Την περασμένη Κυριακή την περίμενα τρία ολόκληρα χρόνια. Την φανταζόμουνα, έγραφα εγώ το σενάριο για το πώς θα κυλούσε. Όλον αυτόν τον καιρό έβαζα στην άκρη μερικά χρήματα κάθε μήνα για να βρεθώ στον Ναό ξανά μετά από 3 χρόνια. Μείωσα τα τσιγάρα μου, τους καφέδες μου, τις εξόδους μου για να μαζευτούν τα λεφτά για να τραγουδήσω ξανά για τον Ολυμπιακό μου.
Πέρασε ο καιρός και έφτασε η συγκεκριμένη μέρα. Από νωρίς στο Καραϊσκάκης με τον φίλο τον Μιχάλη κι από νωρίς το τραγούδι για το Θρύλο. Η ώρα 5 και επιτέλους οι ρημάδες οι πόρτες άνοιξαν. Ξανά επιτέλους στα ίδια σκαλοπάτια που μυηθήκαμε στην θρησκεία του δαφνοστεφανωμένου έφηβου και τραγουδήσαμε 35.000 πιστοί αγκαλιά.
Το ματς ξεκινάει αλλά κάτι δεν μου αρέσει. Δεν γυαλίζει το μάτι τους. Βλέπεις παίχτες νωθρούς, ανθρώπους που κάνουν αγγαρεία κι όχι ανθρώπους που έχουν μια τελευταία ευκαιρία να σώσουν την αξιοπρέπειά τους παίζοντας μπάλα της προκοπής.
Κάπου εκεί στην βαρεμάρα τους ανάμεσα σε μια στημμένη φάση κάνει δοκάρι ο Χολέβας και λέω ‘’ωπ,ξυπνάμε, κάτι θα γίνει’’. Με το δοκάρι ο κόσμος ζεσταίνεται,το γήπεδο βράζει ακόμα περισσότερο. Η προσμονή ενός γκολ μεγαλύτερη. Δυστυχώς όμως μείναμε με την όρεξη. Η συγκεκριμένη φάση απλά ήταν η εξαίρεση σε ένα πρώτο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό την ίδια ώρα να έχει δύο κλασσικές ευκαιρίες για να ανοίξει το σκορ.
Για να μην τα πολυλογώ η ίδια εικόνα και στο δεύτερο ημίχρονο. Ο κόσμος πια αγανακτεί και ξεσπάει στο 0-1. Κάπου εκεί ακούγεται και το "πόσο το έπαιξες χοντρέ" και το "έκανες τον Θρύλο Αεκάκι, Μαρινάκη Μαρινάκη" συνθήματα άδικα μέν (ειδικά το πρώτο) αλλά εκείνη τη στιγμή τα πάντα μπορούσαν να ειπωθούν, δεν ήταν πράγματα αυτά που βλέπαμε. Να διασυρόμαστε έτσι από το συνονθύλευμα κάποιου Βονόρτα.
Το ξενέρωμα με το οποίο αποχώρησα απ’ το γήπεδο δεν λέγεται ούτε περιγράφεται. Φτάνω σπίτι και τι μαθαίνω; Ανακοίνωση λέει εξέδωσε η ΠΑΕ με αναφορές στην ‘’αχαριστία’’ των οπαδών της ομάδας γιατί δεν έχουν εκτιμήσει τίποτα.
Αλήθεια mr Ρresident τι δεν εκτιμήσαμε; Την μπαλάρα που είδαμε φέτος δεν εκτιμήσαμε ε; Την ποδοσφαιρική πανδαισία που μας κατέπληξε ε; Αλλά έχεις δίκιο. Είμαστε αχάριστοι σαν οπαδοί. ΠΟΛΥ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ που ήρθαμε να πληρώσουμε εισιτήριο για να δούμε τον Χουχούμη και τον Τριανταφυλλόπουλο και δεν πήγαμε απέναντι να στηρίξουμε το μπασκετικό τμήμα του Θρύλου.
Πείτε με όσο κολλημένο θέλετε και κράξτε με αλλά μάγκες ΤΕΡΜΑ ΑΥΤΗ Η ΑΗΔΙΑ. Τέρμα να τα σκάμε στη μπάλα και αντί για ευχαριστώ που τους ακουμπάμε τα ωραία μας λεφτά και συγγνώμη για τον σερφετό με τις ριγέ φανέλες να περιφέρεται αδίκως μέσα στον Ναό να την ακούμε κι από πάνω. Mr PRESIDENT Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΑΙΡΙΑ. Θα υπάρχει και μετά από σένα. Αν δεν έχεις όρεξη να ασχοληθείς και να τα ακουμπήσεις στην ομάδα βρες την καλύτερη δυνατή διάδοχη κατάσταση για το μέγεθος του Ολυμπιακού και είσαι ελεύθερος να αποχωρήσεις. Άιντε γιατί δεν σηκώνουμε άλλο δούλεμα.
ΥΓ: ΠΡΟΕΔΡΕ ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΑ,ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΛΕΦΤΑ
Μπίλιας7