Λίγες ώρες πέρασαν απ’ την ολοκλήρωση ενός εκ των μεγαλύτερων θριάμβων στην ιστορία του τμήματος καλαθοσφαίρισης του συλλόγου μας.Αφού λοιπόν ηρεμήσαμε κάπως και έχουμε αρχίσει σιγά σιγά να συνειδητοποιούμε τι ακριβώς έχουν πετύχει τα ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ μας θα επιχειρήσω να δούμε πως φτάσαμε ως εδώ.Πως φτάσαμε απ’ την απόλυτη κατακραυγή σε Αγγελόπουλους και Ντούντα(τότε) και Μπαρτζώκα(έπειτα) στην απόλυτη αποθέωση αμφότερων.
Το καλοκαίρι του 2011 λοιπόν οι αδερφοί Αγγελόπουλοι άφησαν σαφείς αιχμές περί αποχώρησής τους απ’ το τμήμα καλοθοσφαίρισης του συλλόγου,του οποίου μέχρι και σήμερα ηγούνται,εξαιτίας των όσων αισχρών σφαγών είχε υποστεί η ομάδα μας στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό (πρωτοφανές,ξέρω). Μια μερίδα του κόσμου τότε (μαζί κι εγώ) είχαμε ξεκινήσει το κράξιμο.’’Που πάτε ρε;;;’’,’’Τώρα σας έχει ανάγκη η ομάδα αν την αγαπάτε’’ και διάφορα άλλα τέτοια ωραία και όμορφα. Τα αδέρφια όμως τελικά δεν αποχώρησαν παρά το κράξιμο που έπεφτε και τα διάφορα κοσμητικά που άκουγαν (που αλλού;;;) στα social media.
Έμειναν και μας ανακοίνωσαν πως θα επιχειρήσουν μια νέα αρχή με προπονητή τον Ντούντα και βασικό κορμό της ομάδας τον Βασίλη Σπανούλη,τον Γιώργο Πρίντεζη μαζί με διάφορους νέους παίχτες και 2 αμερικάνους που θα πλαισίωναν τους 2 προαναφερθέντες.Τι το ‘θελαν;;; Άπαντες έπεσαν να τους φάνε κυριολεκτικά. Κανείς μα κανείς δεν βγήκε να στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Εξάλλου μέχρι τότε είχαμε δει και την τακτική των ακριβών συμβολαίων που είχε οδηγήσει. Μας είχε οδηγήσει στα κωμικοτραγικά του Παλέ Ντε Μπερσί όπου ο καθένας έκανε του κεφαλιού του και κανείς δεν υπολόγιζε τον mr Υπομονή.
Έχοντας λοιπόν μπροστάρη τον Kill Bill και τον Γιώργο Πρίντεζη ο Ολυμπιακός δούλευε(όπως αποδείχτηκε) με την ησυχία του και μακριά από καλοθελητές,γλύφτες και αυλικούς μιας και όλοι είχαν την ομάδα ξεγραμμένη από χέρι.Η δουλειά του Σοφού απέδωσε και φτάσαμε στο final4 της Πόλης όπου κλασσικά πάλι η ομάδα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΘΑΥΜΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΟ FINAL4. Να όμως που η απομάκρυνση των καλοθελητών και των υπολοίπων λαμογίων μας έκανε καλό.Η δουλειά μηνών απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο στον τελικό όπου με μια επική ανατροπή στα τέλη του 3ου δεκαλέπτου και στην τελευταία περίοδο φέραμε τούμπα μια διαφορά 19 πόντων και με το πεταχτάρι του Πρίντεζη ΣΗΚΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ΣΕ ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Και μετά απ’ αυτόν τον θρίαμβο και την κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από 15 ολόκληρα χρόνια ορισμένοι πάλι δεν αναγνώρισαν τίποτα. Όλο το καλοκαίρι και τι δεν ακούσαμε.Μα για θεούς που κοιμήθηκαν,μα για θαύματα που δεν ξαναγίνονται και πολλά άλλα τέτοια όμορφα κι ωραία.
Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε ο Σοφός να κουνήσει μαντήλι στο μεγάλο λιμάνι και την θέση του να πάρει ο πολλά υποσχόμενος μεν αλλά ‘’λίγος’’ για τον πάγκο του ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΕΥΡΩΠΗΣ Ολυμπιακού Γιώργος Μπαρτζώκας. Πάλι η ομάδα μακριά απ’ τα φώτα της δημοσιότητας,αυτή τη φορά όμως όχι για πολύ. Τα πρώτα στραβά αποτελέσματα ήρθαν και τότε τα ‘’δημοσιογραφικά φτυάρια’’ πήραν φωτιά κυριολεκτικά. Μα για τον ‘’λίγο’’ Μπαρτζώκα μας έλεγαν, μα για την επιβεβαίωση που έπαιρναν πως το περσινό όνειρο(για μας) ήταν απλά φωτοβολίδα και δεν ξαναγίνεται,μα για τους αλαζόνες παίχτες,μα για τον εγωϊσταρο Παπανικολάου,μα για τον ‘’λίγο’’ τελικά ‘’Χοψωνίδη’’ κι ότι άλλο περνάει απ’ το μυαλό του ανθρώπου.Φαίνεται πως κανείς απ’ αυτούς δεν έβαλε μυαλό μετά την Άλωση της Πόλης και βιάστηκε να κρίνει ξανά ή μάλλον να ΕΚΤΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ.
Οι μήνες πέρασαν και η ΟΜΑΔΑΡΑ του coach B. έφτασε ΞΑΝΑ στο final4 του Λονδίνου όπου πάλι θα έτρωγε την σκόνη των υπολοίπων,πάλι είναι αουτσάιντερ,το κλασσικό πια ‘’τα θαύματα γίνονται μόνο μια φορά’’ και πολλά άλλα αποφθέγματα σοφίας των ΑΡΔ.
Το τι έγινε στο Λονδίνο αδέρφια το θυμάστε,το θυμάμαι και θα το θυμούνται για πολύ πολύ καιρό ακόμα όλοι αυτοί που βιάστηκαν να μας στήσουν στο απόσπασμα.Το τέλος τους πλησιάζει,το βλέπουν και έχουν ήδη αφοδευτεί πάνω τους….ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ…ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ,Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Φτάνοντας όμως στον επίλογο και έχοντας αναφέρει ότι έχει συμβεί μέσα 2 χρονιές(με λίγα λόγια) το ζητούμενό μας είναι άλλο κι όχι η διάψευση του κάθε ΑΡΔ και του τράκη που θα ήθελε πολύ να μας δει να καταρρέουμε σαν τραπουλόχαρτα όπως το μαγαζάκι του.
Έχοντας λοιπόν μπροστάρη τον Kill Bill και τον Γιώργο Πρίντεζη ο Ολυμπιακός δούλευε(όπως αποδείχτηκε) με την ησυχία του και μακριά από καλοθελητές,γλύφτες και αυλικούς μιας και όλοι είχαν την ομάδα ξεγραμμένη από χέρι.Η δουλειά του Σοφού απέδωσε και φτάσαμε στο final4 της Πόλης όπου κλασσικά πάλι η ομάδα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΘΑΥΜΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΟ FINAL4. Να όμως που η απομάκρυνση των καλοθελητών και των υπολοίπων λαμογίων μας έκανε καλό.Η δουλειά μηνών απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο στον τελικό όπου με μια επική ανατροπή στα τέλη του 3ου δεκαλέπτου και στην τελευταία περίοδο φέραμε τούμπα μια διαφορά 19 πόντων και με το πεταχτάρι του Πρίντεζη ΣΗΚΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ΣΕ ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Και μετά απ’ αυτόν τον θρίαμβο και την κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από 15 ολόκληρα χρόνια ορισμένοι πάλι δεν αναγνώρισαν τίποτα. Όλο το καλοκαίρι και τι δεν ακούσαμε.Μα για θεούς που κοιμήθηκαν,μα για θαύματα που δεν ξαναγίνονται και πολλά άλλα τέτοια όμορφα κι ωραία.
Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε ο Σοφός να κουνήσει μαντήλι στο μεγάλο λιμάνι και την θέση του να πάρει ο πολλά υποσχόμενος μεν αλλά ‘’λίγος’’ για τον πάγκο του ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΕΥΡΩΠΗΣ Ολυμπιακού Γιώργος Μπαρτζώκας. Πάλι η ομάδα μακριά απ’ τα φώτα της δημοσιότητας,αυτή τη φορά όμως όχι για πολύ. Τα πρώτα στραβά αποτελέσματα ήρθαν και τότε τα ‘’δημοσιογραφικά φτυάρια’’ πήραν φωτιά κυριολεκτικά. Μα για τον ‘’λίγο’’ Μπαρτζώκα μας έλεγαν, μα για την επιβεβαίωση που έπαιρναν πως το περσινό όνειρο(για μας) ήταν απλά φωτοβολίδα και δεν ξαναγίνεται,μα για τους αλαζόνες παίχτες,μα για τον εγωϊσταρο Παπανικολάου,μα για τον ‘’λίγο’’ τελικά ‘’Χοψωνίδη’’ κι ότι άλλο περνάει απ’ το μυαλό του ανθρώπου.Φαίνεται πως κανείς απ’ αυτούς δεν έβαλε μυαλό μετά την Άλωση της Πόλης και βιάστηκε να κρίνει ξανά ή μάλλον να ΕΚΤΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ.
Οι μήνες πέρασαν και η ΟΜΑΔΑΡΑ του coach B. έφτασε ΞΑΝΑ στο final4 του Λονδίνου όπου πάλι θα έτρωγε την σκόνη των υπολοίπων,πάλι είναι αουτσάιντερ,το κλασσικό πια ‘’τα θαύματα γίνονται μόνο μια φορά’’ και πολλά άλλα αποφθέγματα σοφίας των ΑΡΔ.
Το τι έγινε στο Λονδίνο αδέρφια το θυμάστε,το θυμάμαι και θα το θυμούνται για πολύ πολύ καιρό ακόμα όλοι αυτοί που βιάστηκαν να μας στήσουν στο απόσπασμα.Το τέλος τους πλησιάζει,το βλέπουν και έχουν ήδη αφοδευτεί πάνω τους….ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ…ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ,Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Φτάνοντας όμως στον επίλογο και έχοντας αναφέρει ότι έχει συμβεί μέσα 2 χρονιές(με λίγα λόγια) το ζητούμενό μας είναι άλλο κι όχι η διάψευση του κάθε ΑΡΔ και του τράκη που θα ήθελε πολύ να μας δει να καταρρέουμε σαν τραπουλόχαρτα όπως το μαγαζάκι του.
ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ,ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ,ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΡΗΤΗ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ.ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ;;;ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Μπίλιας7
Μπίλιας7
.jpg)
.jpg)
.jpg)
