ΠΕΡΙ ΔΑΝΕΙΚΩΝ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ !!!

ΑΝΤΙΑΘΛΗΤΙΚΟΣ: Ένα ζήτημα που απασχολεί διαχρονικά τις ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό έχει να κάνει με τους παίκτες που δίνονται δανεικοί. Από αυτές τις ομάδες δεν θα μπορούσε να λείπει και ο Ολυμπιακός. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, το θέμα με τους παίκτες που παραχωρούνται δανεικοί έχει αποκτήσει την δική του, ξεχωριστή θα λέγαμε σημασία στον προγραμματισμό της ομάδας.

  

Θεωρητικά, ένας παίκτης παραχωρείται δανεικός με στόχο να βρει χρόνο συμμετοχής, να διορθωθεί ποδοσφαιρικά και εφόσον το κρίνει αναγκαίο ο προπονητής, να επανέλθειστον σύλλογο, έτοιμος πλέον να διεκδικήσει την θέση του και να κερδίσει την καθιέρωση. Όπως είπαμε στην αρχή της παραγράφου, θεωρητικά. Πρακτικά αν το δούμε το θέμα, δεν ισχύει κάτι τέτοιο στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια. 

Σπάνια θα δοθεί κάποιος δανεικός και θα επιστρέψει στην ομάδα να διεκδικήσει επί ίσοις όροις τις ευκαιρίες που του αναλογούν. Θα καταλήξει δανεικός-γυρολόγος σε έναν φαύλο κύκλο μέχρι την στιγμή που θα μείνει ελεύθερος για να αναζητήσει αλλού ομάδα. Παραδείγματα πολλά. Ίσως μοναδική εξαίρεση να αποτελεί ο Μήτρογλου. Και λέμε ίσως διότι δεν έχει παγιώσει την θέση του στην ομάδα του Πειραιά.
  

Τί ζητάμε από τους δανεικούς? Για την ακρίβεια τί περιμένουμε από αυτούς? Να γίνουν καλύτεροι παίκτες ή να για να αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο ομάδα για να τους ξεφορτώνονται οι προπονητές και η διοίκηση ευκολότερα? Δυστυχώς, αυτό έγκειται και στην λανθασμένη μεταγραφική πολιτική ως προς την διαχείριση νέων παικτών (είτε Ελλήνων είτε ξένων), για την οποία μιλήσαμε σε προηγούμενο άρθρο.
  

Ας προεκτείνουμε και άλλο το θέμα των δανεικών, εξετάζοντάς το από μια άλλη οπτική
γωνία. Συγκεκριμένα, αν πραγματικά ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για την εξέλιξη των
παικτών που έχει παραχωρήσει με την μορφή δανεισμού, οφείλει να τους δώσει σε
ομάδες που μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτόν τον σκοπό. Ομάδες που θα έχουν μια φιλοσοφία, μια τακτική, έναν σωστό τρόπο παιχνιδιού και όχι ομάδες που θα έχουν ως αυτοσκοπό την σωτηρία και μόνο ποδόσφαιρο δεν θα παίζουν. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα κάποιους από τους δανεικούς παίκτες του Ολυμπιακού. Ο Βλαχοδήμος και Ιωαννίδης δόθηκαν δανεικοί σε γερμανικές ομάδες (Άουσμπουγκ και Χάνσα Ρόστοκ) όπου θα έχουν την ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι, δουλεύοντας τόσο στον ποδοσφαιρικό τομέα, όσο και στο κομμάτι της νοοτροπίας. Από την άλλη, βλέπουμε δύο νεαρούς με προοπτική εξέλιξης (πήραμε μια πρόγευση στο next gen. series), τον Μανώλη Σιώπη και τον Λεάντρο να δίνονται σε ομάδες χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό, με πρώτο στόχο την σωτηρία. Ο λόγος για τον Πλατανιά και την Καλλονή. Έχουμε όμως και τις περιπτώσεις των Μπουχαλάκη, Τζανακάκη και Κολοβού, οι οποίοι παίζουν σε ομάδες με φιλοδοξία, τις οποίες γνωρίζουν, σε Εργοτέλη και Πανιώνιο αντίστοιχα.

  Για να κλείνουμε το θέμα, πρέπει επιτέλους στον Ολυμπιακό να ξεκαθαριστεί η πολιτική που ακολουθείται στο θέμα των δανεικών. Πρέπει να αποφασιστεί επιτέλους αν θα υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον για την εξέλιξη των νέων παικτών ή θα βλέπουμε <<καμμένα>> χαρτιά με μηδενικό μέλλον όπως έγινε με Γκρμπιτς, Κατάι, Σουμπίνιο και Τάτο. Διότι στην δεύτερη περίπτωση καλύτερα να μην γίνονται αυτές οι μεταγραφές, διότι θα πηγαίνουν στράφι εν τη γενέσει τους. Καλό θα ήταν να δούμε και δουλειά ουσίας με νέους παίκτες και όχι να αποκτούνται μόνο και μόνο να μην τους πάρει κάποιος ανταγωνιστής.

ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ