ΝΤΕΡΜΠΙ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ

Το Σάββατο διεξάγεται το ντέρμπι των "αιωνίων" στην Λεωφόρο μεταξύ του
Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Ένα ντέρμπι που έχει χάσει την παλιά
του αίγλη, ένα ντέρμπι με πολλές ιδιαιτερότητες.

Ξεκινάμε από τον γηπεδούχο Παναθηναϊκό για δύο λόγους. Πρώτον, λόγω έδρας.
Δεύτερον, επειδή δεν έχει πολύ γράψιμο. Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός έχει
μικρύνει σαν ομάδα και την φετινή χρονιά παίζει με την λογική του "ό,τι βγει, ό,τι
προκύψει". Δεν κάνει πρωταθλητισμό, έχει χίλια δυο προβλήματα, διαθέτει νεανικό
σύνολο απαρτιζόμενο από έμπειρους, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν 
χαθεί από τον ποδοσφαιρικό χάρτη (π.χ Μέντες, Πράνιτς) και έχει κύριο στόχο να 
μείνει μέσα στην 8άδα. Ελπίζει μόνο στην έδρα και στο ντέρμπι θέλει απλά ένα θετικό αποτέλεσμα. Στοχεύει κατά κύριο λόγο να πάρει το 100% από τους επιθετικούς του, τον Μπεργκ και τον Φιγκερόα. Πάντως, έχει υποδεέστερο υλικό από τον Ολυμπιακό και βάσει ονομάτων δεν μπορεί να τον κοντράρει. Επισημαίνω, μίλησα καθαρά για ονόματα και όχι για το τί θα παιχτεί μέσα στο γήπεδο.

Πάμε στον Ολυμπιακό, όπου εδώ έχει περισσότερο ζουμί, περισσότερα πράγματα για να αναλύσουμε. Η ομάδα του Μίτσελ εμπνέει αισιοδοξία, έχει καινούργιο σύνολο που αρχίζει να δένει, έχει παραμείνει ζωντανή στην διεκδίκηση της δεύτερης θέσης στην Ευρώπη και πάει με διαφορετικές απαιτήσεις και άλλον αέρα στην Λεωφόρο. Το υλικό του είναι έτη φωτός καλύτερο απ' όλες τις ελληνικές ομάδες, ο Μίτσελ δείχνει πως το διαχειρίζεται άρτια, κάνοντας τις δοκιμές του όποτε είναι αναγκαίο, ρισκάρει και καθιερώνει νέα πρόσωπα όπως στην περίπτωση του Σάμαρη. Η πλειονότητα των παικτών της ομάδας του Πειραιά έχουν δουλευτεί ως απόρροια και του έργου του Μίτσελ, με χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις Σιόβα, Μήτρογλου και Μανωλά. Επίσης, σε όλες τις θέσεις υπάρχει ένας αξιόλογος παίκτης. Από που να πρωτοξεκινήσουμε. Από τον τερματοφύλακα Ρομπέρτο, τον εργάτη-μαχητή στο κέντρο, Φουστέρ, τον Βάις στις πτέρυγες και πολλούς άλλους. Συγκριτικά με τον αντίπαλο πάντα. Απών για τον Ολυμπιακό ενόψει Λεωφόρου θα είναι ο Τσόρι Ντομίνγκες. Εδώ λοιπόν τίθενται ερωτήματα σχετικά με το πώς θα παίξει ο Ολυμπιακός μπροστά. Δηλαδή θα παίξει με Σαβιόλα πίσω από τον Μήτρογλου και Φουστέρ στα πλάγια, ή με Φουστέρ στον άξονα πίσω από τον Μήτρογλου ή τον Σαβιόλα? Πρόχειρες εκτιμήσεις είναι αυτές.

Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε άλλες δύο παραμέτρους υπ' όψιν μας αναφορικά με τον Ολυμπιακό. Η πρώτη παράμετρος έχει να κάνει με την νοοτροπία που θα πάει στο ντέρμπι. Έχει δυνατότητες αλλά οφείλει να είναι χαμηλών τόνων για να μην υποστεί κάζο όπως πέρυσι. Βέβαια, οι περισσότεροι από εσάς θα φέρετε ως αντεπιχείρημα πως ο Ολυμπιακός πέρυσι παρουσίαζε στο γήπεδο έκτρωμα και όχι εικόνα ομάδας. Παρ' όλα αυτά, και με καλό σύνολο, θα είναι λάθος να υποτιμήσει τον "αιώνιο" αντίπαλο, όσο ξεπεσμένος και να είναι αυτή την στιγμή.

Η δεύτερη παράμετρος σχετίζεται με το ευρωπαϊκό παιχνίδι που δίνει ο Ολυμπιακός τηνΤρίτη με την Μπενφίκα. Πώς μπορεί να έχει σχέση αυτό? Μπορεί και πολύ μάλιστα. Σίγουρα, ο Μίτσελ όχι μόνο δεν θα θέλει η ομάδα του να ξοδέψει άσκοπα δυνάμεις αλλά και να μην προκύψουν τραυματισμοί βασικών στελεχών. Άρα, δεν αποκλείεται να δούμε έναν Ολυμπιακό να μην ξοδεύει ενέργεια κόντρα στους "πράσινους" αλλά να κάνει ό,τι κάνει με "σβηστές μηχανές" προκειμένου να τα παίξει όλα για όλα με την Μπενφίκα. Επαναλαμβάνουμε, εικασίες είναι, δεν είμαστε απόλυτοι.

Λίγο πολύ αυτή ήταν η ανάλυση του ντέρμπι. Ένα ντέρμπι με πολλές ιδιαιτερότητες, καθώς δεν είναι παιχνίδι που κρίνει πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει ή καλύτερα τον έχουν μικρύνει σαν σύλλογο, ποντάροντας μόνο στον παράγοντα "έδρα". Από την άλλη, ο Ολυμπιακός του Μίτσελ έχει καλύτερο υλικό που αρχίζει να δένει, μένει απλά να μην διαχειριστεί υπεροπτικά το παιχνίδι, να παρουσιαστεί σοβαρός, να κάνει το χρέος του που σημαίνει για τον φετινό Ολυμπιακό αποκλειστικά νίκη και να κοιτάξει την Μπενφίκα. Όπως γράψαμε και πριν, 
ο Μίτσελ θα σκεφτεί και δυο και τρεις φορές το πώς θα παίξει η ομάδα του στην Λεωφόρο καθώς θέλει να έχει δυνάμεις και σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές ετοιμοπόλεμους για το παιχνίδι-τελικό με την Μπενφίκα.

ΥΓ: Ισως να ζητάμε πολλά, ας ελπίσουμε τουλάχιστον να γίνει αγώνας στην Λεωφόρο χωρίς ακρότητες και επεισόδια, σε ομαλό κλίμα. Ίσως ακούγεται 
ουτοπικό, αλλά δεν παύουμε να θέλουμε αγώνα μέσα σε λογικά πλαίσια, παρότι 
η πραγματικότητα σε αυτήν την χώρα αποτυπώνει εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. 

ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ