Για 86 λεπτά, ο Ολυμπιακός κρατούσε στα χέρια του την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Europa League. Το όνειρο της ευρωπαϊκής διάκρισης, δυστυχώς, χάθηκε. H υπέρβαση δεν έγινε. Οι ερυθρόλευκοι απώλεσαν μία μοναδική, ιστορική θα την χαρακτήριζα, ευκαιρία να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής. Οι ίδιοι, άλλωστε, ήταν αυτοί που δημιούργησαν τις προσδοκίες και γέμισαν αισιοδοξία τους φιλάθλους. Με το επιθετικό ποδόσφαιρο που έπαιξαν σε Champions και Europa League και με τις συγκινητικές προσπάθειες που κατέβαλαν στα δέκα ευρωπαϊκά παιχνίδια της φετινή σεζόν.
Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιες φορές θα έχεις την τύχη με το μέρος σου, κάποιες άλλες όχι. Έγιναν τόσα πολλά στον επαναληπτικό με τη Μέταλιστ. Θύμισε έντονα τη ρεβάνς με τη Ρουμπίν Καζάν στον προηγούμενο γύρο, πάλι στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Με τους Ρώσους, χαμογελάσαμε. Με τους Ουκρανούς, πικραθήκαμε. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Το πρώτο ημίχρονο του επαναληπτικού με τη Μέταλιστ είχε δύο μέρη, αλλά μία ομάδα να κυριαρχεί: τον Ολυμπιακό. Στο πρώτο εικοσάλεπτο, η ομάδα συγκλόνισε. Ο μοναδικός λαός του Θρύλου έδωσε "φτερά" στα πόδια των παικτών του Ερνέστο Βαλβέρδε, δημιουργώντας μία εκρηκτική ατμόσφαιρα. Τολμώ να γράψω την καλύτερη σε εντός έδρας παιχνίδι του Ολυμπιακού την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, πίεσαν ασφυκτικά παντού σε σημείο εξάντλησης, κυκλοφόρησαν έξοχα την μπάλα και έκαναν ό,τι ήθελαν στον αγωνιστικό χώρο, με το 4-3-3 να λειτουργεί τέλεια. Από το 20' και μέχρι τη λήξη του πρώτου μέρους, ο Πρωταθλητής Ελλάδας εξακολουθούσε να έχει την απόλυτη υπεροχή, αλλά όχι στους εξαντλητικούς ρυθμούς του πρώτου εικοσάλεπτου, που ήταν απλά διαστημικό.
Ήταν τόσο ανήμπορη η Μέταλιστ, που παραλίγο στο πρώτο ημίχρονο να πετύχει δύο αυτογκόλ με τον ίδιο παίκτη (Παπά Γκουεγιέ). Ο προπονητής της παραδέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου πως οι παίκτες του επηρεάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από την εκπληκτική παρουσία των φιλάθλων του Ολυμπιακού στις εξέδρες. Εκτός του γκολ, οι ερυθρόλευκοι είχαν δύο δοκάρια, ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ και συνολικά οκτώ τελικές προσπάθειες έναντι μόλις μίας των φιλοξενούμενων με τον Τάισον, το σουτ του οποίου εξουδετέρωσαν αρχικά ο Αβραάμ και στη συνέχεια ο Μέγκιερι στο 11'.
Η πειραϊκή ομάδα, όπως και στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Ρουμπίν Καζάν, πέτυχε γρήγορο γκολ. Στο 14', με πρωταγωνιστές τους Χολέμπας και Μαρκάνο. Πάλι, όμως, δεν κατάφερε να διευρύνει το προβάδισμα και να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις πολλές ευκαιρίες που δημιούργησε. Φάση-κλειδί αναμφίβολα ήταν αυτή του 16ου λεπτού. Ο Τζεμπούρ έχασε ένα εύκολο γκολ για την κλάση του (πώς έχασες αυτό το τετ α τετ ρε Ράφικ...), δύο λεπτά μετά το τέρμα του Μαρκάνο. Νομίζω πως γνωρίζουμε όλοι την εξέλιξη του αγώνα με το σκορ 2-0 από το 16ο λεπτό. Πολλά με λίγα...
Οι παίκτες του Ερνέστο Βαλβέρδε δεν μπόρεσαν να "κλειδώσουν" τη νίκη και την πρόκριση στο πρώτο ημίχρονο. Το 3-0 στην ανάπαυλα θα αντικατόπτριζε την εικόνα της αναμέτρησης. Το 1-0 ήταν πολύ λίγο βάσει του αγώνα που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν δεδομένο πως η Μέταλιστ θα τα έπαιζε όλα για όλα στο δεύτερο μέρος. Δεν είχε να χάσει απολύτως τίποτα. Όπως και στη ρεβάνς με τη Ρουμπίν, οι ερυθρόλευκοι έδωσαν υπερβολικά πολύ χώρο στη Μέταλιστ. Είτε λόγω εντολής του προπονητή είτε οι παίκτες υποσυνείδητα θέλησαν να διασφαλίσουν το υπέρ τους αποτέλεσμα. Η ομάδα "κλάταρε". Ειδικά μετά το 70ό λεπτό. Μέχρι εκείνο το σημείο, η Μέταλιστ είχε μία ανούσια υπεροχή. Στο τελευταίο εικοσάλεπτο της κανονικής διάρκειας του αγώνα η πειραϊκή ομάδα λύγισε, καθώς δεν είχε πια άλλες αντοχές. Δίχως αμφιβολία οι αναγκαστικές αλλαγές των Ιμπαγάσα και Μανιάτη έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή της ουκρανικής ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχασε το κέντρο, καθώς οι Μακούν και Μοδέστο, που αντικατέστησαν τους δύο τραυματίες, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Ιδιαίτερα ο Κορσικανός ήταν σκέτη απογοήτευση, ενώ υπέπεσε και στο χαζό πέναλτι, το οποίο "έπιασε", πάντως, ο Μέγκιερι.
Το μοναδικό "ψεγάδι" για Βαλβέρδε
Ο Ολυμπιακός έχει την σφραγίδα του προπονητή του. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε πιστώνεται πως η ομάδα έπαιξε παντού για τη νίκη. Ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια όλες τις ομάδες που αντιμετώπισε στην Ευρώπη. Έχοντας ξεκάθαρη αγωνιστική φιλοσοφία, έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο και κέρδισε το χειροκρότημα, σε οποιαδήποτε έδρα και να αγωνίστηκε. Σε δέκα παιχνίδια, κερδίσαμε τα έξι και χάσαμε τα τέσσερα. Πετύχαμε πέντε συνεχόμενες ευρωπαϊκές νίκες και έχουμε τρία σερί "διπλά" μακριά από το "Γεώργιος Καραϊσκακης".
Η μοναδική μου ένσταση για τη ρεβάνς με τη Μέταλιστ έχει να κάνει με τη διαχείριση του αγώνα και τον καταμερισμό δυνάμεων μέσα σε αυτόν. Σε διπλούς αγώνες, η τακτική και η στρατηγική παίζουν καθοριστικό ρόλο. Μου έκανε εντύπωση που ο προπονητής και οι περισσότεροι παίκτες έλεγαν πριν από τη ρεβάνς πως ο αγώνας αρχίζει από το 0-0. Ο Ολυμπιακός είχε νικήσει στο πρώτο ματς με 1-0 και διατηρούσε το προβάδισμα. Σαφώς και δεν γράφω πως η ομάδα έπρεπε να παίξει για το 0-0. Απλά, θεωρώ πως χρειαζόταν μία πιο έξυπνη προσέγγιση της αναμέτρησης και πιο σωστή διαχείριση από την στιγμή που οι ερυθρόλευκοι προηγήθηκαν νωρίς στο σκορ. Άλλωστε και μετά το 1-0, όπως και στο 0-0, η Μέταλιστ χρειαζόταν πάλι δύο γκολ για να προκριθεί.
Αίσθησή μου είναι πως ο Βαλβέρδε ήθελε η ομάδα να μπει δυνατά στο ματς και να "καθαρίσει" την υπόθεση πρόκριση αν είναι δυνατόν από το πρώτο ημίχρονο. Κάπου, όμως, παρασυρθήκαμε... Ο Ολυμπιακός πέτυχε το γρήγορο γκολ που επιθυμούσε, παίζοντας το πρώτο μέρος κυριολεκτικά στο "κόκκινο". Οι ερυθρόλευκοι σπατάλησαν όλες τους τις δυνάμεις στα πρώτα 45 λεπτά. Για αυτό και στο δεύτερο μέρος η ομάδα δεν είχε καθόλου τρεξίματα. Οι Τζεμπούρ και Μιραλάς (η ομάδα περίμενε πολλά περισσότερα από αυτούς) έδειχναν σκασμένοι και δεν μπορούσαν να κάνουν ένα τυπικό σπριντ, όπως και ο Φουστέρ, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο εξουδετέρωσε με αδιάκοπο πρέσινγκ τον επικίνδυνο δεξιό μπακ της Μέταλιστ, Βιγιάγκρα, που δεν έκανε ούτε μία κούρσα, όπως συνηθίζει. Στο δεύτερο μέρος και ο Ισπανός μεσοεπιθετικός δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει.
Οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν δυνάμεις στα κρίσιμα σημεία. Ίσως, λοιπόν, έπρεπε η ομάδα να είχε μεγαλύτερη ισορροπία στο παιχνίδι της και να διαχειριστεί καλύτερα τις ειδικές συνθήκες του αγώνα και, φυσικά, τη νίκη 1-0 στην πρώτη αναμέτρηση επί ουκρανικού εδάφους. Ελάχιστες ομάδες στον κόσμο μπορούν να παίζουν στον ίδιο εξαντλητικό ρυθμό και στα 90 λεπτά ενός αγώνα. Η ομάδα έκανε ένα σούπερ πρώτο ημίχρονο, αλλά πέτυχε μόλις ένα γκολ. Οι αλλαγές δεν βοήθησαν, οι Ιμπαγάσα και Μανιάτης έλειψαν πολύ, με αποτέλεσμα να έρθει η κατάρρευση μετά το 70' και η ομάδα να δεχθεί δύο γκολ μέσα σε διάστημα πέντε λεπτών (81' και 86').
Επειδή ορισμένοι περιμένουν με ανυπομονησία κάθε μου κείμενο για να δουν τι γράφω για τον Βαλβέρδε (στέλνοντας από κάτω σχολιάκια του τύπου "πες μας ποιος είναι καλύτερος, ο Βαλβέρδε ή ο Λεμονής), δεν πιστεύω, βέβαια, ότι χάθηκε η πρόκριση λόγω Βαλβέρδε. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε γιατί δεν "τελείωσε" τη Μέταλιστ στο πρώτο μέρος, όταν και θα μπορούσε, αλλά και λόγω των δύο αναγκαστικών αλλαγών, καθώς η ομάδα απώλεσε τη συνοχή της στη μεσαία γραμμή. Η κριτική μου είναι πάντα καλοπροαίρετη και πηγάζει από αυτά που βλέπω εντός αγωνιστικού χώρου. Ο Βαλβέρδε ήταν με... δεμένα χέρια στον πάγκο, αφού μέχρι το 60' είχε προχωρήσει σε δύο αλλαγές λόγω τραυματισμών, ενώ λίγα δευτερόλεπτα πριν την ισοφάριση 1-1 ήταν έτοιμος να βάλει στον αγώνα τον Παπάζογλου στο κέντρο της άμυνας. Πιθανότατα, θα έβγαινε ο Τζεμπούρ προκειμένου ο Μαρκάνο να μετατοπιστεί στο αριστερό άκρο της άμυνας και να προωθηθεί σε ρόλο αριστερού χαφ ο Χολέμπας στο τελευταίο δεκάλεπτο. Όλα, όμως, πήγαν στραβά τη νύχτα αυτή...
Το εντυπωσιακό σερί των δέκα συνεχόμενων νικών σε Ελλάδα και Ευρώπη, με το μηδέν παθητικό στην άμυνα, σταμάτησε με οδυνηρό τρόπο, στο παιχνίδι που δεν έπρεπε. Σαφώς το πρόσημο για τον ευρωπαίο Ολυμπιακό είναι θετικό. Ζήσαμε ωραίες ευρωπαϊκές στιγμές. Στα δύο ματς που ήθελε την τύχη με το μέρος του, ο Πρωταθλητής Ελλάδας είδε την συγκεκριμένη "κυρία" να του γυρίζει την πλάτη. Η ομάδα άξιζε την πρόκριση στη φάση των "16" του Champions League, αλλά δεν την πήρε λόγω της παρωδίας στον αγώνα Ντόρτμουντ-Μαρσέιγ. Ο Ολυμπιακός άξιζε την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Europa League, όμως η τύχη και οι λεπτομέρειες δεν ήταν με το μέρος του. Επιμένω πως ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος με τη Μέταλιστ και στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια. Το σκορ στην Ουκρανία θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, αν υπήρχε περισσότερο καθαρό μυαλό, λιγότερη επιπολαιότητα και καλύτερη συνεργασία στην τελική προσπάθεια, ενώ στη ρεβάνς η ουκρανική ομάδα, αντί να χάνει στο ημίχρονο με τουλάχιστον 3-0, μάζεψε μόλις μία φορά την μπάλα από τα δίχτυα της.
2 σχόλια:
το μονο σιγουρο οπως σωστα επισημαινεις ειναι οτι αυτη η ομαδα εχει την ταυτοτητα του βασκου κα μας αρεσει αυτην η ταυτοτητα ειναι αληθεια και θελω να πιστευω πως ειναι μια μικρη ομαδα αυτη που στη συγκριση Βαλβερδε Τακη βγαζουν νικητη τον ελληνα τεχνικο.με τα στραβα του ο βασκος μαλιστα, αλλα μονο το γεγονος οτι εχει ποδοσφαιρικη κουλτουρα απο την κορυφαια τα τελευταια 10 χρονια σχολη ειναι αρκετο.αρα εγω λεω να τον δεσουμε για αρκετα ακομα χρονια και να εχουμε υπομονη αλλωστε δωσαμε σε αλλους και αλλους πιστωση χρονου.
Καλημερα αδερφε και ευχαριστω για το σχολιασμο. Κατα καιρους εχω τοποθετηθει επι του διλληματος Βαλβερδε - Λεμονης. Πιστευω ακραδαντα οτι δεν υπαρχει στον παγκοσμιο ποδοσφαιρικο χαρτη προπονητης ποδοσφαιρου Τακης Λεμονης. Δεν αντιλεγω οτι επι των ημερων του η ομαδα γνωρισε μερικες μεγαλες επιτυχιες και στην ευρωπη και στο πρωταθλημα αλλα επετρεψε μου να διατηρω τις επιφυλαξεις μου οσον αφορα την αθλητικη προετοιμασια των παικτων επι ημερων του. Σαφως και προτιμω Βαλβερδε και επιθυμω να μεινει για χρονια διοτι παιζει συγχρονο ποδοσφαιρο που αυτη τη στιγμη οποιος το παιζει κυριαρχει.
Δημοσίευση σχολίου