Kαθηγητής: ΥΠΟΚΛΙΘΗΚΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΥΡΩΠΗ !!!

Σύγγαυροί μου καλησπέρα.
Ακριβώς πριν ένα χρόνο το λέγαμε οτι το βλέμμα πάγωσε και η καρδιά σταμάτησε. Πιστεύαμε οτι τα είχαμε δει όλα. Η χαρά ήταν απεριόριστη, η ηδονή ακόμα μεγαλύτερη. Φέτος είναι από τις στιγμές που οι λέξεις χάνουν την αξία τους. Τα συναισθήματα εξωτερικεύονται μόνο με επιφωνήματα, μόνο με σωματικές αντιδράσεις και εκφράσεις και οχι με λέξεις.


Μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδώσω στο ακαίρεο το τι έχω στο μυαλό και στην ψυχή μου αυτή τη στιγμή γι' αυτό και δεν θα πώ πολλά. Θα παρατηρήσατε άλλωστε και την απουσία μου απο την αρθρογραφία αυτές τις μέρες. Έγινε σκοπίμως. Δεν θέλησα να αναλωθώ σε άρθρα άνευ ουσίας. Άλλωστε οτι είχαμε να πούμε γι αυτή την ομάδα το είπαμε καθόλη τη διάρκεια της σεζόν. Εμείς την πιστέψαμε, την στηρίξαμε και απλώς περιμέναμε την ηθική ανταμοιβή. Άλλοι ήταν αυτοί που πριν 1.5 μήνα θα στοιχημάτιζαν και το σπίτι τους οτι δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα να βρεθούμε στο Λονδίνο.

Ο Ολυμπιακός για δέυτερη συνεχόμενη φορά και τρίτη συνολικά, είναι Πρωταθλητής Ευρώπης ! Ποιος να το πίστευε πριν 3 μήνες που αυτή η ομάδα προβλημάτιζε με την απόδοσή της και απαξιωνόταν από τους ίδιους της τους οπαδούς πρωτίστως. Ποιος να το πίστευε οτι ο Γ. Μπαρτζώκας που χλευάστηκε όσο κανείς από μια μεγάλη μερίδα οπαδών θα γινόταν ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά Ευρωλίγκα. Ποιος περίμενε οτι ο Ολυμπιακός όχι μόνο θα πήγαινε στο Φάιναλ Φορ αλλά θα κατακτούσε και το Τρόπαιο και μάλιστα με εμφατικό τρόπο.

Η αρχή έγινε στον ημιτελικό με την Τσσκα. Τα προγνωστικά για μια ακόμα φορά υπέρ της Τσσκα. Πληγωμένο θηρίο την έλεγαν, διψασμένη για εκδίκηση για πέρισυ έλεγαν πως είναι, η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης για κάποιους άλλους. Όπως τελικά αποδείχθηκε, η Τσσκα δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια τακτική και φανατική πελάτισσα του Ολυμπιακού. Η "Αρκούδα" παραδόθηκε στις ορέξεις του Ολυμπιακού και στο τέλος νιαούριζε σαν χνουδωτό γατάκι Αγκύρας.

Ο ημιτελικός βρήκε τον Ολυμπιακό νικητή άνετα. Πολύ άνετα. Με 17 πόντους διαφορά. Κάνοντας ένα σπουδαίο αμυντικά και μυαλωμένο επιθετικά παιχνίδι. Περιόρισε τις μονάδες της Τσσκα. Έβγαλε ψυχή στο παιχνίδι του, πάθος στην άμυνα, εξυπνάδα και ευελιξία στην επίθεση και πολλά κιλά... καρύδια στα δύσκολα. Εάν πέρισυ στην Κων/νπολη ο Ολυμπιακός "εκλεψε" την Τσσκα, φέτος στο Λονδίνο την βίασε ασύστολα, την μετέτρεψε σε σκεύος ηδονής, την εξευτέλισε, την διέσυρε.

Έχοντας προκριθεί λοιπόν στον τελικό περιμέναμε να μάθουμε τον αντίπαλό μας. Μπαρσελόνα ή Ρεάλ Μαδρίτης; Εκδίκηση για τον χαμένο τελικό του 2010 στο Παρίσι ή για τον χαμένο τελικό του 1995 στη Σαραγόσα; Εγώ και οι περισσότεροι φαντάζομαι προτιμούσαμε το δεύτερο. Θέλαμε Ρεάλ. Είχε πονέσει εκείνος ο χαμένος τελικός όχι τόσο επειδή δεν ήταν δίκαιη η ήττα όσο για το ότι ήρθε και... κούμπωσε πάνω στον χαμένο τελικό του Τελ Αβίβ από την Μπανταλόνα ένα χρόνο νωρίτερα. Η επιθυμία μας λοιπόν έγινε πραγματικότητα. Αντίπαλος του Ολυμπιακού στον τελικό της Ευρωλίγκας ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης η οποία ξεπέρασε το εμπόδιο της Μπαρσελόνα και θα ερχόταν να διεκδικήσει τα σκήπτρα του Ολυμπιακού από τον ίδιο τον Ολυμπιακό.

Ο Τελικός ξεκινάει και μας βρίσκει όλους κουμπωμένους λόγω του οτι η Ρεάλ είχε καταφέρει να πάρει μία αρκετά μεγάλη διαφορά της τάξης των 17 πόντων στη λήξη της α' περιόδου.Ξέραμε όμως οτι αυτό δεν θα συνεχιζόταν εσαεί, θα κάλυπτε ο Ολυμπιακός όπερ και εγένετο. Το ημίχρονο βρήκε τον Ολυμπιακο να υπολοίπεται με 4 πόντους, είχε καλύψει την διαφορά και το παιχνίδι ξανάρχιζε απ΄ την αρχή. Σημαντική λεπτομέρεια ειναι το γεγονός οτι ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο δεν πήρε καθόλου σκόρ από τον αρχηγό του, τον Β. Σπανούλη. Πόντοι που έλειψαν από την ομάδα μας κι αυτό φαινόταν.

Η έναρξη του β' ημιχρόνου βρίσκει τον Ολυμπιακό να έχει πιάσει σπουδάια απόδοση, ο Σπανούλης λες και το είχε κανονισμένο μπηκε στο β ημίχρονο και έβαλε 22 πόντους με 5 τρίποντα εκ των οποίων τα 3 πρώτα ήταν συνεχόμενα. Η Ρεάλ κυριολεκτικά παραμιλούσε έχοντας κυριολεκτικά αφεθεί στις ορεξεις του Ολυμπιακού μας. Το παιχνίδι είχε ανατραπεί, πλέον ο Ολυμπιακός ήταν καβαλάρης και η διαφορά υπέρ του άγγιξε και τους 14 πόντους. Όσο ο χρόνος κυλούσε τόσο το Τρόπαιο πλησίαζε τον Πειραιά. Η Ρεάλ είχε παραδοθεί, το παιχνίδι είχε κριθεί, η συνέχεια ήταν διαδικαστική απλά.

Ο Τελικός λήγει. Βρίσκει νικητή τον Ολυμπιακό με 100-88. Ο Ολυμπιακός είναι Πρωταθλητής Ευρώπης για δέυτερη συνεχόμενη φορά και τρίτη συνολικά στην ιστορία του !!!

ΥΓ1 - Tην Παρασκευή στα Κοινωνικά Δίκτυα το είχα προαναγγείλει. O Θεός του μπάσκετ μας το χρωστούσε. Ο χαμένος με 12 πόντους (73-61) Τελικός της Σαραγόσα το 1995 από την μεγάλη Ρεάλ του Σαμπόνις πόνεσε πολύ. Όχι γιατί ήταν άδικο το αποτέλεσμα, αλλά γιατί ήρθε και...κούμπωσε πάνω στον χαμένο Τελικό του Τελ Αβίβ από την Μπανταλόνα έναν χρόνο νωρίτερα. Τα έφερε έτσι η μοίρα ώστε 18 χρόνια μετά την Σαραγόσα να συναντηθούμε πάλι με τη Ρεάλ, να είναι ο Σαμπόνις στο γήπεδο, να τους νικήσουμε με 12 πόντους (100-88) και να τους ξορκίσουμε άπαξ δια παντός. Το μόνο που απομένει είναι να ξαναεμφανιστεί στον μπασκετικό χάρτη η... Μπανταλόνα. Μετά θα μπορούμε να... πεθάνουμε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!

ΥΓ2 -  Πλέον η ομάδα μας ανήκει σε ένα πολύ ιδιαίτερο club Συλλόγων του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ. Ανήκει στο club των ομάδων που έχουν κάνει back to back ή repeat στις κατακτήσεις Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων. Αυτές είναι η μεγάλη Γιουγκοπλάστικα των Ιερών Τεράτων της μεγάλης των Πλάβι Σχολής την περίοδο 1989-90-91 και η άλλη είναι η Μακάμπι Τελ Αβίβ την περίοδο 2004-5 αλλά σε διαφορετική διοργάνωση. Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα που πλέον καθιστά τον Ολυμπιακό ΤΕΡΑΣΤΙΟ Σύλλογο. Η λέξη ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πλέον έχει γραφεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ.

ΥΓ3 - ΜΑΓΚΕΣ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ. ΝΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΕΤΣΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΜΑΣ ΨΥΧΗΣ !!!

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ