Μετα απο τη νικη εκτος εδρας απεναντι στη Μεταλιστ, ο Ολυμπιακος φαινοταν να βρισκεται στους 8 του Europa League με το εναμισι ποδι, αλλα δυστυχως στον επαναληπτικο αγωνα εχτες το βραδυ στο Γ. Καραισκακης οι ισορροπιες ανετραπησαν και η θεα τυχη για μια ακομη φορα δεν εκλεισε το ματι στον Ολυμπιακο μας και εχοντας ως συμμαχο την κακη αποδοση της ομαδος μας ειδικοτερα στο δευτερο ημιχρονο οδηγησε στον οδυνηρο αποκλεισμο.
Αν υπαρχει ενα τραγουδι που μπορει να αποδοσει στο ακεραιο τα συναισθηματα τα οποια απο εχτες το βραδυ ξεπηδουν απο μεσα μας, αυτο δεν μπορει να ειναι αλλο απο το Heaven and Hell του μακαριτη Ronnie James Dio των Black Sabbath. Ας το ακουμε καθως ξετυλιγουμε το κουβαρι του νεου οδυνηρου ευρωπαικου αποκλεισμου.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
Φωτιά και λάβρα δεν ήταν μόνο η εξέδρα αλλά και ο Ολυμπιακός. Με το γνωστό επιθετικό του στύλ όταν αγωνίζεται εντός των τειχών του Καραϊσκάκη φρόντισε από την αρχή να δείξει στη Μέταλιστ ότι δύσκολα θα της επιτρέψει να τον αμφισβητήσει. Στο πιο σημαντικό βράδυ της φετινής ευρωπαϊκής του πορείας, είχε προετοιμαστεί για την πιο πειστική εμφάνιση της χρονιάς.
Με όλες τις γραμμές να δουλεύουν ρολόι, τους παίκτες μαεστρικά στημένους από τον Βαλβέρδε το τρομερό πάθος και η αποφασιστικότητά τους δεν άργησε να ανταμειφθεί. Το δοκάρι του Μιραλάς ήταν η προειδοποίηση για να έρθει ένας Ιβάν να καταρρίψει τον μύθο ότι μόνο οι Ρώσοι μπορεί να είναι τρομεροί. Κι οι Ισπανοί μια χαρά τα καταφέρνουν όταν κάνουν του… κεφαλιού τους!
Τζεμπούρ και Τοροσίδης έχασαν τεράστιες ευκαιρίες να καθαρίσουν το ματς, ωστόσο όποιος νόμιζε ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα περιοριστούν σε ένα εικοσάλεπτο ξέσπασμα, έπεσαν έξω. Ο Τζεμπούρ έχασε τεράστια ευκαιρία, ενώ αργότερα τον... μιμήθηκε ο Γκουεγιέ, καθώς από την πίεση των Πειραιωτών λίγο έλειψε να υποχρεωθεί σε αυτογκόλ από λάθος γύρισμα προς τα πίσω.
Με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού και δεδομένου ότι οι Μανιάτης, Ιμπαγάσα είχαν αποχωρήσει με τραυματισμό και ότι ο Ολυμπιακός άρχιζε να μένει από δυνάμεις, η Μέταλιστ κέρδισε μέτρα και τα έπαιξε όλα για όλα. Στα τελευταία είκοσι λεπτά «έσπασαν» καρδιές!
Και σ’ αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός έπαιξε με την φωτιά και… κάηκε. Η τύχη μπορεί να στάθηκε με το μέρος του στο δοκάρι του Μπλάνκο και στην άτυχη έμπνευση του Ντέβιτς να εκτελέσει το πέναλτι που κέρδισε η ομάδα του με κάτι που… έμοιαζε σε εκτέλεση «α λα Πανένκα».
Το τραγικό λάθος του Μέγιερι και το γενικό μπλακ-άουτ του Ολυμπιακού «γκρέμισε» ό,τι καλό χτίστηκε με κόπο στην διάρκεια της χρονιάς. Πρώτα ο Βιγιάγκρα και μετά ο Ντέβιτς έκαναν τα όνειρα των «ερυθρολεύκων» τον χειρότερό τους εφιάλτη. Και μπορούν να τα βάζουν με τον διαιτητή διότι πριν την επίτευξη του δεύτερου γκολ υπάρχει οφσάιντ, αλλά κυρίως με τους εαυτούς τους αφού δεν κατάφεραν να καθαρίσουν πιο νωρίς το παιχνίδι.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Απεφυγα να κανω οποιαδηποτε κριτικη εχτες το βραδυ διοτι ποτε κανεις δεν εκρινε σωστα εν θερμω. Εν γνωσει μου απειχα απο την εκφραση της αποψης μου περι των αιτιων του "θανατου" διοτι ειτε απο πικρια, ειτε απο οργη, ειτε και απο αγανακτηση αν θελετε ισως εγραφα πραγματα τα οποια δεν θα αντικατοπτριζαν την πραγματικοτητα αλλα θα εξεφραζαν περισσοτερο ασχημα συναισθηματα.
Ας πιασουμε ομως το θεμα απο εκει που ξεκινησε το κακο:
Αν καποιοι νομιζετε η υποθετετε οτι ο Ολυμπιακος αποκλειστηκε εχτες απο τη Μεταλιστ πλανασθε πλανην οικτρα. Ο Ολυμπιακος δυστυχως εχασε ιστορικη ευκαιρια να εχει καθαρισει την υποθεση προκριση απο το πρωτο ματς στην Ουκρανια. Αν ειχε εκμεταλλευτει καποιες ακομα απο τις ευκαιριες που ειχε στο Χαρκοβο, φυσικα και θα μιλουσαμε για μια ρεβανς τυπικης διαδικασιας.
Δυστυχως ομως το ποδοσφαιρο ειναι ενα αθλημα τετοιο (και γι αυτο το λατρευουμε αλλωστε) που ΔΕΝ κυριαρχει παντοτε το δικαιο και ΔΕΝ επικρατει ο καλυτερος. Ετσι λοιπον ο Ολυμπιακος αν και καλυτερος της Μεταλιστ στον πρωτο αγωνα εφυγε με ενα σπουδαιο μεν διπλο, αλλα με ενα ευθραυστο σκορ και αυτο οφειλοταν στην επιθετικη του δυστοκια αλλα και στην απερισκεψια καποιων παικτων του.
Στον επαναληπτικο του Φαληρου εχτες το βραδυ ολα εδειχναν πως το παιχνιδι θα εξελισσοταν σε ενα ολονυκτιο ερυθρολευκο παρτυ. Δυστυχως ομως ο Ολυμπιακος ειδικα στο πρωτο ημιχρονο παρουσιαστηκε ξανα επιπολαιος, αστοχος και πολλοι απο τους παικτες του ξαναεδειξαν σημαδια εγωπαθειας, απερισκεψιας και επιπολαιοτητος. Ολα αυτα σε συναρτηση με την αγωνιστικη καθιζηση του β' ημιχρονου οδηγησαν στον τραγικο αποκλεισμο.
ΣΚΕΨΕΙΣ ( μονο για ψαγμενους )
Παρακολουθωντας το χτεσινο ματς εναντια στη Μεταλιστ παρατηρησα καποια σημαδια που μου κινησαν την περιεργεια. Σημαδια περιεργα, μυστηρια, με αλλοπροσαλα χαρακτηριστικα που αν αναλυθουν σωστα και απο "εμπειρο ματι" ισως και να δωσουν μια καποια αλλη εκδοχη στα αιτια του "ναυαγιου".
1) ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ΝΩΘΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ
Καθ' ολη τη διαρκεια του α' ημιχρονου Τζιμπουρ και Μιραλας επιδιδονταν για μια ακομη φορα σε εναν αλλοπροσαλο ανταγωνισμο εγωισμου και ατομισμου. Χαρακτηριστικο ειναι οτι και οι δυο μεγαλοι σκορερ του Θρυλου εχασαν απιστευτες και αμετρητες ευκαιριες και στους δυο αγωνες. Δεν ειναι περιεργο ο τοπ σκορερ της ομαδος στο Πρωταθλημα να παραμενει κυριολεκτικα ασφαιρος στην Ευρωπη; Δεν ειναι περιεργο ο φονιας που ακουει στο ονομα Τζιμπουρ να βαζει γκολ μονο κατοπιν αιτησεως πλεον;
2) ΕΥΚΟΛΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ
Οι τραυματισμοι (αναγκαστικες αλλαγες) Ιμπαγασα, Μανιατη και Τοροσιδη ο ενας μετα τον αλλον εγιναν σε κομβικα για την εξελιξη του αγωνα σημεια. Ο Ολυμπιακος δεν ειχε κανεναν τραυματισμο στα 15 τελευταια παιχνιδια και ξαφνικα στο πιο κρισιμο παιχνιδι της ιστοριας του υπεστη ΤΡΕΙΣ !!! που οπως αποδειχτηκε εν τελει εκριναν και το ματς.
3) ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1-2
Αμεσως μετα την επιτευξη του δευτερου γκολ απο τη Μεταλιστ (86'), ο Ολυμπιακος εδειξε εναν χαρακτηρα που δεν μας εχει συνηθισει τα τελευταια χρονια. Πελαγοδρομουσε, σοκαριστηκε, παραδωθηκε ανευ ορων και μαλιστα ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ !!! ενω στην ουσια του εμεναν 7 λεπτα ακομη, χρονος υπερ αρκετος για να αντιδρασει η τουλαχιστον να προσπαθησει εστω. Αντ αυτου απο το 1-2 και μετα κινδυνευσε τουλαχιστον 3 φορες να δεχτει και τριτο γκολ. Λες και το 1-3 θα ηταν το ιδανικο σκορ για καποιους εχτες.
4) ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 86' ΚΑΙ ΜΕΤΑ
Με ενοχλησε και με παραξενεψε παρα πολυ το γεγονος οτι αμεσως μετα την επιτευξη του δευτερου γκολ απο τη Μεταλιστ ο Ολυμπιακος αντι να αντιδρασει κινδυνευσε ακομη περισσοτερο ακομη και με διασυρμο. Χαρακτηριστικο και μαλιστα περιεργο ειναι οτι στις τρεις αντεπιθεσεις που εκαναν οι Ουκρανοι απο το 86 και μετα ουδεις παιχτης του Ολυμπιακου τους ακολουθησε ωστε να τους αναχαιτησει αντιθετως αφεθησαν μονοι τους να εκδηλωσουν επιθεση. (Το οτι δεν επετευχθη τριτο γκολ οφειλεται αποκλειστικα και μονον στην φλυαρια και στην απειρια των Ουκρανων).
5) ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΒΑΛΒΕΡΔΕ
Ακομη και οι τυφλοι εχτες ειδαν οτι ο Τζιμπουρ ηταν προφανως εκτος παιχνιδιου καθως επιδιδοταν καθ ολη τη διαρκεια του αγωνα σε αψυχολογητες ενεργειες που συχνα απεβαιναν εις βαρος της ομαδος μας. Τι περιμενε ο Βασκος για να τον αντικαταστησει; Ειδικοτερα στο δευτερο ημιχρονο εκτος του οτι ο Αλγερινος δεν επαιζε καλα, "βαρυνε" κιολας με αποτελεσμα να μην εχει φρεσκαδα στο παιχνιδι του. Γιατι δεν αντικατασταθηκε εγκαιρως παρα μονον κατοπιν εορτης; Γιατι δεν μπηκε καποιος επιθετικογενης παικτης νωριτερα που ηταν πιο φρεσκος, πιο γρηγορος, πιο ξεκουραστος και που ειχε πιο καθαρο μυαλο; (Καζιμ, Αμπντουν)
ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΘΑ ΤΟ ΕΚΤΙΜΗΣΩ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ενας αποκλεισμος δεν μπορει ποτε να χωνευτει ευκολα απο κανεναν, ποσο μαλλον απο εναν οπαδο του Ολυμπιακου που εχει αγανακτησει πια απο τους δεκαδες αδικους και παραλογους αποκλεισμους απο ευρωπαικες διοργανωσεις που εχει υποστει η ομαδα μας κατα το προσφατο αλλα και κατα το μακρυνο παρελθον.
Περα απο ολα τα αλλα ομως σαν γνησιοι γαυροι, σαν κληρονομοι της Ολυμπιακης Ιδεας και σαν φεροντες την Ολυμπιακη ιδιοτητα εχουμε την ιερη υποχρεωση να συνελθουμε γρηγορα, να ανακτησουμε τη χαμενη μας αισιοδοξια, να επαναφερουμε τα πραγματα στη θεση τους και παρα τις δυσκολιες να βαλουμε ολοι κοντρα και να ξανασηκωθουμε. Ετσι πρεπει. Αυτη ειναι η κληρονομια μας.
Αυτο ειναι το ιδιεταιρο γνωρισμα που ξεχωριζει τον οπαδο του Ολυμπιακου απο τη μαζα. Αυτο ειναι το ειδικο βαρος αυτου του Συλλογου. Αυτο ειναι το χρισμα προς εμας απο αμετρητους αφανεις αλλα και διασημους ολυμπιακους θρυλους, αυτο ειναι που μας αφησαν κληρονομια τα αδερφια της Θυρας 7, αυτο μας κληροδοτησε ο κυρ-Λεωνιδας, αυτο μας σαλπιζε με την τρομπετα του ο Αττιλιο.
Αυτη ειναι η χρυση κληρονομια που φερουμε στους ωμους μας αδερφια. Αυτο ειναι το γνωρισμα του τεραστιου αυτου Συλλογου.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΛΛΟΣ ΜΥΘΙΚΟΣ ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΚΟΡΠΙΣΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Ενωθειτε αδερφια, συσπειρωθειτε, χαθηκε απλως μια μαχη, οχι ο πολεμος. Στο τελος εμεις θα βρεθουμε καβαλα στο αλογο. Στο τελος του πολεμου ο Εφηβος μας που ολοι λατρευουμε σαν θεο θα μπει καβαλαρης στην "πολιτεια των ονειρων".
Οχι στην διχονοια, οχι στην μοιρολατρεια, οχι στην μετριοπαθεια, οχι στην καταστροφολογια, οχι στον εκμηδενισμο. Αυτα ειναι τακτικες και χαρακτηριστικα αλλου ειδους οπαδων που δεν ταιριαζουν στον αγνο, στον απλο, στον μαγκα, στον Πειραιωτη, στον αντρα. Στον γαυρο.
Υ.Γ.1 : Ευχαριστουμε παικτες, προπονητη και διοικηση για το συντομο μεν αλλα πανεμορφο δε ταξιδι μεχρι εδω. Σας ευχαριστουμε ρε μαγκες αν και περιμεναμε περισσοτερα. Τα καλα ερχονται. Εμεις θα ειμαστε παροντες.
Υ.Γ.2 : Δεν θέλω να γράψω τίποτε άλλο. Θα μπορούσα να γράψω εκατοντάδες γραμμές με θετικά και αρνητικά, που μου έρχονται χύμα στο μυαλό. Δεν θα το κάνω τώρα γιατί δεν έχω την ψυχραιμία. Και συν τοις άλλοις, ακολουθούν τα σαλιγκάρια. Οι βάζελοι. Που από σήμερα, θα περιφέρουν ξανά τα θλιβερά σαρκία τους με σαρδόνια χαμόγελα και χαιρέκακο δήθεν ενδιαφέρον και φιλοφρονήσεις. Όσο κι αν μας έχει αρρωστήσει η σημερινή ήττα, πλέον ο αγώνας της Κυριακής είναι ο υπέρ πάντων : Κανένας συμβιβασμός πέραν του παρα φύσιν βιασμού των κουνουπιδιών με κώλο. Να τελειώνουμε με αυτούς και μετά να τα πούμε αναλυτικά για τον φετινό Ολυμπιακό.
Με Ολυμπιακη Υπερηφανεια
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ-7
(Τo ΥΓ2 γραφτηκε απο τον φιλο Pesetero στο http://www.pesetero.net και το ενστερνιζομαι απολυτα καθως με εκφραζει στο επακρο)
2 σχόλια:
θα θελαμε παντως -αν και λες οτι δεν μπορεις- να μας πεις τα δικα σου συμπερασματα γιατι αφηνεις κατι να πλαναται στον αερα.εγω παντως αδερφε θα το ριξω απλα και μονο στον βεντετισμο που ωρες ωρες βγαζουμε ως ομαδα και σε πολλες περιπτωσεις και εμεις οι φιλαθλοι.κατα τα αλλα μιας και ειμαι νεος αναγνωστης σου πρεπει να πω οτι ειναι ενα καταπληκτικο αρθρο που μιλαει στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ψυχη.
Aδερφε κατ αρχην ευχαριστω για το σχολιο. Φανταζομαι οτι μιλας για το κομματι που κανω λογο για "περιεργα πραγματα". Φυσικα και δεν εννοω κατι το οποιο δεν μπορει να επεξεργαστει ο μεσος νους. Το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν εννοω οτι "μυρισε" το παιχνιδι. Απλως και εγω αναρωριεμαι αν τα πεντε στοιχεια που αναφερω στο αρθρο ειναι περιεργες συγκυριες, αλλοκοτες συμπτωσεις η ενοχες αληθειες. Δυστυχως εμεις ως "κοινο" μπορουμε να περιοριστουμε μονο σε υποθεσεις και σε σκεψεις βασισμενες σε καποιες ενδειξεις. Το μονο σιγουρο ειναι οτι στη συνεχεια θα μαθουμε περισσοτερα.
Δημοσίευση σχολίου