ΚΑΙ TO KYΠΕΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ !!!

Για ορισμένους φίλους του Ολυμπιακού ο τελικός του Κυπέλλου δεν έχει μεγάλη σημασία. "Και να πάρουμε το Κύπελλο τι έγινε; Το Πρωτάθλημα μας ενδιαφέρει περισσότερο", ίσως σχολιάσουν ορισμένοι. Σύμφωνοι: το Πρωτάθλημα, όντως, έχει μεγαλύτερη σημασία από το Κύπελλο, αλλά αυτό δεν μπορεί να το λέει μία ομάδα που τις τελευταίες 14 σεζόν έχει κατακτήσει, μόλις, τρεις τίτλους, όλους, μάλιστα, για τον θεσμό του Κυπέλλου (2002, 2010, 2011).

Και αν το πάμε συνολικά, από την σεζόν 1975-76, χρονιά στην οποία πραγματοποιήθηκε ο πρώτος τελικός Κυπέλλου στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, οι ερυθρόλευκοι μετρούν 9 κατακτήσεις (1976, 1977, 1978, 1980, 1994, 1997, 2002, 2010, 2011) στην διοργάνωση, όντας δεύτεροι, καθώς πρώτος είναι ο Παναθηναϊκός με 12 τρόπαια. Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι μπορούν είτε οι παίκτες του Ίβκοβιτς (πράγμα που δεν συμβαίνει), είτε οι οπαδοί της ομάδας να υποτιμούν τον συγκεκριμένο θεσμό, όσο και αν αυτός έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια. Ναι, θα ήταν ωραίο το τουρνουά να γινόταν στο πρότυπο του Final-8, τρόπος με τον οποίο διεξάγεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά, στην ουσία, όπως και να γινόταν, το ζευγάρι του τελικού και πάλι θα ήταν ίδιο. Διότι η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ "αιωνίων" και των υπόλοιπων ομάδων είναι χαώδης.

Ο Ολυμπιακός είναι "καταδικασμένος" να κερδίζει τρόπαια

Ο Ολυμπιακός, σαν σύλλογος, "γεννήθηκε" για να κάνει πρωταθλητισμό. Είναι "καταδικασμένος", λοιπόν, να πρωταγωνιστεί και να κερδίζει τρόπαια. Και ειδικά σε ένα άθλημα στο οποίο τις τελευταίες 14 σεζόν δεν έχει τον πρώτο λόγο (είτε για αγωνιστικούς, είτε για εξωαγωνιστικούς λόγους), θα πρέπει να κάνει τα αδύνατα-δυνατά ώστε να επανέλθει στην κορυφή. Και όποτε του δίνεται η ευκαιρία για να κατακτήσει ένα τρόπαιο, ειδικά απέναντι στον Παναθηναϊκό, ο οποίος κάνει "κουμάντο" εδώ και χρόνια (εντός και εκτός παρκέ), έχει "υποχρέωση" να τον κερδίζει και να κατακτάει εκείνος τους τίτλους, τόσο για την ιστορία της ομάδας, όσο και για το πρεστίζ της, δείχνοντας σημάδια ανάκαμψης.

"Μα τι να το κάνω το κυπελάκι, που το έχω πάρει δύο σερί σεζόν. Το Πρωτάθλημα θέλω", ίσως σχολιάζουν κάποιοι. Ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι ερυθρόλευκοι είναι σε θέση να "αδιαφορούν" για τρόπαια. Το Κύπελλο, δεν είναι... κυπελάκι. Είναι τίτλος και οι Πειραιώτες οφείλουν να τον κατακτήσουν.  Σαφώς και το Πρωτάθλημα έχει άλλη αίγλη, αλλά οι τελικοί των playoffs, ακόμη, αργούν. Όλα στην ώρα τους. Τώρα προέχει η ομάδα να παρουσιαστεί πανέτοιμη στον τελικό του Κυπέλλου και να πάρει την Κούπα για τρίτη σερί χρονιά.

Ο τίτλος θα είναι μία πρώτη επιβράβευση για την φετινή ομάδα

Ίσως, λοιπόν, ορισμένοι φίλοι του Ολυμπιακού να αδιαφορήσουν για το... κυπελάκι. Όσον αφορά τους παίκτες, πάντως, να ξέρετε πως είναι αποφασισμένοι να νικήσουν τον Παναθηναϊκό στον τελικό και να κατακτήσουν το τρόπαιο. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι. Πρώτον, διότι θα είναι μία συνολική επιβράβευση για την φετινή ομάδα των ερυθρολεύκων το να κατακτήσει τον πρώτο της τίτλο, η οποία το περασμένο καλοκαίρι ήταν στον... αέρα. Και μιλάμε για ένα σύνολο άπειρο, με πολλούς καινούργιους παίκτες και με αρκετά νεαρά παιδιά στο ρόστερ του.

Όπως τόνισαν, άλλωστε, στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του τελικού, τόσο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, όσο και ο Βασίλης Σπανούλης, από την ομάδα του 2010 που είχε κατακτήσει, τότε, το τρόπαιο, δεν έχει μείνει κανείς παίκτης, με εξαίρεση τον (τραυματία) Παναγιώτη Βασιλόπουλο, ο οποίος (έτσι και αλλιώς) φέτος είναι εκτός πλάνων. Δεύτερον, αν έρθει αυτή η Κούπα, θα πρόκειται για μία ηθική ικανοποίηση, η οποία θα ανεβάσει την ψυχολογία, αλλά και την αυτοπεποίθηση των καλαθοσφαιριστών του "Ντούντα" ενόψει της συνέχειας. Το να κερδίσουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα για δεύτερη σερί φορά τον Παναθηναϊκό, θα αποδείξουν πως έχουν βρει τον τρόπο να "πληγώνουν" και να κερδίζουν το "τριφύλλι".

"Έσπασαν" το "ταβάνι" και βλέπουν τα αστέρια

Επίσης, θα πρόκειται για μία αδιαμφισβήτητη επιτυχία, της οποίας μεγάλο μερίδιο ευθύνης θα έχει ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος σε αρχικό πλάνο είχε την βαριά ευθύνη δημιουργίας ενός κορμού παικτών ο οποίος θα πρωταγωνιστούσε στο άμεσο μέλλον και όχι τώρα. Και παρά το γεγονός αυτό, μέσα σε λίγους μήνες έχει "χτίσει" (και χτίζει ακόμη) μία ανταγωνιστική ομάδα, η οποία στην Α1 είναι μόνη πρώτη, στην Ευρώπη έχει ξεπεράσει τους αρχικούς της στόχους (φτάνοντας στα προημιτελικά), έχοντας κατακτήσει και το Κύπελλο (αν έρθει). Αν λέγατε σε κάποιον στο ξεκίνημα της σεζόν πως ο φετινός Ολυμπιακός θα τα είχε πετύχει όλα αυτά Μάρτη μήνα, το πιθανότερο είναι πως θα γέλαγε. Και για αυτόν τον λόγο ο "Ντούντα" ευχαρίστησε τους αθλητές τους για τα όσα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα. Διότι όλοι μαζί έχουν "σπάσει" το περιβόητο "ταβάνι" και πλέον βλέπουν μόνο ουρανό και αστέρια.

"Δίψα" για την Κούπα, με τον Σπανούλη να έχει τους λόγους του

Ορισμένοι παίκτες της ομάδας, ειδικά οι νεότεροι (όπως οι Σλούκας-Μάντζαρης), θα αγωνιστούν για πρώτη φορά στην καριέρα τους σε τελικό Κυπέλλου. Για κάποιους, λοιπόν, αν οι ερυθρόλευκοι πάρουν το τρόπαιο, θα είναι πρώτος τίτλος της καριέρας του σε συλλογικό επίπεδο. Γενικότερα, στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο, υπάρχει μεγάλη "δίψα" για την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν υπάρχει άγχος, ούτε πίεση. Υπάρχει, όμως, πίστη για τις δυνατότητες της ομάδας, πάθος και αυτοπεποίθηση για το τι μπορεί να καταφέρει το ερυθρόλευκο σύνολο. Αποτελεί μεγάλο κίνητρο, τόσο το να πάρει η ομάδα την Κούπα, όσο και το να νικήσει σε ουδέτερο έδαφος τον Παναθηναϊκό. Και ειδικά ο Βασίλης Σπανούλης, έχει τους δικούς του λόγους. Πέρσι, λόγω τραυματισμού, δεν κατάφερε να αγωνιστεί στον τελικό. Ναι μεν είχε χαρεί που ο Ολυμπιακός πήρε το Κύπελλο, αλλά δεν το ευχαριστήθηκε όπως ο ίδιος θα ήθελε, καθώς δεν είχε συμμετοχή στο ματς.

Φέτος, όμως, όχι μόνο θα παίξει στον αγώνα, αλλά θα είναι ο ηγέτης και ο leader των Πειραιωτών. O MVP της Euroleague για τον μήνα Φεβρουάριο βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και θέλει να δώσει τον καλύτερο του εαυτό στον τελικό, οδηγώντας τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του τίτλου. Πρόκειται για έναν παίκτη που είναι γεννημένος πρωταθλητής και πρωταγωνιστής και θέλει -ίσως- περισσότερο απ' όλους αυτό το Κύπελλο. Άλλωστε, θα του δοθεί η ευκαιρία, για πρώτη φορά στην καριέρα του, αν η ομάδα πάρει το τρόπαιο, να το σηκώσει πρώτος ψηλά στον ουρανό ως αρχηγός του Ολυμπιακού. Μία εικόνα εφιάλτης για πολλούς στο πράσινο στρατόπεδο, οι οποίοι ακόμη δεν έχουν "ξεπεράσει" το ότι ο Λαρισαίος γκαρντ αγωνίζεται (και θα αγωνίζεται για τα επόμενα χρόνια) με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβος στο στήθος. Δεν πειράζει, πάρτε τα... χάπια σας, να σας περάσει.

Να προσέξει τα "νεκρά" διαστήματα

Το ματς θεωρώ πως θα είναι ισορροπημένο, με μικρές αυξομειώσεις στο σκορ και με συχνές εναλλαγές στο προβάδισμα για τις δύο ομάδες. Έτσι περιμένω πως θα εξελιχθεί ο τελικός, με το ματς να κρίνεται στις τελευταίες φάσεις του αγώνα. Πιστεύω, πάντως, πως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσέξει πάρα πολύ στο παιχνίδι του την αγωνιστική του συμπεριφορά, είτε αν φτάσει (για παράδειγμα) στο +10 ή +15, είτε στο -10 ή -15. Διότι οι ερυθρόλευκοι φέτος μας έχουν συνηθίσει στο να παρουσιάζουν "νεκρά διαστήματα".

Αρκετές φορές, παίζοντας εξαιρετικό μπάσκετ, "έχτιζαν" μία διαφορά ασφαλείας, την οποία, όμως, λόγων των περιβόητων ερυθρόλευκων "μπακ-άουτ", στη συνέχεια την έχαναν, με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να τους πλησιάζει και να διεκδικεί τη νίκη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το περασμένο ματς μεταξύ των δύο "αιωνίων" στο ΣΕΦ. Οι Πειραιώτες στο 31', περίπου, έφτασαν στο +19 (61-42) και στο τέλος νίκησαν στον πόντο (78-77). Πρέπει, λοιπόν, να αποφύγουν τα λάθη και να μην χαλαρώσουν στην ιδέα πως έχουν ήδη κερδίσει το ματς, πριν αυτό τελειώσει. Συγκέντρωση και αφοσίωση στην αναμέτρηση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αντίστοιχα, αν μείνουν πίσω στο σκορ, δεν θα πρέπει να τα παρατήσουν. Αντιθέτως, σιγά-σιγά, με προσπάθεια και υπομονή θα πρέπει να μειώσουν και να επιστρέψουν στο παιχνίδι.

Αυτή η ομάδα σε έχει γεμίσει με σιγουριά

Αυτή η ομάδα, πάντως, όσο άπειρη και αν είναι, σε έχει γεμίσει με μία σιγουριά για θετικό αποτέλεσμα. Διότι στο έχει αποδείξει στην πράξη. Άλλωστε, σε όλα τα ματς φέτος, τα οποία χαρακτηρίστηκαν "τελικοί", τα κέρδισε όλα, δείχνοντας χαρακτήρα. Και είμαστε αισιόδοξοι πως θα τα καταφέρουν και πάλι, κατακτώντας τον πρώτο τους τίλο φέτος. Αρκεί οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς να παίξουν όπως ξέρουν και έχουν δουλέψει, βγάζοντας, επίσης, στο παρκέ, ορισμένα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον σύλλογο του Ολυμπιακού: πάθος, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα, δύναμη, θέληση, αυτοπεποίθηση, τσαμπουκά και την καρδιά του νικητή, του πρωταθλητή, η οποία "χτίζεται" σιγά-σιγά στις ψυχές των παικτών αυτής της νέας ομάδας, η οποία, θέλοντας και μη, μας υπόσχεται πολλά, τόσο για το σήμερα, όσο και για το αύριο. Καλή επιτυχία!