ΤΟ "ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ" ΘΗΡΙΟ !!!

Σύγγαυροί μου καλημέρα και καλη μας εβδομάδα.
Η καινούρια εβδομάδα έχει ξεκινήσει για όλους αλλά και για τον Ολυμπιακό μας. Μια εβδομάδα που κυριολεκτικά θα κρίνει τη μισή χρονιά για τον Ολυμπιακό. Την ερχόμενη Πέμπτη η ομάδα μας δίνει στο Γ.Καραϊσκάκης τον επαναληπτικό αγώνα με την Λεβάντε για την φάση των 32 του Europa League. Τον επαναληπτικό εκείνου του τραγικού αγώνα στη Βαλένθια όπου η ομάδα μας ηττήθηκε με 3-0 την περασμένη Πέμπτη. Ο Ολυμπιακός μας λοιπόν καλείται να δείξει την ετοιμότητά του, τα αντανακλαστικά του, το "μέταλλό" του και γιατί όχι και το ειδικό βάρος που "υποτίθεται" πως έχει αποκτήσει η φανέλλα του με τόσα χρόνια ευρωπαϊκής παρουσίας και να διεκδικήσει την πρόκριση. 


Ερώτηση κρίσεως: "ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"; Απάντηση: "ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ" !

> Σαφώς και το ερώτημα παίρνει δόση υπερβολής, σαφώς και υπάρχουν προϋποθέσεις σε όλο αυτό το σενάριο, σίγουρα δεν θα είναι εύκολο, σίγουρα δεν θα επιτευχθεί "αναίμακτα". Σίγουρα θα το προσπαθήσουμε όμως. Και όταν λέω "προσπαθήσΟΥΜΕ" το εννοώ. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ! Ομάδα, κόσμος στο γήπεδο, κόσμος απ΄την τηλεόραση, κόσμος απ' τα ραδιόφωνα, απ' τα pc, απ' τα smartphones, απ' όπου κι αν ακούει - βλέπει κάποιος τον αγώνα. Ακόμα κι αυτοί που δεν θα δουν καν τον αγώνα θα πρέπει να συμπαρασταθούν στην ομάδα έστω και νοερά. Σ' αυτόν τον "πόλεμο" δεν περισσεύει μάγκες μου κανένας. ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΣ !!!

> Άραγε πόσο καιρό έχουμε να δούμε ένα Καραϊσκάκη να καταπίνει σίδερα και να ξερνάει λάβα; Έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά δεν νομίζετε; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτό που "πρέπει" και αυτό που "μπορούμε"; Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε για άλλη μια φορά σε όλη την Ευρώπη να καταλάβει  τι σημαίνει η φράση: "ο αντίπαλος χάνει από τα αποδυτήρια"; Μήπως ήρθε η ώρα να φτιάξουμε ένα σκηνικό "τρόμου", "σοκ" και "δέους" για τους συμπαθείς κατά τα άλλα Ισπανούς προσκεκλημένους; Προσέξτε όμως, όταν λέω "σκηνικό τρόμου" δεν εννοώ καφρίλες, αλλά ένα Καραϊσκάκη όπως το χαρακτήρισα λίγο πιο πάνω. Να καταπίνει σίδερο και να ξερνάει λάβα. Με παλμό, φωνή, τραγούδι, γιούχα στον αντίπαλο και χειροκρότημα στην ομάδα μας. Μισή ώρα πρίν τον αγώνα, κατά τη διάρκεια αυτού και φυσικά μετά απ΄αυτόν για όσο γουστάρουμε όταν θα πανηγυρίζουμε την πρόκριση μεθυσμένοι από χαρά.

> Φυσικά και γυρνάει το ματς. Τα πάντα γίνονται. Με θέληση, κατάλληλη προετοιμασία, συγκέντρωση των παικτών στο στόχο, έντονη στήριξη και συμπαράσταση απ΄ όλους εμάς, τύχη φυσικά αλλά και "άνωθεν εύνοια" θα τα καταφέρουμε αδέρφια μου. Θα πανηγυρίσουμε την πρόκριση εμείς. Στο Κάστρο μας. Στην έδρα μας. Για τον Ολυμπιακό μας και για την πάρτη μας. Έτσι επειδή την είδαμε "στραβά" μετά την τριάρα στη Βαλένθια. Μας πόνεσε. Μας πλήγωσε. Μα το πληγωμένο θηρίο όταν ξυπνήσει είναι ασυγκράτητο. Ανεξέλεγκτο. Ικανό για όλα. Ακόμα και για το ακατόρθωτο.

ΤΗ ΓΥΑΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗ "ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ" ΤΟ 2003, ΤΗΝ ΘΥΜΆΣΤΕ;;; ΑΥΤΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩ. ΑΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΩ, ΠΕΡΑΣΑΜΕ !!!

                                                                                                                                         ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ