ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΥ !!!

Καλημέρα σύγγαυροι.
Οι λέξεις χάνουν την αξία τους. Οι σκέψεις φθίνουν εμπρός στο μεγαλείο της αποψινής νίκης. Τα πλήκτρα κολλάνε. Τα δάχτυλα μουδιάζουν. Αδυνατώ να προχωρήσω σε ωμή κριτική του αποψινού μεθυστικού αποτελέσματος. Αρνούμαι να υποταχθώ στις επιταγές της λογικής. Αντιστέκομαι στον πειρασμό να εξηγήσω ποδοσφαιρικά τον αποψινό θρίαμβο. Γι αυτό λοιπόν θα σας πω μια ιστορία. Μια ιστορία όμορφη. Μια ιστορία χαρούμενη μα και λυπηρή. Μια ιστορία συγκινητική μα και ωμή. Μια ιστορία της αντίθεσης, της ανάμνησης και της ελπίδας. Απλώς, θα σας πώ μια ιστορία...


Ήταν μια μαγική βραδιά, μιά Ολυμπιακή βραδιά, μια επική βραδιά. Μια βραδιά σαν εκείνη της Βρέμης, της Ρώμης, της Μασσαλίας, του Παλέρμο, του Καζάν, του Χάρκοβο κλπ Μια συγκυρία που μας είχε στοιχειώσει για πολλά χρόνια. Τώρα πιά όμως τείνει να γίνει συνήθεια. Ένας ψυχωμένος Ολυμπιακός, ένας σοβαρός Ολυμπιακός, ένας Ολυμπιακός συγκεντρωμένος, με συνοχή, με τακτική και σεβασμό στον αντίπαλο. Ένας Ολυμπιακός ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ! Ένας γνήσιος πρέσβης, αληθινός ! Όχι πέτσινος.

Είδα το παιχνίδι με παρέα σπίτι μου. Αμέσως κατάλαβα που το πήγαινε ο Ολυμπιακός. Από το πρώτο λεπτό του παιχνιδιού. Ο Γιάννης φοβόταν το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Ήταν εμφανές οτι ο Ολυμπιακός θέλησε να κοντρολάρει τους παρορμητικούς και φλύαρους Γάλλους, να τους κάνει να πιστέψουν οτι θα έχουν εύκολο έργο και να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή στην κόντρα. Πραγματικός ανταρτοπόλεμος ! 

Έτσι λοιπόν κύλισε το παιχνίδι, οι Γάλλοι πίεζαν αλλά χωρίς να απειλούν ουσιαστικά, ο Ολυμπιακός έκλεινε τους διαδρόμους πολύ καλά διατηρώντας παθητικό ρόλο γεγονός που έδινε την ψευδαίσθηση στους υπερφίαλους  Γάλλους οτι αφενός μεν υπερέχουν, αφετέρου δε οτι θα καθαρίσουν το παιχνίδι εύκολα. Έτσι κύλισε το α' ημίχρονο με το φτωχό 0-0.

Με την έναρξη του β' ημιχρόνου περίμενα τον Ολυμπιακό πιο δραστήριο, περίμενα να αναλάβει πρωτοβουλίες, περίμενα να αρχίσει να πιέζει. Ο χρόνος κυλούσε και η Μονπελιέ συνέχιζε να πιέζει. Ανούσια μέν, πίεζε δε. Με ζώσανε τα φίδια και ένιωσα οτι το γκολ είναι θέμα χρόνου, όπερ και εγένετο. Στο 49' άνοιξε το σκόρ η Μονπελιέ. Από μια λανθασμένη απομάκρυνση της άμυνας ο επερχόμενος Σαρμπονιέ επωφελήθηκε και έκανε το γκόλ. 

Ο αγώνας κυλούσε, ο Ολυμπιακός σιγά σιγά αφυπνιζόταν, έπαιρνε πρωτοβουλίες και "έδειχνε δοντάκια". Προειδοποίησε ο Θρύλος στις ευκαιρίες του Γκρέκο και του Μασάντο αλλά η γλυκιά ηδονή της ισοφάρισης ήρθε στο 71' όταν μετά από εκτέλεση φάουλ από τον Χολέμπας ο οποίος "γέμισε περιοχή" ο Τοροσίδης κατέβασε τη μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής και με κοντινή προβολή έγραψε το 1-1. Το Σταντ Ντε Λα Μοσόν σείστηκε από τις κραυγές των αφιονισμένων γαύρων. Η ισοφάριση ήταν γεγονός. Η αντεπίθεση είχε μόλις ξεκινήσει !!!

Ο αγωνας συνεχιζόταν, οι ομάδες πίεζαν η μία την άλλη, επιφυλακτικά και με έμφαση στα μετόπισθεν μεν, απειλητικά δε. Ώσπου στο 85' ο Ζαρντίμ κάνει την μαγική κίνηση ! Περνάει αλλαγή τον Λυκογιάννη. Έναν ποδοσφαιριστή με τον οποίον έχω φιλική σχέση και τον πιστεύω ιδιαιτέρως, έναν ποδοσφαιριστή ψυχωμένο, δουλευταρά και προπαντός ταλεντάρα. Τότε το πίστεψα ! Τότε το ένιωσα ! ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΕΡΧΟΤΑΝ !

Το ρολόι γράφει 90 και ο 4ος σηκώνει τον πίνακα με τα 3 λεπτά των καθυστερήσεων. Οι ψυχές και οι καρδιές εκατομμυρίων γαύρων το ένιωθαν, το έλεγαν, το ψιθύριζαν. Η ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ !!! Η μπάλα είναι στο κέντρο, ο Λυκογιάννης κλέβει, ο Χολέμπας γίνεται κάτοχος, εκεί αρχίζω να σηκώνομαι, εκεί αρχίζουμε να κομπιάζουμε, εκεί άρχισε να σταματάει η καρδιά και να παγώνει το βλέμμα. Ο Χοσέ βγάζει 30αρα μπαλιά στον Αμπντούν από τα δεξιά, ο Αλγερινός με το μυτάκι τσιμπάει τη μπάλα και προσπερνάει τον αντίπαλο του και συγκλίνει προς την Γαλλική περιοχή. Έχουμε αρχίσει ήδη να πανηγυρίζουμε, έχουμε αρχίσει ήδη να μεθάμε από ηδονή. Η μπάλα φεύγει γλυκά από το πόδι του Αμπντούν και έχοντας αποδέκτη τον επερχόμενο Μήτρογλου ο οποίος έχει κάνει την παράλληλη κίνηση. Ο Κώστας παίρνει την μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής και με ένα πλασέ γράφει το 1-2 ! ΤΕΛΟΣ ! 

Η κραυγή ΓΚΟΛ δονεί την ατμόσφαιρα της γειτονιάς μου. Οι καρδιές φλέγονται, τα χέρια σηκώνονται ψηλά ! Και να σου, το στόμα κομπλάρει, μουδιάζει, δρά αυτόκλητα, ανεξέλεγκτα και αρχίζει μόνο του να σιγοτραγουδά:  EIΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ, ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ

Το σφύριγμα του διαιτητή έρχεται σαν βάλσαμο, ο αγώνας λήγει. Οι παίκτες είναι κουβαριασμένοι στο κέντρο, οι μουρλόγαυροι στις εξέδρες παραληρούν, απ΄ τα γειτονικά μπαλκόνια ακούω γέλια χαρές, κλάμματα χαράς, ποτήρια να σπάνε, μωρά να κλαίνε και συνεχόμενες ιαχές. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ! ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ! 

Εκεί είναι όμως που όλα παγώνουν ξανά. Η καρδιά σταματά. Ένα πρόσωπο σουφρώνει, ζαρώνει, συνοφρυώνεται. Μια συνείδηση γυρίζει πίσω, στα παλιά, σ΄εκείνη την παγωμένη βραδιά της 13ης Μαρτίου 1999 στο ΟΑΚΑ. Τα μάτια μου κάνουν το φλάς μπάκ. Βλέπω τον Τζόλε να τραβάει τη φανέλα του, βλέπω τον Ανατόλ να κλωτσάει τις διαφημιστικές ταμπέλες, βλέπω τον Ελευθερόπουλο κάτω με τα χέρια στο πρόσωπο, βλέπω εμένα σε ηλικία 15 ετών δακρυσμένο. Η εικόνα αρχίζει να χάνεται, η ανάσα να επανέρχεται, το μυαλό να σταθεροποιείται. Αρχίζω κι επανέρχομαι, αντικρύζω το σαλόνι του σπιτιού μου και αφού πρώτα χαμογέλασα σαρδόνια, κραύγασα από μέσα μου: "Aπόψε σε ξόρκισα καριόλη Κόντε" !!!


ΥΓ1) Για να έχει αντίκρυσμα η αποψινή νίκη πρέπει να πάρεις και του 3 βαθμούς με τους Γάλλους στο Ναό. Το αποψινό μάτς ήταν απλά το α΄ημίχρονο. Το β΄ ξεκινάει σε  15 βράδια στο Γήπεδο Καραϊσκάκης έχοντας ως συμπαραστάτες, 35.000 τρελούς.

ΥΓ2) Αυτά παθαίνει κανείς όταν ο αρχηγός του έχει τουλάχιστον όρεξη αν μη τι άλλο να παίξει έστω και λίγο μπαλίτσα (καθόλου τυχαίο). Τουλάχιστον δεν παίζαμε με 10 !!!

ΥΓ3) Έχω κατά καιρούς πνεύσει τα μένεα για τον Λεονάρντο Ζαρντίμ και τις τακτικές του. Εδώ και 10 ημέρες έλεγα στις εκπομπές μου στον REDonAIR οτι θα κερδίσει την εμπιστοσύνη μου ο Πορτογάλος μόνον αν καταφέρει να πάρει 4 και περισσότερους βαθμούς στα 2 ματς με την Μονπελιέ. Έκανε ένα πολύ καλό βήμα. Εύχομαι η συνέχεια να είναι ανάλογη και να ηρεμίσουμε κάπως απ' το θέμα της δυσπιστίας προς αυτόν.

ΥΓ4) Ο Μασάντο μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με παιχνίδι αποδεικνύεται όλο και πιο "λίγος". Φλύαρος ο Πορτογάλος, επιπόλαιος, ανούσιος και μη αποφασιστικός. Καμμία επαφή με το γκόλ, ούτε κατά διάνοια. Ελπίζω να μην αποδειχθεί "φόλα" η πιο ακριβή μεταγραφή της Διοίκησης για την περασμένη μεταγραφική σεζόν.

ΥΓ5) Ωραία η νίκη και οι τρεις βαθμοί, άσχημη όμως η νίκη της Σάλκε στο Λονδίνο αφού η Αρσεναλ θα έρθει για πρώτη φορά στο Καραισκάκη θέλοντας αποτέλεσμα. Βέβαια κάποιους δεν τους πολυενδιαφέρει το C.L. με πρώτους και καλύτερους αυτούς που το έκαναν σαφές από το καλοκαίρι. O νοών νοείτω !!!

ΥΓ6) Συγχαρητήρια στους 1200 "μουρλούς" που βρέθηκαν στις εξέδρες του Ντε Λα Μοσόν για να ενισχύσουν την μεγάλη μας αγάπη. Τον Ολυμπιακό μας !!! Πάντα τέτοια.

ΥΓ7) Σοφή κίνηση από τον Ζαρντίμ η χρησιμοποίηση του Κάρολ. Ελπίζω να κατάλαβε πλέον οτι με το να κάνει ροτέισον στους τερματοφύλακες περισσότερο κακό έκανε παρά καλό. Ευχής έργον θα ήταν να είχε ρολάρει ο Μέγιερι αντί του Κάρολ. Αλλά ΟΚ.

ΥΓ8) Τρομερό στατιστικό στοιχείο αποτελεί η επίτευξη του 100ου γκόλ του Ολυμπιακού στην ιστορία του στο C.L. από τον Κώστα Μήτρογλου ο οποίος ταυτόχρονα πραγματοποίησε και την 100η συμμετοχή του με τη φανέλα της ομάδας μας !!!

  ΘΡΥΛΕ ΜΟΥ Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ !!!

                                                                                                                                      ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ-7