩΤΟΣ", ενώ ο Μανώλης Γαβαθιώτης στη στήλη του "Πολλά εν ολίγοις" βαφτίζει επισήμως "Ύψιστο" το Βαρδινογιάννη και αποκαλύπτει τις "πιέσεις" που δέχτηκε ο φωτογράφος να παραδώσει "οικειοθελώς" το υλικό σε"ανθρώπους του Παναθηναϊκού".
Φυσικά, οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν μια εξωφρενική ασυλία, ειδικά ως προς τη συμπεριφορά τους. Αξέχαστες οι φωτογραφίες με το Γιάννη Καλιτζάκη να έχει κολλήσει το κούτελο του στο κούτελο κάποιου διαιτητή παραμένοντας ατιμώρητος, όπως αξέχαστη και η ατάκα που έριξε ο Νίκος Σαργκάνης στον παίκτη της ΑΕΚ, Τζίμη Πατίκα, όταν στον αγώνα των δύο ομάδων το 1986 τραυμάτισε τον Σαργκάνη με μια άγαρμπη προβολή : "Θα σου κόψει τη μπάλα ο δικός μου"...
Υπόθεση Γκεόργκι Χάτζι : Η δεύτερη προσπάθεια "Μπουμπλοποίησης" ποδοσφαιριστή...
Τη σεζόν 1987-1988, την παράσταση είχε κλέψει η απόκτηση του Λάγιος Ντέταρι απ'τον Ολυμπιακό. Μια ιστορία που απ'τους αλλόθρησκους συνοδεύεται με το "με τα λεφτά της τράπεζας Κρήτης". Υπάρχει όμως μια ιστορία που σπανίως αναφέρεται και τεχνηέντως κρύβεται στην προσπάθεια αγιοποίησης του Παναθηναϊκού απ'τα αντικειμενικά και αβανταδόρικα προς την "πράσινη" ΠΑΕ, ΜΜΕ...
Μια βραδιά, τη σεζόν 1987-1988, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και ο Ντίνο Τσαουσέσκου - γιος του Νικόλαε, δικτάτορα της Ρουμανίας τότε - συναντήθηκαν στην κοσμική ταβέρνα "Μυρτιά", στην περιοχή του Μετς. Σ' αυτή την ταβέρνα έκλεισε έναντι 50 εκατομμυρίων δραχμών η συμφωνία για την απόκτηση ενός Ρουμάνου ποδοσφαιριστή της Στεάουα Βουκουρεστίου, που έμελλε να αφήσει το στίγμα του (αργότερα) στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το όνομα του ποδοσφαιριστή ήταν Γκεόργκι Χάτζι. Οι θαμώνες της ταβέρνας θα θυμούνται τους εναγκαλισμούς με το νεαρό Τσαουσέσκου και τον έκδηλο ενθουσιασμό του Βαρδινογιάννη μιας και ο Χάτζι ήταν η αδυναμία του.
Ο Χάτζι πλησίασε πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό. Ο Ρουμάνος ποδοσφαιριστής ήρθε στην Αθήνα στα τέλη του 1987, συναντήθηκε με τον Βαρδινογιάννη και έπαιξε μάλιστα σε φιλικό αγώνα ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού με την Εθνική Ρουμανίας. Ήταν τόσο σίγουρη η μεταγραφή, ώστε ο Τζιοβάνι Ανιέλι - τότε "αφεντικό" της Γιουβέντους - που ήθελε την ίδια εποχή να τον αποκτήσει, δήλωσε στην International Herald Tribune της 03/02/1988 ότι προσπάθησε να αποκτήσει τον Χάτζι, αλλά στάθηκε αδύνατο και συμπλήρωσε : "Αν φύγει ο Χάτζι από τη Ρουμανία, θα καταλήξει στον Παναθηναϊκό". Η είδηση φυσικά γέμισε με ενθουσιασμό τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που αποθέωναν τον "νεομεταγραφέντα", με το σύνθημα "έρχεται ο Χάτζι, ο - ο - ο - ο - ο", προσδοκώντας την έλευση του νέου αστέρα του Παναθηναϊκού.
Η μεταγραφή όμως άρχισε να "σκαλώνει". Οι Ρουμάνοι άρχισαν να ανεβάζουν τις απαιτήσεις τους - αφού δελεάστηκαν από τα εκατομμύρια του Ανιέλι - καθώς τα 50 εκ. δραχμές του Βαρδινογιάννη ήταν ψίχουλα για την αξία του παίκτη. Η συμφωνία μεταξύ του υιού Τσαουσέσκου και Βαρδινογιάννη όμως - μιας και ο Βαρδινογιάννης είχε καλές μπίζνες στη Ρουμανία εκτός ποδοσφαίρου - εμπόδιζε τη μεταγραφή του σε άλλο σύλλογο. Έτσι, μοναδικός δρόμος των Ρουμάνων ήταν να κάνουν τη ζωή του "καπετάνιου" δύσκολη, ώστε να βάλει το χέρι στην τσέπη. Οι Ρουμάνοι επικαλούμενοι γραφειοκρατικό κώλυμα, λένε πως δεν είναι εύκολο να παίξει ο παίκτης εκτός Ρουμανίας. Ο Βαρδινογιάννης έβγαλε απ'το συρτάρι του τον... τσελεμεντέ και είπε να δοκιμάσει τη συνταγή "Μπουμπλοποίησης". Διαθέσιμος δημότης Αιγάλεω δεν υπήρχε, οπότε θα έπρεπε να γίνει κάτι άλλο. Το "άλλο" ήταν... βαφτίσια.
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να αποδείξει ότι ο Χάτζι ήταν... Ελληνικής καταγωγής. Συγκεκριμένα, από τη... Μεσολακκιά Σερρών. Κατέθεσε στοιχεία, ότι η μητέρα του λεγόταν Κυράτσα Μέγα και ο πατέρας του Γιάγκος. Μάλιστα, είχε ήδη εκδοθεί Ελληνική ταυτότητα του παίκτη με το όνομα Γιώργος Χατζής, ενώ είχε κατατεθεί και δελτίο στην ΕΠΟ με την υπογραφή του Ρουμάνου διεθνούς. Οι Ρουμάνοι αρχικά δε σχολίασαν αυτά τα στοιχεία. Όταν όμως είδαν κι αποείδαν πως ο Βαρδινογιάννης δεν έδινε παραπάνω λεφτά - αλλά και αναλογιζόμενοι οτι αργά η γρήγορα ο Χάτζι θα φέρει στα ταμεία πολλά περισσότερα από 50 εκατομμύρια - απέρριψαν τους ισχυρισμούς του Παναθηναϊκού. Αξιωματούχοι τους, με επικεφαλής το στρατηγό Γκαμπρίλα, προσκόμισαν στοιχεία πως η φερόμενη ως μητέρα του Χάτζι, Κυράτσα Μέγα, γεννήθηκε στην Κοστάντζα της Ρουμανίας και συνεπώς ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχε τόσο η ίδια, όσο και ο ποδοσφαιριστής.
Οι Ρουμάνοι τελικώς δικαιώθηκαν, καθώς με δύο χρόνια καθυστέρηση (το καλοκαίρι του 1990), ο "Μαραντόνα των Καρπαθίων" κατέληξε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο Μουντιάλ του 1990 με τη Ρουμανία ο Χάτζι διακρίθηκε και η Ρεάλ πλήρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή ποσόν των 4,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Στο Βαρδινογιάννη έμειναν οι... αγκαλιές με τον υιό Τσαουσέσκου και το σύνθημα-πληρωμένη απάντηση : "Που'ναι ο Χάτζι, οεο που'ναι ο Χάτζι"...
Το 1998, παραμονές ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο "καπετάνιος" έκανε τηλεφωνική παρέμβαση που εξελίχθηκε σε... συνέντευξη, διανθισμένη από πολλές παραδοχές στο μεγαλείο (!) και το ρομαντισμό (!!!) του Ρίνγκο, όπως τόλμησε να πει ο παρουσιαστής Κυριάκος Θωμαΐδης στη "Δίκη" της ΕΤ-3. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, που τόσα χρόνια απέφευγε τους δημοσιογράφους όπως ο διάβολος το λιβάνι, μόλις είδε οτι ο Ολυμπιακός έφτιαχνε ομάδα και αμυνόταν πλέον στις γνωστές επιθέσεις του, μέχρι και τηλεφωνική παρέμβαση έκανε για να εκφράσει τον... αποτροπιασμό του για όσα συμβαίνουν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Μάλιστα, έτσι ακριβώς. Στην εκπομπή ο Κυριάκος Θωμαΐδης έδωσε ως συνήθως ρεσιτάλ σιχαμάρας, με τις γνωστές αντιΟλυμπιακές κορόνες του και χαρακτήρισε το Γιώργο Βαρδινογιάννη ως έναν πρόεδρο "ρομαντικό", με "τεράστια προσφορά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο"! Θαυμάστε Βαρδινογιάννη σε όλο του το μεγαλείο :
"Bλέπω ότι ματαιοπονώ. Ευθύνες έχουμε όλοι. Δεν είμαι εγώ άμοιρος ευθυνών. Επρεπε να είχα αποχωρήσει προ πολλού, όταν είδα αυτά που πρόκειται να συμβούν".
- Για τη δήλωση Άκη Τσοχατζόπουλου περί "νονών του ποδοσφαίρου" : "Πιο περίτρανη επιβεβαίωση από όσα ακούστηκαν στην εκπομπή "H Δίκη" δεν μπορούσε να έχει ο κ. Tσοχατζόπουλος ο οποίος μίλησε περί "νονών" του ποδοσφαίρου. Kαλά θα κάνουν οι υπουργοί να μην το παίρνουν προσωπικά το θέμα: ότι δηλαδή ο κ. Tσοχατζόπουλος το είπε κόντρα στον κ. Bενιζέλο ή αντιστρόφως. Ο κ. Tσοχατζόπουλος αυτό που είπε το είπε από αγανάκτηση από τα μηνύματα που παίρνει από τον κόσμο με τον οποίο συνομιλεί".
- Για τη γενικότερη στάση της πολιτείας : "H πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση εποπτείας του ποδοσφαίρου και δεν μπορεί να επικαλείται αναρμοδιότητα. Kαι όταν 120 βουλευτές λένε ότι εδώ βρωμάει, η πολιτεία έχει υποχρέωση να πάρει κάποιες θέσεις".
- Για την καταγγελία του βουλευτή του ΠAΣΟK Xρήστου Σμυρλή στη διαρκή επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Bουλής, ο οποίος αναφερόμενος στις περσινές εκλογές της EΠΟ τόνιζε σύμφωνα με τα πρακτικά της 3ης Δεκεμβρίου 1997 ο Βίκτωρας Μητρόπουλος έλεγε ότι έχουμε 1 εκατομμύριο δολάρια και όποια EΠΣ αντιδράσει στο ψηφοδέλτιο που θέλουμε να περάσουμε, θα τους αγοράσουμε : "Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα θα είχε παρέμβει ο εισαγγελέας. Οι αρμόδιοι θα είχαν παρέμβει και δεν θα καλύπτονταν σε αναρμοδιότητα".
- Για τον υφυπουργό Aθλητισμού Aνδρέα Φούρα : "Ο κ. Φούρας μπορεί να θέλει να επέμβει, αλλά δεν ξέρω αν του το επιτρέψουν και μέχρι ποιον βαθμό. Ο κ. Φούρας γνωρίζει τι γίνεται. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει. Aλλά και άλλοι υπουργοί μιλούσαν στο παρελθόν και έλεγαν ότι έχουν κασέτες, αλλά κανείς τους δεν τις έβγαλε στην επιφάνεια".
- Σε ερώτηση ποιοι δεν θα του επιτρέψουν να επέμβει ο κ. Bαρδινογιάννης απάντησε : "Aυτό δεν μπορώ να το ξέρω".
- Για την ανάγκη να τοποθετηθεί τακτικός δικαστής στην αθλητική δικαιοσύνη : "Tρία χρόνια φωνάζω και λέω, επιτέλους ας μπει ένας τακτικός δικαστής στην αθλητική δικαιοσύνη. Θυμάμαι πριν από 7-8 χρόνια, όταν ομόφωνα η EΠAE πρότεινε κάποιον αθλητικό δικαστή και ήρθε ο υπουργός και είπε όχι, θα βάλω τον τάδε. Γιατί ήθελε να είναι δικός του. Eίναι η περίπτωση του αθλητικού δικαστή που έλεγε ότι την κίτρινη κάρτα δεν την έχει χαρακτηρίσει σωστά ο διαιτητής, ως εκ τούτου είναι άκυρη. Πέρσι, ο υφυπουργός Aθλητισμού είχε καλέσει τους προέδρους, για να δουν τι θα κάνουν, για να επανέλθει μια αξιοπιστία στο χώρο. Kαι όταν μου είπαν γιατί δεν παραβρίσκομαι, απάντησα ότι δεν είμαι διατεθειμένος να νομιμοποιήσω ευχολόγια, τα οποία ξέρω εκ των προτέρων ότι δεν θα προχωρήσουν. Πήραν απόφαση τότε να βάλουν τακτικούς δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Kαι ξέρετε πολύ καλά τι έχει γίνει. Tο ένα όργανο παίρνει άλφα απόφαση και έρχεται το άλλο με τους δικηγόρους και το αλλάζει, ανάλογα με το χρώμα που δικάζουν".
- Aπαντώντας στην ερώτηση, γιατί όταν ο ίδιος είχε το πάνω χέρι στο ποδόσφαιρο δεν φρόντισε να αλλάξει την κατάσταση, ο κ. Bαρδινογιάννης επισήμανε : "Eίμαι αυτός που είχε εισηγηθεί το 1979 στην τότε αθλητική ηγεσία να εισαχθεί το ιδιώνυμο στα αδικήματα του αθλητισμού. Eίχα ζητήσει κατ' επανάληψη τα μέλη των διοικήσεων των σωματείων να μην έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Eπίσης, πήρα αντιλαϊκά μέτρα για να εξυγιάνω την εξέδρα. Πέρσι διέλυσα ξανά τους συνδέσμους, τους είπα ότι από δω και πέρα για να συμμετέχετε σε ένα σύνδεσμο πρέπει να έχετε καθαρό ποινικό μητρώο, ώστε οι σύνδεσμοι να μην είναι κέντρα διακίνησης ναρκωτικών".
- Για την κατάσταση στην EΠAE : "Eχουμε 4 χρόνια να ενημερωθούμε για τα οικονομικά της EΠAE. Έχουμε ζητήσει κατ' επανάληψη την παρέμβαση εισαγγελέα. Συμμαχήσαμε πρόσφατα με τον Ολυμπιακό και τους άλλους μεγάλους για να αλλάξουμε πέντε πράγματα. Δυστυχώς, επειδή πιθανόν κάποιους δεν τους εξυπηρετούσε, αποχώρησαν από αυτή την προσπάθεια. Δεν ήμασταν εμείς που φύγαμε".
-Τέλος, για τις κατηγορίες ότι ήλεγχε τη διαιτησία στο παρελθόν : "Αν πράγματι είχα τον έλεγχο της διαιτησίας κατά το παρελθόν δεν θα είχα πάρει μόνο ένα μικρό ποσοστό πρωταθλημάτων. Ποτέ δεν προσπάθησα να επηρεάσω διαιτητή. Ας βρεθεί ένας να το πει. Τον Βαρδινογιαννισμό τον χρησιμοποίησαν άλλοι σαν άλλοθι για τις δικές τους αποτυχίες".
Με λίγα λόγια : Μέχρι το καλοκαίρι του 1996 και τη δήλωση "θα φυλακίσω το πρωτάθλημα στην Παιανία", όλα ήταν καλώς καμωμένα και καθαγιασμένα στον Ελλαδικό χώρο. Αίφνης μέσα σε μια χρονιά το ποδόσφαιρο μας έγινε "Ουγκάντα", εμφανίστηκαν "νονοί του ποδοσφαίρου", απαγορεύεται στους υπουργούς να επέμβουν αλλά ο Βαρδινογιάννης "δε ξέρει ποιός τους το απαγορεύει", ενώ ποτέ δε προσπάθησε να επηρεάσει διαιτητή. Α, και για να μη ξεχνιόμαστε, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήταν ένας μεγάλος παράγοντας, ο τελευταίος ίσως ρομαντικός του ποδοσφαίρου μας. Με το πιστόλι του, τους μπράβους του, με τα όλα του. Αυτό θα πεί ρομαντισμός. Και για να δείξουμε πόσο ρομαντικός ήταν ο "καπετάνιος", ας θυμηθούμε μερικά έργα και ημέρες του...
Γιάννης "Χουάν" Μπουμπλής : Ένας... Αιγαλεώτης απ'την Αργεντινή...
Με το που μπήκε στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο "καπετάνιος" έδειξε πως ακριβώς αντιλαμβάνεται την ισονομία τόσο αυτός, όσο και ο σύλλογος που εκπροσωπούσε. Το Δεκέμβριο του 1979, ο Παναθηναϊκός θα φέρει στην Ελλάδα έναν επιτελικό μέσο απ'την Αργεντινή, τον οποίο παρουσιάζει ως Χουάν (Γιάννη) Μπουμπλή, ομογενή απ'την χώρα της Λατινικής Αμερικής με καταγωγή απ'το... Αιγάλεω.
Ο Γιάννης "Χουάν" Μπουμπλής γεννήθηκε στις 8 Mαρτίου 1954 στο Σάντο Τομέ της Αργεντινής και ξεκίνησε την καριέρα του στη Nιούελς Όλντ Mπόις. Ο Μπουμπλής είχε προταθεί στον Παναθηναϊκό απ'το 1975, ήρθε μάλιστα για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκείνη τη χρονιά αλλά τελικά θα επιστρέψει στην πατρίδα του (την κανονική) και το 1977 κατέληξε στην Mπαρακίλα Tζούνιορς της Kολομβίας. Την επόμενη σεζόν (1978-1979) αγωνίστηκε με τη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς και το Δεκέμβρη του 1979 "πατάει" για δεύτερη φορά Ελληνικό έδαφος...Ο... βέρος Αιγαλεώτης δεν ήξερε γρι Ελληνικά, αλλά ένα telex της ομοσπονδίας της Αργεντινής επιβεβαίωνε την Ελληνική ιθαγένειά του 25χρονου "ομογενή". Στις 20/05/1975 ο Δήμος Αιγάλεω φαίνεται πως είχε εκδώσει πιστοποιητικό αναγνωρίζοντας το όνομα "Μπουμπλής", βάσει του οποίου η ΕΠΟ του εξέδωσε αθλητικό δελτίο στις 20/12/1979. Έτσι ο "ομογενής" Μπουμπλής αποκτά το δικαίωμα συμμετοχής στον Παναθηναϊκό, καθώς υπήρχε νομοθεσία που απαγόρευε τις μεταγραφές αλλοδαπών ποδοσφαιριστών την περίοδο του Δεκεμβρίου.
Στις 11 Μαΐου του 1980, το στάδιο Καραϊσκάκη φιλοξενεί το 192ο ντέρμπι μεταξύ των δυο αιωνίων αντιπάλων. Ανήμερα του αγώνα τα εισιτήρια στην μαύρη αγορά στην Ομόνοια, φτάνουν τις 2.000 δρχ. Πριν από το ντέρμπι ο Ολυμπιακός καταθέτει ένσταση πλαστοπροσωπίας για τη συμμετοχή του Γιάννη Μπουμπλή. Με γκολ του Νικολούδη στο 37' ο Ολυμπιακός του Κάζιμιρ Γκόρσκι κέρδισε τον Παναθηναϊκό του Μπρούνο Πεζάολα και όλα έδειχναν πια ότι ο τίτλος θα κρινόταν σε μπαράζ μεταξύ Ολυμπιακού και Αρη. Τρεις μέρες μετά το ντέρμπι στο Φάληρο, ο Σπύρος Μήτσης αποκαλύπτει στην "Ελευθεροτυπία" ότι ο Πεζάολα δέχτηκε πιέσεις και παρεμβάσεις για τη σύνθεση της ομάδας απ'τη διοίκηση του Παναθηναϊκού την παραμονή του ντέρμπι. Κανένα πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό και τη συμμετοχή του Μπουμπλή με τον Ολυμπιακό να κατακτά στο μπαράζ με τον Άρη τον πρώτο του επαγγελματικό τίτλο.
Την επόμενη σεζόν, παρά την κόντρα για το θέμα Μπουμπλή, ο Βαρδινογιάννης φέρνει άλλους δύο Λατινοαμερικάνους... ομογενείς : Τον Αγκουερόπολι που έπαιζε σαν "Αργυρόπουλος" και τον Αλφάρο που αγωνιζόταν με το όνομα "Μπιστάκης". Η κόντρα για τον "Μπουμπλή" συνεχίστηκε και η παρατεινόμενη ατιμωρησία του Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με τις τακτικές που έδειχνε πως ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει ο Βαρδινογιάννης, ωθεί τον αντι-Βαρδινογιαννισμό στα άκρα. Προς το τέλος της σεζόν, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί προς το τέλος του αγώνα, γίνεται το... colpo grosso : Ο Κόβης κάνει πέναλτι στον Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο διαιτητής Κυφωνίδης καταλογίζει την εσχάτη των ποινών. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού πέφτουν πάνω στο διαιτητή και τον πείθουν να πάρει... πίσω το πέναλτι και να δώσει οφσάϊντ. Είναι η μέρα που καταρρίφθηκε ο μύθος πως "οι ποδοσφαιριστές δε κερδίζουν τίποτε με τις διαμαρτυρίες". Ο Κυφωνίδης παίρνει πίσω το πέναλτι και δίνει οφσάϊντ, η εξέδρα παίρνει φωτιά, ο Θωμάς Μαύρος "την πέφτει" στο διαιτητή στα αποδυτήρια (και θα τραβιέται για χρόνια στα δικαστήρια) και το γνωστό σύνθημα "Απόψε ο ΠΑΟ θα πεθάνει, στο φέρετρο θα βάλουμε και το Βαρδινογιάννη" κάνει την παρθενική του εμφάνιση στα γήπεδα.
Ο Βαρδινογιάννης φιτιλιάζει τον Νταϊφά, παίρνοντας τον Ιούλιο του 1981 στον Παναθηναϊκό τους Γιάννη Κυράστα και Μάϊκ Γαλάκο, που χαρακτηρίζονται προδότες απ'τον κόσμο του Ολυμπιακού. Η... τύχη (λέεεμε τώρα...) τα φέρνει έτσι ώστε η σεζόν 1981-1982 να ξεκινήσει με ντέρμπι "αιωνίων" το οποίο θα γινόταν στην Πάτρα : Με αυτόν τον τρόπο αποφεύχθηκε ο κίνδυνος για μεγάλες φασαρίες, καθώς άλλο να αναμετρώνται οι ομάδες στην Αττική και άλλο εκτός Αττικής. Το ντέρμπι έγινε στην Πάτρα, παρουσία 20.000 οπαδών κάτω από δυνατή βροχή και φανατισμένο κλίμα και έληξε 1-1. Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στο 10ο λεπτό με τον... Μπουμπλή και ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 80' με τον Τάσο Μητρόπουλο.
Ο Νταϊφάς κορυφώνει την πολεμική ενάντια στον υφυπουργό Αθλητισμού, Κίμωνα Κουλούρη και τον κουμπάρο του, Γιώργο Βαρδινογιάννη για το θέμα Μπουμπλή. Ερωτώμενος για το θέμα Μπουμπλή και τη διαμάχη με τον Ολυμπιακό, ο Βαρδινογιάννης δηλώνει : "Γκρινιάζουν, γιατί θα τους καρφώνει σε κάθε ματς". Ο Μπουμπλής γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Παναθηναϊκού που τον υποδέχονται πάντοτε με το "Φόρτσα-Ρότσα-Μπουμπλής".
Λίγο αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1981, η Λάρισα αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό. Ο αγώνας τελείωσε 2-2 και αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα, η Λάρισα κατέθεσε ένσταση για κακή συμμετοχή του Χουάν Μπουμπλή, υποστηρίζοντας πως δεν είναι Έλληνας. Η Λάρισα έκανε την αρχή σε μια ιστορία που είχε "τσιγκλήσει" όλη την ποδοσφαιρική ομάδα και στη συνέχεια ο Σταύρος Νταϊφάς, έξαλλος με τις πρακτικές του κουμπάρου του, πέρασε στην αντεπίθεση "στολίζοντας" Παναθηναϊκό και Βαρδινογιάννη. Το πράγμα προχώρησε και ακολούθησε η ποινική δίωξη του εισαγγελέα Καλογερογιάννη σε παίκτη και ΠΑΕ Παναθηναϊκός.Με τη διαμάχη Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού για το θέμα Μπουμπλή να συνεχίζεται, ο Ολυμπιακός κληρώνεται σε νοκ-άουτ αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό. Ο αγώνας θα γινόταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας τον Ιανουάριο του 1982 και έμελλε να γίνει ο αγώνας που θα έπρεπε προβάλλεται στα σεμινάρια διαιτησίας της FIFA και της UEFA ως... παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο Παναθηναϊκός τελικά θα πάρει την πρόκριση με νίκη 3-2 επί του Ολυμπιακού στην παράταση χάρη σε τρία γκολ του... διαιτητικού διδύμου Δέδε - Ζλατάνου (του... εξυγιαντή) και Βουράκη (του... καθηγητή διαιτησίας). Ο Ολυμπιακός στο 6ο λεπτό ήταν μπροστά στο σκορ με 0-2, είδε :
* Στο 2ο λεπτό να δίνεται μουσαντένιο πέναλτι στον Παναθηναϊκό, το οποίο εκτέλεσε ο Άγγελος Αναστασιάδης (ναι, ο "δεσπότης") αλλά απέκρουσε ο Σαργκάνης.
* Στο 15ο λεπτό να ακυρώνεται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟ γκολ του Τάσου Μητρόπουλου ως οφσάϊντ αρχικά και μετά επειδή δε τους έβγαινε, το βάφτισαν... επιθετικό φάουλ (θα ήταν το 0-3).
* Να μη δίνεται πεντακάθαρο πέναλτι στο Μάϊκ Γαλάκο στα μέσα του ημιχρόνου.
* Να δίνονται άλλα δύο (!) "πέτσινα" πέναλτι στην Πανάθα για να καταφέρει να πάρει την πρόκριση!
Ο Ολυμπιακός "έβραζε" για την αντιμετώπιση που έτυχε για άλλη μια φορά και κλιμάκωσε την επίθεση κατά του Παναθηναϊκού. Ο Σταύρος Νταϊφάς χαρακτήρισε "κατάρα του αθλητισμού" τον ΓΓΑ, Κίμωνα Κουλούρη και ασόβαρο τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού που τον κατηγόρησε οτι "χρησιμοποιεί βρώμικα μέσα". Ο Νταϊφάς είπε "ο Παναθηναϊκός λέει οτι ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί βρώμικα μέσα. Αυτό είναι ψέμα, γιατί δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την υπόθεση Μπουμπλή, που είναι ένα απ'τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου". Προκάλεσε μάλιστα το Βαρδινογιάννη σε δημόσιο διάλογο, ενώπιον όλων των αθλητικών συντακτών! Πρόταση που φυσικά ο Βαρδινογιάννης δεν αποδέχθηκε ποτέ...
Κάπου εκεί άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι του Αιγαλεώτη απ'την Αργεντινή, του Μπουμπλή. Το πραγματικό όνομα του Αργεντινού ποδοσφαιριστή ήταν Χουάν Ραμόν Ρότσα, όπως είχε γραφτεί στον τύπο, ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχε και καμμιά συγγένεια δεν είχε με τον Ιωάννη Μπουμπλή, δημότη Αιγάλεω, ο οποίος δεν ήταν εν ζωή! Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε τα στοιχεία ενός νεκρού για να βαφτίσει "Μπουμπλή" το Ρότσα. Επίσης, αποδείχθηκε πως το περίφημο telex απ'την ομοσπονδία της Αργεντινής που επιβεβαίωνε την Ελληνική ιθαγένεια του Ρότσα, ήταν πλαστό ! Τον Απρίλιο του 1982 το κέντρο της Αθήνας γεμίζει από φιλάθλους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι διαδηλώνουν για την υπόθεση Μπουμπλή, πριν από αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον... ΟΦΗ.
Λίγο αργότερα τελείωσε το πρωτάθλημα με ισόβαθμους τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Αρχισε τότε ένα απίστευτο σίριαλ για τη διεξαγωγή του μπαράζ : Εκκρεμούσε η εκδίκαση της υπόθεσης Ρότσα-Μπουμπλή και ο Ολυμπιακός απειλούσε να μην κατεβεί στο μπαράζ αν δεν τιμωρούσαν τα αρμόδια όργανα τον Παναθηναϊκό. Την Παρασκευή 25 Ιουνίου, τέσσερις ημέρες πριν από το μπαράζ του Βόλου, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης δηλώνει πως "ο Παναθηναϊκός δεν κατεβαίνει στον αγώνα" και "χαρίζει τον τίτλο στον Νταϊφά". Την επόμενη ημέρα με ψήφους 7-3 το ΑΣΕΑΔ ΑΘΩΩΝΕΙ τον Παναθηναϊκό για την υπόθεση Μπουμπλή και ο Βαρδινογιάννης ανακαλεί την απόφαση του να μην κατέβει ο Παναθηναϊκός στο μπαράζ. Ο Ολυμπιακός παίρνει την εκδίκηση του στις 29 Ιουνίου στο Βόλο, όπου κέρδισε με 2-1 τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το 3ο συνεχόμενο πρωτάθλημα του.
Στις 29/09/1982 μετά απο μαραθώνιες μάχες στις αίθουσες των δικαστηρίων, θα αφαιρεθεί τελικώς η Ελληνική ιθαγένεια από τους παράνομα "Ελληνοποιημένους" ποδοσφαιριστές : Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλή", Αλφρέντο Γκλασμάνη, Νόνι Λίμα, Χουάν Λίσα, Νέτο Γκουερίνο, Χουάν Μοντέζ, Εντουάρντο Κοντογεωργάκη και Ρομπέρτο Χιλ από το συμβούλιο της Επικρατείας. Καμμία - φυσικά - αγωνιστική κύρωση δεν επεβλήθη στον Παναθηναϊκό. Στις 06/06/1986 ο Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλής" ορκίστηκε Έλληνας δίνοντας οριστικά τέλος στην ευωδιαστή ιστορία "Ελληνοποίησης" του. Μια ιστορία στην οποία ο Παναθηναϊκός του Βαρδινογιάννη δεν τιμωρήθηκε ποτέ...
Ο Βαρδινογιάννης και οι προπονητές... βοηθοί του
Στη φράση "παρεμβατικότητα στο έργο του προπονητή" πρέπει να μπεί ως εικόνα μια φωτογραφία του Βαρδινογιάννη. Στα 21 χρόνια του στον προεδρικό θώκο του Παναθηναϊκού, άλλαξε 21 προπονητές, κατά μέσο όρο κάθε χρόνο είχε και διαφορετικό προπονητή δηλαδή. Ξεκίνησε το 1979 με το μακαρίτη Λάκη Πετρόπουλο και αποσύρθηκε κλείνοντας τη χρονιά το Μάϊο του 2000 με το Γιάννη Κυράστα. Πάντοτε ο "καπετάνιος" ήθελε να έχει τον τελευταίο λόγο στον καταρτισμό της 11άδας και απο ένα σημείο και μετά, κατηγορήθηκε απ'τους ίδιους τους οπαδούς της ομάδας του οτι παίρνει προπονητές "αχυράνθρωπους" που "παίρνουν την 11άδα σε χαρτάκι".
Στην πρώτη του σεζόν είχε μάλιστα τον σερ Αλφ Ράμσεϊ ως τεχνικό σύμβουλο, ο οποίος λέγεται πως του ενένπευσε την ιδέα δημιουργίας των εγκαταστάσεων στην Παιανία. Ο Πετρόπουλος έφυγε γρήγορα, τον διαδέχθηκε ο Γαβρίλος Γαζής για 5 αγώνες και ήρθε στη θέση του ο Μπρούνο Πεζάολα (Δεκέμβριος 1979 - Μάιος 1980), που είχε κατακτήσει πρωταθλήματα με τη Φιορεντίνα και την Μπολόνια στην Ιταλία. Ο Πεζάολα είπε οτι στον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη δέχτηκε παρέμβαση απ'τη διοίκηση στον καταρτισμό της 11άδας και απολύθηκε.
Μεγάλη ιστορία ήταν ο Άγγλος προπονητής που έφερε ο Βαρδινογιάννης το καλοκαίρι του 1980. Ρόνι Άλεν το όνομα του, παλαιός διεθνής επιθετικός με καλή παρουσία στον πάγκο της Ατλέτικο Μπιλμπάο, της Σπόρτινγκ Λισαβώνας, της Γουόλσολ και της Γουέστ Μπρόμγουϊτς Άλμπιον. Απ'τον Παναθηναϊκό απολύθηκε με τη στάμπα του... τρελού, αλλά πρόλαβε να κάνει ένα μεγάλο χουνέρι στο Βαρδινογιάννη : Ήταν ο μοναδικός προπονητής που ανακοίνωσε άλλη σύνθεση στον πρόεδρο και έπαιξε με εντελώς διαφορετική λίγες ώρες αργότερα. Συνέβη στο Τορίνο, στο ματς Γιουβέντους-Παναθηναϊκού. Ο Βαρδινογιάννης όπως συνήθιζε, επισκέφθηκε τον προπονητή για να του πεί πως σκοπεύει να παίξει εναντίον των Ιταλών. Ο Άλεν απάντησε πως θα ξεκινήσει με 4-4-2, προσοχή στην άμυνα και ότι καλύτερο διαθέτει. Λίγες ώρες αργότερα, ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με 4-2-4 και με όλα τα "αστέρια" του εκτός ομάδας. Η Γιουβέντους πέτυχε τέσσερα γκολ (4-0) και έχασε άλλα τόσα. Ο Άλεν έβαλε τον Κατσιάκο, που είχε ν' αγωνισθεί τέσσερις μήνες λόγω τραυματισμού και έμειναν εκτός ομάδας οι Αλφάρο (ο Μπιστάκης που λέγαμε...) και Ρότσα-Μπουμπλής. Στην εξέδρα, κρατούσαν τον Βαρδινογιάννη για να μην μπουκάρει στο γήπεδο με το κουμπούρι. Το σχετικό ρεπορτάζ της εποχής ανέφερε πως στην επιστροφή προς το ξενοδοχείο, μέσα στο πούλμαν, κάποιοι παίκτες φώναζαν ρυθμικά "Ronnie-Ronnie fuck off". Ο Άλεν έδωσε εντολή στον οδηγό να σταματήσει το όχημα και να ανάψει τα φώτα. Ο οδηγός υπάκουσε και ο Άλεν, χτυπώντας προσοχή, χαιρέτησε τους παίκτες στρατιωτικά, κατέβηκε απ'το πούλμαν και εξαφανίστηκε! Την επόμενη σεζόν βρέθηκε στην Αγγλία να κάθεται στον πάγκο της Μπρόμγουϊτς και πάλι...
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1980 κι ενώ ο Άλεν είχε απολυθεί, ο Βαρδινογιάννης σε δημόσια συζήτηση με οπαδούς - που δημοσιεύτηκε τότε στον Τύπο - είχε πει : "Ο Παναθηναϊκός διαθέτει 25 παικταράδες. Δε χρειάζεται μεγάλο προπονητή. Η ενδεκάδα μπορεί να γίνεται από κοινού με τον προπονητή", εξωτερικεύοντας το προσωπικό του απωθημένο : Να γίνει δηλαδή, πρόεδρος-προπονητής... .
Στον πάγκο έκατσε για λίγο ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ. Τον διαδέχτηκε ο Χέλμουτ Σενέκοβιτς, προπονητής της εθνικής Αυστρίας. Εκείνη την εποχή ο Νόμος 75/75 όριζε το μισθό προπονητή σε 124.800 δραχμές με τον Αυστριακό να παίρνει φυσικά αρκετά χρήματα παραπάνω και να συμβουλεύεται απ΄τη διοίκηση να πεί το ίδιο. Όταν τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι ποιος είναι ο μισθός του, ο Αυστριακός απάντησε χωρίς δισταγμό πως παίρνει 1.000.000 το μήνα, για να ακολουθήσει χαμός. Αυτό ήταν το ένα χουνέρι που επεφύλαξε ο Σενέκοβιτς στο Βαρδινογιάννη. Το δεύτερο, ήταν πιο χοντρό ακόμα... Στις 09/05/1981, στη Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός παίζει με την ΑΕΚ και στο ημίχρονο ο Βαρδινογιάννης που δεν ήταν ευχαριστημένος με την εικόνα της ομάδας, κατέβηκε όπως συνήθιζε στα αποδυτήρια και άρχισε να κάνει παρατηρήσεις στους παίκτες. Ο Σενέκοβιτς κοκκίνισε και έβαλε τις φωνές! "Κύριε πρόεδρε, η θέση σας είναι έξω από αυτή την πόρτα, η δική μου μόνο είναι απο μέσα", για να ακολουθήσει το "Περάστε έξω παρακαλώ" στον εμβρόντητο Βαρδινογιάννη που υπάκουσε. Λίγο αργότερα, ο Βαρδινογιάννης πήρε την εκδίκηση του χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο τον Σενέκοβιτς, απολύοντας τον...
Τη σεζόν 1981-1982 θα ξανακαθήσει στον πάγκο ο Λάκης Πετρόπουλος, που θα την ολοκληρώσει και θα απολυθεί για να τον διαδεχτεί ο Στέφαν Κόβατς. Ο Ρουμάνος ήταν μεγάλο όνομα, προπονητής του μεγάλου Άγιαξ του total football και της εθνικής Ρουμανίας. Ήρθε τη σεζόν 1982-1983 και δε την τελείωσε. Δεν κόλλησε ποτέ με τον Παναθηναϊκό και την παρεμβατικότητα του Βαρδινογιάννη και λίγο καιρό πριν απολυθεί, όταν έβρεχε, έκανε προπόνηση μέσα από το... αυτοκίνητο του, αναβοσβήνοντας τα φώτα. Η σεζόν ολοκληρώθηκε με τους Ανδρέα Παπαεμμανουήλ και Κώστα Τσάκο να κάθονται στον πάγκο και να βλέπουν τον Ολυμπιακό να παίρνει το 4ο συνεχόμενο πρωτάθλημα του.
Ακολούθησε ο πρώτος αγαπημένος προπονητής του Βαρδινογιάννη, ο Γιάτσεκ Γκμοχ (1983-1985). Με αυτόν ο Βαρδινογιάννης πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα και έφτασε μέχρι τους "4" του κυπέλλου πρωταθλητριών. Στη συνέχεια με αφορμή τον καταρτισμό της εντεκάδας αλλά και το γεγονός οτι ο κόσμος αποθέωνε τον Γκμοχ σε αντίθεση με το Βαρδινογιάννη, έπεσε σε δυσμένεια. Στην αρχή ο "καπετάνιος" έλεγε πως "δικαιώθηκε με την επιλογή του Γκμοχ", ενώ όταν τον απέλυσε, υποστήριζε ακριβώς το ίδιο : Οτι δικαιώθηκε που τον απέλυσε.
Η σεζόν 1985-1986 ξεκίνησε με τεχνικό δίδυμο τους Κάζιμιρ Γκόρσκι και Πιέτρ Πάκερτ. Ο "παππούς" Γκόρσκι πήρε απόφαση να αποσυρθεί και ο Παναθηναϊκός μένει στα χέρια του Πάκερτ, ο οποίος ήταν ισχυρή προσωπικότητα. Τόσο ισχυρή, που στον τελικό κυπέλλου Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού 4-0 φέρεται να είπε : "Παιδιά, παίξτε για εμένα γιατί αν χάσουμε ο πρόεδρος θα με διώξει". Ο Παναθηναϊκός κέρδισε, αλλά ο Πάκερτ πήγε σπίτι του...
Το 1986-1987, o Βαρδινογιάννης πήρε τον Τόμισλαβ Ίβιτς. Γνωστό όνομα των πάγκων ο Κροάτης, με θητεία σε Άγιαξ, Άντερλεχτ, Γαλατάσαράϊ και λάτρης της τακτικής, αλλά σε δυσμένεια απ'τον Βαρδινογιάννη και τον τύπο, που τον θεωρούσαν "απρόσιτο". Η θεωρία και η ανάλυση της τακτικής ήταν η ώρα του... παιδιού για τους παίκτες του Παναθηναϊκού - που είχαν πάρει χαμπάρι οτι μετράει ημέρες στον πάγκο, με το Βαμβακούλα να απευθύνεται μεγαλοφώνως προς τους άλλους, λέγοντας "τι κάνει ρε παιδιά ο άνθρωπος, σχεδιάζει πολυκατοικίες;". Λίγο πριν την απόλυση του, ο Ίβιτς είχε δεχτεί... πατσαβούρα στο πρόσωπο από τον Χρήστο Δημόπουλο. Ο Ίβιτς απολύθηκε και στη θέση του ήρθε ο "100 χρόνια μπροστά", Βασίλης Δανιήλ. Ο πρώτος επίσημος "χαρτάκιας" προπονητής (οι υπηρεσιακοί δεν πιάνονται)...
Σημείωση : Ο Τόμισλαβ Ίβιτς - για καλή του τύχη - πήγε στην Πόρτο, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ τη σεζόν 1986-1987 και την επόμενη σεζόν πήρε και το κύπελλο πρωταθλητριών. Άμα ο πρόεδρος έχει μάτι...
Ο Δανιήλ θα μείνει στον πάγκο μέχρι τα μέσα της επόμενης σεζόν. Η σεζόν 1987-1988 ήταν η μοναδική που ο Παναθηναϊκός υπερτερούσε των Ολυμπιακού και ΑΕΚ, που είχαν αποδυναμωθεί σημαντικά και όλοι θεωρούσαν πως ο τίτλος θα ήταν εύκολη υπόθεση. Με Σαργκάνη, Σαραβάκο, Ρότσα, Ζάετς, Αντωνίου, Γεωργακόπουλο, Δημόπουλο στο ρόστερ του χάνει κάποια ματς με απίστευτα σκορ (2-5 από ΟΦΗ, 3-6 από Εθνικό στο ΟΑΚΑ). Μετά απ'τον αγώνα με τον Εθνικό και τον τύπο να σχολιάζει την άθλια απόδοση κάποιων παικτών, προεξάρχοντος του Νίκου Βαμβακούλα, ο Βασίλης Δανιήλ ρίχνει την ατάκα που έμελλε να τον ακολουθεί για το υπόλοιπο της προπονητικής του καριέρας : "Μη με λέτε εμένα... Εγώ είμαι 100 χρόνια μπροστά και ξέρω πολύ καλά τι έγινε". Όταν ρώτησαν το Βαμβακούλα τι συμβαίνει και ο Παναθηναϊκός δεν πάει καλά αγωνιστικά, ρωτώντας τον τι πρέπει να γίνει, έριξε την καλύτερη του ατάκα :"Ε, τι να γίνει ρε παιδιά; Πρέπει να κάνουμε μια τριμελή επιτροπή από 5-6 άτομα, να πάμε στον πρόεδρο να του ζητήσουμε να μας τραπεζώσει"... Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, απέλυσε τον Δανιήλ κάτω απ'τη λαϊκή κατακραυγή και έφερε στη θέση του τον Σουηδό Γκίντερ Μπένγκτσον, τεχνικό της Γκέτεμποργκ που'χε αποκλείσει ο Παναθηναϊκός το 1984 στο κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να μη πηγαίνει καλά, αλλά η κατρακύλα του Ολυμπιακού εκείνη τη σεζόν και ο ερχομός Κοσκωτά ήταν τα γεγονότα που ήταν στην επικαιρότητα.
Με Μπένγκτσον πορεύθηκε ο Βαρδινογιάννης λοιπόν τις σεζόν 1987-1988 και 1988-1989 και είδε τις Λάρισα και ΑΕΚ να στέφονται πρωταθλήτριες, με τον ίδιο να διασκεδάζει αφάνταστα την κατάσταση στον Ολυμπιακό και την είσοδο Σαλιαρέλη στην ομάδα. Ο Σουηδός παρέμεινε μέχρι τις πρώτες αγωνιστικές της σεζόν 1989-1990 πριν αντικατασταθεί απ'τον Κρίστο Μπόνεφ. Ο Δανιήλ επιστρέφει στον πάγκο για τη διετία 1990-1992 και το καλοκαίρι του 1992 στον Παναθηναϊκό θα πάει ο Ίβιτσα Όσιμ...
Ο Όσιμ θεωρούταν μέγας δάσκαλος του ποδοσφαίρου, ενώ ήταν ο προπονητής της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας στο Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990. Το μεγάλο του πρόβλημα ήταν πως όταν του καρφωνόταν κάτι στο μυαλό, δε κόλλαγε να το πεί. Οι ατάκες του "Για να παίζει ο Σαραβάκος οι κανόνες θα πρέπει να γίνουν σαν του χάντμπολ, για να μπαίνει και να βγαίνει", "εύχομαι στους Μπορμπόκη και Κοπιτσή να μη καταντήσουν σα τους Αποστολάκη και Μαραγκό" ακόμα στοιχειώνουν τις συνεντεύξεις τύπου του Παναθηναϊκού. Το καλύτερο του το φύλαξε λίγο πριν την απόλυση του. Ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε "κόουτς, θα παίξει σήμερα ο Μπορέλι;", για να πάρει την αποστομωτική απάντηση "ΝΑΙ, γιατί έτσι μου είπε ο πρόεδρος". Μετά το 1-4 από τη Μπάγερ Λεβερκούζεν για το 2ο γύρο του κυπέλλου Κυπελλούχων στο ΟΑΚΑ, μεγάλη μερίδα των οπαδών ζητούσε την αποπομπή του Βόσνιου τεχνικού. Λίγο αργότερα ο Βαρδινογιάννης θα τον απολύσει. Ο Ίβιτσα Όσιμ πήρε την εκδίκηση του μερικά χρόνια αργότερα : Πήγε στην Αυστρία, ανέδειξε τη Στουρμ Γκρατς από κομπάρσο του πρωταθλήματος, πρωταθλήτρια και κυπελλούχο, την έβγαλε στο Champions League με πενιχρά μέσα και το 2000-2001 φιλοδώρησε τον Παναθηναϊκό με δύο ήττες μέσα-έξω στους ομίλους του Champions League. Στην Ελλάδα τον έβγαλαν μεθύστακα, μπεκρή, τεμπέλη, επειδή είχε άποψη και την έλεγε.
Με Ρότσα στον πάγκο, ο Βαρδινογιάννης είχε βρεί έναν ιδανικό αχυράνθρωπο. Ο... Μπουμπλής, που επιστρατεύτηκε να κάνει τον προπονητή απ'το κοσμικό κέντρο που τραγουδούσε στις Τζιτζιφιές, δεν είχε καμία περγαμηνή ως τεχνικός, δεν είχε δουλέψει ποτέ σε ομάδα Α' Εθνικής αλλά σε μια ευτυχή συγκυρία καρπώθηκε την πολύ καλή δουλειά του Όσιμ, με την απαραίτητη βοήθεια απ'τον πρόεδρο όποτε χρειάστηκε. Ο Ρότσα ήταν δημιούργημα του Βαρδινογιάννη. Ήταν μια απάντηση στους θεωρητικούς και μια επίδειξη δύναμης του προέδρου που έλεγαν πως ο Παναθηναϊκός θέλει μεγάλο προπονητή. Με Ρότσα λοιπόν, ο Παναθηναϊκός παίρνει πρωταθλήματα, κάνει καλή πορεία στο Champions League αλλά κάπου εκεί σταμάτησε η λειτουργία του... αυτόματου πιλότου.
Σεζόν 1996-1997 αλλά τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Μετά την ήττα (3-1) από την Παναχαϊκή στην Πάτρα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης του έδειξε την πόρτα της εξόδου. Η επιτυχία της περασμένης σεζόν δεν έσωσε τον "Ελληνο"-Αργεντινό, μιας κι από τη διοίκηση τα είχαν "πάρει" με την εικόνα παιδικής χαράς των αποδυτηρίων και τις κακές εμφανίσεις. Ανέλαβε την ομάδα το δίδυμο Ζάετς - Καρούλια και μ'αυτούς ο Παναθηναϊκός δεν βγήκε στην Ευρώπη, μετά από εκείνο το 1-1 στο ΟΑΚΑ με τον ΟΦΗ (με την περιβόητη κεφαλιά του Κουτσουπιά). Ο Βαρδινογιάννης επιστρέφει στη δοκιμασμένη συνταγή ενός... χαρτάκια και επαναφέρει εν μέσω γενικής δυσαρέσκειας το Βασίλη Δανιήλ. Το 1998, ο Ολυμπιακός παίρνει το 2ο πρωτάθλημα του και ο Παναθηναϊκός θα χάσει 1-0 από τον Πανιώνιο στον τελικό του κυπέλλου. Ηταν τότε που ο Κριστόφ Βαζέχα έβριζε τους οπαδούς του "τριφυλλιού" που τον γιούχαραν, ενώπιον του τότε προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης στήριξε τον Βασίλη Δανιήλ και πορεύθηκε με αυτόν και την επόμενη σεζόν.
1998-1999, ο Ολυμπιακός πετάει σε πρωτάθλημα-κύπελλο-Ευρώπη ενώ ο Παναθηναϊκός παραπαίει. Μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Μαρούσι με γκολ-φάουλ του Κώστα Φραντζέσκου, οι οπαδοί κυνηγούν το αυτοκίνητο του Δανιήλ έξω απ' τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και ο τελευταίος πάνω στον πανικό του βγαίνει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, όπου στο τσακ γλύτωσε τη μετωπική με διερχόμενο αυτοκίνητο. Η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια θυμίζει μπαρούτι, το 3ο σερί πρωτάθλημα χάνεται από τον Ολυμπιακό και η απομάκρυνση του προπονητή είναι επιβεβλημένη, με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα να τον αντικαθιστά, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, μιας και η ομάδα χάνει και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ από την ΑΕΚ. Τελευταία προπονητική επιλογή του Βαρδινογιάννη ο μακαρίτης Γιάννης Κυράστας, ο οποίος δούλεψε στα γνωστά Ελληνικά standards (τσουκου-τσουκου μπολ, αμυντικογενείς τακτικές, συνεχής μουρμούρα για τη διαιτησία), κυνήγησε τον Ολυμπιακό που λίγο έλειψε να πληρώσει την τρέλα Κόκκαλη με την αντικατάσταση του Μπάγεβιτς απ'τον πρίγκηπα της... ανεργίας, Αλμπέρτο Μπιγκόν και έχασε το πρωτάθλημα δυό αγωνιστικές πριν το τέλος. Ο πρόεδρος "αηδίασε" τότε και παραιτήθηκε, αφού έβλεπε οτι οι τακτικές του δεν είχαν πια απήχηση. Οι Κιάππε, οι Ζουμπογιώργοι, οι Τριβέλλες και οι Αλημίσηδες είχαν μπεί στο χρονοντούλαπο και ο Βαρδινογιάννης είδε τα 4 τελευταία χρόνια της προεδρίας του να καταλήγουν όπως τα 4 πρώτα : Με τον Ολυμπιακό να παίρνει 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα...
"Ρίνγκο", ο μέγας... πιστολέρο
O Τζόν Πίτερς Ρίνγκο, γνωστός στους παλαιότερους απ'τον κινηματογράφο την εποχή που τα "σπαγγέτι γουέστερν" ήταν μόδα, ήταν κατ'αρχάς υπαρκτό πρόσωπο. Οι ιστορικοί τον καταγράφουν ως έναν περίεργο και επικίνδυνο άνθρωπο που δρούσε στην ευρύτερη περιοχή του Τέξας, που αποτελούσε τον βασικό ανταγωνιστή του θρυλικού σερίφη, Γουάϊατ Ερπ. Ο Τζόνι Ρίνγκο "ημιθεοποιήθηκε" απ'τους συγγραφείς και τους σκηνοθέτες, σε σημείο να θεωρείται ένας μεγάλος "πιστολέρο", ο πιο γρήγορος στη Δύση, ένας παράνομος... τζέντλμαν.
Ο φυσικός διάδοχος του Τζόνι Ρίνγκο είναι ο "καπετάνιος". Πιστολέρο απ'τους λίγους, οι ιστορίες με το πιστόλι του έχουν μείνει στην ιστορία. Αφηγείται ο Μανώλης Σαριδάκης, εκ των παλαιοτέρων ρεπόρτερ Παναθηναϊκού : "Κάθε Παρασκευή, το 1983, ο Γιάτσεκ Γκμοχ έδινε συνέντευξη, στο μικρό γραφειάκι του "γέρικου γηπέδου" και ο πρόεδρος ερχόταν συχνά για κουβεντούλα με τους δημοσιογράφους. Εκείνη τη φορά έβρεχε. Όταν τελείωσε η συνέντευξη, βγήκαμε όλοι έξω στο δρόμο και ξαφνικά το πιστόλι του "καπετάνιου" έπεσε και γλίστρησε κάτω από ένα αυτοκίνητο. Μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε, ένας δημοσιογράφος έπεσε μπρούμυτα στη βρεγμένη άσφαλτο, μπήκε ο μισός κάτω από το αυτοκίνητο λες και θ' άλλαζε λάδια και, πιάνοντας το πιστόλι απ' τη λαβή σαν να κρατούσε ψάρι από την ουρά, είπε στον Βαρδινογιάννη : "Κύριε Πρόεδρε, ιδού το πιστόλι σας"!Το 1984, με τον Γιάτσεκ Γκμοχ προπονητή, κάθε Παρασκευή γινόταν σύσκεψη, στο παλιό γραφείο του Προέδρου, στην Αρματωλών και Κλεφτών. Από τη μία πλευρά στο μεγάλο γραφείο ο Πρόεδρος, από την άλλη ο Γιάτσεκ. Έβγαζε το σιδερικό ο "καπετάνιος", το ακουμπούσε πάνω στο τραπέζι, με την κάννη γυρισμένη προς τον Γκμοχ : - Πώς παίζει η ομάδα την Κυριακή; - No 1 ο Λαφτσής, απαντούσε ο Γιάτσεκ και γύριζε την κάννη προς τον Πρόεδρο. - No 2; ρωτούσε πάλι ο Βαρδινογιάννης, ξαναγυρίζοντας το πιστόλι προς την πλευρά του Γιάτσεκ, και συνεχιζόταν αυτή η άτυπη ρώσικη ρουλέτα μέχρι να συμπληρωθεί η εντεκάδα".
Το Νοέμβριο του 1992 o "καπετάνιος" τράβηξε το κουμπούρι, όταν το γήπεδο τον "έκραζε" σε αγώνα με την Κόρινθο. Έβαλε το κουμπούρι στη θέση του και έφτασε να σκαρφαλώσει στα συρματοπλέγματα που χώριζαν τη Θύρα 13 από τους επισήμους για να τα βάλει με 3.000 κόσμο, προκειμένου να... ξετρυπώσει έναν οπαδό που του πέταξε ένα μπουκάλι. Έφτασε μέχρι το πέταλο ανενόχλητος ενώ το υπόλοιπο γήπεδο τραγουδούσε "ντρουμπου ντρουμπου ντρουν - ντρουμπου ντρουμπου ντρουν, τα καβούρια τον τσιμπούν" και "κι ολο κλαίνε τα καβουράκια στου προέδρου τα τσεπάκια"... Την επόμενη ημέρα, "απολογούμενος" για το ντου που έκανε, είπε στο Μανώλη Σαριδάκη :"Όταν ακούω να βρίζουν εμένα ή την οικογένεια μου, χάνω το μυαλό μου! Εκείνη τη στιγμή, δεν είμαι Πρόεδρος, δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο. Είμαι ένας άνθρωπος που τον προσβάλλουν βάναυσα και θέλω να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψη μου".
Το κλασικότερο επεισόδιο με το πιστόλι του Βαρδινογιάννη έγινε το Σεπτέμβριο του 1985, σ'ενα παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Τορίνο, επειδή ο Γάλλος διαιτητής Μισέλ Βοτρό αδικούσε τον Παναθηναϊκό. Με το όπλο ανα χείρας μπούκαρε ανενόχλητος, εν μέσω αστυνομίας και παρατηρητών του αγώνα, στη φυσούνα, πρωταγωνίστησε στα επεισόδια, ήρθε στα χέρια, έπαιξε ξύλο, απείλησε το διαιτητή και έφαγε δύο χρόνια αποκλεισμό από την UEFA.So what ? Το 1986, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Μπαρτσελόνα-Στεάουα στη Βαρκελώνη, ο Βαρδινογιάννης ήταν κανονικά μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πανηγύριζε με τους φίλους του τους Ρουμάνους την κατάκτηση του τροπαίου, ως επίτιμος πρόεδρος της Στεάουα. Μετά το επεισόδιο με τον Βοτρό, ο "καπετάνιος" απέκτησε και το δεύτερο παρατσούκλι του που ήταν... ποιο άλλο; Ρίνγκο... Ένας "καπετάνιος-Ρίνγκο" που ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΣ σουλάτσαρε πέριξ του αγωνιστικού χώρου - με την κουμπούρα να φαίνεται - κατά προτίμηση πίσω απ'τους επόπτες... Όμως, όπως δήλωσε στην ΕΤ-3 (γράψαμε παραπάνω σχετικά), "ουδέποτε προσπάθησε να επηρεάσει διαιτητή"...
Ενδεικτικά της διάθεσης "μη επηρεασμού" είτε διαιτητή είτε οποιουδήποτε άλλου, είναι τα παρακάτω γεγονότα :* 08/04/1992. Προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ στη ρεβάνς του 0-0 του Καραϊσκάκη. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με 1-0 και το παιχνίδι οδεύει προς τη λήξη του. Στο 90ό λεπτό, ο διαιτητής Κουκούλας σφύριξε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι σε μονομαχία Τσαλουχίδη-Καραγεωργίου. Ο Όλεγκ Προτάσοφ νίκησε το απ'τα 11 βήματα, ισοφάρισε το σκορ σε 1-1 και έδωσε την πρόκριση στα ημιτελικά στον Ολυμπιακό. Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους : Ο Βαρδινογιάννης, έκανε το ίδιο βράδυ μια φοβερή δήλωση: "Όσοι από σας ψήφισαν "κάθαρση"και "εξυγίανση", είδαν τι έγινε. Εμείς δε δίνουμε μίζες. Ο Κουκούλας είναι μέλος της Νέας Δημοκρατίας".
Στο συγκεκριμένο αγώνα πάντως, σημειώθηκαν κι άλλα... όμορφα. Ο μασέρ του Παναθηναϊκού, Γαρμπής Αβακιάν έκανε... σπέσιαλ μασάζ στο διαιτητή απ'τη Μυτιλήνη, ενώ ο τότε γυμναστής της ομάδας, Χάρης Γραμμός του ξήλωσε το σήμα, λέγοντας "είσαι διεθνής διαιτητής εσύ, ρε; Ρόμπα είσαι, και διασύρεις και το νησί μας". Στη φυσούνα έγινε της... Πόπης, με την Ανδριάννα Μαραγκού να κυνηγάει το διαιτητή με σκουπόξυλο. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, που έτυχε ν'αποχωρεί μαζί με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Βύρωνα Πολύδωρα, του είπε: "Να παραιτηθείτε! Φτάνει πια..." (η αποθέωση του θράσους λέμε)...* ΑΕΚ-Παναθηναϊκός, τελικός κυπέλλου Ελλάδας. Ο Βαρδινογιάννης δεν είναι ικανοποιημένος με αυτά που είδε στον αγωνιστικό χώρο και σαλτάρει εντός, πηγαίνοντας καρφωτός για τα αποδυτήρια των διαιτητών. Ένας αστυνομικός προσπαθεί να τον εμποδίσει και ο Βαρδινογιάννης τον κοιτάει με αγριεμένο και έντονο βλέμμα, ρωτώντας τον πως τον λένε. "Ζουμπούλ', Ζουμπούλ'" ήταν η απάντηση που ήρθε δια στόματος του... διοικητή του αστυνομικού, ο οποίος με τη σειρά του τον επέπληξε επειδή... εμπόδισε τον Βαρδινογιάννη!
Η φωτογραφία με τον Βαρδινογιάννη να έχει "στριμώξει" τον αστυνομικό και να τον κοιτάζει με αγριεμένο βλέμμα διέρρευσε στον τύπο και μάλιστα τις επόμενες μέρες κόσμησε το πρωτοσέλιδο του "ΦΩΤΟΣ", ενώ ο Μανώλης Γαβαθιώτης στη στήλη του "Πολλά εν ολίγοις" βαφτίζει επισήμως "Ύψιστο" το Βαρδινογιάννη και αποκαλύπτει τις "πιέσεις" που δέχτηκε ο φωτογράφος να παραδώσει "οικειοθελώς" το υλικό σε"ανθρώπους του Παναθηναϊκού".
Φυσικά, οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν μια εξωφρενική ασυλία, ειδικά ως προς τη συμπεριφορά τους. Αξέχαστες οι φωτογραφίες με το Γιάννη Καλιτζάκη να έχει κολλήσει το κούτελο του στο κούτελο κάποιου διαιτητή παραμένοντας ατιμώρητος, όπως αξέχαστη και η ατάκα που έριξε ο Νίκος Σαργκάνης στον παίκτη της ΑΕΚ, Τζίμη Πατίκα, όταν στον αγώνα των δύο ομάδων το 1986 τραυμάτισε τον Σαργκάνη με μια άγαρμπη προβολή : "Θα σου κόψει τη μπάλα ο δικός μου"...
Υπόθεση Γκεόργκι Χάτζι : Η δεύτερη προσπάθεια "Μπουμπλοποίησης" ποδοσφαιριστή...
Μια βραδιά, τη σεζόν 1987-1988, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και ο Ντίνο Τσαουσέσκου - γιος του Νικόλαε, δικτάτορα της Ρουμανίας τότε - συναντήθηκαν στην κοσμική ταβέρνα "Μυρτιά", στην περιοχή του Μετς. Σ' αυτή την ταβέρνα έκλεισε έναντι 50 εκατομμυρίων δραχμών η συμφωνία για την απόκτηση ενός Ρουμάνου ποδοσφαιριστή της Στεάουα Βουκουρεστίου, που έμελλε να αφήσει το στίγμα του (αργότερα) στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το όνομα του ποδοσφαιριστή ήταν Γκεόργκι Χάτζι. Οι θαμώνες της ταβέρνας θα θυμούνται τους εναγκαλισμούς με το νεαρό Τσαουσέσκου και τον έκδηλο ενθουσιασμό του Βαρδινογιάννη μιας και ο Χάτζι ήταν η αδυναμία του.Ο Χάτζι πλησίασε πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό. Ο Ρουμάνος ποδοσφαιριστής ήρθε στην Αθήνα στα τέλη του 1987, συναντήθηκε με τον Βαρδινογιάννη και έπαιξε μάλιστα σε φιλικό αγώνα ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού με την Εθνική Ρουμανίας. Ήταν τόσο σίγουρη η μεταγραφή, ώστε ο Τζιοβάνι Ανιέλι - τότε "αφεντικό" της Γιουβέντους - που ήθελε την ίδια εποχή να τον αποκτήσει, δήλωσε στην International Herald Tribune της 03/02/1988 ότι προσπάθησε να αποκτήσει τον Χάτζι, αλλά στάθηκε αδύνατο και συμπλήρωσε : "Αν φύγει ο Χάτζι από τη Ρουμανία, θα καταλήξει στον Παναθηναϊκό". Η είδηση φυσικά γέμισε με ενθουσιασμό τους οπαδούς του Παναθηναϊκού που αποθέωναν τον "νεομεταγραφέντα", με το σύνθημα "έρχεται ο Χάτζι, ο - ο - ο - ο - ο", προσδοκώντας την έλευση του νέου αστέρα του Παναθηναϊκού.
Η μεταγραφή όμως άρχισε να "σκαλώνει". Οι Ρουμάνοι άρχισαν να ανεβάζουν τις απαιτήσεις τους - αφού δελεάστηκαν από τα εκατομμύρια του Ανιέλι - καθώς τα 50 εκ. δραχμές του Βαρδινογιάννη ήταν ψίχουλα για την αξία του παίκτη. Η συμφωνία μεταξύ του υιού Τσαουσέσκου και Βαρδινογιάννη όμως - μιας και ο Βαρδινογιάννης είχε καλές μπίζνες στη Ρουμανία εκτός ποδοσφαίρου - εμπόδιζε τη μεταγραφή του σε άλλο σύλλογο. Έτσι, μοναδικός δρόμος των Ρουμάνων ήταν να κάνουν τη ζωή του "καπετάνιου" δύσκολη, ώστε να βάλει το χέρι στην τσέπη. Οι Ρουμάνοι επικαλούμενοι γραφειοκρατικό κώλυμα, λένε πως δεν είναι εύκολο να παίξει ο παίκτης εκτός Ρουμανίας. Ο Βαρδινογιάννης έβγαλε απ'το συρτάρι του τον... τσελεμεντέ και είπε να δοκιμάσει τη συνταγή "Μπουμπλοποίησης". Διαθέσιμος δημότης Αιγάλεω δεν υπήρχε, οπότε θα έπρεπε να γίνει κάτι άλλο. Το "άλλο" ήταν... βαφτίσια.
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να αποδείξει ότι ο Χάτζι ήταν... Ελληνικής καταγωγής. Συγκεκριμένα, από τη... Μεσολακκιά Σερρών. Κατέθεσε στοιχεία, ότι η μητέρα του λεγόταν Κυράτσα Μέγα και ο πατέρας του Γιάγκος. Μάλιστα, είχε ήδη εκδοθεί Ελληνική ταυτότητα του παίκτη με το όνομα Γιώργος Χατζής, ενώ είχε κατατεθεί και δελτίο στην ΕΠΟ με την υπογραφή του Ρουμάνου διεθνούς. Οι Ρουμάνοι αρχικά δε σχολίασαν αυτά τα στοιχεία. Όταν όμως είδαν κι αποείδαν πως ο Βαρδινογιάννης δεν έδινε παραπάνω λεφτά - αλλά και αναλογιζόμενοι οτι αργά η γρήγορα ο Χάτζι θα φέρει στα ταμεία πολλά περισσότερα από 50 εκατομμύρια - απέρριψαν τους ισχυρισμούς του Παναθηναϊκού. Αξιωματούχοι τους, με επικεφαλής το στρατηγό Γκαμπρίλα, προσκόμισαν στοιχεία πως η φερόμενη ως μητέρα του Χάτζι, Κυράτσα Μέγα, γεννήθηκε στην Κοστάντζα της Ρουμανίας και συνεπώς ουδεμία σχέση με την Ελλάδα είχε τόσο η ίδια, όσο και ο ποδοσφαιριστής.
Οι Ρουμάνοι τελικώς δικαιώθηκαν, καθώς με δύο χρόνια καθυστέρηση (το καλοκαίρι του 1990), ο "Μαραντόνα των Καρπαθίων" κατέληξε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο Μουντιάλ του 1990 με τη Ρουμανία ο Χάτζι διακρίθηκε και η Ρεάλ πλήρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή ποσόν των 4,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Στο Βαρδινογιάννη έμειναν οι... αγκαλιές με τον υιό Τσαουσέσκου και το σύνθημα-πληρωμένη απάντηση : "Που'ναι ο Χάτζι, οεο που'ναι ο Χάτζι"...
Κι όλο κλαίνε, τα καβουράκια, στου προέδρου τα τσεπάκια...
Ο Βαρδινογιάννης λόγω των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του ομίλου - που είχε ως συνέπεια να κολλήσει στην οικογένεια Βαρδινογιάννη το νέο παρατσούκλι "Οικογένεια Κάρινγκτον" (απ'την παλιά τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του '80, "Δυναστεία") - είχε μεγάλη επιρροή στις Βαλκανικές χώρες και κυρίως στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Έχοντας δικούς του ανθρώπους παντού, θα περίμενε οτι θα αποκτούσε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά. Το έπραξε μια φορά με τον Βέλιμιρ Ζάετς (το 1984), αρχηγό της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας και προσπάθησε να το ξανακάνει "πλαγίως", με τον Γκεόργκι Χάτζι που προαναφέραμε. Η πολιτική λιτότητας ξεκίνησε το 1987, με την αποχώρηση του κουμπάρου του, Σταύρου Νταϊφά, απ'τον Ολυμπιακό.
Ο Βαρδινογιάννης είχε ενοχληθεί απ'την είσοδο του Κοσκωτά στον Ολυμπιακό, καθώς δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι την εμπλοκή ενός μέλους του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στα διοικητικά του Ολυμπιακού. Λίγο πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο Κοσκωτά, ο Βαρδινογιάννης έλεγε "προφητικά" : "Αυτός θα καταλήξει γρήγορα στη φυλακή. Πρόκειται για μεγάλο απατεώνα. Απορώ πώς τον ανέχονται και δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι". Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά - που ακολούθησε ελάχιστο καιρό μετά την "προφητεία" του προέδρου - ο Βαρδινογιάννης πέρασε στην αντεπίθεση : "Εγώ τα λεφτά δεν τα έχω κλέψει, τα έχω δουλέψει. Και επιπλέον δεν πρόκειται να προκαλέσω τον κόσμο. Θα κάνουμε μεταγραφές ουσίας και όχι εντυπωσιασμού". Για να κλείσει με το μυθικό : "Κανείς Έλληνας ποδοσφαιριστής δεν κοστίζει παραπάνω από 50.000.000 δραχμές".
Ακόμα κι έτσι όμως, υπήρξαν περιπτώσεις που ο Βαρδινογιάννης είχε την ευκαιρία να "αρπάξει" μεγάλους παίκτες και δε το έκανε. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα (πριν την αποχώρηση του), η διπλή μεταγραφική ήττα απ'τον Ολυμπιακό στο θέμα των Γιαννακόπουλου - Τζόρτζεβιτς. Ο Βαρδινογιάννης μόλις είδε οτι οι Κόκκαλης - Τροχανάς (από πλευράς ΑΕΚ τότε) ανέβασαν τις προσφορές τους, είπε το κλασικό "ο Παναθηναϊκός δεν εμπλέκεται σε διαδικασίες πλειστηριασμού" και η συνέχεια είναι γνωστή...
Πιο πριν, για δε θέλησε να δώσει τα ανταλλάγματα που ζήτησε ο ΟΦΗ για να πάρει το Νίκο Μαχλά, και έφερε τον Αλέξη Αλεξούδη απ'τον ΟΦΗ, με τη δικαιολογία οτι "ο Μαχλάς έγινε παίκτης χάρη στο παιχνίδι του Αλεξούδη". Την επόμενη σεζόν ο Μαχλάς βγήκε πρώτος σκόρερ της Ευρώπης με τα χρώματα της Φίτεσε του Άρνεμ. Παλαιότερα είχε απορρίψει το ενδεχόμενο απόκτησης του Ντέμη Νικολαΐδη απ'τον Απόλλωνα Αθηνών, αφού είχε λέει "κακές πληροφορίες για το χαρακτήρα του", ενώ έχασε τον Βασίλη Καραπιάλη για περίπου 20.000.000 δραχμές με τη δικαιολογία περί "πλειστηριασμών", με τον "Μπιλ" να έχει κάνει και δηλώσεις στο ραδιόφωνο ως παίκτης του Παναθηναϊκού. Τέλος, δεν ασχολήθηκε με την περίπτωση του - τότε - αστεριού του ΠΑΟΚ, Γιώργου Τουρσουνίδη, που είχε δηλώσει πως θα ήταν τιμή του να παίξει στον Παναθηναϊκό...
Οι καλύτερες όμως ιστορίες - πλην αυτής του Χάτζι - που δικαίως του προσέδωσαν το προσωνύμιο "Καβουρογιάννης" ανάμεσα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αφορούσαν δύο παίκτες άγνωστους τότε στο ευρύ κοινό, παγκόσμιας κλάσης αργότερα. Ιδού οι ιστορίες τους...
Οι παράγοντες της Σρέντετς καλοδέχτηκαν την... κατασκοπευτική επιτροπή του Παναθηναϊκού και στην ερώτηση "ποιός είναι αυτός με το Νο 8", πήραν την απάντηση : "Εσείς αγοράσατε τον Κόλεφ; Έχει καμμία σχέση ο Κόλεφ με αυτόν;". Η απάντηση ήταν προφανής. Ο αντιπρόεδρος της Σρέντετς είπε πως αν όντως έδωσαν τόσα λεφτά για τον Κόλεφ, τους έπιασαν κορόϊδα και αντιπρότεινε : "Δώστε μας τα μισά και πάρτε τον παίκτη αύριο".
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, οι "κατάσκοποι" πήγαν κατ'ευθείαν στον Βαρδινογιάννη και του εξιστόρησαν τι είχε συμβεί. Του πρότειναν να πάρει τον "παικταρά" όπως έλεγαν και εν προκειμένω, ας τον έστελνε στον ΟΦΗ για να μη μειωθεί και η αξία του νεόφερτου Κόλεφ". Ο Βαρδινογιάννης είπε "θα το δούμε" και δεν έκανε καμμία κίνηση. Στα δύο ματς Παναθηναϊκού - Σρέντετς, το Νο 8 έβγαλε μάτια. Δύο ήττες ο Παναθηναϊκός, αποκλεισμός και διαβουλεύσεις με τους Βούλγαρους.
Η τιμή του απ'τα 70-80 εκ. αρχικά, εκτοξεύθηκε στα 300 εκ. ευρώ. "Πάρ'τον, έστω και τώρα, θα κάνει απόσβεση πολύ γρήγορα" έλεγαν στον Βαρδινογιάννη. "Θα το δούμε" ο Καβουρογιάννης και η Σρέντετς κληρώνεται στην επόμενη φάση με τη Μπαρτσελόνα. Προπονητής των Καταλανών ο Γιόχαν Κρόϊφ, που έπαθε την πλάκα του κατά το κοινώς λεγόμενον με τον Βούλγαρο παίκτη. Με συνοπτικές διαδικασίες, η Μπαρτσελόνα κινήθηκε άμεσα για την απόκτηση του παίκτη, τον οποίο απέκτησε έναντι 700.000.000 δραχμών. Το όνομα του ποδοσφαιριστή; Κρίστο Στόϊτσκοφ...
2) Η δεύτερη και καλύτερη περίπτωση, σημειώθηκε επί θητείας Ίβιτσα Όσιμ. Ο πόλεμος μαινόταν στη Γιουγκοσλαβία και διεθνής παίκτης, ανακάλυψη του Όσιμ που τον είχε καθιερώσει στην Παρτιζάν και την Εθνική ομάδα, περνούσε δύσκολες ώρες στην Παρτιζάν. Ο παίκτης που είχε πολύ καλή σχέση με τον προπονητή, του τηλεφώνησε και του ζήτησε να τον πάρει μαζί του στην Ελλάδα. Είπε μάλιστα πως τον ζητούσε και η Βαλένθια, αλλά ο ίδιος ήθελε να πάει σε ομόθρησκο κράτος. Ο Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς που πήγε στη Μίλαν του είχε πεί πως τον κοιτάζουν με μισό μάτι οι Καθολικοί. Ο Όσιμ άμεσα τηλεφώνησε στον πρόεδρο : "Μπορούμε να πάρουμε τον καλύτερο παίκτη της Γιουγκοσλαβίας με 1,5 εκ. δολάρια. Τον ξέρω πολύ καλά. Θα αφήσει εποχή. Τον ζητάνε και οι Ισπανοί, αλλά αυτός θέλει να έρθει στην Ελλάδα". Η απάντηση του Βαρδινογιάννη στερεότυπη : "ΟΚ, θα το δούμε".
Λίγες ημέρες αργότερα, η είδηση διέρρευσε και οι εφημερίδες άρχισαν να γράφουν πως ο Όσιμ ήθελε να φέρει παίκτη από τη Γιουγκοσλαβία για να πάρει μίζα και ο Βόσνιος "τα πήρε" : "Κάντε ό,τι θέλετε, αλλά μη με ανακατέψετε. Δεν ασχολούμαι άλλο" είπε και αποτραβήχτηκε απ'την υπόθεση. Μπήκε στη μέση Έλληνας μάνατζερ, ο οποίος άρχισε να στέλνει επιστολές στην ΠΑΕ για τον παίκτη. Μάλιστα, είχε εξασφαλίσει εξουσιοδότηση του ίδιου να τον διαπραγματευτεί αποκλειστικά για την Ελλάδα.
Με τα πολλά, ειδοποιήθηκε ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης και κάποιος φίλος του του προμήθευσε βιντεοκασέτα με στιγμιότυπα από παιχνίδια του Σέρβου άσου. Ο μακαρίτης Θόδωρος εντυπωσιάστηκε και προσπάθησε να κινηθεί αμέσως, αλλά δεν πρόλαβε. Μια ημέρα νωρίτερα, η Βαλένθια είχε πληρώσει 2 εκ. δολάρια και τον είχε αποκτήσει. Μήνες αργότερα, από τη Βαλένθια τον αγόρασε η Ρεάλ Μαδρίτης, έναντι ποσού 5 εκ. δολαρίων. Το όνομα του παίκτη; Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς.
Ο Βαρδινογιάννης αργότερα είπε πως πίστευε οτι ο... Μπορέλι ήταν καλύτερος και αργά ή γρήγορα θα τον δικαίωνε, γι'αυτό δεν είδε είδε ποτέ ζεστά την περίπτωση απόκτησης του Μιγιάτοβιτς. Αν ερχόταν ο Σέρβος, ο Μπορέλι δύσκολα θα έπαιξε στον Παναθηναϊκό. Μετά από 2,5 ολόκληρα χρόνια, ο Αργεντινός δικαίωσε τον πρόεδρο και αμέσως έφυγε, πήγε στην Ισπανική Οβιέδο, επέστρεψε στην Αργεντινή, τσακώθηκε με τον προπονητή της Ρίβερ Πλέιτ και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ο Μιγιάτοβιτς την ίδια ώρα οδηγούσε τη Ρεάλ Μαδρίτης στην ολική επαναφορά στις κούπες, και δη τη μεγαλύτερη : Αυτή του Champions League. Το ζητούμενο είναι οτι σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις, απ'τον Τουρσουνίδη μέχρι το Μιγιάτοβιτς, προκύπτει το συμπέρασμα οτι ο Βαρδινογιάννης ΠΟΤΕ δεν είχε την πρόθεση να ενισχύσει την ομάδα του με παίκτες εγνωσμένης αξίας, προτιμώντας να επενδύει σε άγνωστους ξυλοκόπους ή σε ξεζουμισμένους πρώην αστέρες. Είπαμε, αρκεί που ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να σηκώσει κεφάλι.
Ο Βαρδινογιάννης είχε ενοχληθεί απ'την είσοδο του Κοσκωτά στον Ολυμπιακό, καθώς δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι την εμπλοκή ενός μέλους του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στα διοικητικά του Ολυμπιακού. Λίγο πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο Κοσκωτά, ο Βαρδινογιάννης έλεγε "προφητικά" : "Αυτός θα καταλήξει γρήγορα στη φυλακή. Πρόκειται για μεγάλο απατεώνα. Απορώ πώς τον ανέχονται και δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι". Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου Κοσκωτά - που ακολούθησε ελάχιστο καιρό μετά την "προφητεία" του προέδρου - ο Βαρδινογιάννης πέρασε στην αντεπίθεση : "Εγώ τα λεφτά δεν τα έχω κλέψει, τα έχω δουλέψει. Και επιπλέον δεν πρόκειται να προκαλέσω τον κόσμο. Θα κάνουμε μεταγραφές ουσίας και όχι εντυπωσιασμού". Για να κλείσει με το μυθικό : "Κανείς Έλληνας ποδοσφαιριστής δεν κοστίζει παραπάνω από 50.000.000 δραχμές".
Ακόμα κι έτσι όμως, υπήρξαν περιπτώσεις που ο Βαρδινογιάννης είχε την ευκαιρία να "αρπάξει" μεγάλους παίκτες και δε το έκανε. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα (πριν την αποχώρηση του), η διπλή μεταγραφική ήττα απ'τον Ολυμπιακό στο θέμα των Γιαννακόπουλου - Τζόρτζεβιτς. Ο Βαρδινογιάννης μόλις είδε οτι οι Κόκκαλης - Τροχανάς (από πλευράς ΑΕΚ τότε) ανέβασαν τις προσφορές τους, είπε το κλασικό "ο Παναθηναϊκός δεν εμπλέκεται σε διαδικασίες πλειστηριασμού" και η συνέχεια είναι γνωστή...
Πιο πριν, για δε θέλησε να δώσει τα ανταλλάγματα που ζήτησε ο ΟΦΗ για να πάρει το Νίκο Μαχλά, και έφερε τον Αλέξη Αλεξούδη απ'τον ΟΦΗ, με τη δικαιολογία οτι "ο Μαχλάς έγινε παίκτης χάρη στο παιχνίδι του Αλεξούδη". Την επόμενη σεζόν ο Μαχλάς βγήκε πρώτος σκόρερ της Ευρώπης με τα χρώματα της Φίτεσε του Άρνεμ. Παλαιότερα είχε απορρίψει το ενδεχόμενο απόκτησης του Ντέμη Νικολαΐδη απ'τον Απόλλωνα Αθηνών, αφού είχε λέει "κακές πληροφορίες για το χαρακτήρα του", ενώ έχασε τον Βασίλη Καραπιάλη για περίπου 20.000.000 δραχμές με τη δικαιολογία περί "πλειστηριασμών", με τον "Μπιλ" να έχει κάνει και δηλώσεις στο ραδιόφωνο ως παίκτης του Παναθηναϊκού. Τέλος, δεν ασχολήθηκε με την περίπτωση του - τότε - αστεριού του ΠΑΟΚ, Γιώργου Τουρσουνίδη, που είχε δηλώσει πως θα ήταν τιμή του να παίξει στον Παναθηναϊκό...
Οι καλύτερες όμως ιστορίες - πλην αυτής του Χάτζι - που δικαίως του προσέδωσαν το προσωνύμιο "Καβουρογιάννης" ανάμεσα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αφορούσαν δύο παίκτες άγνωστους τότε στο ευρύ κοινό, παγκόσμιας κλάσης αργότερα. Ιδού οι ιστορίες τους...
_______________________________________________________
1) Οκτώβριος του 1988. Προπονητής ο Σουηδός Γκίντερ Μπένγκτσον και παρέα με τον τότε - "κατάσκοπο" του Παναθηναϊκού, Γιάννη Καλογερά, παρακολουθούν την Σρέντετς (τώρα ΤΣΣΚΑ Σόφιας) σε αγώνα της για το Βουλγαρικό πρωτάθλημα, αντίπαλο του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Εκείνη την εποχή, ο Παναθηναϊκός είχε αποκτήσει τον Βούλγαρο Κρίστο Κόλεφ έναντι 120 εκ. δρχ. Μετά τον αγώνα, ο Μπένγκτσον έσταζε μέλι για έναν παίκτη που ανακάλυψε να παίζει στη Σρέντετς. Φορούσε το Νο 8 και έκανε κυριολεκτικά τα πάντα στο γήπεδο.Οι παράγοντες της Σρέντετς καλοδέχτηκαν την... κατασκοπευτική επιτροπή του Παναθηναϊκού και στην ερώτηση "ποιός είναι αυτός με το Νο 8", πήραν την απάντηση : "Εσείς αγοράσατε τον Κόλεφ; Έχει καμμία σχέση ο Κόλεφ με αυτόν;". Η απάντηση ήταν προφανής. Ο αντιπρόεδρος της Σρέντετς είπε πως αν όντως έδωσαν τόσα λεφτά για τον Κόλεφ, τους έπιασαν κορόϊδα και αντιπρότεινε : "Δώστε μας τα μισά και πάρτε τον παίκτη αύριο".
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, οι "κατάσκοποι" πήγαν κατ'ευθείαν στον Βαρδινογιάννη και του εξιστόρησαν τι είχε συμβεί. Του πρότειναν να πάρει τον "παικταρά" όπως έλεγαν και εν προκειμένω, ας τον έστελνε στον ΟΦΗ για να μη μειωθεί και η αξία του νεόφερτου Κόλεφ". Ο Βαρδινογιάννης είπε "θα το δούμε" και δεν έκανε καμμία κίνηση. Στα δύο ματς Παναθηναϊκού - Σρέντετς, το Νο 8 έβγαλε μάτια. Δύο ήττες ο Παναθηναϊκός, αποκλεισμός και διαβουλεύσεις με τους Βούλγαρους.
Η τιμή του απ'τα 70-80 εκ. αρχικά, εκτοξεύθηκε στα 300 εκ. ευρώ. "Πάρ'τον, έστω και τώρα, θα κάνει απόσβεση πολύ γρήγορα" έλεγαν στον Βαρδινογιάννη. "Θα το δούμε" ο Καβουρογιάννης και η Σρέντετς κληρώνεται στην επόμενη φάση με τη Μπαρτσελόνα. Προπονητής των Καταλανών ο Γιόχαν Κρόϊφ, που έπαθε την πλάκα του κατά το κοινώς λεγόμενον με τον Βούλγαρο παίκτη. Με συνοπτικές διαδικασίες, η Μπαρτσελόνα κινήθηκε άμεσα για την απόκτηση του παίκτη, τον οποίο απέκτησε έναντι 700.000.000 δραχμών. Το όνομα του ποδοσφαιριστή; Κρίστο Στόϊτσκοφ...
_______________________________________________________
2) Η δεύτερη και καλύτερη περίπτωση, σημειώθηκε επί θητείας Ίβιτσα Όσιμ. Ο πόλεμος μαινόταν στη Γιουγκοσλαβία και διεθνής παίκτης, ανακάλυψη του Όσιμ που τον είχε καθιερώσει στην Παρτιζάν και την Εθνική ομάδα, περνούσε δύσκολες ώρες στην Παρτιζάν. Ο παίκτης που είχε πολύ καλή σχέση με τον προπονητή, του τηλεφώνησε και του ζήτησε να τον πάρει μαζί του στην Ελλάδα. Είπε μάλιστα πως τον ζητούσε και η Βαλένθια, αλλά ο ίδιος ήθελε να πάει σε ομόθρησκο κράτος. Ο Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς που πήγε στη Μίλαν του είχε πεί πως τον κοιτάζουν με μισό μάτι οι Καθολικοί. Ο Όσιμ άμεσα τηλεφώνησε στον πρόεδρο : "Μπορούμε να πάρουμε τον καλύτερο παίκτη της Γιουγκοσλαβίας με 1,5 εκ. δολάρια. Τον ξέρω πολύ καλά. Θα αφήσει εποχή. Τον ζητάνε και οι Ισπανοί, αλλά αυτός θέλει να έρθει στην Ελλάδα". Η απάντηση του Βαρδινογιάννη στερεότυπη : "ΟΚ, θα το δούμε".
Λίγες ημέρες αργότερα, η είδηση διέρρευσε και οι εφημερίδες άρχισαν να γράφουν πως ο Όσιμ ήθελε να φέρει παίκτη από τη Γιουγκοσλαβία για να πάρει μίζα και ο Βόσνιος "τα πήρε" : "Κάντε ό,τι θέλετε, αλλά μη με ανακατέψετε. Δεν ασχολούμαι άλλο" είπε και αποτραβήχτηκε απ'την υπόθεση. Μπήκε στη μέση Έλληνας μάνατζερ, ο οποίος άρχισε να στέλνει επιστολές στην ΠΑΕ για τον παίκτη. Μάλιστα, είχε εξασφαλίσει εξουσιοδότηση του ίδιου να τον διαπραγματευτεί αποκλειστικά για την Ελλάδα.
Με τα πολλά, ειδοποιήθηκε ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης και κάποιος φίλος του του προμήθευσε βιντεοκασέτα με στιγμιότυπα από παιχνίδια του Σέρβου άσου. Ο μακαρίτης Θόδωρος εντυπωσιάστηκε και προσπάθησε να κινηθεί αμέσως, αλλά δεν πρόλαβε. Μια ημέρα νωρίτερα, η Βαλένθια είχε πληρώσει 2 εκ. δολάρια και τον είχε αποκτήσει. Μήνες αργότερα, από τη Βαλένθια τον αγόρασε η Ρεάλ Μαδρίτης, έναντι ποσού 5 εκ. δολαρίων. Το όνομα του παίκτη; Πρέντραγκ Μιγιάτοβιτς.
Ο Βαρδινογιάννης αργότερα είπε πως πίστευε οτι ο... Μπορέλι ήταν καλύτερος και αργά ή γρήγορα θα τον δικαίωνε, γι'αυτό δεν είδε είδε ποτέ ζεστά την περίπτωση απόκτησης του Μιγιάτοβιτς. Αν ερχόταν ο Σέρβος, ο Μπορέλι δύσκολα θα έπαιξε στον Παναθηναϊκό. Μετά από 2,5 ολόκληρα χρόνια, ο Αργεντινός δικαίωσε τον πρόεδρο και αμέσως έφυγε, πήγε στην Ισπανική Οβιέδο, επέστρεψε στην Αργεντινή, τσακώθηκε με τον προπονητή της Ρίβερ Πλέιτ και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ο Μιγιάτοβιτς την ίδια ώρα οδηγούσε τη Ρεάλ Μαδρίτης στην ολική επαναφορά στις κούπες, και δη τη μεγαλύτερη : Αυτή του Champions League. Το ζητούμενο είναι οτι σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις, απ'τον Τουρσουνίδη μέχρι το Μιγιάτοβιτς, προκύπτει το συμπέρασμα οτι ο Βαρδινογιάννης ΠΟΤΕ δεν είχε την πρόθεση να ενισχύσει την ομάδα του με παίκτες εγνωσμένης αξίας, προτιμώντας να επενδύει σε άγνωστους ξυλοκόπους ή σε ξεζουμισμένους πρώην αστέρες. Είπαμε, αρκεί που ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να σηκώσει κεφάλι.
Βαρδινογιάννης ο δίκαιος : Με τι παίκτες έπαιρνε τους τίτλους
Είκοσι και κάτι χρόνια ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο Βαρδινογιάννης κατέκτησε 6 πρωταθλήματα και 9 κύπελλα, 15 τίτλους συνολικά. Ένας τεράστιος μύθος - τι μύθος, ΠΑΡΑΜΥΘΙ δηλαδή - είναι η ρήση πως "επι καπετάνιου Βαρδινογιάννη υπήρχε ισονομία, αφού στα 21 χρόνια του ο Βαρδινογιάννης πήρε μόνο 6 πρωταθλήματα και άφησε να κατακτήσουν και οι άλλοι πρωταθλήματα". Για να δούμε τις... "μεγάλες" μεταγραφές που έκανε κάθε χρόνο ο Παναθηναϊκός και με τι "παικταράδες" συμμετείχε στο πρωτάθλημα...
1979-1980 : Δομάζος (επέστρεψε απ'την ΑΕΚ, στα 36 του), Κίρισιτς, Μπανάσας (Δόξα Δράμας), Ορέ, Πετρινιώτης (Φωστήρας), Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλής", Τσιριγώτης (Ατρόμητος), Ζιάκος (Απόλλων Αθηνών).
1980-1981 : Αγκουρεόπολι "Αργυρόπουλος", Αλεξίου (Τρίκαλα), Αντρεούτσι, Αντωνιάδης (επέστρεψε απ'τον Ατρόμητο Αθηνών), Καρούλιας (Απόλλων Αθηνών), Αλφάρο "Μπιστάκης", Νικολάε (Στεάουα Βουκουρεστίου), Παντελίδης (Ατρόμητος), Σημαιοφορίδης (Καστοριά)
1981-1982 : Αναστασιάδης (ΠΑΟΚ), Χαραλαμπίδης (Δόξα Δράμας), Γαλάκος (Ολυμπιακός), Κυράστας (Ολυμπιακός), Ντόκεν (Ρόζενμποργκ), Πουπάκης (ΟΦΗ), Βονόρτας.
1982-1983 : Δάφκος (Δόξα Δράμας), Θ. Δημόπουλος (Αίας Γαστούνης), Δοντάς (Απόλλων Αθηνών), Κλης (Απόλλων Αθηνών), Τσου Λα Λιγκ (Άγιαξ), Μαυρίδης (Αθηναϊκός), Μπέριος (Απόλλων Αθηνών), Μήνου (Καστοριά), Ταράσης (Πανσερραϊκός), Τσινός (Ρόντα).
1983-1984 : Αντωνίου (Απόλλων Αθηνών), Γκαβασιάδης (Εθνικός Αστέρας), Γεροθόδωρος (Κόρινθος), Καραβίδας (Πανναυπλιακός), Κάβουρας (Πανχιακός Χίου), Κωνσταντινίδης (Ατρόμητος), Λαφτσής (ΟΦΗ), Τασσόπουλος (ΟΦΗ), Τσίμπος (Καμπανιακός Χαλάστρας), Βασιλείου (Παναιτωλικός).
1984-1985 : Σαραβάκος (Πανιώνιος), Ζάετς.
1985-1986 : Χ.Δημόπουλος (ΠΑΟΚ), Γεωργαμλής (ΑΕΚ), Μπατσινίλας (Εθνικός), Πατσιαβούρας (Λάρισα), Σαργκάνης (Ολυμπιακός), Βαμβακούλας (Ολυμπιακός), Βλάχος (ΑΕΚ).
1986-1987 : Εστερχάζι (ΑΕΚ), Γεωργακόπουλος (Παναχαϊκή), Μάγγος.
1987-1988 : Χατζηαθανασίου (Βέροια), Χριστοδούλου, Καλατζής, Καλιτζάκης (Πανελευσινιακός), Βασιλείου (ΟΦΗ).
1988-1989 : Αμπαδιωτάκης (Κόρινθος), Φίτος, Κόλεφ, Κουρμπανάς (Παναχαϊκή), Κλάους Νίλσεν, Σαμαράς (ΟΦΗ), Τσαπατώρης (Απόλλων Αθηνών).
1989-1990 : Καραμπάσης, Μαραγκός (Πανιώνιος), Νικοπολίδης (Αναγέννηση Άρτας), Πόλακ, Βαζέχα (Ρουχ Χορζόφ)
1990-1991 : Αποστολάκης (Ολυμπιακός), Φραντζέσκος (Βουλιαγμένη), Λούπου, Τσιφούτης (Πανσερραϊκός), Βάντσικ.
1991-1992 : Αθανασιάδης (Απόλλων Αθηνών), Μπορέλι (Ρίβερ Πλέϊτ), Ντελγκάδο (ΟΦΗ), Καραγεωργίου (ΠΑΟΚ).
1992-1993 : Δώνης (ΠΑΣ Γιάννινα), Γ.Χ. Γεωργιάδης (Δόξα Δράμας), Γιώτσας (Πιερικός), Καπουράνης (Αθηναϊκός), Μάρκος (Νάουσα), Ουζουνίδης (Ξάνθη), Θωμαΐδης.
1993-1994 : Γ.Σ. Γεωργιάδης (Δόξα Δράμας), Κολλιτσιδάκης (Απόλλων Αθηνών), Νιόπλιας (ΟΦΗ), Παπαπαναγής (Κόρινθος).
1994-1995 : Μητρόπουλος (ΑΕΚ), Αλεξούδης (ΟΦΗ), Λαγωνικάκης (Πανιώνιος), Νασιόπουλος (Εδεσσαϊκός)
1995-1996 : Θ. Νικολαΐδης (Καβάλα), Καρβάλιο, Γ.Καφφές (Αθηναϊκός), Θωμαΐδης (ΟΦΗ)
1996-1997 : Κωνσταντινίδης (ΟΦΗ), Κόλα (Απόλλων Αθηνών), Λυμπερόπουλος (Καλαμάτα), Μαλέκκος (Ομόνοια).
1997-1998 : Μιλόγεβιτς (Απόλλων Αθηνών), Ιρισμέτοφ, Μίκλαντ, Σαραβάκος (επέστρεψε από ΑΕΚ), Στράντλι.
1998-1999 : Κοτσόλης, Ζούλιο Σέζαρ Σίλβα, Κιάσσος (ΟΦΗ), Βόκολος (Πανιώνιος), Ασάνοβιτς, Καραγκούνης (Απόλλων Αθηνών), Μάουρο Ντα Σίλβα, Σιμπνιέφκσι (Καβάλα), Άντι Βλάχος.
1999-2000 : Χαλκιάς (Απόλλων Αθηνών), Χένρικσεν, Ολιβάρες (ΠΑΟΚ), Γκαλέτο, Ηπειρώτης (Πανσερραϊκός), Πφλίπσεν, Νασιόπουλος (Καβάλα), Σίγκουρντσον, Βίλα.
Σε 21 χρόνια προεδρίας, ο Βαρδινογιάννης πήρε στον Παναθηναϊκό σχεδόν 130 παίκτες, εκ των οποίων είναι ζήτημα οι 30 να ήταν παίκτες ποιότητας. Ζάετς, Σαραβάκος, Βαζέχα, Γαλάκος, Σαργκάνης, Βάντσικ, Αποστολάκης, Μπορέλι, Γεωργιάδης, Ρότσα, Λυμπερόπουλοςκαι μετά; Το χάος... Υπάρχουν φιλότιμοι εργάτες (π.χ. Αντωνίου, Βαμβακούλας, Μαραγκός), ξένοι που γέλασε ο κόσμος μαζί τους και παίκτες του σωρού που απέχουν παρασάγγας απ'αυτό που χαρακτηρίζουμε "ποδοσφαιριστές ποιότητας" : Καλιτζάκηδες, Κολλιτσιδάκηδες, Τζακ Χατζηαθανασίου και Γεροθόδωρους έβρισκες και βρίσκεις με τη σέσουλα στις χαμηλότερες κατηγορίες.
Ξεχάστηκε εύκολα ο Γιόζεφ Φίτος, ο οποίος αποκτήθηκε από τη Χόνβεντ το 1988, αγωνίστηκε μόλις σε δύο αγώνες πρωταθλήματος και έμεινε στη μνήμη όλων για τις αλλαγές χρωμάτων στα μαλλιά του και για τα ξενύχτια του. 'Η ο Αυστραλός Τζέισον Πόλακ, ο οποίος παρουσιάστηκε το 1989 από τον Αθλητική Ηχώ ως "κράμα Ρότσα-Ζάετς" και κατέληξε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε παιχνίδια. Ή ο μεγάλος φορ Κλάους Νίλσεν, που ήρθε για να λύσει το επιθετικό πρόβλημα αλλά τελικά το έκανε πιο έντονο. Για να μη μιλήσουμε για το απόλυτο hit, την έλευση του "λύκου", Ντάνουτ Λούπου, που ήρθε στην Παιανία ως βασικό στέλεχος της μουντιαλικής εθνικής Ρουμανίας, έφυγε ως... εγκέφαλος σπείρας καθώς στο σπίτι του βρέθηκαν κοσμήματα, τηλεοράσεις, συσκευές βίντεο, γούνες, ζάντες, λάστιχα κλπ και στη χώρα του τώρα είναι ο... άρχοντας της νύχτας...
Υπάρχουν δεκάδες άλλοι. Ειδικά οι ξένοι του Παναθηναϊκού ήταν πάρε τον έναν και χτύπα τον άλλον : Ο Νικολάε Ντόρου - που οι Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν βαφτίσει... Ντουρονικολάε -, επιθετικός των τριών γκολ σε 30 συμμετοχές, ο Τσου Λα Λιγκ (οι ίδιοι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τον αποκαλούσαν... "Τσίου Τσίου Λα Λιγκ"), ο ξεζουμισμένος Μάρτον Εστερχάζι, ο τεράστιος Κρίστο Κόλεφ που κατέληξε δανεικός στον Αθηναϊκό και πουλήθηκε τελικά στον Εδεσσαϊκό, ο Βίκτορ Ούγκο Ντελγκάδο που τον έδωσαν δανεικό στον ΟΦΗ, τον έφεραν πίσω για να τον ξαναστείλουν... στον ΟΦΗ, ο γίγας Ελιομάρ Καρβάλιο, ο τεράστιος Τζαφάρ Ιρισμέτοφ, ο χοντρούλης Φράνκ Στράντλι, ο ψυχασθενής Σιμπνιέφσκι, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς που του άρεσε να βλέπει γυμνά κορμιά στα ντουζ, ο αλήστου μνήμης Άντι Βλάχος, ο... ταλαντούχος Μάρκο Βίλα, ο άχρωμος - άοσμος και άγευστος Καρλ-Χάϊντς Πφλίπσεν, ο "καρχαρίας" Χέλγκι Σίγκουρντσονκαι οι ξεζουμισμένοι Ζούλιο Σέζαρ Σίλβα και Αλιόσα Ασάνοβιτς. Μεγαλεία...
Στα χρόνια της παντοκρατορίας του Βαρδινογιάννη, ανέκαθεν ο Ολυμπιακός είχε στη χειρότερη περίπτωση ισάξιο ρόστερ με αυτό του Παναθηναϊκού. Παρ'όλα αυτά, πάντοτε γινόταν κάτι "μαγικό" και ο Ολυμπιακός τερμάτιζε κάτω απ'τον Παναθηναϊκό. Αυτό που ένοιαζε πρωτίστως το Βαρδινογιάννη ήταν να μην πάρει πρωτάθλημα ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Αυτό τον έκαιγε. Όχι αν θα το κατακτούσε κάποιος άλλος. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να τερματίζει ο Ολυμπιακός κάτω απ'τον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν η επιτυχία του Βαρδινογιάννη.
Όσο για τους άλλους που επικαλούνται πως τότε υπήρχε... ισονομία, ας ανατρέξουν στα αρχεία της εποχής. Το "Βαρδινογιάννη πουσταρά, βάλε στον κώλο τα λεφτά" και το "έξω οι τσάτσοι του Βαρδινογιάννη" που δονούσαν τα γήπεδα όπου και να αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός είναι αψευδείς μάρτυρες της... ισονομίας.
Υ.Γ. : Το άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει, είναι οι 13 μεταγραφές ποδοσφαιριστών απ'τον Απόλλωνα Αθηνών στον Παναθηναϊκό... Ένας Απόλλων Αθηνών που δεν είχε τη δυναμική του ΟΦΗ ώστε να μπορεί να κοντράρει τους βασικούς διεκδικητές του Παναθηναϊκού - και δη τον Ολυμπιακό - και σήμερα βολοδέρνει στις χαμηλότερες κατηγορίες των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων στην Ελλάδα. Εκεί που βρίσκονται και οι πάλαι ποτέ ευνοούμενοι Κόρινθος, Αθηναϊκός.
Εμείς μυαλό δε βάζουμε...
Μόλις λίγα χρόνια μετά την δωροδοκία παικτών του Ηρακλή και την αποφυγή του υποβιβασμού την ύστατη στιγμή για την περιβόητη "υπόθεση των λουλουδιών", ο Παναθηναϊκός μυαλό δεν έβαλε κατά το κοινώς λεγόμενον και ξαναπλεύρισε ομάδα για δωροδοκία, και μάλιστα την ίδια : Τον Ηρακλή! Βρισκόμαστε στο σωτήριον έτος 1982, όταν ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Γιώργος Ορφανίδης κατήγγειλε ότι ο τότε πρόεδρος της Καστοριάς, Γιώργος Χαλκίδης, του πρόσφερε 2 εκατομμύρια δρχ. για να 'χει μειωμένη απόδοση στον αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού για το Κύπελλο, λέγοντας πως ενεργούσε για λογαριασμό του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού, Βαρδή Βαρδινογιάννη, όπως ισχυρίστηκε ο παίκτης. Οι δύο παράγοντες κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά μόνο ο Γιώργος Χαλκίδης καταδικάστηκε (πρωτοδίκως σε τριετή φυλάκιση και απαλλάχτηκε στο Εφετείο), καθώς ο Βαρδής Βαρδινογιάννης αθωώθηκε.
Ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ ΠΑΛΙ απέφυγε τον υποβιβασμό με νομικό τέχνασμα, καθώς ο νόμος τότε δεν προέβλεπε επιβολή ποινής, αφού ο δράστης ήταν απλώς μέτοχος και όχι μέλος του ΔΣ της εταιρίας ("εξωδιοικητικός" όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε).
Το στήσαμε, αλλά δε μας βγήκε...
Ο (συγχωρεμένος) Γιάννης Κυράστας, πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και προπονητής του Παναθηναϊκού αργότερα, αποκάλυψε "στήσιμο" αγώνα μεταξύ Παναθηναϊκού και Πανιωνίου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, το 1984. Ο Παναθηναϊκός στεφόταν πρωταθλητής ακόμα και με ισοπαλία, ενώ ο Πανιώνιος με ήττα έμπαινε σε περιπέτειες για την παραμονή του στην κατηγορία. Λέει λοιπόν ο Κυράστας : "Ήταν ένα παιχνίδι πρωταθλήματος Α' Εθνικής το οποίο ήταν συνεννοημένο να τελειώσει ισοπαλία, αλλά τελικά κέρδισε η ομάδα μου, από αστάθμητους παράγοντες. Για την ακρίβεια, κάτι στράβωσε κάπου στη διάρκεια του παιχνιδιού".
Τη δήλωση Κυράστα υποστήριξε και ο παλιός τερματοφύλακας του Πανιωνίου, Αντώνης Μανίκας : "Ναι, είναι αλήθεια. Είχε ακουστεί ακόμα και σ'εμάς τους ποδοσφαιριστές, αλλά τελικά αυτό το ματς πήγε άσχημα και χάσαμε με 2-0. Τι άλλο μπορώ να πώ;". Δε χρειάζεται να πείς τίποτε άλλο Αντώνη, τα'πες όλα...
Είκοσι και κάτι χρόνια ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο Βαρδινογιάννης κατέκτησε 6 πρωταθλήματα και 9 κύπελλα, 15 τίτλους συνολικά. Ένας τεράστιος μύθος - τι μύθος, ΠΑΡΑΜΥΘΙ δηλαδή - είναι η ρήση πως "επι καπετάνιου Βαρδινογιάννη υπήρχε ισονομία, αφού στα 21 χρόνια του ο Βαρδινογιάννης πήρε μόνο 6 πρωταθλήματα και άφησε να κατακτήσουν και οι άλλοι πρωταθλήματα". Για να δούμε τις... "μεγάλες" μεταγραφές που έκανε κάθε χρόνο ο Παναθηναϊκός και με τι "παικταράδες" συμμετείχε στο πρωτάθλημα...
1979-1980 : Δομάζος (επέστρεψε απ'την ΑΕΚ, στα 36 του), Κίρισιτς, Μπανάσας (Δόξα Δράμας), Ορέ, Πετρινιώτης (Φωστήρας), Χουάν Ραμόν Ρότσα "Μπουμπλής", Τσιριγώτης (Ατρόμητος), Ζιάκος (Απόλλων Αθηνών).
1980-1981 : Αγκουρεόπολι "Αργυρόπουλος", Αλεξίου (Τρίκαλα), Αντρεούτσι, Αντωνιάδης (επέστρεψε απ'τον Ατρόμητο Αθηνών), Καρούλιας (Απόλλων Αθηνών), Αλφάρο "Μπιστάκης", Νικολάε (Στεάουα Βουκουρεστίου), Παντελίδης (Ατρόμητος), Σημαιοφορίδης (Καστοριά)
1981-1982 : Αναστασιάδης (ΠΑΟΚ), Χαραλαμπίδης (Δόξα Δράμας), Γαλάκος (Ολυμπιακός), Κυράστας (Ολυμπιακός), Ντόκεν (Ρόζενμποργκ), Πουπάκης (ΟΦΗ), Βονόρτας.
1982-1983 : Δάφκος (Δόξα Δράμας), Θ. Δημόπουλος (Αίας Γαστούνης), Δοντάς (Απόλλων Αθηνών), Κλης (Απόλλων Αθηνών), Τσου Λα Λιγκ (Άγιαξ), Μαυρίδης (Αθηναϊκός), Μπέριος (Απόλλων Αθηνών), Μήνου (Καστοριά), Ταράσης (Πανσερραϊκός), Τσινός (Ρόντα).
1983-1984 : Αντωνίου (Απόλλων Αθηνών), Γκαβασιάδης (Εθνικός Αστέρας), Γεροθόδωρος (Κόρινθος), Καραβίδας (Πανναυπλιακός), Κάβουρας (Πανχιακός Χίου), Κωνσταντινίδης (Ατρόμητος), Λαφτσής (ΟΦΗ), Τασσόπουλος (ΟΦΗ), Τσίμπος (Καμπανιακός Χαλάστρας), Βασιλείου (Παναιτωλικός).
1984-1985 : Σαραβάκος (Πανιώνιος), Ζάετς.
1985-1986 : Χ.Δημόπουλος (ΠΑΟΚ), Γεωργαμλής (ΑΕΚ), Μπατσινίλας (Εθνικός), Πατσιαβούρας (Λάρισα), Σαργκάνης (Ολυμπιακός), Βαμβακούλας (Ολυμπιακός), Βλάχος (ΑΕΚ).
1986-1987 : Εστερχάζι (ΑΕΚ), Γεωργακόπουλος (Παναχαϊκή), Μάγγος.
1987-1988 : Χατζηαθανασίου (Βέροια), Χριστοδούλου, Καλατζής, Καλιτζάκης (Πανελευσινιακός), Βασιλείου (ΟΦΗ).
1988-1989 : Αμπαδιωτάκης (Κόρινθος), Φίτος, Κόλεφ, Κουρμπανάς (Παναχαϊκή), Κλάους Νίλσεν, Σαμαράς (ΟΦΗ), Τσαπατώρης (Απόλλων Αθηνών).
1989-1990 : Καραμπάσης, Μαραγκός (Πανιώνιος), Νικοπολίδης (Αναγέννηση Άρτας), Πόλακ, Βαζέχα (Ρουχ Χορζόφ)
1990-1991 : Αποστολάκης (Ολυμπιακός), Φραντζέσκος (Βουλιαγμένη), Λούπου, Τσιφούτης (Πανσερραϊκός), Βάντσικ.
1991-1992 : Αθανασιάδης (Απόλλων Αθηνών), Μπορέλι (Ρίβερ Πλέϊτ), Ντελγκάδο (ΟΦΗ), Καραγεωργίου (ΠΑΟΚ).
1992-1993 : Δώνης (ΠΑΣ Γιάννινα), Γ.Χ. Γεωργιάδης (Δόξα Δράμας), Γιώτσας (Πιερικός), Καπουράνης (Αθηναϊκός), Μάρκος (Νάουσα), Ουζουνίδης (Ξάνθη), Θωμαΐδης.
1993-1994 : Γ.Σ. Γεωργιάδης (Δόξα Δράμας), Κολλιτσιδάκης (Απόλλων Αθηνών), Νιόπλιας (ΟΦΗ), Παπαπαναγής (Κόρινθος).
1994-1995 : Μητρόπουλος (ΑΕΚ), Αλεξούδης (ΟΦΗ), Λαγωνικάκης (Πανιώνιος), Νασιόπουλος (Εδεσσαϊκός)
1995-1996 : Θ. Νικολαΐδης (Καβάλα), Καρβάλιο, Γ.Καφφές (Αθηναϊκός), Θωμαΐδης (ΟΦΗ)
1996-1997 : Κωνσταντινίδης (ΟΦΗ), Κόλα (Απόλλων Αθηνών), Λυμπερόπουλος (Καλαμάτα), Μαλέκκος (Ομόνοια).
1997-1998 : Μιλόγεβιτς (Απόλλων Αθηνών), Ιρισμέτοφ, Μίκλαντ, Σαραβάκος (επέστρεψε από ΑΕΚ), Στράντλι.
1998-1999 : Κοτσόλης, Ζούλιο Σέζαρ Σίλβα, Κιάσσος (ΟΦΗ), Βόκολος (Πανιώνιος), Ασάνοβιτς, Καραγκούνης (Απόλλων Αθηνών), Μάουρο Ντα Σίλβα, Σιμπνιέφκσι (Καβάλα), Άντι Βλάχος.
1999-2000 : Χαλκιάς (Απόλλων Αθηνών), Χένρικσεν, Ολιβάρες (ΠΑΟΚ), Γκαλέτο, Ηπειρώτης (Πανσερραϊκός), Πφλίπσεν, Νασιόπουλος (Καβάλα), Σίγκουρντσον, Βίλα.
Σε 21 χρόνια προεδρίας, ο Βαρδινογιάννης πήρε στον Παναθηναϊκό σχεδόν 130 παίκτες, εκ των οποίων είναι ζήτημα οι 30 να ήταν παίκτες ποιότητας. Ζάετς, Σαραβάκος, Βαζέχα, Γαλάκος, Σαργκάνης, Βάντσικ, Αποστολάκης, Μπορέλι, Γεωργιάδης, Ρότσα, Λυμπερόπουλοςκαι μετά; Το χάος... Υπάρχουν φιλότιμοι εργάτες (π.χ. Αντωνίου, Βαμβακούλας, Μαραγκός), ξένοι που γέλασε ο κόσμος μαζί τους και παίκτες του σωρού που απέχουν παρασάγγας απ'αυτό που χαρακτηρίζουμε "ποδοσφαιριστές ποιότητας" : Καλιτζάκηδες, Κολλιτσιδάκηδες, Τζακ Χατζηαθανασίου και Γεροθόδωρους έβρισκες και βρίσκεις με τη σέσουλα στις χαμηλότερες κατηγορίες.
Ξεχάστηκε εύκολα ο Γιόζεφ Φίτος, ο οποίος αποκτήθηκε από τη Χόνβεντ το 1988, αγωνίστηκε μόλις σε δύο αγώνες πρωταθλήματος και έμεινε στη μνήμη όλων για τις αλλαγές χρωμάτων στα μαλλιά του και για τα ξενύχτια του. 'Η ο Αυστραλός Τζέισον Πόλακ, ο οποίος παρουσιάστηκε το 1989 από τον Αθλητική Ηχώ ως "κράμα Ρότσα-Ζάετς" και κατέληξε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε παιχνίδια. Ή ο μεγάλος φορ Κλάους Νίλσεν, που ήρθε για να λύσει το επιθετικό πρόβλημα αλλά τελικά το έκανε πιο έντονο. Για να μη μιλήσουμε για το απόλυτο hit, την έλευση του "λύκου", Ντάνουτ Λούπου, που ήρθε στην Παιανία ως βασικό στέλεχος της μουντιαλικής εθνικής Ρουμανίας, έφυγε ως... εγκέφαλος σπείρας καθώς στο σπίτι του βρέθηκαν κοσμήματα, τηλεοράσεις, συσκευές βίντεο, γούνες, ζάντες, λάστιχα κλπ και στη χώρα του τώρα είναι ο... άρχοντας της νύχτας...
Υπάρχουν δεκάδες άλλοι. Ειδικά οι ξένοι του Παναθηναϊκού ήταν πάρε τον έναν και χτύπα τον άλλον : Ο Νικολάε Ντόρου - που οι Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν βαφτίσει... Ντουρονικολάε -, επιθετικός των τριών γκολ σε 30 συμμετοχές, ο Τσου Λα Λιγκ (οι ίδιοι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τον αποκαλούσαν... "Τσίου Τσίου Λα Λιγκ"), ο ξεζουμισμένος Μάρτον Εστερχάζι, ο τεράστιος Κρίστο Κόλεφ που κατέληξε δανεικός στον Αθηναϊκό και πουλήθηκε τελικά στον Εδεσσαϊκό, ο Βίκτορ Ούγκο Ντελγκάδο που τον έδωσαν δανεικό στον ΟΦΗ, τον έφεραν πίσω για να τον ξαναστείλουν... στον ΟΦΗ, ο γίγας Ελιομάρ Καρβάλιο, ο τεράστιος Τζαφάρ Ιρισμέτοφ, ο χοντρούλης Φράνκ Στράντλι, ο ψυχασθενής Σιμπνιέφσκι, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς που του άρεσε να βλέπει γυμνά κορμιά στα ντουζ, ο αλήστου μνήμης Άντι Βλάχος, ο... ταλαντούχος Μάρκο Βίλα, ο άχρωμος - άοσμος και άγευστος Καρλ-Χάϊντς Πφλίπσεν, ο "καρχαρίας" Χέλγκι Σίγκουρντσονκαι οι ξεζουμισμένοι Ζούλιο Σέζαρ Σίλβα και Αλιόσα Ασάνοβιτς. Μεγαλεία...
Στα χρόνια της παντοκρατορίας του Βαρδινογιάννη, ανέκαθεν ο Ολυμπιακός είχε στη χειρότερη περίπτωση ισάξιο ρόστερ με αυτό του Παναθηναϊκού. Παρ'όλα αυτά, πάντοτε γινόταν κάτι "μαγικό" και ο Ολυμπιακός τερμάτιζε κάτω απ'τον Παναθηναϊκό. Αυτό που ένοιαζε πρωτίστως το Βαρδινογιάννη ήταν να μην πάρει πρωτάθλημα ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Αυτό τον έκαιγε. Όχι αν θα το κατακτούσε κάποιος άλλος. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να τερματίζει ο Ολυμπιακός κάτω απ'τον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν η επιτυχία του Βαρδινογιάννη.
Όσο για τους άλλους που επικαλούνται πως τότε υπήρχε... ισονομία, ας ανατρέξουν στα αρχεία της εποχής. Το "Βαρδινογιάννη πουσταρά, βάλε στον κώλο τα λεφτά" και το "έξω οι τσάτσοι του Βαρδινογιάννη" που δονούσαν τα γήπεδα όπου και να αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός είναι αψευδείς μάρτυρες της... ισονομίας.
Υ.Γ. : Το άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει, είναι οι 13 μεταγραφές ποδοσφαιριστών απ'τον Απόλλωνα Αθηνών στον Παναθηναϊκό... Ένας Απόλλων Αθηνών που δεν είχε τη δυναμική του ΟΦΗ ώστε να μπορεί να κοντράρει τους βασικούς διεκδικητές του Παναθηναϊκού - και δη τον Ολυμπιακό - και σήμερα βολοδέρνει στις χαμηλότερες κατηγορίες των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων στην Ελλάδα. Εκεί που βρίσκονται και οι πάλαι ποτέ ευνοούμενοι Κόρινθος, Αθηναϊκός.
Εμείς μυαλό δε βάζουμε...
Μόλις λίγα χρόνια μετά την δωροδοκία παικτών του Ηρακλή και την αποφυγή του υποβιβασμού την ύστατη στιγμή για την περιβόητη "υπόθεση των λουλουδιών", ο Παναθηναϊκός μυαλό δεν έβαλε κατά το κοινώς λεγόμενον και ξαναπλεύρισε ομάδα για δωροδοκία, και μάλιστα την ίδια : Τον Ηρακλή! Βρισκόμαστε στο σωτήριον έτος 1982, όταν ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Γιώργος Ορφανίδης κατήγγειλε ότι ο τότε πρόεδρος της Καστοριάς, Γιώργος Χαλκίδης, του πρόσφερε 2 εκατομμύρια δρχ. για να 'χει μειωμένη απόδοση στον αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού για το Κύπελλο, λέγοντας πως ενεργούσε για λογαριασμό του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού, Βαρδή Βαρδινογιάννη, όπως ισχυρίστηκε ο παίκτης. Οι δύο παράγοντες κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά μόνο ο Γιώργος Χαλκίδης καταδικάστηκε (πρωτοδίκως σε τριετή φυλάκιση και απαλλάχτηκε στο Εφετείο), καθώς ο Βαρδής Βαρδινογιάννης αθωώθηκε.
Ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ ΠΑΛΙ απέφυγε τον υποβιβασμό με νομικό τέχνασμα, καθώς ο νόμος τότε δεν προέβλεπε επιβολή ποινής, αφού ο δράστης ήταν απλώς μέτοχος και όχι μέλος του ΔΣ της εταιρίας ("εξωδιοικητικός" όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε).Το στήσαμε, αλλά δε μας βγήκε...
Ο (συγχωρεμένος) Γιάννης Κυράστας, πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και προπονητής του Παναθηναϊκού αργότερα, αποκάλυψε "στήσιμο" αγώνα μεταξύ Παναθηναϊκού και Πανιωνίου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, το 1984. Ο Παναθηναϊκός στεφόταν πρωταθλητής ακόμα και με ισοπαλία, ενώ ο Πανιώνιος με ήττα έμπαινε σε περιπέτειες για την παραμονή του στην κατηγορία. Λέει λοιπόν ο Κυράστας : "Ήταν ένα παιχνίδι πρωταθλήματος Α' Εθνικής το οποίο ήταν συνεννοημένο να τελειώσει ισοπαλία, αλλά τελικά κέρδισε η ομάδα μου, από αστάθμητους παράγοντες. Για την ακρίβεια, κάτι στράβωσε κάπου στη διάρκεια του παιχνιδιού".
Τη δήλωση Κυράστα υποστήριξε και ο παλιός τερματοφύλακας του Πανιωνίου, Αντώνης Μανίκας : "Ναι, είναι αλήθεια. Είχε ακουστεί ακόμα και σ'εμάς τους ποδοσφαιριστές, αλλά τελικά αυτό το ματς πήγε άσχημα και χάσαμε με 2-0. Τι άλλο μπορώ να πώ;". Δε χρειάζεται να πείς τίποτε άλλο Αντώνη, τα'πες όλα...
Ο... βιολογικός καθαρισμός των ούρων του Αλεσάντρο Ίσις
Βρισκόμαστε στο 1986. Ο Χιλιανός αγωνίστηκε στον ΟΦΗ και φυσικά δε τον έφερε η... διοίκηση της ΠΑΕ (η ποιά;) αλλά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ο Βαρδινογιάννης λοιπόν έφερε τον Αλεσάντρο Ίσις στην Ελλάδα με σκοπό να τον κάνει... Αλέξανδρο Ίση και με μια Ελληνοποίηση α-λα... Μπουμπλή απ'το Αιγάλεω να τον βάλει να παίξει στον Παναθηναϊκό σαν Έλληνας, μιας και εκείνη την περίοδο εθεωρείτο πλήρης και είχε "κλεισμένες" τις θέσεις ξένων του. Το παρουσιαστικό του Ίσις όμως που παρέπεμπε ολοκάθαρα σε Ινδιάνο (φανταστείτε φυσιογνωμικά τον Ιβάν Ζαμοράνο), καθιστούσε την εξεύρεση... γιαγιάς από το Αιγάλεω αδύνατη κι έτσι ο Χιλιανός πήρε το αεροπλάνο και πήγε στην Κρήτη.
Ο Ίσις ήταν ένας πολύ καλός αμυντικός χαφ, κλασικός Λατινοαμερικάνος κανάγιας, υπερβολικά σκληρός πολλές φορές, αλλά με σχετικά σύντομη παρουσία λόγω των... ούρων του. Τα πιο διάσημα ούρα ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως αν ένας παίκτης πιαστεί "ντοπέ", τιμωρείται και ο ίδιος αλλά και η ομάδα με αφαίρεση βαθμών. Ο ΟΦΗ, δεύτερος τότε στο πρωτάθλημα, αν τιμωρούνταν θα έχανε την ευρωπαϊκή έξοδο που για πρώτη φορά του χαμογελούσε. Επειδή όμως θα ξεσπούσε λαϊκή επανάσταση στο Ηράκλειο αν η ομάδα έχανε με τέτοιο τρόπο την Ευρώπη, επιστρατεύτηκε η γνωμάτευση ενός απίθανου "ντοπολόγου" (κάποιου Μάνφρεντ Ντόνικε) και τα ούρα του Ίσις βγήκαν... γάργαρο νερό. Οι εφημερίδες έκαναν λόγο για σκάνδαλο αλλά όταν το Ηράκλειο έδινε 60% στο ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, ποιος τις άκουγε;
Ο Ίσις όταν έληξε το συμβόλαιο του δε παρέμεινε στον ΟΦΗ, καθώς η επίσημη θέση της ΠΑΕ ήταν "υπερβολικές απαιτήσεις". Ανεπίσημα, ο καπετάνιος δεν ήθελε να μείνει άλλο ο ντοπαρισμένος Χιλιανός στην Ελλάδα και να προκαλεί.
Τσίγκοφ, κατούρα, να γίνουμε μαστούρα...
Αγωνιστική περίοδος 1987-1988. Ο Ολυμπιακός παραπαίει αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και γίνεται εύκολη λεία για τους αντιπάλους του (η σεζόν 1987-1988 ήταν η χειρότερη σεζόν του Ολυμπιακού, καθώς μετά τις 10 πρώτες αγωνιστικές ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού!). Η έκπληξη είναι πως απόντος του Ολυμπιακού, στο βαθμολογικό πίνακα δεν ηγείται ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ, αλλά η Λάρισα, η οποία καθοδηγούμενη απ'τον Γιάτσεκ Γκμοχ και τον μεγάλο Βασίλη Καραπιάλη, πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Μάρτιος του 1988 και η Λάρισα αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό. Στο ημίχρονο του αγώνα γίνεται η κλήρωση των δύο ποδοσφαιριστών από κάθε ομάδα που θα περνούσαν από έλεγχο. Ξαφνικά, οι "πράσινοι" ζητούν να υποβληθεί κατ' εξαίρεση σε έλεγχο και ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής Γκεόργκι Τσίγκοφ, κάτι που προέβλεπε σαν δυνατότητα ο κανονισμός, αλλά ποτέ δεν είχε συμβεί στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα βγάζουν θετικό το δείγμα του Βούλγαρου με την απαγορευμένη ουσία κοδεΐνη, που ουσιαστικά δεν προσφέρει καμιά απολύτως βοήθεια στην αύξηση της απόδοσης.
Ακολουθεί... τρικούβερτο γλέντι, καθώς η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως σε περίπτωση ντόπινγκ ενός ποδοσφαιριστή τιμωρείται ΚΑΙ η ομάδα. Η Λάρισα τιμωρήθηκε με -4 βαθμούς, με αποτέλεσμα να "κατεβαίνει" στη 2η θέση και η ΑΕΚ να περνάει πρώτη. Οι οπαδοί της Λάρισας ξεσηκώνονται και κλείνουν την Εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης για 36 ώρες, "κόβοντας" την Ελλάδα στα δύο. Η ατμόσφαιρα στη περιοχή είναι βαριά και η δυσοσμία έντονη, από το κάψιμο εκατοντάδων ελαστικών.
Με τις απειλές για γενίκευση των επεισοδίων αλλά και τη δύναμη του εκλογικού σώματος στον κάμπο τότε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλαξε τον νόμο, τιμωρήθηκε μόνο ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής και επιστράφηκαν οι βαθμοί. Η Λάρισα έγινε εκείνη τη χρονιά η πρώτη επαρχιακή ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Ο Τσίγκοφ έγινε... σύνθημα ("Τσίγκοφ, πρεζάκια, δώσε μας χαπάκια", "Τσίγκοφ, κατούρα να γίνουμε μαστούρα") και η απορία για το ποιός έπαιξε το ρόλο του... Πήλιου Γούση, "δίνοντας" το θέμα του ντοπαρίσματος Τσίγκοφ στον Παναθηναϊκό, αναζητείται ακόμα. Οι φήμες έλεγαν (και λένε) πως η πληροφορία δόθηκε απο ανθρώπους της... Λάρισας και το σχετικό ερώτημα της εποχής ήταν : "Ποιός έριξε την κοδεΐνη στο ποτό του Τσίγκοφ;". Δυστυχώς ο Τσίγκοφ δεν είχε κανέναν γνωστό... ντοπολόγο, όπως ο Ίσις.
Βρισκόμαστε στο 1986. Ο Χιλιανός αγωνίστηκε στον ΟΦΗ και φυσικά δε τον έφερε η... διοίκηση της ΠΑΕ (η ποιά;) αλλά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Ο Βαρδινογιάννης λοιπόν έφερε τον Αλεσάντρο Ίσις στην Ελλάδα με σκοπό να τον κάνει... Αλέξανδρο Ίση και με μια Ελληνοποίηση α-λα... Μπουμπλή απ'το Αιγάλεω να τον βάλει να παίξει στον Παναθηναϊκό σαν Έλληνας, μιας και εκείνη την περίοδο εθεωρείτο πλήρης και είχε "κλεισμένες" τις θέσεις ξένων του. Το παρουσιαστικό του Ίσις όμως που παρέπεμπε ολοκάθαρα σε Ινδιάνο (φανταστείτε φυσιογνωμικά τον Ιβάν Ζαμοράνο), καθιστούσε την εξεύρεση... γιαγιάς από το Αιγάλεω αδύνατη κι έτσι ο Χιλιανός πήρε το αεροπλάνο και πήγε στην Κρήτη.
Ο Ίσις ήταν ένας πολύ καλός αμυντικός χαφ, κλασικός Λατινοαμερικάνος κανάγιας, υπερβολικά σκληρός πολλές φορές, αλλά με σχετικά σύντομη παρουσία λόγω των... ούρων του. Τα πιο διάσημα ούρα ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως αν ένας παίκτης πιαστεί "ντοπέ", τιμωρείται και ο ίδιος αλλά και η ομάδα με αφαίρεση βαθμών. Ο ΟΦΗ, δεύτερος τότε στο πρωτάθλημα, αν τιμωρούνταν θα έχανε την ευρωπαϊκή έξοδο που για πρώτη φορά του χαμογελούσε. Επειδή όμως θα ξεσπούσε λαϊκή επανάσταση στο Ηράκλειο αν η ομάδα έχανε με τέτοιο τρόπο την Ευρώπη, επιστρατεύτηκε η γνωμάτευση ενός απίθανου "ντοπολόγου" (κάποιου Μάνφρεντ Ντόνικε) και τα ούρα του Ίσις βγήκαν... γάργαρο νερό. Οι εφημερίδες έκαναν λόγο για σκάνδαλο αλλά όταν το Ηράκλειο έδινε 60% στο ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, ποιος τις άκουγε;
Ο Ίσις όταν έληξε το συμβόλαιο του δε παρέμεινε στον ΟΦΗ, καθώς η επίσημη θέση της ΠΑΕ ήταν "υπερβολικές απαιτήσεις". Ανεπίσημα, ο καπετάνιος δεν ήθελε να μείνει άλλο ο ντοπαρισμένος Χιλιανός στην Ελλάδα και να προκαλεί.Τσίγκοφ, κατούρα, να γίνουμε μαστούρα...
Αγωνιστική περίοδος 1987-1988. Ο Ολυμπιακός παραπαίει αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και γίνεται εύκολη λεία για τους αντιπάλους του (η σεζόν 1987-1988 ήταν η χειρότερη σεζόν του Ολυμπιακού, καθώς μετά τις 10 πρώτες αγωνιστικές ήταν στη ζώνη του υποβιβασμού!). Η έκπληξη είναι πως απόντος του Ολυμπιακού, στο βαθμολογικό πίνακα δεν ηγείται ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ, αλλά η Λάρισα, η οποία καθοδηγούμενη απ'τον Γιάτσεκ Γκμοχ και τον μεγάλο Βασίλη Καραπιάλη, πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Μάρτιος του 1988 και η Λάρισα αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό. Στο ημίχρονο του αγώνα γίνεται η κλήρωση των δύο ποδοσφαιριστών από κάθε ομάδα που θα περνούσαν από έλεγχο. Ξαφνικά, οι "πράσινοι" ζητούν να υποβληθεί κατ' εξαίρεση σε έλεγχο και ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής Γκεόργκι Τσίγκοφ, κάτι που προέβλεπε σαν δυνατότητα ο κανονισμός, αλλά ποτέ δεν είχε συμβεί στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα βγάζουν θετικό το δείγμα του Βούλγαρου με την απαγορευμένη ουσία κοδεΐνη, που ουσιαστικά δεν προσφέρει καμιά απολύτως βοήθεια στην αύξηση της απόδοσης.
Ακολουθεί... τρικούβερτο γλέντι, καθώς η νομοθεσία τότε προέβλεπε πως σε περίπτωση ντόπινγκ ενός ποδοσφαιριστή τιμωρείται ΚΑΙ η ομάδα. Η Λάρισα τιμωρήθηκε με -4 βαθμούς, με αποτέλεσμα να "κατεβαίνει" στη 2η θέση και η ΑΕΚ να περνάει πρώτη. Οι οπαδοί της Λάρισας ξεσηκώνονται και κλείνουν την Εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης για 36 ώρες, "κόβοντας" την Ελλάδα στα δύο. Η ατμόσφαιρα στη περιοχή είναι βαριά και η δυσοσμία έντονη, από το κάψιμο εκατοντάδων ελαστικών.
Με τις απειλές για γενίκευση των επεισοδίων αλλά και τη δύναμη του εκλογικού σώματος στον κάμπο τότε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλαξε τον νόμο, τιμωρήθηκε μόνο ο Βούλγαρος ποδοσφαιριστής και επιστράφηκαν οι βαθμοί. Η Λάρισα έγινε εκείνη τη χρονιά η πρώτη επαρχιακή ομάδα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας. Ο Τσίγκοφ έγινε... σύνθημα ("Τσίγκοφ, πρεζάκια, δώσε μας χαπάκια", "Τσίγκοφ, κατούρα να γίνουμε μαστούρα") και η απορία για το ποιός έπαιξε το ρόλο του... Πήλιου Γούση, "δίνοντας" το θέμα του ντοπαρίσματος Τσίγκοφ στον Παναθηναϊκό, αναζητείται ακόμα. Οι φήμες έλεγαν (και λένε) πως η πληροφορία δόθηκε απο ανθρώπους της... Λάρισας και το σχετικό ερώτημα της εποχής ήταν : "Ποιός έριξε την κοδεΐνη στο ποτό του Τσίγκοφ;". Δυστυχώς ο Τσίγκοφ δεν είχε κανέναν γνωστό... ντοπολόγο, όπως ο Ίσις.
Η ακύρωση της μεταγραφής Αντωνίου στον Ολυμπιακό
Καλοκαίρι του 1988. Ο "νόμος Μποσμάν" δεν υπήρχε ακόμη στο ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα ίσχυε ο νόμος της "προσφοράς" και της "αντιπροσφοράς". Αυτό σήμαινε πως όταν ένας παίκτης έκλεινε πενταετία ή οκταετία στην ομάδα του και επιθυμούσε να τον κρατήσει, το ανώτατο ποσό που μπορούσε να του προτείνει ήταν 17.000.000 δραχμές. Αυτός ήταν ο νόμος της "προσφοράς" και αν ο παίκτης την αποδεχόταν, είχε καλώς. Ο νόμος της "αντιπροσφοράς" έλεγε πως αν κάποια άλλη ομάδα επιθυμούσε να αποκτήσει κάποιον ποδοσφαιριστή που συμπλήρωνε πενταετία ή οκταετία και η ομάδα του είχε ήδη καταθέσει προσφορά, θα έπρεπε να καταθέσει αντιπροσφορά αυξημένη κατά 40% στο ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ήτοι 23.800.000 δραχμές. Με αυτόν τον τρόπο, με πενταετίες και οκταετίες και "αντιπροσφορές", ο Βαρδινογιάννης είχε καταφέρει να αρπάξει απ'τον Ολυμπιακό τους Γαλάκο, Κυράστα, Σαργκάνη και Βαμβακούλα, αφού ο Νταϊφάς του'παιρνε τα πρωταθλήματα. Οι παίκτες έριχναν ένα "πρέπει να κοιτάξω το μέλλον μου", η ομάδα δε μπορούσε να καταθέσει ποσό άνω των 17.000.000 οπότε ο ποδοσφαιριστής συνήθως αποδεχόταν την αντιπροσφορά και έφευγε.
Κάπου εκεί μπαίνει στο παιχνίδι ο Κοσκωτάς. Το καλοκαίρι του 1988 λοιπόν, ο Αντωνίου συμπλήρωνε πενταετία στον Παναθηναϊκό. Ο Κοσκωτάς δε δυσκολεύεται να πείσει τον 27χρονο Αντωνίου να επιλέξει τον Ολυμπιακό, προσφέροντας του απίστευτα "πακέτα" παροχών και ο "Ταλιμπάν" πράσινος Αντωνίου γίνεται κόκκινος. Ο Βαρδινογιάννης καταθέτει την προσφορά των 17.000.000 δραχμών, ο Κοσκωτάς την αντιπροσφορά των 23.800.000 δραχμών, ο Αντωνίου λέει "χαίρετε και αντίο" και πηγαίνει για προετοιμασία με τον Ολυμπιακό!
Ο Βαρδινογιάννης φυσικά έπαθε αμόκ. Να χάσει παίκτη απ'τον Ολυμπιακό, και δη απ'τον Κοσκωτά, που ανέβαινε συνεχώς στους κοσμικούς και επιχειρηματικούς κύκλους (αφού κανείς ακόμη δε γνώριζε το ποιόν του); Το πλήγμα θα ήταν τεράστιο και ο Αντωνίου θα γινόταν κερκόπορτα και για τους υπόλοιπους. Μάζεψε λοιπόν το νομικό του επιτελείο, το σκάλισαν από εδώ, το ξεσκόνισαν από εκεί και βρήκαν τη λύση. Ουσιαστικά λύση δεν ήταν, αλλά δεν είχαν τίποτε άλλο στα χέρια τους. Εκμεταλλεύονται λοιπόν μια ξεχασμένη διάταξη περί "γηγενών παικτών", μια διάταξη που έλεγε οτι αν κάποιος ποδοσφαιριστής είναι γηγενής (ήτοι προέρχεται απ'τις ακαδημίες του συλλόγου και παραμένει από τότε στο δυναμικό της ομάδας) και δεχτεί αντιπροσφορά από άλλη ομάδα, τότε η ομάδα του έχει δικαίωμα να καταθέσει προσφορά ισόποση με την αντιπροσφορά της άλλης ομάδας ώστε να αποκτήσει δικαίωμα να του ανανεώσει μονομερώς το συμβόλαιο. Ισχυρίζονται λοιπόν οτι ο Αντωνίου είναι "γηγενής", καταθέτουν προσφορά ίση με την αντιπροσφορά του Ολυμπιακού και του ανανεώνουν μονομερώς το συμβόλαιο. Το κόλπο της υπόθεσης ήταν οτι ο Αντωνίου δε μπορούσε να θεωρηθεί "γηγενής",καθώς το καλοκαίρι του 1981 τον πούλησε στον Απόλλωνα Αθηνών, όπου και παρέμεινε για δύο χρόνια και απ'τον οποίο τον ΑΓΟΡΑΣΕ ξανά το καλοκαίρι του 1983.
Ο Αντωνίου - που όπως είπαμε είχε ξεκινήσει και προετοιμασία με τον Ολυμπιακό - αρνήθηκε την αντιπροσφορά του Παναθηναϊκού και μάλιστα έστειλε και εξώδικο στον Παναθηναϊκό, στον οποίο γνωστοποιούσε πως δεν ήθελε πλέον να έχει καμμία απολύτως επαγγελματική σχέση μαζί του. Αναπόφευκτα, η υπόθεση οδηγήθηκε στην αρμόδια εννεαμελή επιτροπή της ΕΠΟ, όπου με ψήφους 7-2 στη συνεδρίαση της 30/06/1988 δικαίωσαν τις θέσεις του Παναθηναϊκού! Ο Αντωνίου όμως ήταν ανένδοτος : "Οι απειλές και οι εντυπώσεις με αφήνουν αδιάφορο. Ανήκω στον Ολυμπιακό και είμαι βέβαιος οτι θα δικαιωθώ στο ΑΣΕΑΔ", δήλωσε, δείχνοντας οτι είναι αποφασισμένος να τραβήξει την υπόθεση "στα άκρα".
Συνεχίζουμε... Πράγματι, η υπόθεση πήγε στο ΑΣΕΑΔ (Ανώτατο Συμβούλιο Εκδικάσεως Αθλητικών Διαφορών) και ορίστηκε να εκδικαστεί τον Αύγουστο του 1988, ενώ ο Αντωνίου συνέχιζε να προπονείται με τον Ολυμπιακό. Η απόφαση του ΑΣΕΑΔ είναι ενδεικτική του τι σήμαινε "Βαρδινογιάννης" στα χρόνια της παντοδυναμίας του : Με ψήφους 4-1, το ΑΣΕΑΔ δικαίωσε τον... Παναθηναϊκό, κρίνοντας οτι "πρώτη πενταετία για ένα ποδοσφαιριστή μπορεί να θεωρηθεί και μετά από εννέα χρόνια προσφοράς του στην ίδια ομάδα". Ο ΠΣΑΠ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμοιβομένων Ποδοσφαιριστών) του οποίου πρόεδρος ήταν ο Αντώνης Αντωνιάδης, τάχθηκε καθαρά υπέρ του Αντωνίου με τον οποίο επισκέφθηκαν τον τότε Υφυπουργό Αθλητισμού Θόδωρο Στάθη και του ζήτησαν να τοποθετηθεί για να διορθωθεί αυτή η σκανδαλώδης απόφαση. Η υπόθεση λοιπόν παραπέμφθηκε στην ολομέλεια του ΑΣΕΑΔ που είχε επιφορτιστεί το βάρος της τελικής απόφασης. Η πρώτη συνεδρίαση αναβλήθηκε, καθώς έξω απ'το ΑΣΕΑΔ είχαν μαζευτεί αρκετοί οπαδοί του Ολυμπιακού που είχαν δημιουργήσε καθαρά γηπεδική ατμόσφαιρα.
Σεπτέμβριος του 1988 και γίνεται η τελική συνεδρίαση της ολομέλειας του ΑΣΕΑΔ. Ο Αντωνίου στην κατάθεση του είπε οτι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό, καθώς οι σχέσεις του με την εργοδοσία ήταν κάκιστες και τόνισε πως αν τον στείλουν πίσω ουσιαστικά τον καταστρέφουν, αφού τον περιμένουν τιμωρίες, διακοπές συμβολαίου και ένα σωρό άλλα γνωστά και... Βαρδινογιαννικά. Λίγες ημέρες αργότερα (22/09/1988), βγήκε η απόφαση, η οποία ήταν... ισοπαλία : 6 ψήφοι υπέρ του Αντωνίου, 6 ψήφοι υπέρ του Παναθηναϊκού, αλλά η ψήφος του προέδρου του ΑΣΕΑΔ (που ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού) μέτρησε "διπλή" και έτσι ο Αντωνίου υποχρεώνεται να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό! Ο Αντωνίου, φανερά δυσαρεστημένος απ'την τροπή που πήραν τα πράγματα, δήλωσε : "Στον Παναθηναϊκό δε γυρίζω ούτε νεκρός! Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, ύστερα απ'όσα έγιναν", ενώ ο Βαρδινογιάννης έσπευσε να δηλώσει "εμείς δεν εκδικούμεθα κανέναν παίκτη μας". Ο Ολυμπιακός κατέθεσε στο ΑΣΕΑΔ νέα αίτηση επανεξέτασης της υπόθεσης, αρνούμενος να δεχτεί τη "διπλή" ψήφο του προέδρου και η υπόθεση ξανάνοιξε, για να αποφανθεί τελικά ότι... όντως η ψήφος του προέδρου μετράει διπλή και να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα η υπόθεση Αντωνίου.
Για την ιστορία : Ο Αντωνίου γύρισε στον Παναθηναϊκό (που δεν... εκδικείται) και πέρασε σχεδόν ένα εξάμηνο στο "ψυγείο" (παίζοντας σε μόλις 15 αγώνες και σημειώνοντας ένα γκολ), στον οποίο αγωνίστηκε μέχρι και τη σεζόν 1993-1994 (όταν και τον "ξαπόστειλαν" στον Αθηναϊκό όπου και έκλεισε την καριέρα του, χωρίς να αγωνιστεί σε κανέναν αγώνα). Εν έτει 2008, ο Αντωνίου πουλάει Παναθηναϊκοφροσύνη από την κρατική τηλεόραση ως σχολιαστής "Παναθηναϊκολόγος" της "Αθλητικής Κυριακής", ενώ το Μάϊο του 2008 επιβραβεύεται απ'το νέο, πολυμετοχικό σχήμα του Παναθηναϊκού αφού επιλέγεται ως διευθυντής ποδοσφαίρου της ΠΑΕ
Καλοκαίρι του 1988. Ο "νόμος Μποσμάν" δεν υπήρχε ακόμη στο ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα ίσχυε ο νόμος της "προσφοράς" και της "αντιπροσφοράς". Αυτό σήμαινε πως όταν ένας παίκτης έκλεινε πενταετία ή οκταετία στην ομάδα του και επιθυμούσε να τον κρατήσει, το ανώτατο ποσό που μπορούσε να του προτείνει ήταν 17.000.000 δραχμές. Αυτός ήταν ο νόμος της "προσφοράς" και αν ο παίκτης την αποδεχόταν, είχε καλώς. Ο νόμος της "αντιπροσφοράς" έλεγε πως αν κάποια άλλη ομάδα επιθυμούσε να αποκτήσει κάποιον ποδοσφαιριστή που συμπλήρωνε πενταετία ή οκταετία και η ομάδα του είχε ήδη καταθέσει προσφορά, θα έπρεπε να καταθέσει αντιπροσφορά αυξημένη κατά 40% στο ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ήτοι 23.800.000 δραχμές. Με αυτόν τον τρόπο, με πενταετίες και οκταετίες και "αντιπροσφορές", ο Βαρδινογιάννης είχε καταφέρει να αρπάξει απ'τον Ολυμπιακό τους Γαλάκο, Κυράστα, Σαργκάνη και Βαμβακούλα, αφού ο Νταϊφάς του'παιρνε τα πρωταθλήματα. Οι παίκτες έριχναν ένα "πρέπει να κοιτάξω το μέλλον μου", η ομάδα δε μπορούσε να καταθέσει ποσό άνω των 17.000.000 οπότε ο ποδοσφαιριστής συνήθως αποδεχόταν την αντιπροσφορά και έφευγε.
Κάπου εκεί μπαίνει στο παιχνίδι ο Κοσκωτάς. Το καλοκαίρι του 1988 λοιπόν, ο Αντωνίου συμπλήρωνε πενταετία στον Παναθηναϊκό. Ο Κοσκωτάς δε δυσκολεύεται να πείσει τον 27χρονο Αντωνίου να επιλέξει τον Ολυμπιακό, προσφέροντας του απίστευτα "πακέτα" παροχών και ο "Ταλιμπάν" πράσινος Αντωνίου γίνεται κόκκινος. Ο Βαρδινογιάννης καταθέτει την προσφορά των 17.000.000 δραχμών, ο Κοσκωτάς την αντιπροσφορά των 23.800.000 δραχμών, ο Αντωνίου λέει "χαίρετε και αντίο" και πηγαίνει για προετοιμασία με τον Ολυμπιακό!
Ο Βαρδινογιάννης φυσικά έπαθε αμόκ. Να χάσει παίκτη απ'τον Ολυμπιακό, και δη απ'τον Κοσκωτά, που ανέβαινε συνεχώς στους κοσμικούς και επιχειρηματικούς κύκλους (αφού κανείς ακόμη δε γνώριζε το ποιόν του); Το πλήγμα θα ήταν τεράστιο και ο Αντωνίου θα γινόταν κερκόπορτα και για τους υπόλοιπους. Μάζεψε λοιπόν το νομικό του επιτελείο, το σκάλισαν από εδώ, το ξεσκόνισαν από εκεί και βρήκαν τη λύση. Ουσιαστικά λύση δεν ήταν, αλλά δεν είχαν τίποτε άλλο στα χέρια τους. Εκμεταλλεύονται λοιπόν μια ξεχασμένη διάταξη περί "γηγενών παικτών", μια διάταξη που έλεγε οτι αν κάποιος ποδοσφαιριστής είναι γηγενής (ήτοι προέρχεται απ'τις ακαδημίες του συλλόγου και παραμένει από τότε στο δυναμικό της ομάδας) και δεχτεί αντιπροσφορά από άλλη ομάδα, τότε η ομάδα του έχει δικαίωμα να καταθέσει προσφορά ισόποση με την αντιπροσφορά της άλλης ομάδας ώστε να αποκτήσει δικαίωμα να του ανανεώσει μονομερώς το συμβόλαιο. Ισχυρίζονται λοιπόν οτι ο Αντωνίου είναι "γηγενής", καταθέτουν προσφορά ίση με την αντιπροσφορά του Ολυμπιακού και του ανανεώνουν μονομερώς το συμβόλαιο. Το κόλπο της υπόθεσης ήταν οτι ο Αντωνίου δε μπορούσε να θεωρηθεί "γηγενής",καθώς το καλοκαίρι του 1981 τον πούλησε στον Απόλλωνα Αθηνών, όπου και παρέμεινε για δύο χρόνια και απ'τον οποίο τον ΑΓΟΡΑΣΕ ξανά το καλοκαίρι του 1983.Ο Αντωνίου - που όπως είπαμε είχε ξεκινήσει και προετοιμασία με τον Ολυμπιακό - αρνήθηκε την αντιπροσφορά του Παναθηναϊκού και μάλιστα έστειλε και εξώδικο στον Παναθηναϊκό, στον οποίο γνωστοποιούσε πως δεν ήθελε πλέον να έχει καμμία απολύτως επαγγελματική σχέση μαζί του. Αναπόφευκτα, η υπόθεση οδηγήθηκε στην αρμόδια εννεαμελή επιτροπή της ΕΠΟ, όπου με ψήφους 7-2 στη συνεδρίαση της 30/06/1988 δικαίωσαν τις θέσεις του Παναθηναϊκού! Ο Αντωνίου όμως ήταν ανένδοτος : "Οι απειλές και οι εντυπώσεις με αφήνουν αδιάφορο. Ανήκω στον Ολυμπιακό και είμαι βέβαιος οτι θα δικαιωθώ στο ΑΣΕΑΔ", δήλωσε, δείχνοντας οτι είναι αποφασισμένος να τραβήξει την υπόθεση "στα άκρα".
Συνεχίζουμε... Πράγματι, η υπόθεση πήγε στο ΑΣΕΑΔ (Ανώτατο Συμβούλιο Εκδικάσεως Αθλητικών Διαφορών) και ορίστηκε να εκδικαστεί τον Αύγουστο του 1988, ενώ ο Αντωνίου συνέχιζε να προπονείται με τον Ολυμπιακό. Η απόφαση του ΑΣΕΑΔ είναι ενδεικτική του τι σήμαινε "Βαρδινογιάννης" στα χρόνια της παντοδυναμίας του : Με ψήφους 4-1, το ΑΣΕΑΔ δικαίωσε τον... Παναθηναϊκό, κρίνοντας οτι "πρώτη πενταετία για ένα ποδοσφαιριστή μπορεί να θεωρηθεί και μετά από εννέα χρόνια προσφοράς του στην ίδια ομάδα". Ο ΠΣΑΠ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμοιβομένων Ποδοσφαιριστών) του οποίου πρόεδρος ήταν ο Αντώνης Αντωνιάδης, τάχθηκε καθαρά υπέρ του Αντωνίου με τον οποίο επισκέφθηκαν τον τότε Υφυπουργό Αθλητισμού Θόδωρο Στάθη και του ζήτησαν να τοποθετηθεί για να διορθωθεί αυτή η σκανδαλώδης απόφαση. Η υπόθεση λοιπόν παραπέμφθηκε στην ολομέλεια του ΑΣΕΑΔ που είχε επιφορτιστεί το βάρος της τελικής απόφασης. Η πρώτη συνεδρίαση αναβλήθηκε, καθώς έξω απ'το ΑΣΕΑΔ είχαν μαζευτεί αρκετοί οπαδοί του Ολυμπιακού που είχαν δημιουργήσε καθαρά γηπεδική ατμόσφαιρα.
Σεπτέμβριος του 1988 και γίνεται η τελική συνεδρίαση της ολομέλειας του ΑΣΕΑΔ. Ο Αντωνίου στην κατάθεση του είπε οτι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό, καθώς οι σχέσεις του με την εργοδοσία ήταν κάκιστες και τόνισε πως αν τον στείλουν πίσω ουσιαστικά τον καταστρέφουν, αφού τον περιμένουν τιμωρίες, διακοπές συμβολαίου και ένα σωρό άλλα γνωστά και... Βαρδινογιαννικά. Λίγες ημέρες αργότερα (22/09/1988), βγήκε η απόφαση, η οποία ήταν... ισοπαλία : 6 ψήφοι υπέρ του Αντωνίου, 6 ψήφοι υπέρ του Παναθηναϊκού, αλλά η ψήφος του προέδρου του ΑΣΕΑΔ (που ήταν υπέρ του Παναθηναϊκού) μέτρησε "διπλή" και έτσι ο Αντωνίου υποχρεώνεται να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό! Ο Αντωνίου, φανερά δυσαρεστημένος απ'την τροπή που πήραν τα πράγματα, δήλωσε : "Στον Παναθηναϊκό δε γυρίζω ούτε νεκρός! Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, ύστερα απ'όσα έγιναν", ενώ ο Βαρδινογιάννης έσπευσε να δηλώσει "εμείς δεν εκδικούμεθα κανέναν παίκτη μας". Ο Ολυμπιακός κατέθεσε στο ΑΣΕΑΔ νέα αίτηση επανεξέτασης της υπόθεσης, αρνούμενος να δεχτεί τη "διπλή" ψήφο του προέδρου και η υπόθεση ξανάνοιξε, για να αποφανθεί τελικά ότι... όντως η ψήφος του προέδρου μετράει διπλή και να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα η υπόθεση Αντωνίου.
Για την ιστορία : Ο Αντωνίου γύρισε στον Παναθηναϊκό (που δεν... εκδικείται) και πέρασε σχεδόν ένα εξάμηνο στο "ψυγείο" (παίζοντας σε μόλις 15 αγώνες και σημειώνοντας ένα γκολ), στον οποίο αγωνίστηκε μέχρι και τη σεζόν 1993-1994 (όταν και τον "ξαπόστειλαν" στον Αθηναϊκό όπου και έκλεισε την καριέρα του, χωρίς να αγωνιστεί σε κανέναν αγώνα). Εν έτει 2008, ο Αντωνίου πουλάει Παναθηναϊκοφροσύνη από την κρατική τηλεόραση ως σχολιαστής "Παναθηναϊκολόγος" της "Αθλητικής Κυριακής", ενώ το Μάϊο του 2008 επιβραβεύεται απ'το νέο, πολυμετοχικό σχήμα του Παναθηναϊκού αφού επιλέγεται ως διευθυντής ποδοσφαίρου της ΠΑΕ
"Θα σας τελειώσω..."
* Σωτήριον έτος 1999. Παναθηναϊκός - ΑΕΚ στο Ο.Α.Κ.Α και στο 25ο λεπτό του αγώνα γίνεται το "μπραφ". Ρε και Μπασινάς αποβάλλονται απ'το διαιτητή του αγώνα γιατί γρονθοκοπήθηκαν και στις εξέδρες γίνεται πάρτι. Ο "ισχυρός ανήρ" της ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης πετάχτηκε επάνω "σχολιάζοντας" την αποβολή του Ρε για να δεχτεί επίθεση οπαδών του Παναθηναϊκού στα επίσημα, που "την έπεσαν" σε αυτόν και τον αδελφό του, Ιάκωβο. Το επεισόδιο γενικεύτηκε και στο "κόλπο" μπήκε και ο "Καπετάνιος", που σε κάποια στιγμή τράβηξε από την γραβάτα τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Μέχρι οι άνδρες της προσωπικής ασφαλείας του προέδρου (ένας είναι ο πρόεδρος) να σχηματίσουν προστατευτικό κλοιό γύρω από τους αδερφούς Μελισσανίδη, αυτοί είχαν δεχθεί αρκετά χτυπήματα, μέχρι και καρεκλιές. Στον καυγά μπήκε και ο Μίμης Δομάζος, που γρονθοκόπησε το αφεντικό της Ενωσης, ενώ σε κάποια στιγμή ο Γιόζεφ Βάντσικ, που βρίσκονταν στην εξέδρα, προσπάθησε να προστατέψει με τον τεράστιο όγκο του τους ανθρώπους της ΑΕΚ.
Κάποια στιγμή οι συμπλοκές σταμάτησαν. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήγε να παρακολουθήσει τον υπόλοιπο αγώνα από τη θύρα 31, μαζί με τους οπαδούς της ΑΕΚ, ενώ ο Ιάκωβος έφυγε από το γήπεδο με σχισμένο πουκάμισο και αίματα στο κεφάλι. Στο ημίχρονο, μιλώντας σε οπαδούς του Παναθηναϊκού στο μπαρ των επισήμων, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήταν εκτός εαυτού: "Ηρθε εδώ ο Δημητράκης να πουλήσει μαγκιά στο ΟΑΚΑ. Εγώ δεν έχω κάνει ποτέ κάτι ανάλογο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και έφυγαν και έφαγαν ξύλο. Ο Μελισσανίδης θα την βρει από μένα". Ηταν τέτοιος ο εκνευρισμός του προέδρου των πρασίνων που μόλις αντιλήφθηκε ότι κάμερα ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού "απαθανάτισε" ένα τετ-α-τετ που είχε με τον Στράτο Γιδόπουλο, τους επιτέθηκε: "Θα σας τελειώσω", τους απείλησε χαρακτηριστικά και τους πήρε την κασέτα από τα χέρια....
* Παναθηναϊκός - Ηρακλής στο Ολυμπιακό Στάδιο. Με τη λήξη του ημιχρόνου, ο "Καπετάνιος" τρέχει στη φυσούνα και προλαβαίνει το διαιτητή Καλύβα και τον ρωτάει σε έντονο ύφος : "Δεν είδες ότι ο παίκτης του Ηρακλή έκανε φαουλ πριν δείξεις κίτρινη κάρτα στον Νικοπολίδη;". Ο διαιτητής απάντησε "ίσως να έγινε και να ήταν παράλειψή μου", για να πάρει την απάντηση : "Θα φροντίσω εγώ να είναι η τελευταία σου παράλειψη". Ο διαιτητής σημείωσε στο φύλλο αγώνα τον παραπάνω διάλογο, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι ο "καπετάνιος" τον απείλησε.
* Ο Χρήστος Πατσατζόγλου, την εποχή που αγωνιζόταν στην Ξάνθη, είχε προβεί σε ραδιοφωνική καταγγελία σε βάρος του Βαρδινογιάννη με δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Ο ποδοσφαιριστής αποκάλυψε ότι απειλήθηκε από τον ισχυρό άνδρα των "πρασίνων"` για το γκολ που πέτυχε στο ματς ανάμεσα στις δυο ομάδες την προηγούμενη ημέρα : "Οταν έβαλα το γκολ το αφιέρωσα στον πεθερό μου που βρισκόταν στην εξέδρα των επισήμων. Ο κ. Βαρδινογιάννης νόμιζε ότι έδειχνα αυτόν ειρωνικά. Ηρθε μετά και με απείλησε ότι θα μου κόψει το ποδόσφαιρο".
Η μέρα που η μαρμάγκα έφαγε το... virtual replay
22/08/1998. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Πανηλειακό (του Γιάννη Κυράστα) στο ΟΑΚΑ. Ο Τάτσης έχει δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του Κυράστα από το πρώτο ημίχρονο και ο Στράντλι ισοφαρίζει στο 76'. Ο Παναθηναϊκός δείχνει ανήμπορος να πάρει τη νίκη και ο Πανηλειακός κρατάει "σφιχτά" στα χέρια του το 1-1, ώσπου ο διαιτητής Στεφανόπουλος καταλογίζει πέναλτι στο 89' σε ανατροπή του Βαζέχα από τον Τασιόπουλο έξω απ'την περιοχή. Ακολουθεί χαμός, με τον Κυράστα να αποβάλλεται, καθώς όπως έγραψε ο διαιτητής στο φύλλο αγώνα, του είπε "Τι σφυράς, ρε απατεώνα;". Ο Μιλόγεβιτς θα σκοράρει και θα δώσει τη νίκη στον Παναθηναϊκό. Ο Κυράστας εκτός εαυτού δηλώνει : "Ο διαιτητής αλλοίωσε το αποτέλεσμα. Αν είναι έτσι ο ορισμός, καλύτερα να καταργηθεί, όλες οι μικρές ομάδες θα δολοφονούνται στο πρωτάθλημα".
Το συνδρομητικό αθλητικό κανάλι εν τω μεταξύ, το Supersport, έχει μπεί για τα καλά στις ζωές μας... Εκείνη τη χρονιά, είχαν φέρει ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα από το εξωτερικό, το αλησμόνητο "Virtual Replay", κατά τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Το μηχάνημα έκανε μια εξομοίωση των φάσεων και υπολόγιζε αν οριακές φάσεις είναι όντως όπως σφυρίχτηκαν (π.χ. οφσάϊντ, ανατροπές μέσα-έξω απ'την περιοχή κλπ). Δυστυχώς, το "Virtual Replay" δε μπορούσε με τίποτα να... βάλει τον Βαζέχα μέσα στην περιοχή, καθώς σε όλα τα simulations που έκαναν, φαινόταν οτι η ανατροπή έχει γίνει τουλάχιστον ενάμιση μέτρο έξω από την περιοχή. Ο Βαζέχα λοιπόν δεν μπήκε στην περιοχή όπως όφειλε να κάνει το "Virtual Replay" και το'φαγε η... μαρμάγκα, καθώς δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε!
* Σωτήριον έτος 1999. Παναθηναϊκός - ΑΕΚ στο Ο.Α.Κ.Α και στο 25ο λεπτό του αγώνα γίνεται το "μπραφ". Ρε και Μπασινάς αποβάλλονται απ'το διαιτητή του αγώνα γιατί γρονθοκοπήθηκαν και στις εξέδρες γίνεται πάρτι. Ο "ισχυρός ανήρ" της ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης πετάχτηκε επάνω "σχολιάζοντας" την αποβολή του Ρε για να δεχτεί επίθεση οπαδών του Παναθηναϊκού στα επίσημα, που "την έπεσαν" σε αυτόν και τον αδελφό του, Ιάκωβο. Το επεισόδιο γενικεύτηκε και στο "κόλπο" μπήκε και ο "Καπετάνιος", που σε κάποια στιγμή τράβηξε από την γραβάτα τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Μέχρι οι άνδρες της προσωπικής ασφαλείας του προέδρου (ένας είναι ο πρόεδρος) να σχηματίσουν προστατευτικό κλοιό γύρω από τους αδερφούς Μελισσανίδη, αυτοί είχαν δεχθεί αρκετά χτυπήματα, μέχρι και καρεκλιές. Στον καυγά μπήκε και ο Μίμης Δομάζος, που γρονθοκόπησε το αφεντικό της Ενωσης, ενώ σε κάποια στιγμή ο Γιόζεφ Βάντσικ, που βρίσκονταν στην εξέδρα, προσπάθησε να προστατέψει με τον τεράστιο όγκο του τους ανθρώπους της ΑΕΚ.
Κάποια στιγμή οι συμπλοκές σταμάτησαν. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήγε να παρακολουθήσει τον υπόλοιπο αγώνα από τη θύρα 31, μαζί με τους οπαδούς της ΑΕΚ, ενώ ο Ιάκωβος έφυγε από το γήπεδο με σχισμένο πουκάμισο και αίματα στο κεφάλι. Στο ημίχρονο, μιλώντας σε οπαδούς του Παναθηναϊκού στο μπαρ των επισήμων, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήταν εκτός εαυτού: "Ηρθε εδώ ο Δημητράκης να πουλήσει μαγκιά στο ΟΑΚΑ. Εγώ δεν έχω κάνει ποτέ κάτι ανάλογο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και έφυγαν και έφαγαν ξύλο. Ο Μελισσανίδης θα την βρει από μένα". Ηταν τέτοιος ο εκνευρισμός του προέδρου των πρασίνων που μόλις αντιλήφθηκε ότι κάμερα ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού "απαθανάτισε" ένα τετ-α-τετ που είχε με τον Στράτο Γιδόπουλο, τους επιτέθηκε: "Θα σας τελειώσω", τους απείλησε χαρακτηριστικά και τους πήρε την κασέτα από τα χέρια....
* Παναθηναϊκός - Ηρακλής στο Ολυμπιακό Στάδιο. Με τη λήξη του ημιχρόνου, ο "Καπετάνιος" τρέχει στη φυσούνα και προλαβαίνει το διαιτητή Καλύβα και τον ρωτάει σε έντονο ύφος : "Δεν είδες ότι ο παίκτης του Ηρακλή έκανε φαουλ πριν δείξεις κίτρινη κάρτα στον Νικοπολίδη;". Ο διαιτητής απάντησε "ίσως να έγινε και να ήταν παράλειψή μου", για να πάρει την απάντηση : "Θα φροντίσω εγώ να είναι η τελευταία σου παράλειψη". Ο διαιτητής σημείωσε στο φύλλο αγώνα τον παραπάνω διάλογο, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι ο "καπετάνιος" τον απείλησε.
* Ο Χρήστος Πατσατζόγλου, την εποχή που αγωνιζόταν στην Ξάνθη, είχε προβεί σε ραδιοφωνική καταγγελία σε βάρος του Βαρδινογιάννη με δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Ο ποδοσφαιριστής αποκάλυψε ότι απειλήθηκε από τον ισχυρό άνδρα των "πρασίνων"` για το γκολ που πέτυχε στο ματς ανάμεσα στις δυο ομάδες την προηγούμενη ημέρα : "Οταν έβαλα το γκολ το αφιέρωσα στον πεθερό μου που βρισκόταν στην εξέδρα των επισήμων. Ο κ. Βαρδινογιάννης νόμιζε ότι έδειχνα αυτόν ειρωνικά. Ηρθε μετά και με απείλησε ότι θα μου κόψει το ποδόσφαιρο".
Η μέρα που η μαρμάγκα έφαγε το... virtual replay
22/08/1998. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Πανηλειακό (του Γιάννη Κυράστα) στο ΟΑΚΑ. Ο Τάτσης έχει δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του Κυράστα από το πρώτο ημίχρονο και ο Στράντλι ισοφαρίζει στο 76'. Ο Παναθηναϊκός δείχνει ανήμπορος να πάρει τη νίκη και ο Πανηλειακός κρατάει "σφιχτά" στα χέρια του το 1-1, ώσπου ο διαιτητής Στεφανόπουλος καταλογίζει πέναλτι στο 89' σε ανατροπή του Βαζέχα από τον Τασιόπουλο έξω απ'την περιοχή. Ακολουθεί χαμός, με τον Κυράστα να αποβάλλεται, καθώς όπως έγραψε ο διαιτητής στο φύλλο αγώνα, του είπε "Τι σφυράς, ρε απατεώνα;". Ο Μιλόγεβιτς θα σκοράρει και θα δώσει τη νίκη στον Παναθηναϊκό. Ο Κυράστας εκτός εαυτού δηλώνει : "Ο διαιτητής αλλοίωσε το αποτέλεσμα. Αν είναι έτσι ο ορισμός, καλύτερα να καταργηθεί, όλες οι μικρές ομάδες θα δολοφονούνται στο πρωτάθλημα".
Το συνδρομητικό αθλητικό κανάλι εν τω μεταξύ, το Supersport, έχει μπεί για τα καλά στις ζωές μας... Εκείνη τη χρονιά, είχαν φέρει ένα υπερσύγχρονο μηχάνημα από το εξωτερικό, το αλησμόνητο "Virtual Replay", κατά τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Το μηχάνημα έκανε μια εξομοίωση των φάσεων και υπολόγιζε αν οριακές φάσεις είναι όντως όπως σφυρίχτηκαν (π.χ. οφσάϊντ, ανατροπές μέσα-έξω απ'την περιοχή κλπ). Δυστυχώς, το "Virtual Replay" δε μπορούσε με τίποτα να... βάλει τον Βαζέχα μέσα στην περιοχή, καθώς σε όλα τα simulations που έκαναν, φαινόταν οτι η ανατροπή έχει γίνει τουλάχιστον ενάμιση μέτρο έξω από την περιοχή. Ο Βαζέχα λοιπόν δεν μπήκε στην περιοχή όπως όφειλε να κάνει το "Virtual Replay" και το'φαγε η... μαρμάγκα, καθώς δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε!
Χέρι στον Ολυμπιακό
Στη μετά Κοσκωτά εποχή, κάποια καλά παιδιά στον Πειραιά πήραν χαμπάρι οτι ο "καπετάνιος" πήγε να "βάλει χέρι" στον Ολυμπιακό, προτρέποντας κάποιο γνωστό του ν' αγοράσει το σύνολο των μετοχών του Θρύλου. Ο - τρόπον τινά - βιογράφος του Βαρδινογιάννη, Μανώλης Σαριδάκης, λέει : "Οι εχθροί του προέδρου διατείνονται οτι ο Γιώργης προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο του Ολυμπιακού. Και μιλάνε για κάτι δικαστήρια που έγιναν αργότερα στα "μουγκά", επειδή οι "Λιμανιώτες» το πήραν χαμπάρι!". Το γεγονός που κίνησε υποψίες ήταν τα χρήματα που έδωσε ο "γνωστός" για να αγοράσει μετοχές του Ολυμπιακού αξίας 430 εκ. δραχμών. Τα σχέδια ανατράπηκαν με την επανεμφάνιση Νταϊφά - Κόκκαλη και το μεγαλόπνοο σχέδιο οριστικού ενταφιασμού του Ολυμπιακού έλαβε τέλος. Λεπτομέρεια : Ο "γνωστός" αθωώθηκε με δικαστική απόφαση...
ΠΑΟ, Θρησκεία, πολυιδιοκτησία...
Αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία του ομίλου Κάρινγκτον-Βαρδινογιάννη, είναι ο απόλυτος έλεγχος της ΠΑΕ ΟΦΗ και η διατήρηση της στην πρώτη κατηγορία δια πυρός και σιδήρου, ορισμένες φορές. Δεν είναι αθέμιτο μια ΠΑΕ να έχει τον έλεγχο μιας άλλης, άλλωστε ειδικά στις προηγμένες Ευρωπαϊκές χώρες, τα λεγόμενα "feeder clubs" είναι απολύτως λογικά και μέρος της ποδοσφαιρικής καθημερινότητας. Σε ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ όμως, δεν επιτρέπεται σε δυό ομάδες με τον ίδιο ιδιοκτήτη να συμμετάσχουν στην ίδια κατηγορία. Αν ήταν έτσι, η Primera Division επι παραδείγματι, θα'χε μόνο 5-6 ομάδες και τις... θυγατρικές τους : Barcelona & Barcelona B&C, Valencia & Valencia B, Real Madrid & Real Madrid B&C κ.ο.κ. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε το παράδοξο να αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός και ο ΟΦΗ στην ίδια κατηγορία, να γίνονται όργια σχεδόν σε κάθε αγώνα των δύο ομάδων και οι υπεύθυνοι να κάνουν οτι δε βλέπουν. Μεγάλο και ξεχωριστό κεφάλαιο της ένδοξης ιστορίας του Βαρδινογιάννη και του Παναθηναϊκού, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικότατα εδώ.
Βαρδινογιάννης και πολιτική
Η οικογένεια Carrington ακολουθεί τη γνωστή τακτική όλων των μεγάλων οικονομικών παραγόντων της χώρας : Ο.Φ.Α. (όχι... ΟΦΗ), ήτοι Όπου Φυσάει ο Άνεμος. Απ'την ημέρα που ο Βαρδινογιάννης μπήκε στον Παναθηναϊκό μέχρι την ημέρα που αποχώρησε, η Ελλάδα άλλαξε 10 φορές πρωθυπουργό : Μέχρι τις 10/05/1980 ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ακολούθησε ο Γεώργιος Ράλλης (μέχρι τις 21/10/1981), ο Ανδρέας Παπανδρέου (μέχρι τις 02/07/1989), ο Τζαννής Τζανετάκης (μέχρι τις 12/10/1989), ο Ιωάννης Γρίβας (μέχρι τις 23/11/1989), ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (13/10/1993), ξανά ο Ανδρέας Παπανδρέου (22/01/1996) και τέλος ο Κωνσταντίνος Σημίτης. ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., συγκυβέρνηση Ν.Δ. - Συνασπισμού, απ'όλες τις καταστάσεις δηλαδή στο πολιτικό σκηνικό, αλλά με όλους και όλα ήταν "μέσα στα πράγματα" (απόλυτα θεμιτό για τους μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφους της εποχής, ενώ ο Κόκκαλης ήταν ο κακός δαίμονας που συνεργαζόταν με τις κυβερνήσεις... τέλος πάντων).
Ο "καπετάνιος" ήταν φίλος με τον Ανδρέα Παπανδρέου και σ'αυτόν αποδίδεται η ρήση "όσο αναπνέει ο Ανδρέας, η Ελλάδα δεν κινδυνεύει".Ο Βαρδινογιάννης σύμφωνα με δημοσιεύματα, είχε παραχωρήσει πολλές φορές την πισίνα του... φτωχικού του για να κάνει τις θεραπείες του ο Ανδρέας στη μετεγχειρητική εποχή. Και με άλλη κυβέρνηση πλην ΠΑΣΟΚ πάντως, δεν υπήρχε πρόβλημα. Πριν ο Κόκκαλης μπεί στον Ολυμπιακό, είχε πάει στον τότε πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Το θέμα της συνάντησης ήταν να δούν το θέμα της ρύθμισης των χρεών που είχαν δημιουργηθεί στον Ολυμπιακό πριν το 1992. Πριν ξεκινήσουν, ο πρωθυπουργός λέει στον Κόκκαλη : "Ξέρεις ποιός ήταν πριν από σένα εδώ; Ο κ. Βαρδινογιάννης... Μου είπε "δώσε στον Κόκκαλη τα ψηφιακά, αλλά μην τον αφήσεις να πάρει τον Ολυμπιακό"!Τα παραπάνω ανέφερε ο ίδιος ο Κόκκαλης σε συνέντευξη τύπου στις 18/06/2003, προκαλώντας μάλιστα τον Κ.Μητσοτάκη ή τον Β.Βαρδινογιάννη να το διαψεύσει. Πράγμα που φυσικά δεν έγινε ποτέ...
Ενδεικτικό της τακτικής Ο.Φ.Α. είναι η στάση των Carrington λίγο πριν την πτώση της δικτατορίας. Υπάρχει σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Παρόν" που αποκαλύπτει πως ο "Καπετάνιος" Βαρδινογιάννης εκτέλεσε μέχρι και χρέη... σωφέρ προκειμένου να γυρίσει στην Ελλάδα και να καθήσει στο θρόνο ξανά ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ. Όπως αποδεικνύεται λοιπόν από επιστολή του κυβερνήτη του "ΒΕΛΟΥΣ", Νίκου Παππά, αλλά και αφήγηση του Αντ. Ναξάκη, απότακτου τότε αξιωματικού του Ναυτικού, ο οποίος εργαζόταν στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του Βαρδινογιάννη, ο τέως βασιλιάς είχε την ευχέρεια να επιστρέψει στην Ελλάδα απ' τις 22 Ιουλίου 1974, δηλαδή δύο μέρες πριν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά την τελευταία στιγμή λιποψύχησε ή υπάκουσε σε ξένους παράγοντες και έκανε πίσω.
Η υπόθεση εξελίχτηκε ως εξής σύμφωνα και με την επιστολή Παππά και την αφήγηση Ναξάκη : Στις 20 Ιουλίου ο αντιπλοίαρχος τότε, Ν. Παππάς, εξόριστος στο Λονδίνο μετά την ανταρσία του "ΒΕΛΟΥΣ" κατά της χούντας (εργαζόταν στην εφοπλιστική εταιρεία του Νικ. Βενιζέλου) βλέποντας ότι επίκειται πόλεμος Ελλάδας - Τουρκίας, πάει στην Ελληνική πρεσβεία και ζητά μαζί με τους αξιωματικούς του "ΒΕΛΟΥΣ" που βρίσκονταν μαζί του, να επιστρέψει στην πατρίδα για να πολεμήσει ως απλός ναύτης διευκρινίζοντας ότι αυτό δεν σημαίνει αναγνώριση του δικτατορικού καθεστώτος. Το πρωί της Κυριακής 22 Ιουλίου συναντήθηκαν στο ξενοδοχείο "ΚΛΑΡΙΤΖΕΣ" οι Ν. Παππάς, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, μετέπειτα βουλευτής, υπουργός και σύμβουλος του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο Αντ. Ναξάκης, δύο ακόμα αξιωματικοί του "ΒΕΛΟΥΣ" και ο Κωνσταντίνος με τη σύζυγό του Άννα Μαρία, συνοδευόμενοι απ' τους Λεων. Παπάγο, Αρναούτη και κάποιους άλλους της κουστωδίας του τέως. Εκεί ο Ν. Παππάς προτείνει στον Κωνσταντίνο, λέγοντάς του ότι και ο ίδιος ζήτησε να επιστρέψει για να πολεμήσει ως απλός στρατιώτης, να επιστρέψει στην Ελλάδα εν όψει διαγραφόμενων κρίσιμων εξελίξεων, ακόμα και πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας.
Ο Κωνσταντίνος αμφιταλαντεύεται. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης επικοινωνεί με τον αδερφό του, τον Βαρδή, στην Αθήνα και συμφωνούν. Αναθέτουν στον Αντ. Ναξάκη να βρει αεροσκάφος. Το αεροσκάφος βρίσκεται και μάλιστα έναντι αδρότατης αμοιβής λόγω υψηλότατων ασφαλίστρων εξαιτίας της εμπόλεμης (ουσιαστικά) κατάστασης. Ναξάκης και Γ. Βαρδινογιάννης πήγαν μάλιστα στο αεροδρόμιο Χίθροου για να βεβαιωθούν. Μόλις βεβαιώθηκαν ότι με αναμμένες μηχανές το αεροπλάνο περίμενε, επιστρέφουν στο ξενοδοχείο. Μάλιστα οδηγούσε ο ίδιος ο ο Γ. Βαρδινογιάννης για να μη χαθεί χρόνος, απ' τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, ο Ναξάκης δίπλα παρίστανε τον άρρωστο, ενώ στις πίσω θέσεις ήταν οι Γ. Κεφαλογιάννης και Ν. Παππάς. Εκεί όμως τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο Κωνσταντίνος και η κουστωδία του, προεξάρχοντος του Αρναούτη, ο οποίος μόνο που… δεν τους έδιωξε με τις κλωτσιές, τελικά αρνούνται να κάνουν έστω και εκείνη την οριακή στιγμή την κίνηση επιστροφής. Έτσι ο Κωνσταντίνος δεν επέστρεψε. Έπειτα από 30 ώρες επέστρεψε θριαμβικά ο Κ. Καραμανλής. Η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά. Και, όπως λέει στην επιστολή του ο Ν. Παππάς, "ευτυχώς, γιατί διαφορετικά εγώ, ένας αντιβασιλικός, θα είχα συμβάλει σε μια διαφορετική εξέλιξη, για την οποία θα είχα τύψεις σε όλη τη ζωή μου". Για όσους θέλουν να δουν το άρθρο, click εδώ.
Αρπαγές παικτών
Στη δεκαετία του '80 ο Βαρδινογιάννης έκανε πραγματικά ότι ήθελε στο μεταγραφικό παζάρι. Όχι επειδή έριχνε τρελά λεφτά για να δελεάσει τις ομάδες να πουλήσουν, αλλά προσεγγίζοντας τους παίκτες και υποσχόμενος λεφτά "κάτω απ'το τραπέζι" εκμεταλλευόμενος την περίφημη διάταξη περί προσφοράς - αντιπροσφοράς. Η αρχή έγινε με τους Γιάννη Κυράστα και Μάϊκ Γαλάκο. Ο Γαλάκος ήθελε να μείνει στον Ολυμπιακό, αλλά άνθρωποι του Παναθηναϊκού πλεύρισαν τη... μητέρα του Γαλάκου (και την έπεισαν), η οποία πήρε... αγκαζέ τον κανακάρη της και τον πήγε στο Βαρδινογιάννη για να υπογράψει. Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε "αντίποινα" του Βαρδινογιάννη στον Νταϊφά για τη στάση του Ολυμπιακού στο θέμα Φόρτσα Ρότσα-Μπουμπλή.
Το καλοκαίρι του 1985 ακολούθησε κι άλλο ένα "χτύπημα" του Βαρδινογιάννη στον κουμπάρο του : Ο Βαρδινογιάννης ήρθε σε συμφωνία με τους Νίκο Σαργκάνη - Νίκο Βαμβακούλα για να υπογράψουν στον Παναθηναϊκό, έτσι όταν τους κάλεσε ο Νταϊφάς για την ανανέωση του συμβολαίου τους, ζήτησαν - ειδικά ο Σαργκάνης - τον ουρανό με τ'άστρα για να μείνουν. Οι παίκτες έκριναν "ανεπαρκή" την πρόταση της διοίκησης, ο Ολυμπιακός κατέθεσε τη νόμιμη πρόταση των 17.000.000 δραχμών και οι παίκτες υπέγραψαν στον Παναθηναϊκό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες και τα ρεπορτάζ της εποχής, οι δύο παίκτες είχαν συμφωνήσει με το Βαρδινογιάννη στο κότερο του, Salimar II, όπου είχαν πάει ντυμένοι με... ράσα.
Την ίδια χρονιά, ο Βαρδινογιάννης άνοιξε μέτωπο και με την κλαίουσα ιτιά του πρωταθλήματος μας, την ΑΕΚ. Στην ΑΕΚ έπαιζε ο Βαγγέλης Βλάχος, που σε χρόνο μηδέν είχε γίνει ίνδαλμα και θεωρούταν εκ των "σημαιών" της ομάδας. Ο Βαρδινογιάννης με την ίδια τακτική (του... κότερου) συναντήθηκε και τα βρήκε με το Βλάχο ο οποίος υπέγραψε ως ελεύθερος. Οι της ΑΕΚ όταν μυρίστηκαν τι είχε γίνει, αντέδρασαν. Ξεκίνησε μια δικαστική μάχη αφού η ΑΕΚ υποστήριζε πως ο Βλάχος δεν ήταν ελεύθερος και πως υπέγραψε παράνομα. Μετά από δίκες επί δικών, η μεταγραφή ακυρώθηκε με απόφαση του τμήματος εργατικών διαφορών του Πρωτοδικείου Αθηνών. Η ένταση μεταξύ ΑΕΚ - Παναθηναϊκού είχε αυξανόμενη ένταση ώσπου ξαφνικά στις 10 Δεκεμβρίου 1985, αίφνης συναντήθηκαν ο Βαρδινογιάννης και ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ, Ζαφειρόπουλος (ο "Zita Hellas", για όσους θυμούνται) στον Αστέρα της Βουλιαγμένης και "τα βρήκαν" για το θέμα Βλάχου. Ο Ζαφειρόπουλος δήλωσε λακωνικά "τα βρήκαμε" και το βράδυ της ίδιας μέρας μαθεύτηκε οτι αυτό που βρήκαν ήταν η... πώληση του Βλάχου στον Παναθηναϊκό έναντι 30 εκατομμυρίων δραχμών. Η ανακοίνωση - δήλωση υποταγής της ΑΕΚ, μιλάει από μόνη της : "Οι πρόεδροι των ΠΑΕ ΑΕΚ και Παναθηναϊκού, Ζαφειρόπουλος και Βαρδινογιάννης συναντήθηκαν και συμφώνησαν - προκειμένου να λήξει η αντιδικία των δύο σωματείων εξ αφορμής του θέματος Βλάχου - να παραχωρηθεί ο παίχτης με ελευθέρα μεταγραφή στον Παναθηναϊκό έναντι συμφωνηθέντος ανταλλάγματος. Η δοθείσα λύση ικανοποίησε και τις δύο πλευρές, και κατά συνέπεια, αποτελεί αφετηρία νέας περιόδου στις σχέσεις των δύο ΠΑΕ". Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Βαρδινογιάννης έβγαλε άκυρη δικαστική απόφαση σχετικά με μεταγραφή. Όσο για την ΑΕΚ και την "αφετηρία νέας περιόδου στις σχέσεις των δύο ΠΑΕ"; Το επόμενο καλοκαίρι ο Βαρδινογιάννης για να δείξει την εκτίμηση του, άρπαξε με εφάμιλλο τρόπο απ'την ΑΕΚ και το Λύσσανδρο Γεωργαμλή...
Το ρεπερτόριο του Βαρδινογιάννη ήταν ανεξάντλητο. Το καλοκαίρι του 1986 ο Σταύρος Νταϊφάς περιμένει στο γραφείο του τον Χρήστο Δημόπουλο που τότε έπαιζε στον ΠΑΟΚ για να συζητήσουν το ενδεχόμενο μεταγραφής του, μια και το συμβόλαιο του εξέπνεε. Ο Νταϊφάς περίμενε για αρκετή ώρα μέχρι που έμαθε οτι ο Δημόπουλος... υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Άνθρωποι του Παναθηναϊκού είχαν πάει στο αεροδρόμιο και παρέλαβαν τον Δημόπουλο, τον πήγαν στο Βαρδινογιάννη και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Το Δεκέμβρη της ίδιας σεζόν, ο Νταϊφάς έδινε τα χέρια με τους ιθύνοντες του Εθνικού για την απόκτηση του Κώστα Μπατσινίλα και την επόμενη το πρωΐ διάβαζε στις εφημερίδες οτι ο Μπατσινίλας πουλήθηκε στον Παναθηναϊκό. Το κόλπο με το... αεροδρόμιο επαναλήφθηκε το 1988, με τον Ολυμπιακό να περιμένει τον ΕλληνοΑυστραλό μέσο, Κρις Καλατζή, αλλά τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού να εμφανίζονται μπροστά του, να του παρουσιάζονται ως... παράγοντες της ομάδας που ενδιαφέρθηκε γι'αυτόν και να τον πηγαίνουν στο Βαρδινογιάννη.
Εκπληκτική περίπτωση ήταν η μέθοδος απόκτησης του Σπύρου Μαραγκού απ'τον Πανιώνιο : Ο Παναθηναϊκός είχε βάλει στο στόχαστρο του τον Σπύρο Μαραγκό και προσπαθούσε να βρεί τρόπο να τον αποκτήσει. Ο Πανιώνιος είχε ανανεώσει μονομερώς το συμβόλαιο του οπότε πλέον δε μπορούσε να κατατεθεί αντιπροσφορά από άλλη ομάδα. Ο τρόπος βρέθηκε και ήταν... κασκαντερικός : Το Δεκέμβριο του 1989, εν μία νυκτί - κυριολεκτικά - έξι (6) ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου έμειναν... ελεύθεροι, επειδή δεν κατατέθηκαν εγκαίρως τα συμβόλαια τους στην αρμόδια αρχή. Οι παίκτες ήταν οι Καναράς, Τόγιας, Παπαπαναγής, Μπερσεμί, Κοπιτσής και... Μαραγκός. Ο Μαραγκός φυσικά το ίδιο κιόλας βράδυ κατέληξε στον Παναθηναϊκό, ο Καναράς στην Καλαμαριά, ο Τόγιας στο Λεβαδειακό και οι Μπερσεμί και Κοπιτσής παρέμειναν στον Πανιώνιο. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφερόταν και για τον Περικλή Παπαπαναγή, αλλά θέλησε να ρίξει "προπέτασμα καπνού" : Τον "άφησε" να πάει στον Ηρακλή, τον έστειλε μια χρονιά στην "ελεγχόμενη" Κόρινθο και το επόμενο καλοκαίρι με δόξα και τιμή τον πήρε κι αυτόν στον Παναθηναϊκό. Η διοίκηση του Τάσου Ερμείδη συγκέντρωσε τα πυρά των οπαδών του Πανιωνίου, με τον πρόεδρο να δηλώνει... ανίδεος για το "σφάλμα" των συνεργατών του, Ανδριόπουλου και Καρακατσάνη. Όσο για το Μαραγκό, αυτός πήρε και bonus. Στον Παναθηναϊκό γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγο του, Ανδριάννα (για την οποία είχε βγεί και ένα αλήστου μνήμης σύνθημα). Λεπτομέρεια : Η Ανδριάννα ήταν γραμματέας του Βαρδινογιάννη και οι "κακές γλώσσες" της εποχής ήθελαν τον "καπετάνιο" να έχει κάνει την... προξενήτρα στο ζευγάρι...
* Το "τρικ" της "αιφνίδιας αποδέσμευσης" πάντως χρησιμοποιήθηκε και μεταγενέστερα, στη Μ.Κ. (Μετά Καπετάνιου) εποχή, απ'τη διοίκηση Τζίγκερ που αποδείχθηκε καλός μαθητής. Το καλοκαίρι του 2003, εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη κάτι Άραβες "επενδυτές", που είχαν σκοπό να "αναμορφώσουν" την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αυτό που έγινε επί της βραχείας θητείας τους, ήταν να αποδεσμευτούν οι Ζοέλ Επαλέ - Νασίφ Μόρις απ'τον Άρη. Ναι, σωστά μαντέψατε, οι δύο παίκτες εν μία νυκτί κατέληξαν στον Παναθηναϊκό. Και ναι, σωστά ξαναμαντέψατε, οι Άραβες "επενδυτές" εξαφανίστηκαν ξαφνικά απ'τη Θεσσαλονίκη...
Το τελευταίο μεγάλο μεταγραφικό κόλπο του Βαρδινογιάννη ήταν η απόκτηση του Στράτου Αποστολάκη : Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1990. Η νέα σεζόν ξεκινά με τον Ολυμπιακό να ψάχνει το πρωτάθλημα μετά από την τελευταία στείρα τριετία. Με νέο προπονητή (Όλεγκ Μπλαχίν) που προκαλούσε δέος και σεβασμό στους περισσότερους - όχι λόγω των προπονητικών του ικανοτήτων, αλλά της τεράστιας κλάσης του και της μεγάλης του καριέρας ως ποδοσφαιριστής - και με ένα ισχυρό ρόστερ, αλλά και τον τίτλο του κυπελλούχου στις αποσκευές του. Λίγο πριν την έναρξη της προετοιμασίας, γίνεται ένα συμβάν που θα ξεσηκώσει τον κόσμο και θα καταδείξει τον πραγματικό ρόλο του δοτού προέδρου, Αργύρη (καριόλη-πορτοφόλη) Σαλιαρέλη στον Ολυμπιακό. Ο Αγρινιώτης αμυντικός, Στράτος Αποστολάκης - που είχε διατελέσει και αρχηγός της ομάδας την περασμένη σεζόν - υπογράφει νέο συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό ως ανανέωση της πενταετίας του. Τότε, τον πλησιάζει παρασκηνιακά ο Blake Carrington-Vardinogiannis και του προτείνει να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Ο Αποστολάκης λέει πως πολύ θα το ήθελε, μιας και είναι Παναθηναϊκός απ'τα γεννοφάσκια του, αλλά δε γίνεται καθώς έχει υπογράψει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό και θα τιμωρηθεί. Λεπτομέρειες για τον "καπετάνιο".
Ο Αποστολάκης πείθεται να υπογράψει στον Παναθηναϊκό αφού λάβει τις διαβεβαιώσεις οτι "υπάρχει νομικό παράθυρο" και "δε τρέχει τίποτα με το συμβόλαιο που υπέγραψε με τον Ολυμπιακό". Έτσι, βάζει τη τζίφρα του στο συμβόλαιο και με τον Παναθηναϊκό. Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο απλά, καθώς βρέθηκε ένας Αθλητικός Δικαστής που έκρινε παράνομη τη μεταπήδηση του Αποστολάκη στον Παναθηναϊκό, επιβάλλοντας ποινές σε Παναθηναϊκό και Αποστολάκη. Έξαλλος ο "Ρίνγκο" δηλώνει : "Θα κριθούν και οι κρίνοντες".Αποτέλεσμα; Ο "Ρίνγκο" δεν τιμωρείται. Ο Παναθηναϊκός δεν τιμωρείται. Ο Αθλητικός Δικαστής αντικαθίσταται. Η μεταγραφή του Αποστολάκη κρίνεται κανονική και μάλιστα ΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ απ'τον Ολυμπιακό, με έγκριση δηλαδή του προέδρου της ΠΑΕ! Τρίτη ακύρωση δικαστικής απόφασης προς όφελος του Βαρδινογιάννη (είχε προηγηθεί και η ακύρωση της μεταγραφής Αντωνίου στον Ολυμπιακό). Η ιστορία Ζαφειρόπουλου - Βλάχου, επαναλαμβάνεται. Τα πράγματα ζόρισαν μετά για τον "καπετάνιο" καθώς ο περιβόητος νόμος "προσφοράς-αντιπροσφοράς" καταργήθηκε και πλέον όποια ομάδα ήθελε να πάρει παίκτη από άλλη ομάδα, έπρεπε να "ματώσει". Και φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να ματώσει ο Ρίνγκο που κοστολογούσε με πενταροδεκάρες κοτζάμ Χάτζι και κοτζάμ Στόϊτσκοφ...
Ο πρόεδρος; Είναι σαν πατέρας για τους ποδοσφαιριστές
Ρωτήστε και τον Πάρη Γεωργακόπουλο. Ο Πατρινός μέσος που χαιρετιζόταν ως "το νέο μεγάλο δεκάρι του ποδοσφαίρου μας" έκανε εν μέρει το όνειρο του πραγματικότητα, καθώς μεταγράφεται μεν στον Παναθηναϊκό, αλλά συνήθως ζέσταινε τον πάγκο, βλέποντας να παίζει βασικός ο 33χρονος Χουάν Ραμόν Ρότσα (με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο "Μπουμπλής"). Ο Γεωργακόπουλος θα κάνει 17 συμμετοχές τη διετία 1986-1988, τις περισσότερες ως αλλαγή. Η σεζόν 1988-1989 βρίσκει το Ρότσα να ξεκινάει και πάλι βασικός τη σεζόν, αλλά οι εμφανίσεις του Γεωργακόπουλου σύντομα του δίνουν το εισητήριο για τη βασική εντεκάδα και στο Ρότσα το έναυσμα για να δηλώσει πως βγαίνει στη σύνταξη. Τη σεζόν 1988-1989 θα κάνει 17 συμμετοχές και θα πετύχει 1 γκολ, αλλά πλέον ο δρόμος για την 11άδα είχε ανοίξει. Μάλιστα στις 29/03/1989 φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών στο φιλικό με την Τουρκία.
Πολύ καλός τεχνίτης και με "φαρμακερό" αριστερό πόδι ο Γεωργακόπουλος, είχε αρχίσει να γίνεται ο αγαπημένος της εξέδρας. Τη σεζόν 1989-1990 θα σημειώσει 4 γκολ στις 19 συμμετοχές του και θα κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Την επόμενη σεζόν θα σημειώσει άλλα 5 γκολ στις 17 εμφανίσεις του, θα στεφτεί ξανά πρωταθλητής με την ομάδα του και θα αρχίσει να συζητείται ως το επόμενο δεκάρι της εθνικής ομάδας. Ώσπου φτάνουμε στη σεζόν 1991-1992...
Η σεζόν ξεκινάει. Ο Γεωργακόπουλος έχει κάνει 5 συμμετοχές και έχει σημειώσει ένα γκολ. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού τον καλεί στο γραφείο του για το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του. Ο 26χρονος πλέον Γεωργακόπουλος, με το όνομα του να "φτιάχνεται" καθημερινά, ήλπιζε πως ο Βαρδινογιάννης θα του έκανε μια καλή προσφορά για την ανανέωση και όταν είδε το χαρτί που έλεγε "15.000.000 το χρόνο για 5 χρόνια" έπεσε απ'τα σύννεφα. Ο Γεωργακόπουλος έκανε κάτι αδιανόητο για το Βαρδινογιάννη : Είπε "όχι" στην πρόταση και ζήτησε καλύτερους όρους για το συμβόλαιο του. Τότε - υπενθυμίζουμε - ίσχυε ο νόμος της "προσφοράς" και της "αντιπροσφοράς", πράγμα που σημαίνει πως με 23.000.000 δραχμές, όποια ομάδα το επιθυμούσε, αυτόματα αποκτούσε τον παίκτη. Καμμιά ομάδα όμως δεν έκανε προσφορά : Ο μεν Ολυμπιακός δεν είχε διοίκηση, αλλά... το Σαλιαρέλη - ο οποίος είχε "χάσει" ήδη τον Αποστολάκη απ'το Βαρδινογιάννη με το γνωστό τρόπο, ενώ οι άλλοι ούτε που το σκέφτονταν να μπουν στο μάτι του Βαρδινογιάννη. Επομένως, με το Βαρδινογιάννη να έχει το πάνω χέρι μιας και ομάδα δε βρισκόταν, η απάντηση του στο "όχι" του Γεωργακόπουλου, ήταν το ιστορικό "θα σου καρφώσω το δελτίο στον τοίχο". Ο Γεωργακόπουλος αυτομάτως τέθηκε εκτός ομάδας και έβλεπε τα ματς απ'την εξέδρα. Αφιερώθηκε στις σπουδές του και αποφοίτησε ως πολιτικός μηχανικός απ'το Ε.Μ.Π., αλλά από μπαλίτσα, τίποτα.
Την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός - που'χε αποκτήσει διοίκηση - προσέγγισε τον παίκτη με στόχο να συζητήσει το ενδεχόμενο μεταγραφής του. Ο Γεωργακόπουλος μετέφερε την πρόταση στο Βαρδινογιάννη, που διεμήνυσε πως "δε τον πουλάει ούτε με 500 εκατομμύρια". Ο Γεωργακόπουλος το πήρε απόφαση, μάζεψε τα πράγματα του και γύρισε στην Πάτρα, απέχοντας οριστικά από κάθε αθλητική δραστηριότητα και εξασκώντας το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού, σταματώντας το ποδόσφαιρο στην καλύτερη του ποδοσφαιρική ηλικία. Τα'χουμε πεί κι εδώ...
Η οικογένεια Carrington ακολουθεί τη γνωστή τακτική όλων των μεγάλων οικονομικών παραγόντων της χώρας : Ο.Φ.Α. (όχι... ΟΦΗ), ήτοι Όπου Φυσάει ο Άνεμος. Απ'την ημέρα που ο Βαρδινογιάννης μπήκε στον Παναθηναϊκό μέχρι την ημέρα που αποχώρησε, η Ελλάδα άλλαξε 10 φορές πρωθυπουργό : Μέχρι τις 10/05/1980 ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ακολούθησε ο Γεώργιος Ράλλης (μέχρι τις 21/10/1981), ο Ανδρέας Παπανδρέου (μέχρι τις 02/07/1989), ο Τζαννής Τζανετάκης (μέχρι τις 12/10/1989), ο Ιωάννης Γρίβας (μέχρι τις 23/11/1989), ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (13/10/1993), ξανά ο Ανδρέας Παπανδρέου (22/01/1996) και τέλος ο Κωνσταντίνος Σημίτης. ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., συγκυβέρνηση Ν.Δ. - Συνασπισμού, απ'όλες τις καταστάσεις δηλαδή στο πολιτικό σκηνικό, αλλά με όλους και όλα ήταν "μέσα στα πράγματα" (απόλυτα θεμιτό για τους μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφους της εποχής, ενώ ο Κόκκαλης ήταν ο κακός δαίμονας που συνεργαζόταν με τις κυβερνήσεις... τέλος πάντων).
Ο "καπετάνιος" ήταν φίλος με τον Ανδρέα Παπανδρέου και σ'αυτόν αποδίδεται η ρήση "όσο αναπνέει ο Ανδρέας, η Ελλάδα δεν κινδυνεύει".Ο Βαρδινογιάννης σύμφωνα με δημοσιεύματα, είχε παραχωρήσει πολλές φορές την πισίνα του... φτωχικού του για να κάνει τις θεραπείες του ο Ανδρέας στη μετεγχειρητική εποχή. Και με άλλη κυβέρνηση πλην ΠΑΣΟΚ πάντως, δεν υπήρχε πρόβλημα. Πριν ο Κόκκαλης μπεί στον Ολυμπιακό, είχε πάει στον τότε πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Το θέμα της συνάντησης ήταν να δούν το θέμα της ρύθμισης των χρεών που είχαν δημιουργηθεί στον Ολυμπιακό πριν το 1992. Πριν ξεκινήσουν, ο πρωθυπουργός λέει στον Κόκκαλη : "Ξέρεις ποιός ήταν πριν από σένα εδώ; Ο κ. Βαρδινογιάννης... Μου είπε "δώσε στον Κόκκαλη τα ψηφιακά, αλλά μην τον αφήσεις να πάρει τον Ολυμπιακό"!Τα παραπάνω ανέφερε ο ίδιος ο Κόκκαλης σε συνέντευξη τύπου στις 18/06/2003, προκαλώντας μάλιστα τον Κ.Μητσοτάκη ή τον Β.Βαρδινογιάννη να το διαψεύσει. Πράγμα που φυσικά δεν έγινε ποτέ...
Ενδεικτικό της τακτικής Ο.Φ.Α. είναι η στάση των Carrington λίγο πριν την πτώση της δικτατορίας. Υπάρχει σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Παρόν" που αποκαλύπτει πως ο "Καπετάνιος" Βαρδινογιάννης εκτέλεσε μέχρι και χρέη... σωφέρ προκειμένου να γυρίσει στην Ελλάδα και να καθήσει στο θρόνο ξανά ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ. Όπως αποδεικνύεται λοιπόν από επιστολή του κυβερνήτη του "ΒΕΛΟΥΣ", Νίκου Παππά, αλλά και αφήγηση του Αντ. Ναξάκη, απότακτου τότε αξιωματικού του Ναυτικού, ο οποίος εργαζόταν στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του Βαρδινογιάννη, ο τέως βασιλιάς είχε την ευχέρεια να επιστρέψει στην Ελλάδα απ' τις 22 Ιουλίου 1974, δηλαδή δύο μέρες πριν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά την τελευταία στιγμή λιποψύχησε ή υπάκουσε σε ξένους παράγοντες και έκανε πίσω.
Η υπόθεση εξελίχτηκε ως εξής σύμφωνα και με την επιστολή Παππά και την αφήγηση Ναξάκη : Στις 20 Ιουλίου ο αντιπλοίαρχος τότε, Ν. Παππάς, εξόριστος στο Λονδίνο μετά την ανταρσία του "ΒΕΛΟΥΣ" κατά της χούντας (εργαζόταν στην εφοπλιστική εταιρεία του Νικ. Βενιζέλου) βλέποντας ότι επίκειται πόλεμος Ελλάδας - Τουρκίας, πάει στην Ελληνική πρεσβεία και ζητά μαζί με τους αξιωματικούς του "ΒΕΛΟΥΣ" που βρίσκονταν μαζί του, να επιστρέψει στην πατρίδα για να πολεμήσει ως απλός ναύτης διευκρινίζοντας ότι αυτό δεν σημαίνει αναγνώριση του δικτατορικού καθεστώτος. Το πρωί της Κυριακής 22 Ιουλίου συναντήθηκαν στο ξενοδοχείο "ΚΛΑΡΙΤΖΕΣ" οι Ν. Παππάς, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, μετέπειτα βουλευτής, υπουργός και σύμβουλος του πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο Αντ. Ναξάκης, δύο ακόμα αξιωματικοί του "ΒΕΛΟΥΣ" και ο Κωνσταντίνος με τη σύζυγό του Άννα Μαρία, συνοδευόμενοι απ' τους Λεων. Παπάγο, Αρναούτη και κάποιους άλλους της κουστωδίας του τέως. Εκεί ο Ν. Παππάς προτείνει στον Κωνσταντίνο, λέγοντάς του ότι και ο ίδιος ζήτησε να επιστρέψει για να πολεμήσει ως απλός στρατιώτης, να επιστρέψει στην Ελλάδα εν όψει διαγραφόμενων κρίσιμων εξελίξεων, ακόμα και πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας.
Ο Κωνσταντίνος αμφιταλαντεύεται. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης επικοινωνεί με τον αδερφό του, τον Βαρδή, στην Αθήνα και συμφωνούν. Αναθέτουν στον Αντ. Ναξάκη να βρει αεροσκάφος. Το αεροσκάφος βρίσκεται και μάλιστα έναντι αδρότατης αμοιβής λόγω υψηλότατων ασφαλίστρων εξαιτίας της εμπόλεμης (ουσιαστικά) κατάστασης. Ναξάκης και Γ. Βαρδινογιάννης πήγαν μάλιστα στο αεροδρόμιο Χίθροου για να βεβαιωθούν. Μόλις βεβαιώθηκαν ότι με αναμμένες μηχανές το αεροπλάνο περίμενε, επιστρέφουν στο ξενοδοχείο. Μάλιστα οδηγούσε ο ίδιος ο ο Γ. Βαρδινογιάννης για να μη χαθεί χρόνος, απ' τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης, ο Ναξάκης δίπλα παρίστανε τον άρρωστο, ενώ στις πίσω θέσεις ήταν οι Γ. Κεφαλογιάννης και Ν. Παππάς. Εκεί όμως τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο Κωνσταντίνος και η κουστωδία του, προεξάρχοντος του Αρναούτη, ο οποίος μόνο που… δεν τους έδιωξε με τις κλωτσιές, τελικά αρνούνται να κάνουν έστω και εκείνη την οριακή στιγμή την κίνηση επιστροφής. Έτσι ο Κωνσταντίνος δεν επέστρεψε. Έπειτα από 30 ώρες επέστρεψε θριαμβικά ο Κ. Καραμανλής. Η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά. Και, όπως λέει στην επιστολή του ο Ν. Παππάς, "ευτυχώς, γιατί διαφορετικά εγώ, ένας αντιβασιλικός, θα είχα συμβάλει σε μια διαφορετική εξέλιξη, για την οποία θα είχα τύψεις σε όλη τη ζωή μου". Για όσους θέλουν να δουν το άρθρο, click εδώ.
Αρπαγές παικτών
Στη δεκαετία του '80 ο Βαρδινογιάννης έκανε πραγματικά ότι ήθελε στο μεταγραφικό παζάρι. Όχι επειδή έριχνε τρελά λεφτά για να δελεάσει τις ομάδες να πουλήσουν, αλλά προσεγγίζοντας τους παίκτες και υποσχόμενος λεφτά "κάτω απ'το τραπέζι" εκμεταλλευόμενος την περίφημη διάταξη περί προσφοράς - αντιπροσφοράς. Η αρχή έγινε με τους Γιάννη Κυράστα και Μάϊκ Γαλάκο. Ο Γαλάκος ήθελε να μείνει στον Ολυμπιακό, αλλά άνθρωποι του Παναθηναϊκού πλεύρισαν τη... μητέρα του Γαλάκου (και την έπεισαν), η οποία πήρε... αγκαζέ τον κανακάρη της και τον πήγε στο Βαρδινογιάννη για να υπογράψει. Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε "αντίποινα" του Βαρδινογιάννη στον Νταϊφά για τη στάση του Ολυμπιακού στο θέμα Φόρτσα Ρότσα-Μπουμπλή.
Το καλοκαίρι του 1985 ακολούθησε κι άλλο ένα "χτύπημα" του Βαρδινογιάννη στον κουμπάρο του : Ο Βαρδινογιάννης ήρθε σε συμφωνία με τους Νίκο Σαργκάνη - Νίκο Βαμβακούλα για να υπογράψουν στον Παναθηναϊκό, έτσι όταν τους κάλεσε ο Νταϊφάς για την ανανέωση του συμβολαίου τους, ζήτησαν - ειδικά ο Σαργκάνης - τον ουρανό με τ'άστρα για να μείνουν. Οι παίκτες έκριναν "ανεπαρκή" την πρόταση της διοίκησης, ο Ολυμπιακός κατέθεσε τη νόμιμη πρόταση των 17.000.000 δραχμών και οι παίκτες υπέγραψαν στον Παναθηναϊκό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες και τα ρεπορτάζ της εποχής, οι δύο παίκτες είχαν συμφωνήσει με το Βαρδινογιάννη στο κότερο του, Salimar II, όπου είχαν πάει ντυμένοι με... ράσα.
Την ίδια χρονιά, ο Βαρδινογιάννης άνοιξε μέτωπο και με την κλαίουσα ιτιά του πρωταθλήματος μας, την ΑΕΚ. Στην ΑΕΚ έπαιζε ο Βαγγέλης Βλάχος, που σε χρόνο μηδέν είχε γίνει ίνδαλμα και θεωρούταν εκ των "σημαιών" της ομάδας. Ο Βαρδινογιάννης με την ίδια τακτική (του... κότερου) συναντήθηκε και τα βρήκε με το Βλάχο ο οποίος υπέγραψε ως ελεύθερος. Οι της ΑΕΚ όταν μυρίστηκαν τι είχε γίνει, αντέδρασαν. Ξεκίνησε μια δικαστική μάχη αφού η ΑΕΚ υποστήριζε πως ο Βλάχος δεν ήταν ελεύθερος και πως υπέγραψε παράνομα. Μετά από δίκες επί δικών, η μεταγραφή ακυρώθηκε με απόφαση του τμήματος εργατικών διαφορών του Πρωτοδικείου Αθηνών. Η ένταση μεταξύ ΑΕΚ - Παναθηναϊκού είχε αυξανόμενη ένταση ώσπου ξαφνικά στις 10 Δεκεμβρίου 1985, αίφνης συναντήθηκαν ο Βαρδινογιάννης και ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ, Ζαφειρόπουλος (ο "Zita Hellas", για όσους θυμούνται) στον Αστέρα της Βουλιαγμένης και "τα βρήκαν" για το θέμα Βλάχου. Ο Ζαφειρόπουλος δήλωσε λακωνικά "τα βρήκαμε" και το βράδυ της ίδιας μέρας μαθεύτηκε οτι αυτό που βρήκαν ήταν η... πώληση του Βλάχου στον Παναθηναϊκό έναντι 30 εκατομμυρίων δραχμών. Η ανακοίνωση - δήλωση υποταγής της ΑΕΚ, μιλάει από μόνη της : "Οι πρόεδροι των ΠΑΕ ΑΕΚ και Παναθηναϊκού, Ζαφειρόπουλος και Βαρδινογιάννης συναντήθηκαν και συμφώνησαν - προκειμένου να λήξει η αντιδικία των δύο σωματείων εξ αφορμής του θέματος Βλάχου - να παραχωρηθεί ο παίχτης με ελευθέρα μεταγραφή στον Παναθηναϊκό έναντι συμφωνηθέντος ανταλλάγματος. Η δοθείσα λύση ικανοποίησε και τις δύο πλευρές, και κατά συνέπεια, αποτελεί αφετηρία νέας περιόδου στις σχέσεις των δύο ΠΑΕ". Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Βαρδινογιάννης έβγαλε άκυρη δικαστική απόφαση σχετικά με μεταγραφή. Όσο για την ΑΕΚ και την "αφετηρία νέας περιόδου στις σχέσεις των δύο ΠΑΕ"; Το επόμενο καλοκαίρι ο Βαρδινογιάννης για να δείξει την εκτίμηση του, άρπαξε με εφάμιλλο τρόπο απ'την ΑΕΚ και το Λύσσανδρο Γεωργαμλή...Το ρεπερτόριο του Βαρδινογιάννη ήταν ανεξάντλητο. Το καλοκαίρι του 1986 ο Σταύρος Νταϊφάς περιμένει στο γραφείο του τον Χρήστο Δημόπουλο που τότε έπαιζε στον ΠΑΟΚ για να συζητήσουν το ενδεχόμενο μεταγραφής του, μια και το συμβόλαιο του εξέπνεε. Ο Νταϊφάς περίμενε για αρκετή ώρα μέχρι που έμαθε οτι ο Δημόπουλος... υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Άνθρωποι του Παναθηναϊκού είχαν πάει στο αεροδρόμιο και παρέλαβαν τον Δημόπουλο, τον πήγαν στο Βαρδινογιάννη και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Το Δεκέμβρη της ίδιας σεζόν, ο Νταϊφάς έδινε τα χέρια με τους ιθύνοντες του Εθνικού για την απόκτηση του Κώστα Μπατσινίλα και την επόμενη το πρωΐ διάβαζε στις εφημερίδες οτι ο Μπατσινίλας πουλήθηκε στον Παναθηναϊκό. Το κόλπο με το... αεροδρόμιο επαναλήφθηκε το 1988, με τον Ολυμπιακό να περιμένει τον ΕλληνοΑυστραλό μέσο, Κρις Καλατζή, αλλά τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού να εμφανίζονται μπροστά του, να του παρουσιάζονται ως... παράγοντες της ομάδας που ενδιαφέρθηκε γι'αυτόν και να τον πηγαίνουν στο Βαρδινογιάννη.
Εκπληκτική περίπτωση ήταν η μέθοδος απόκτησης του Σπύρου Μαραγκού απ'τον Πανιώνιο : Ο Παναθηναϊκός είχε βάλει στο στόχαστρο του τον Σπύρο Μαραγκό και προσπαθούσε να βρεί τρόπο να τον αποκτήσει. Ο Πανιώνιος είχε ανανεώσει μονομερώς το συμβόλαιο του οπότε πλέον δε μπορούσε να κατατεθεί αντιπροσφορά από άλλη ομάδα. Ο τρόπος βρέθηκε και ήταν... κασκαντερικός : Το Δεκέμβριο του 1989, εν μία νυκτί - κυριολεκτικά - έξι (6) ποδοσφαιριστές του Πανιωνίου έμειναν... ελεύθεροι, επειδή δεν κατατέθηκαν εγκαίρως τα συμβόλαια τους στην αρμόδια αρχή. Οι παίκτες ήταν οι Καναράς, Τόγιας, Παπαπαναγής, Μπερσεμί, Κοπιτσής και... Μαραγκός. Ο Μαραγκός φυσικά το ίδιο κιόλας βράδυ κατέληξε στον Παναθηναϊκό, ο Καναράς στην Καλαμαριά, ο Τόγιας στο Λεβαδειακό και οι Μπερσεμί και Κοπιτσής παρέμειναν στον Πανιώνιο. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφερόταν και για τον Περικλή Παπαπαναγή, αλλά θέλησε να ρίξει "προπέτασμα καπνού" : Τον "άφησε" να πάει στον Ηρακλή, τον έστειλε μια χρονιά στην "ελεγχόμενη" Κόρινθο και το επόμενο καλοκαίρι με δόξα και τιμή τον πήρε κι αυτόν στον Παναθηναϊκό. Η διοίκηση του Τάσου Ερμείδη συγκέντρωσε τα πυρά των οπαδών του Πανιωνίου, με τον πρόεδρο να δηλώνει... ανίδεος για το "σφάλμα" των συνεργατών του, Ανδριόπουλου και Καρακατσάνη. Όσο για το Μαραγκό, αυτός πήρε και bonus. Στον Παναθηναϊκό γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγο του, Ανδριάννα (για την οποία είχε βγεί και ένα αλήστου μνήμης σύνθημα). Λεπτομέρεια : Η Ανδριάννα ήταν γραμματέας του Βαρδινογιάννη και οι "κακές γλώσσες" της εποχής ήθελαν τον "καπετάνιο" να έχει κάνει την... προξενήτρα στο ζευγάρι...* Το "τρικ" της "αιφνίδιας αποδέσμευσης" πάντως χρησιμοποιήθηκε και μεταγενέστερα, στη Μ.Κ. (Μετά Καπετάνιου) εποχή, απ'τη διοίκηση Τζίγκερ που αποδείχθηκε καλός μαθητής. Το καλοκαίρι του 2003, εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη κάτι Άραβες "επενδυτές", που είχαν σκοπό να "αναμορφώσουν" την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αυτό που έγινε επί της βραχείας θητείας τους, ήταν να αποδεσμευτούν οι Ζοέλ Επαλέ - Νασίφ Μόρις απ'τον Άρη. Ναι, σωστά μαντέψατε, οι δύο παίκτες εν μία νυκτί κατέληξαν στον Παναθηναϊκό. Και ναι, σωστά ξαναμαντέψατε, οι Άραβες "επενδυτές" εξαφανίστηκαν ξαφνικά απ'τη Θεσσαλονίκη...
Το τελευταίο μεγάλο μεταγραφικό κόλπο του Βαρδινογιάννη ήταν η απόκτηση του Στράτου Αποστολάκη : Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1990. Η νέα σεζόν ξεκινά με τον Ολυμπιακό να ψάχνει το πρωτάθλημα μετά από την τελευταία στείρα τριετία. Με νέο προπονητή (Όλεγκ Μπλαχίν) που προκαλούσε δέος και σεβασμό στους περισσότερους - όχι λόγω των προπονητικών του ικανοτήτων, αλλά της τεράστιας κλάσης του και της μεγάλης του καριέρας ως ποδοσφαιριστής - και με ένα ισχυρό ρόστερ, αλλά και τον τίτλο του κυπελλούχου στις αποσκευές του. Λίγο πριν την έναρξη της προετοιμασίας, γίνεται ένα συμβάν που θα ξεσηκώσει τον κόσμο και θα καταδείξει τον πραγματικό ρόλο του δοτού προέδρου, Αργύρη (καριόλη-πορτοφόλη) Σαλιαρέλη στον Ολυμπιακό. Ο Αγρινιώτης αμυντικός, Στράτος Αποστολάκης - που είχε διατελέσει και αρχηγός της ομάδας την περασμένη σεζόν - υπογράφει νέο συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό ως ανανέωση της πενταετίας του. Τότε, τον πλησιάζει παρασκηνιακά ο Blake Carrington-Vardinogiannis και του προτείνει να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Ο Αποστολάκης λέει πως πολύ θα το ήθελε, μιας και είναι Παναθηναϊκός απ'τα γεννοφάσκια του, αλλά δε γίνεται καθώς έχει υπογράψει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό και θα τιμωρηθεί. Λεπτομέρειες για τον "καπετάνιο".
Ο Αποστολάκης πείθεται να υπογράψει στον Παναθηναϊκό αφού λάβει τις διαβεβαιώσεις οτι "υπάρχει νομικό παράθυρο" και "δε τρέχει τίποτα με το συμβόλαιο που υπέγραψε με τον Ολυμπιακό". Έτσι, βάζει τη τζίφρα του στο συμβόλαιο και με τον Παναθηναϊκό. Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο απλά, καθώς βρέθηκε ένας Αθλητικός Δικαστής που έκρινε παράνομη τη μεταπήδηση του Αποστολάκη στον Παναθηναϊκό, επιβάλλοντας ποινές σε Παναθηναϊκό και Αποστολάκη. Έξαλλος ο "Ρίνγκο" δηλώνει : "Θα κριθούν και οι κρίνοντες".Αποτέλεσμα; Ο "Ρίνγκο" δεν τιμωρείται. Ο Παναθηναϊκός δεν τιμωρείται. Ο Αθλητικός Δικαστής αντικαθίσταται. Η μεταγραφή του Αποστολάκη κρίνεται κανονική και μάλιστα ΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ απ'τον Ολυμπιακό, με έγκριση δηλαδή του προέδρου της ΠΑΕ! Τρίτη ακύρωση δικαστικής απόφασης προς όφελος του Βαρδινογιάννη (είχε προηγηθεί και η ακύρωση της μεταγραφής Αντωνίου στον Ολυμπιακό). Η ιστορία Ζαφειρόπουλου - Βλάχου, επαναλαμβάνεται. Τα πράγματα ζόρισαν μετά για τον "καπετάνιο" καθώς ο περιβόητος νόμος "προσφοράς-αντιπροσφοράς" καταργήθηκε και πλέον όποια ομάδα ήθελε να πάρει παίκτη από άλλη ομάδα, έπρεπε να "ματώσει". Και φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να ματώσει ο Ρίνγκο που κοστολογούσε με πενταροδεκάρες κοτζάμ Χάτζι και κοτζάμ Στόϊτσκοφ...
Ο πρόεδρος; Είναι σαν πατέρας για τους ποδοσφαιριστές
Ρωτήστε και τον Πάρη Γεωργακόπουλο. Ο Πατρινός μέσος που χαιρετιζόταν ως "το νέο μεγάλο δεκάρι του ποδοσφαίρου μας" έκανε εν μέρει το όνειρο του πραγματικότητα, καθώς μεταγράφεται μεν στον Παναθηναϊκό, αλλά συνήθως ζέσταινε τον πάγκο, βλέποντας να παίζει βασικός ο 33χρονος Χουάν Ραμόν Ρότσα (με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο "Μπουμπλής"). Ο Γεωργακόπουλος θα κάνει 17 συμμετοχές τη διετία 1986-1988, τις περισσότερες ως αλλαγή. Η σεζόν 1988-1989 βρίσκει το Ρότσα να ξεκινάει και πάλι βασικός τη σεζόν, αλλά οι εμφανίσεις του Γεωργακόπουλου σύντομα του δίνουν το εισητήριο για τη βασική εντεκάδα και στο Ρότσα το έναυσμα για να δηλώσει πως βγαίνει στη σύνταξη. Τη σεζόν 1988-1989 θα κάνει 17 συμμετοχές και θα πετύχει 1 γκολ, αλλά πλέον ο δρόμος για την 11άδα είχε ανοίξει. Μάλιστα στις 29/03/1989 φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών στο φιλικό με την Τουρκία.
Πολύ καλός τεχνίτης και με "φαρμακερό" αριστερό πόδι ο Γεωργακόπουλος, είχε αρχίσει να γίνεται ο αγαπημένος της εξέδρας. Τη σεζόν 1989-1990 θα σημειώσει 4 γκολ στις 19 συμμετοχές του και θα κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Την επόμενη σεζόν θα σημειώσει άλλα 5 γκολ στις 17 εμφανίσεις του, θα στεφτεί ξανά πρωταθλητής με την ομάδα του και θα αρχίσει να συζητείται ως το επόμενο δεκάρι της εθνικής ομάδας. Ώσπου φτάνουμε στη σεζόν 1991-1992...Η σεζόν ξεκινάει. Ο Γεωργακόπουλος έχει κάνει 5 συμμετοχές και έχει σημειώσει ένα γκολ. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού τον καλεί στο γραφείο του για το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του. Ο 26χρονος πλέον Γεωργακόπουλος, με το όνομα του να "φτιάχνεται" καθημερινά, ήλπιζε πως ο Βαρδινογιάννης θα του έκανε μια καλή προσφορά για την ανανέωση και όταν είδε το χαρτί που έλεγε "15.000.000 το χρόνο για 5 χρόνια" έπεσε απ'τα σύννεφα. Ο Γεωργακόπουλος έκανε κάτι αδιανόητο για το Βαρδινογιάννη : Είπε "όχι" στην πρόταση και ζήτησε καλύτερους όρους για το συμβόλαιο του. Τότε - υπενθυμίζουμε - ίσχυε ο νόμος της "προσφοράς" και της "αντιπροσφοράς", πράγμα που σημαίνει πως με 23.000.000 δραχμές, όποια ομάδα το επιθυμούσε, αυτόματα αποκτούσε τον παίκτη. Καμμιά ομάδα όμως δεν έκανε προσφορά : Ο μεν Ολυμπιακός δεν είχε διοίκηση, αλλά... το Σαλιαρέλη - ο οποίος είχε "χάσει" ήδη τον Αποστολάκη απ'το Βαρδινογιάννη με το γνωστό τρόπο, ενώ οι άλλοι ούτε που το σκέφτονταν να μπουν στο μάτι του Βαρδινογιάννη. Επομένως, με το Βαρδινογιάννη να έχει το πάνω χέρι μιας και ομάδα δε βρισκόταν, η απάντηση του στο "όχι" του Γεωργακόπουλου, ήταν το ιστορικό "θα σου καρφώσω το δελτίο στον τοίχο". Ο Γεωργακόπουλος αυτομάτως τέθηκε εκτός ομάδας και έβλεπε τα ματς απ'την εξέδρα. Αφιερώθηκε στις σπουδές του και αποφοίτησε ως πολιτικός μηχανικός απ'το Ε.Μ.Π., αλλά από μπαλίτσα, τίποτα.
Την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός - που'χε αποκτήσει διοίκηση - προσέγγισε τον παίκτη με στόχο να συζητήσει το ενδεχόμενο μεταγραφής του. Ο Γεωργακόπουλος μετέφερε την πρόταση στο Βαρδινογιάννη, που διεμήνυσε πως "δε τον πουλάει ούτε με 500 εκατομμύρια". Ο Γεωργακόπουλος το πήρε απόφαση, μάζεψε τα πράγματα του και γύρισε στην Πάτρα, απέχοντας οριστικά από κάθε αθλητική δραστηριότητα και εξασκώντας το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού, σταματώντας το ποδόσφαιρο στην καλύτερη του ποδοσφαιρική ηλικία. Τα'χουμε πεί κι εδώ...
______________________________________________
Μπορείτε να ρωτήσετε επίσης τον Γιάννη Καλιτζάκη. Το συμβόλαιο του διεθνούς αμυντικού έληγε το καλοκαίρι του 1997 και το Δεκέμβρη ο "καπετάνιος" τον φωνάζει για να του προτείνει ανανέωση. Ο Καλιτζάκης μπορεί να μην έβαλε τα γέλια, αλλά δεν αποδέχθηκε την ανανέωση με τους όρους του "καπετάνιου" καθώς εκτίμησε πως δεν αποτιμάται σωστά η αξία του. Ο Βαρδινογιάννης - που πλέον δεν είχε στα χέρια του το όπλο της "πενταετίας" - αποφάσισε να τιμωρήσει τον Καλιτζάκη ρίχνοντας του συνεχώς διακοπές συμβολαίου για πειθαρχικά παραπτώματα, ώστε να χάσει τη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού και να αναγκαστεί να υπογράψει. Ο Καλιτζάκης τελικά δε "μάσησε", ήταν τύπος και υπογραμμός στις υποχρεώσεις του και πήγε ως ελεύθερος στην ΑΕΚ.
______________________________________________
Άλλο καλό παράδειγμα είναι ο Κώστας Μαυρίδης. Απ'το 1982 στην ομάδα, "φαγώθηκε" απ'τον φίλα προσκείμενο τύπο με κατηγορίες οτι είναι κλικαδόρος, λουφαδόρος και άλλα εις -δόρος λήγοντα κοσμητικά επίθετα, ενώ ουκ ολίγες φορές τιμωρήθηκε πριν το "τέλος" με διακοπές συμβολαίου. Γιατί; Έκανε τη δήλωση πως "στον Παναθηναϊκό υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια".
Άλλο τρανό παράδειγμα, ο Δημήτρης Σαραβάκος. Σημαία της ομάδας, ηγέτης κλπ κλπ. Το 1994, μετά από 10 χρόνια προσφοράς, ο Βαρδινογιάννης πήρε την εκδίκηση του για τη συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ με τον Κοσκωτά, καταθέτοντας του το νόμιμο ποσό προσφοράς των 17.000.000 δραχμών, ποσό προσβλητικό για την αξία και την προσφορά του παίκτη. Ο Βαρδινογιάννης επικρίθηκε για την κίνηση του, αλλά ήταν αμετάπειστος. Ο Σαραβάκος κατέληξε στην ΑΕΚ και έκανε μια πολύ καλή σεζόν. Το 1996 ο Βαρδινογιάννης φέρεται να έκανε μια "κίνηση καλής θέλησης" και τον έφερε πίσω για να τελειώσει την καριέρα του, αλλά ο "άνθρωπος του προέδρου", Βασίλης Δανιήλ, δε τον έβαζε ούτε στις... προπονήσεις. Κάποια στιγμή, ο Σαραβάκος σταμάτησε να πηγαίνει στην Παιανία και ανακοίνωσε πως "τέρμα η μπάλα".
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Δεληκάρης (ούτε αυτός αλλά ούτε και ο "καπετάνιος" έχουν πεί ποτέ τι συνέβη και σταμάτησε τη μπάλα), Κυράστας, Σαργκάνης, Φραντζέσκος, Μαραγκός, Ουζουνίδης, Μάρκος, όλοι έφυγαν "κλωτσηδόν" και επεισοδιακά απ'τον Παναθηναϊκό. Όλοι, επί προεδρίας Γιώργου Βαρδινογιάννη...
______________________________________________
Άλλο τρανό παράδειγμα, ο Δημήτρης Σαραβάκος. Σημαία της ομάδας, ηγέτης κλπ κλπ. Το 1994, μετά από 10 χρόνια προσφοράς, ο Βαρδινογιάννης πήρε την εκδίκηση του για τη συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ με τον Κοσκωτά, καταθέτοντας του το νόμιμο ποσό προσφοράς των 17.000.000 δραχμών, ποσό προσβλητικό για την αξία και την προσφορά του παίκτη. Ο Βαρδινογιάννης επικρίθηκε για την κίνηση του, αλλά ήταν αμετάπειστος. Ο Σαραβάκος κατέληξε στην ΑΕΚ και έκανε μια πολύ καλή σεζόν. Το 1996 ο Βαρδινογιάννης φέρεται να έκανε μια "κίνηση καλής θέλησης" και τον έφερε πίσω για να τελειώσει την καριέρα του, αλλά ο "άνθρωπος του προέδρου", Βασίλης Δανιήλ, δε τον έβαζε ούτε στις... προπονήσεις. Κάποια στιγμή, ο Σαραβάκος σταμάτησε να πηγαίνει στην Παιανία και ανακοίνωσε πως "τέρμα η μπάλα".
______________________________________________
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Δεληκάρης (ούτε αυτός αλλά ούτε και ο "καπετάνιος" έχουν πεί ποτέ τι συνέβη και σταμάτησε τη μπάλα), Κυράστας, Σαργκάνης, Φραντζέσκος, Μαραγκός, Ουζουνίδης, Μάρκος, όλοι έφυγαν "κλωτσηδόν" και επεισοδιακά απ'τον Παναθηναϊκό. Όλοι, επί προεδρίας Γιώργου Βαρδινογιάννη...
Ευρωπαϊκή δόξα, μέρος Ι : Πρόεδρε με τη φούρια σου, τράβα τα κουμπούρια σου...
Σεζόν 1987-1988. Ο Παναθηναϊκός έχει κληρωθεί στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA με την Γαλλική Οσέρ. Ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει με 2-0 τον αγώνα με τους Γάλλους να έχουν παράπονα απ'τη διαιτησία, αλλά το γεγονός της βραδιάς ήταν η δήλωση του προπονητή των Γάλλων, Γκι Ρου, ότι ο πρόεδρος της Πανάθας, George "Ringo" Vardinogiannis "μπούκαρε" στα αποδυτήρια των διαιτητών με το... περίστροφο ανά χείρας! Σημειωτέον πως μόλις είχε λήξει η τιμωρία του προέδρου για την μπούκα με την πιστόλα ανα χείρας στο Παναθηναϊκός - Τορίνο, που μνημονεύσαμε νωρίτερα.
Ευρωπαϊκή δόξα, μέρος ΙΙ : Έτσι γράφεται η ιστορία...
Σεζόν 1987-1988. Ο Παναθηναϊκός αφού απέκλεισε Οσέρ και Γιουβέντους έχει περάσει στον 3ο γύρο, όπου καλείται να αντιμετωπίσει το Δεκέμβρη του 1987 την Ουγγρική Χόνβεντ. Η αισιοδοξία μετά τον αποκλεισμό της Γιουβέντους είναι διάχυτη και ο Παναθηναϊκός μπαίνει σίγουρος στον αγωνιστικό χώρο. Οι Ούγγροι τον παίρνουν... παραμάζωμα και του ρίχνουν στο κεφάλι 5 γκολ, με το ματς να τελειώνει 5-2. Οι Ούγγροι στο 65' προηγούνταν με 5-0 για να μειώσει τελικά ο Σαραβάκος με δύο γκολ στο 66' και το 89'. Στη ρεβάνς, η Χόνβεντ δεν... παρουσιάστηκε στο γήπεδο, καθώς έχασε με "κάτω τα χέρια" με... 5-1 (Βλάχος 2 - Αντωνίου - Μαυρίδης - Μπατσινίλας), με τον Ουγγρικό τύπο να χαρακτηρίζει "τουλάχιστον ύποπτη τη συμπεριφορά των παικτών της Χόνβεντ". Λίγες ημέρες αργότερα οι φήμες εντάθηκαν, όταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε τη μεταγραφή του Γιόζεφ Φίτος από τη... Χόνβεντ!
Ευρωπαϊκή δόξα, μέρος ΙΙΙ : Άντε να χαθείς, ψευταρά Λόρενσον...
Νοέμβριος του 1994 και στη Αγγλία ξεσπάει το σκάνδαλο των "στημένων" παιχνιδιών : Η Αγγλική εφημερίδα "The Sun" κατηγορεί και καταγγέλει ως κύκλωμα "στησίματος" παιχνιδιών τον γνωστό τερματοφύλακα (απ'τη θητεία του στη Λίβερπουλ) Μπρούς Γκρόμπελααρ, μαζί με τον γκολκίπερ της Γουΐμπλεντον Χανς Σέγκερς και τον επιθετικό της Άστον Βίλα Τζον Φάσανου. Στις μαραθώνιες εκπομπές και συζητήσεις περί διαφθοράς στην Αγγλική τηλεόραση, απευθύνεται ερώτημα στον παλαίμαχο αμυντικό της Λίβερπουλ Μαρκ Λόρενσον, "αν ποτέ είχε δεχθεί κρούση για να έχει μειωμένη απόδοση". Ο Λόρενσον ρίχνει το... τούβλο και λέει : "Ναι, μια φορά πριν τον αγώνα για το κύπελλο Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό". Φυσικά η "Παναθηναϊκή οικογένεια" κάνει λόγο για "σκευωρία" και "διάτρητες κατηγορίες", λες και ο Λόρενσον - που μετά το ποδόσφαιρο έβγαζε το... παντεσπάνι του ως σχολιαστής/αρθρογράφος - είχε κανένα κέρδος να... κατηγορήσει την Πανάθα...
Στα τέλη του 1995 ο Λόρενσον επισκέπτεται την Ελλάδα προσκεκλημένος για έναν αγώνα παλαίμαχων Ελλάδας και Αγγλίας. Ερωτώμενος σχετικά με την υπόθεση δηλώνει : "Είναι αλήθεια ότι κάποιος άνθρωπος που μου είπε ότι ενεργούσε για λογαριασμό του Παναθηναϊκού προσπάθησε να με δωροδοκήσει προκείμενου να κάνω ένα πέναλτι στον πρώτο αγώνα, στο Άνφιλντ. Δεν το έχω διαψεύσει ποτέ, ούτε φυσικά πρόκειται να το κάνω τώρα! Μου προσέφερε 25.000 αγγλικές λίρες". Οι δηλώσεις του φιλοξενήθηκαν και στον εγχώριο τύπο στις 29/05/1995.Ευρωπαϊκή δόξα, μέρος IV : Αθάνατη Ελληνική φιλοξενία...
Αρχές της νέας δεκαετίας και το νέου αιώνα. Ο πρώην διεθνής Άγγλος διαιτητής, Κέβιν Λιντς, οταν ολοκλήρωσε την καριέρα του στα γήπεδα, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με την αυτοβιογραφία του. Σε αυτή την αυτοβιογραφία λοιπόν, ο Λίντς αποκαλύπτει οτι το 1992, πριν τον αγώνα Παναθηναϊκού - Άντερλεχτ στην Αθήνα, το έδειξαν τι σημαίνει... Ελληνική φιλοξενία.
Το 154 σελίδων βιβλίο ονομάζεται "Lynch The Ref" και κυκλοφόρησε απ'τον εκδοτικό οίκο Logicplan την 1η Αυγούστου του 2002, για τους ενδιαφερόμενους βάζελους και μη.Ευρωπαϊκή δόξα, μέρος V : Η υπόθεση με τις γούνες
Περίοδος 1995-96 κι ο Παναθηναϊκός κληρώνεται στο Τσάμπιονς Λιγκ με αντιπάλους τις Πόρτο, Δυναμό Κιέβου και Ναντ. Στη μορφή που είχε τότε η διοργάνωση, μόνο ο πρώτος κάθε ομίλου συνέχιζε στη φάση των "8" και οι Δυναμό Κιέβου θεωρούταν το πρώτο φαβορί για την πρόκριση, ακολουθούμενη από την Πόρτο. Πρώτη αγωνιστική και ο ΠΑΟ ταξιδεύει στο Κίεβο για να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη Δυναμό των Σεβτσένκο-Ρεμπρόφ. Το ματς εξελίσσεται σε παράσταση για ένα ρόλο, αφού η Δυναμό σφυροκοπάει τον Παναθηναϊκό και χάνει σωρεία ευκαιριών, για να κερδίσει τελικά με το φτωχό 1-0.
Μία εβδομάδα μετά το ματς την 20η Σεπτεμβρίου, εντελώς ξαφνικά κι ενώ τίποτε δεν είχε ακουστεί, η ΟΥΕΦΑ σε συνεδρίασή της αποφασίζει την τιμωρία της Δυναμό Κιέβου με αφορμή κάποιες δηλώσεις του Ισπανού διαιτητή Λόπεθ Νιέτο σε εφημερίδα της χώρας του. Ο διαιτητής ανέφερε ότι πριν το ματς με τον Παναθηναϊκό, ο πρόεδρος της Δυναμό Σούρκις τον πλησίασε και προσπάθησε να τον δωροδοκήσει, με αντάλλαγμα... τέσσερεις γούνες για την διαιτητική τετράδα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής: "Kεραυνός εν αιθρία χτύπησε χθες το απόγευμα το Tσάμπιονς Λιγκ όταν η Πειθαρχική Eπιτροπή της UEFA σε έκτακτη συνεδρίασή της στο Οπόρτο αποφάσισε να αποβάλει από τη διοργάνωση την Nτιναμό Kιέβου ως ένοχη απόπειρας δωροδοκίας του 37χρονου Iσπανού διαιτητή Aντόνιο Xέσους Λόπεζ Nιέτο στον αγώνα με τον ΠAΟ! Ένα - ουσιαστικά - δώρο... εξ ουρανού στον Παναθηναϊκό, που αποκτά πλέον μεγάλες πιθανότητες πρόκρισης στους «8» του πρώην Kυπέλλου Πρωταθλητριών, αφού το παιχνίδι του με την Nτιναμό θα θεωρηθεί -εκτός απροόπτου- ως μη γενόμενο, ενώ σύμφωνα και με δήλωση του προέδρου της UEFA, Σουηδού Λέναρτ Γιόχανσον τη θέση των Ουκρανών στον A' όμιλο του Tσάμπιονς Λιγκ θα πάρει άλλη ομάδα."
Έτσι, με αφορμή τις δηλώσεις του Ισπανού διαιτητή, η ΟΥΕΦΑ τιμώρησε την Nτιναμό Kιέβου με τρία χρόνια αποκλεισμού από κάθε διοργάνωση, επειδή αποπειράθηκε να δορωδοκήσει τον Iσπανό διαιτητή του αγώνα Nτιναμό Kιέβου-Παναθηναϊκού (1-0), παιχνίδι της 1ης αγωνιστικής του Tσάμπιονς Λιγκ, που έγινε στην Ουκρανία στις 13 Σεπτεμβρίου. Eπίσης, τιμωρείται με ισόβιο αποκλεισμό ο πρόεδρος της ουκρανικής ομάδας, Ιγκόρ Σούρκις, αλλά και ο αντιπρόεδρος Mπασίλ Mπάμπιτσουκ.
Ο Σούρκις ερωτηθείς για το περιστατικό, μετά από μερικά χρόνια, θεώρησε την όλη ιστορία "στημένη": "Ο διαιτητής παρήγγειλε τέσσερεις γούνες και γούνινους σκούφους για τους διαιτητές. Όταν του πήγαμε τις γούνες μαζί με το λογαριασμό, αρνήθηκε να πληρώσει και παρουσίασε την απόδειξη του καταστήματος σαν αποδεικτικό δωροδοκίας".
Η Δανέζικη Άαλμποργκ πήρε τη θέση της Δυναμό στους ομίλους και ο Παναθηναϊκός έχοντας πλέον να αντιμετωπίσει ένα μόνο σοβαρό αντίπαλο για την πρωτιά, κατάφερε να προκριθεί στην επόμενη φάση και ακολούθως να φτάσει μέχρι και τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι η εν λόγω υπόθεση δε διαλευκάνθηκε ποτέ, ενώ τόσο η Δυναμό μετείχε κανονικά στις επόμενες διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ όσο και ο Σούρκις επανήλθε μετά βαΐων και κλάδων στην προεδρία της ομάδας (μετέπειτα δε έγινε ο πρόεδρος της Ουκρανικής "ΕΠΟ"), πράγμα που θεωρήθηκε σαν έμμεση ομολογία λάθους, εκ μέρους της ΟΥΕΦΑ, σχετικά με την τότε τιμωρία της Ουκρανικής ομάδας.
Μία εβδομάδα μετά το ματς την 20η Σεπτεμβρίου, εντελώς ξαφνικά κι ενώ τίποτε δεν είχε ακουστεί, η ΟΥΕΦΑ σε συνεδρίασή της αποφασίζει την τιμωρία της Δυναμό Κιέβου με αφορμή κάποιες δηλώσεις του Ισπανού διαιτητή Λόπεθ Νιέτο σε εφημερίδα της χώρας του. Ο διαιτητής ανέφερε ότι πριν το ματς με τον Παναθηναϊκό, ο πρόεδρος της Δυναμό Σούρκις τον πλησίασε και προσπάθησε να τον δωροδοκήσει, με αντάλλαγμα... τέσσερεις γούνες για την διαιτητική τετράδα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής: "Kεραυνός εν αιθρία χτύπησε χθες το απόγευμα το Tσάμπιονς Λιγκ όταν η Πειθαρχική Eπιτροπή της UEFA σε έκτακτη συνεδρίασή της στο Οπόρτο αποφάσισε να αποβάλει από τη διοργάνωση την Nτιναμό Kιέβου ως ένοχη απόπειρας δωροδοκίας του 37χρονου Iσπανού διαιτητή Aντόνιο Xέσους Λόπεζ Nιέτο στον αγώνα με τον ΠAΟ! Ένα - ουσιαστικά - δώρο... εξ ουρανού στον Παναθηναϊκό, που αποκτά πλέον μεγάλες πιθανότητες πρόκρισης στους «8» του πρώην Kυπέλλου Πρωταθλητριών, αφού το παιχνίδι του με την Nτιναμό θα θεωρηθεί -εκτός απροόπτου- ως μη γενόμενο, ενώ σύμφωνα και με δήλωση του προέδρου της UEFA, Σουηδού Λέναρτ Γιόχανσον τη θέση των Ουκρανών στον A' όμιλο του Tσάμπιονς Λιγκ θα πάρει άλλη ομάδα."
Έτσι, με αφορμή τις δηλώσεις του Ισπανού διαιτητή, η ΟΥΕΦΑ τιμώρησε την Nτιναμό Kιέβου με τρία χρόνια αποκλεισμού από κάθε διοργάνωση, επειδή αποπειράθηκε να δορωδοκήσει τον Iσπανό διαιτητή του αγώνα Nτιναμό Kιέβου-Παναθηναϊκού (1-0), παιχνίδι της 1ης αγωνιστικής του Tσάμπιονς Λιγκ, που έγινε στην Ουκρανία στις 13 Σεπτεμβρίου. Eπίσης, τιμωρείται με ισόβιο αποκλεισμό ο πρόεδρος της ουκρανικής ομάδας, Ιγκόρ Σούρκις, αλλά και ο αντιπρόεδρος Mπασίλ Mπάμπιτσουκ.
Ο Σούρκις ερωτηθείς για το περιστατικό, μετά από μερικά χρόνια, θεώρησε την όλη ιστορία "στημένη": "Ο διαιτητής παρήγγειλε τέσσερεις γούνες και γούνινους σκούφους για τους διαιτητές. Όταν του πήγαμε τις γούνες μαζί με το λογαριασμό, αρνήθηκε να πληρώσει και παρουσίασε την απόδειξη του καταστήματος σαν αποδεικτικό δωροδοκίας".
Η Δανέζικη Άαλμποργκ πήρε τη θέση της Δυναμό στους ομίλους και ο Παναθηναϊκός έχοντας πλέον να αντιμετωπίσει ένα μόνο σοβαρό αντίπαλο για την πρωτιά, κατάφερε να προκριθεί στην επόμενη φάση και ακολούθως να φτάσει μέχρι και τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι η εν λόγω υπόθεση δε διαλευκάνθηκε ποτέ, ενώ τόσο η Δυναμό μετείχε κανονικά στις επόμενες διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ όσο και ο Σούρκις επανήλθε μετά βαΐων και κλάδων στην προεδρία της ομάδας (μετέπειτα δε έγινε ο πρόεδρος της Ουκρανικής "ΕΠΟ"), πράγμα που θεωρήθηκε σαν έμμεση ομολογία λάθους, εκ μέρους της ΟΥΕΦΑ, σχετικά με την τότε τιμωρία της Ουκρανικής ομάδας.
Επίλογος
Μάιος του 2000. Ο "καπετάνιος" το παίρνει απόφαση οτι οι ημέρες που έπαιρνε τηλέφωνα τον Τριβέλλα και στην ομοσπονδία χτυπούσαν "προσοχή" έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η μεγαλοστομία "θα φυλακίσω το πρωτάθλημα στην Παιανία" που είπε ενώπιον οπαδών και τύπου στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας για τη σεζόν 1996-1997, έμεινε μόνο λόγια. Δεδομένου οτι το μοντέλο διοίκησης που έκανε "ισχυρό" τον Παναθηναϊκό δεν είχε πια δύναμη, ο Βαρδινογιάννης με στόμφο ανακοινώνει στους δημοσιογράφους :
"Αποχωρώ από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Αυτή είναι η τελευταία μας συνάντηση. Ερχόμενος εδώ δεν το είπα σε κανέναν, ούτε στο ευρύτερο περιβάλλον μου. Το είχα προαναγγείλει από τη Νέα Υόρκη σε έναν συνάδελφό σας. Ήταν ένα λογοπαίγνιο. Είπα ότι θα φύγω μαζί με τον Κυράστα. Και αυτό κάνω. Αρκετά σάς κούρασα είκοσι χρόνια.
Είκοσι ένα χρόνια βρισκόμουν στο μικροσκόπιο. Κάποιοι με χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για τις δικές τους αδυναμίες. Ίσως η αποχώρησή μου προβληματίσει κάποιους να αλλάξουν τη στάση τους. Τώρα θα ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Όπως ήρθαν τα πράγματα, είτε έπρεπε να συμβιβαστώ είτε να αποχωρήσω. Δεν δέχομαι να κάνω συμβιβασμούς. Δεν είχα στόχο την κατάκτηση τροπαίων με οιονδήποτε τρόπο. Και ποτέ μου δεν χρησιμοποίησα τον Παναθηναϊκό ως μέσον πίεσης ή εμπορευματοποίησης.
Πιστεύω ότι θα έχω τη θέση μου, στη θύρα 3 του γηπέδου της Λεωφόρου, από εκεί που ξεκίνησα. Δεν ξεχνώ εγώ τα πρώτα σκαλοπάτια. Με στενοχωρεί ο τρόπος που αναγκάστηκα να φύγω. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Εν πάση περιπτώσει, η παρουσία μου στον Παναθηναϊκό δεν είχε ποτέ στόχο το όφελος. Τα έργα που βλέπετε (η Παιανία) δεν έγιναν με κλεμμένα λεφτά. Θα κριθώ από την ιστορία. Θα βρω χρόνο να πάω για ψάρεμα και στο βουνό. Και θα γράψω κάποτε τα απομνημονεύματά μου. Η διάδοχη κατάσταση; Πιστεύω ότι θα συνεχίσει τον δρόμο που έχω χαράξει. Ο Παναθηναϊκός μαζί μου ξέφυγε από τα Ελληνικά σύνορα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει στο εξής".
Στη συνέντευξη του το 1998 στην ΕΤ-3, είχε πεί πως ουδέποτε επεδίωξε ή είχε τον έλεγχο της διαιτησίας. Εδώ γελάνε και οι πέτρες φυσικά, καθώς δεν πέρασε σεζόν επί Βαρδινογιάννη που ο Παναθηναϊκός να θεωρείται αδικημένος. Οι σχέσεις βασιλιά - αυλικού που είχε με τις διοικήσεις του συγχωρεμένου Δέδε αρχικά και του αξέχαστου Τριβέλλα - για τον οποίο παλιοί δημοσιογράφοι και τέως υπάλληλοι της ομοσπονδίας λένε πως "όταν ο Τριβ πεταγόταν απ'την καρέκλα του με το τηλέφωνο ανα χείρας και στεκόταν τρεμάμενος σε στάση προσοχής, ξέραμε πως στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Βαρδινογιάννης". Το "masterpiece" όμως του προέδρου είναι φυσικά η σεζόν 1990-1991, όταν χρειάστηκε να γίνει... Ντέϊβιντ Κόπερφιλντ για να καταλήξει προς Παιανία μεριά ο τίτλος - τα'χουμε γράψει αναλυτικά εδώ. Άλλο masterpiece - φυσικά - είναι τα περίφημα "μηδενικά συμβόλαια", τα συμβόλαια με εξευτελιστικά ποσά που υπέγραφαν οι νεαροί ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ώστε να μην υποχρεούται ο "σύλλογος μεγάλος" να καταβάλλει και μεγάλο αντίτιμο στην εφορία... Όπως επίσης και οι σοβαρότατες καταγγελίες που ποτέ δεν εξετάστηκαν απ'τα αρμόδια όργανα για τις κληρώσεις κυπέλλου με τα... κατεψυγμένα μπαλάκια του Δραμουντάνη.
Είπε επίσης ο πρόεδρος πως "Τον Βαρδινογιαννισμό τον χρησιμοποίησαν άλλοι σαν άλλοθι για τις δικές τους αποτυχίες". Δηλαδή, ότι έκανε ακριβώς ο ίδιος αποχωρώντας "αηδιασμένος" : Χρησιμοποίησε τον... Κοκκαλισμό για να καλύψει τις δικές του αποτυχίες. Κάτι που συνεχίζουν επάξια οι διάδοχοι του. Στο καλό και να μη μας γράφεις, πράσινε ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ.
Μάιος του 2000. Ο "καπετάνιος" το παίρνει απόφαση οτι οι ημέρες που έπαιρνε τηλέφωνα τον Τριβέλλα και στην ομοσπονδία χτυπούσαν "προσοχή" έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η μεγαλοστομία "θα φυλακίσω το πρωτάθλημα στην Παιανία" που είπε ενώπιον οπαδών και τύπου στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας για τη σεζόν 1996-1997, έμεινε μόνο λόγια. Δεδομένου οτι το μοντέλο διοίκησης που έκανε "ισχυρό" τον Παναθηναϊκό δεν είχε πια δύναμη, ο Βαρδινογιάννης με στόμφο ανακοινώνει στους δημοσιογράφους :
"Αποχωρώ από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Αυτή είναι η τελευταία μας συνάντηση. Ερχόμενος εδώ δεν το είπα σε κανέναν, ούτε στο ευρύτερο περιβάλλον μου. Το είχα προαναγγείλει από τη Νέα Υόρκη σε έναν συνάδελφό σας. Ήταν ένα λογοπαίγνιο. Είπα ότι θα φύγω μαζί με τον Κυράστα. Και αυτό κάνω. Αρκετά σάς κούρασα είκοσι χρόνια.
Είκοσι ένα χρόνια βρισκόμουν στο μικροσκόπιο. Κάποιοι με χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για τις δικές τους αδυναμίες. Ίσως η αποχώρησή μου προβληματίσει κάποιους να αλλάξουν τη στάση τους. Τώρα θα ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Όπως ήρθαν τα πράγματα, είτε έπρεπε να συμβιβαστώ είτε να αποχωρήσω. Δεν δέχομαι να κάνω συμβιβασμούς. Δεν είχα στόχο την κατάκτηση τροπαίων με οιονδήποτε τρόπο. Και ποτέ μου δεν χρησιμοποίησα τον Παναθηναϊκό ως μέσον πίεσης ή εμπορευματοποίησης.
Πιστεύω ότι θα έχω τη θέση μου, στη θύρα 3 του γηπέδου της Λεωφόρου, από εκεί που ξεκίνησα. Δεν ξεχνώ εγώ τα πρώτα σκαλοπάτια. Με στενοχωρεί ο τρόπος που αναγκάστηκα να φύγω. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Εν πάση περιπτώσει, η παρουσία μου στον Παναθηναϊκό δεν είχε ποτέ στόχο το όφελος. Τα έργα που βλέπετε (η Παιανία) δεν έγιναν με κλεμμένα λεφτά. Θα κριθώ από την ιστορία. Θα βρω χρόνο να πάω για ψάρεμα και στο βουνό. Και θα γράψω κάποτε τα απομνημονεύματά μου. Η διάδοχη κατάσταση; Πιστεύω ότι θα συνεχίσει τον δρόμο που έχω χαράξει. Ο Παναθηναϊκός μαζί μου ξέφυγε από τα Ελληνικά σύνορα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει στο εξής".
Στη συνέντευξη του το 1998 στην ΕΤ-3, είχε πεί πως ουδέποτε επεδίωξε ή είχε τον έλεγχο της διαιτησίας. Εδώ γελάνε και οι πέτρες φυσικά, καθώς δεν πέρασε σεζόν επί Βαρδινογιάννη που ο Παναθηναϊκός να θεωρείται αδικημένος. Οι σχέσεις βασιλιά - αυλικού που είχε με τις διοικήσεις του συγχωρεμένου Δέδε αρχικά και του αξέχαστου Τριβέλλα - για τον οποίο παλιοί δημοσιογράφοι και τέως υπάλληλοι της ομοσπονδίας λένε πως "όταν ο Τριβ πεταγόταν απ'την καρέκλα του με το τηλέφωνο ανα χείρας και στεκόταν τρεμάμενος σε στάση προσοχής, ξέραμε πως στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Βαρδινογιάννης". Το "masterpiece" όμως του προέδρου είναι φυσικά η σεζόν 1990-1991, όταν χρειάστηκε να γίνει... Ντέϊβιντ Κόπερφιλντ για να καταλήξει προς Παιανία μεριά ο τίτλος - τα'χουμε γράψει αναλυτικά εδώ. Άλλο masterpiece - φυσικά - είναι τα περίφημα "μηδενικά συμβόλαια", τα συμβόλαια με εξευτελιστικά ποσά που υπέγραφαν οι νεαροί ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ώστε να μην υποχρεούται ο "σύλλογος μεγάλος" να καταβάλλει και μεγάλο αντίτιμο στην εφορία... Όπως επίσης και οι σοβαρότατες καταγγελίες που ποτέ δεν εξετάστηκαν απ'τα αρμόδια όργανα για τις κληρώσεις κυπέλλου με τα... κατεψυγμένα μπαλάκια του Δραμουντάνη.
Είπε επίσης ο πρόεδρος πως "Τον Βαρδινογιαννισμό τον χρησιμοποίησαν άλλοι σαν άλλοθι για τις δικές τους αποτυχίες". Δηλαδή, ότι έκανε ακριβώς ο ίδιος αποχωρώντας "αηδιασμένος" : Χρησιμοποίησε τον... Κοκκαλισμό για να καλύψει τις δικές του αποτυχίες. Κάτι που συνεχίζουν επάξια οι διάδοχοι του. Στο καλό και να μη μας γράφεις, πράσινε ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1 σχόλια:
ουαου μεγαλο,στη κυριολεξια αλλα και μεταφορικα, ιστορικα στοιχεια για την λερα τον καπετανιο που πολλοι δεν γνωριζουν.τωρα θα ηθελα να πω για το αγαπημενο μου κομματι του κειμενου τις μεταγραφες που δεν εκανε ο Καβουρογιαννης και να σου προτεινω να εκανες ενα αναλογο αφιερωμα για τους παιχτες που εγιναν μεγαλα αστερια και οι ελληνικοι συλογοι χασαν για οποιοδηποτε λογο,σιγουρα θα υπαρχουν αρκετοι τετοιοι και σε εμας.σε ευχαριστουμε τελος για την επιμορφωση και υπενθυμιση ιστορικων γεγονοτων του ποδοσφαιρου.
Δημοσίευση σχολίου