Την βελγική ομάδα την μελετάμε εδώ και τρία χρόνια. Μπορεί να έχει αλλάξει σταδιακά, με αποκορύφωμα την φετινή χρονιά, όμως θεωρούμε ότι την έχουμε "σκανάρει" σε ικανοποιητικό βαθμό.
Η βελγική ομάδα έχει μετατραπεί σε νεανικό σύνολο. Έχει αλλάξει σχετικά με
πέρυσι στην θέση του σέντερ φορ (Μίτροβιτς αντί Εμ'Μποκανί), τουαριστερού μπακ (Εν'Σανκαλά αντί Σαφάρι, άλλοτε βέβαια παίζει εκεί ο έμπειρος Ντεσχάχτ αντί για κέντρο της άμυνας) και στην θέση του ανασταλτικού μέσου (Πρε αντί Μπίλια και Μιλιβόγεβιτς ως πρώτη επιλογή μαζί με τον Ντε Ζέου). Μια "ανανεωμένη Άντερλεχτ,
η οποία ενώ έχει τρανταχτές αδυναμίες, ειδικά στην άμυνα, πάντα θεωρείται υπολογίσιμος αντίπαλος, διότι επιθετικά, χάρη στην παρουσία των Μάσσιμο Μπρούνο, Ματίας Σουάρες, ακόμα και του Φρανκ Ατσεαμπόνγκ στα άκρα της επίθεσης, μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά.
Χρειάζεται οπωσδήποτε προσοχή για να χτυπήσει και να περιορίσει ο Ολυμπιακός την Άντερλεχτ. Ας πάμε πρώτα στο πρώτο σκέλος, πώς δηλαδή θα την χτυπήσει, πώς θα της δημιουργήσει προβλήματα. Η Άντερλεχτ έχει τραγική άμυνα, τόσο για τα δεδομένα του Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και για τα δεδομένα του βελγικού πρωταθλήματος. Ειδικά ο Κουγιατέ είναι ένας αργός αμυντικός, επιρρεπής στα λάθη και δίνει πολλά άσκοπα φάουλ. Επομένως, ο Ολυμπιακός οφείλει να πιέσει την άμυνα της Άντερλεχτ, αναγκάζοντάς την στο εύκολο λάθος, να ποντάρει στην ταχύτητα των άκρων, ειδικά του Βάις, για να την διεμβολίσει ώστε να φτάσει στην περιοχή του πρώτου. Την πίεση προς την άμυνα της Άντερλεχτ την είδαμε στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Μπριζ όπου ο εξτρέμ, Μαξίμ Λεστιέν πίεζε τους αμυντικούς της αντιπάλου του Ολυμπιακού, ενώ με την ταχύτητά του τους δημιουργούσε ρήγματα, βοηθώντας την ομάδα του στην επικράτηση με 4-0. Χρειάζεται πίεση και προς τους πλάγιους μπακ και συνεχείς διεισδύσεις προς την περιοχή του Πρότο. Ο έμπειρος Ντεσχάχτ δεν αρκεί για να κρατήσει η άμυνα των Βέλγων (είτε στο κέντρο είτε στο αριστερο άκρο).
Στην μεσαία γραμμή, όπου οι "ερυθρόλευκοι" καλούνται να αντιμετωπίσουν τους εξής παίκτες. Τον Αμερικανό, Κλιεστάν, έναν γρήγορο, φιλότιμο παίκτη, με ευχέρεια στο ψηλό παιχνίδι, χωρίς ιδιαιτερη τεχνική, τον νεαρό Σέρβο, Μιλιβόγιεβιτς (το στυλ του οποίου θυμίζει λίγο Φέισα), τον νεαρό ελπιδοφόρο Βέλγο, Πρε, και τον Ολλανδό, Ντέμυ Ντε Ζέου. Πιθανότατα οι δύο πρώτοι να παίξουν μαζί. Εδώ λοιπόν, χωρίς να ξέρουμε ποιούς θα βάλει ο Μίτσελ, ο Ολυμπιακός χρειάζεται το πρώτο ημίχρονο με την Παρί σαν σύμβουλο, δηλαδή τα πολλά κλεψίματα, το πνίξιμο του αντιπάλου, αρκεί βέβαια να μην καταναλώσει τόσες πολλές δυνάμεις και σκάσει.
Το άλλο σκέλος έχει να κάνει με την άμυνα, όπου μιλήσαμε πριν για τους επικίνδυνους παίκτες που διαθέτει η Άντερλεχτ. Οι ακραίοι οπισθοφύλακες του Ολυμπιακού πρέπει να είναι προσεκτικοί στις επελάσεις των Σουάρες, Μάσσιμο Μπρούνο και Ατσεαμπόνγκ, άρα να έχουν γρήγορες επιστροφές όταν προωθούνται. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο δεν συνιστάται να απαραρτίζεται από δύο αργούς (Σιόβα-Μεντζανί), αλλά να έχει έναν γρήγορο, για να κόβει και τις μεταβιβάσεις προς τον Μίτροβιτς. Συν τις βοήθειες από την μεσαία γραμμή για να μην "κατηφορίζει" εύκολα ο αντίπαλος. Καλός οδηγός στην αμυντική καθοδήγηση ο τρόπος που έπαιξε αμυντικά η Ζούλτε Βάρεγκεμ στο ίδιο γήπεδο, σε παιχνίδι που έκρινε το πρωτάθλημα. Είχε καλή φυσική κατάσταση, έκλεισε τους χώρους, είχε γρήγορες αντιδράσεις, δεν άφησε τον αντίπαλο να βγάλει καθαρή φάση και προσπαθούσε να χτυπήσει στην κόντρα.
Κλείνοντας, ο Ολυμπιακός επιθετικά και αμυντικά οφείλει να είναι προσεκτικός, εκμεταλλευόμενος τα κενά του αντιπάλου και θωρακίζοντας τα νώτα του, με απώτερο σκοπό να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα. Να μην υποτιμήσει τον αντίπαλο σε καμία των περιπτώσεων, να έχει συγκέντρωση και να μην καταναλώσει όλες τις δυνάμεις του σε ένα ημίχρονο.
ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
