Επιστροφή πλέον στο ελληνικό πρωτάθλημα, μετά την σπουδαία νίκη του Ολυμπιακού στον πρώτο αγώνα της φάσης των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ με 2-0. Μόνο που η επιστροφή στο ελληνικό πρωτάθλημα φέρνει ντέρμπι "αιωνίων", με τον Ολυμπιακό να υποδέχεται τον Παναθηναϊκό την Κυριακή στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης".
Τώρα το κατά πόσο είναι ντέρμπι βέβαια. Ντέρμπι δεν το λες. Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει μαθηματικά το πρωτάθλημα, έχοντας διαφορά 20 βαθμών από τον δεύτερο ΠΑΟΚ και 27 βαθμών από τον τέταρτο Παναθηναϊκό. Έχει σίγουρα χάθεί η αίγλη των αναμετρήσεων του παρελθόντος, ο τίτλος ντέρμπι είναι στα χαρτιά, καθώς ο Ολυμπιακός άνοιξε την ψαλίδα με τους εγχώριους αντιπάλους τους, ακόμα και από τον Παναθηναϊκό, σε συνδυασμό με την οικονομική καταστροφή των περισσότερων αντιπάλων του λόγω της κακοδιαχείρισης από τις διοικήσεις που πέρασαν κατά καιρούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις ομάδων ανήκει και ο Παναθηναϊκός.
Πάμε όμως στα αγωνιστικά. Εδώ είναι η ουσία για εμάς. Ο Ολυμπιακός οφείλει να αφήσει στην άκρη προσωρινά τα πανηγύρια από την ευρωπαϊκή νίκη και να συγκεντρωθεί σε αυτό το παιχνίδι. Να αποδείξει τα αυτονόητα. Ότι έχει καλύτερους παίκτες, καλύτερο σύνολο, με λίγα λόγια την ανωτερότητά του. Στην Λεωφόρο κέρδισε λόγω Μήτρογλου και Φουστέρ. Τώρα, μπροστά στο κοινό της, η ομάδα του Μίτσελ οφείλει να μην υποτιμήσει τον αντίπαλο, έχοντας ως μάθημα το περσινό κάζο, να είναι προσγειωμένη, έτσι ώστε να πετύχει τον στόχο της. Κύριο μέλημα είναι να χτυπήσει το παιχνίδι στην ταχύτητα, να προσέξει τις προωθήσεις των ακραίων μπακ των "πρασίνων", ειδικά του Νάνο, ταυτόχρονα να τους πιέσει, όπως επίσης προσοχή και στις μάχες στην μεσαία γραμμή, εκεί όπου ο Αναστασίου παίζει με ρόμβο, έχοντας παίκτες με αδιάκοπα τρεξίματα όπως ο εργατικός Ζέκα, ο Λαγός ή ο Ατζαγκούν που παίζει 10άρι. Διότι μπορεί ο Παναθηναϊκός σαν μονάδες να έχει σαφώς υποδεέστερους παίκτες, βγάζει όμως ένα σύνολο με καλή φυσική κατάσταση. Όπως επίσης, προσοχή στον επιθετικό Μπεργκ, ο οποίος στην επιθετική γραμμή μπορεί και να κινηθεί περιφερειακά ώστε να δημιουργήσει, πέρα από το να αναλάβει το εκτελεστικό κομμάτι. Άρα, ο Ολυμπιακός του Μίτσελ από το πρώτο λεπτό πρέπει να μπει με στόχο να πατήσει τον αντίπαλο, να τον σφυροκοπεί ασταμάτητα. Αναφορικά με τον άξονα πάντως, να εύχεται να μην χρειαστεί τον Ιμπαγάσα να ξεμπλοκάρει την μεταβίβαση της μπάλας.
Σειρά του αντιπάλου τώρα. Η ομάδα του Παναθηναϊκού, με προπονητή τον Γιάννη Αναστασίου, φέτος δείχνει μια καλύτερη εικόνα συγκριτικά με τον περσινό εμμετό. Ο Αναστασίου στον φετινό κορμό τράβηξε πολλά "λαχεία", τα περισσότερα από τα οποία του βγήκαν, άλλα όμως όχι. Του βγήκαν Μπεργκ, Νάνο, Κλωναρίδης, Καρέλης, Ατζαγκούν και άλλοι παίκτες δείχνουν επίσης εξελίξιμοι (π.χ Τριανταφυλλόπουλος, Μαρινάκης, Σπυρόπουλος, Ρισβάνης, Λαγός, Καπίνο) ανάμεσά τους, μερικοί από τους προαναφερθέντες. Ο Παναθηναϊκός φέτος όπως είχαμε γράψει ήδη πριν τον αγώνα του πρώτου γύρου, απαρτίζεται από ένα νεανικό σύνολο, το οποίο έχει "δέσει" ο Αναστασίου, έχοντας ταυτόχρονα έμπειρους ποδοσφαιριστές όπως ο Μπεργκ, ο Ντα Σίλβα, ο Πράνιτς κλπ. Χαρακτηριστικό στοιχείο το οποίο οφείλει στον Αναστασίου, είναι η καλή φυσική κατάσταση. Ομάδα με πολλά, αδιάκοπα τρεξίματα. Από την άλλη όμως, έχει απίστευτη αγωνιστική αστάθεια. Μία χάνει, μία κερδίζει, άλλοτε φέρνει τσάμπα ισοπαλίες. Κυνηγά τις θέσεις των πλέι-οφς, παρεμβάλλεται πάντα το θέμα της αδειοδότησης, με τον φάκελο της Ουέφα, που θα του εξασφαλίσει την συμμετοχή στην Ευρώπη σε περίπτωση που βρεθεί σε τέτοια θέση.
Ο Αναστασίου στήνει πάντα τον Παναθηναϊκό σε 4-4-2 με ρόμβο. Καθιέρωσε πλέον τον Ατζαγκούν σε ρόλο 10αριού, με τον Νιγηριανό να έχει έφεση στο να ανοίγει χώρους, με τους υπόλοιπους (Ζέκα, Λαγό, Πράνιτς ή Ντα Σίλβα) να κάνουν αυτό που λέμε "βρώμικη δουλειά". Άλλοτε βέβαια, αντί του Ατζαγκούν προτιμάται ο Αμπέντ. Οι πλάγιοι μπακ παίζουν όλη την πλευρά, επιθετικά δε, βλέπουμε τον Μπεργκ να κινείται περιφερειακά, αναλαμβάνοντας, πέρα από το εκτελεστικό, το δημιουργικό κομμάτι. Ο Καρέλης επίσης μπορεί να κινηθεί ανάλογα, όπως και ο Κλωναρίδης που έχει παίξει δίπλα στον Μπεργκ στο σύστημα του ρόμβου. Από την προηγούμενη αγωνιστική, προστίθεται στην επίθεση ο Πέτριτς. Έπαιξε τελευταίο 20λεπτο με τον Εργοτέλη, μπήκε ορεξάτος, έκανε τρεις φάσεις, λογικά θα τον χρησιμοποιήσει ο Αναστασίου. Έμπειρος o 33χρονος επιθετικός, συμπαίκτης για 1,5 χρόνο με τον Μπεργκ στο Αμβούργο, βρίσκεται σε πτωτική πορεία την τελευταία 2ετία. Όσον αφορά την άμυνα, θα είναι εγκληματικό λάθος να παίξει με δύο ψηλούς κεντρικούς αμυντικούς χωρίς λίμπερο, διότι θα είναι σαν να ανοίγει κερκόπορτα στον Ολυμπιακό. Έτσι την πάτησε με Παναιτωλικό και Ατρόμητο, με αργό κεντρικό αμυντικό δίδυμο Σίλντενφελντ-Κουτρουμπή. Χαμηλά αυτό το κεντρικό δίδυμο μπορεί εύκολα να το αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε επιθετικογενής "ερυθρόλευκος", είτε λέγεται Βαλντές είτε Ολαϊτάν είτε οποιοσδήποτε άλλος.
Πάμε στα συμπεράσματα. Είπαμε πως ο Ολυμπιακός, οφείλει να αφήσει για λίγο στην άκρη τους πανηγυρισμούς από τον θρίαμβο επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ, να επικεντρωθεί στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και μπροστά στο κοινό του να αποδείξει το αυτονόητο: την αδιαμφισβήτητη ανωτερότητά του. Υποχρεούται με άλλα λόγια να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και προσδοκίες του κοινού του που θα κατακλύσει το "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Το σημαντικότερο, να μην υποτιμήσει τον αντίπαλο, έχοντας ως μάθημα το παιχνίδι της προηγούμενης χρονιάς, προκειμένου να νικήσει. Όσο για τον Παναθηναϊκό του Αναστασίου, βγάζει καλύτερη εικόνα φέτος συγκριτικά με την περσινή ομάδα, κάτι που δεν περιμέναμε, πολλά "λαχεία" του βγήκαν. Έρχεται στο Φάληρο με σκοπό να χαλάσει την ψυχολογία του "αιωνίου" του αντιπάλου αλλά και το πανηγυρικό κλίμα.
Το ντέρμπι πλησιάζει. Ας νικήσει ο καλύτερος. Τώρα ορισμένες ανακοινώσεις, διάφορα κλαψουρίσματα για διαιτησίες ήδη μια εβδομάδα πριν το παιχνίδι προκειμένου να υπάρχουν δικαιολογίες για τυχόν ήττα, μικραίνουν τον Παναθηναϊκό.
ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ