ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ...ΟΝΕΙΡΟΥ

Σε δυο μέρες ο Ολυμπιακός παίζει μέσα στο "Ολντ Τράφορντ" απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ, στον επαναληπτικό του 2-0 για την φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο "Θέατρο των Ονείρων" ο Ολυμπιακός καλείται να κάνει πράξη το δικό του όνειρο πρόκρισης στην 8άδα. Μια πρόκριση την οποία έχουμε χαρακτηρίσει σε παλιότερες στήλες ως ένα ραντεβού με την ιστορία του. Ένας αγώνας πουαπό την μια κρύβει κινδύνους, από την άλλη πλευρά βέβαια,με σωστή διαχείριση από την ομάδα του Μίτσελ στο θέμα κατανάλωσης δυνάμεων και εκμετάλλευσης χώρων, μπορεί να έρθει στα μέτρα του Ολυμπιακού.

Πρώτα απ' όλα ας πάμε στους κινδύνους της αναμέτρησης. Δηλαδή, θα κάνουμε λόγο για την Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ. Σε μεταβατική περίοδο, παραπαίει στο αγγλικό πρωτάθλημα, το οποίο παράτησε από άποψη διεκδίκησης ήδη από την αρχή της χρονιάς. Ηττήθηκε την Κυριακή στην έδρα της με 0-3 από την Λίβερπουλ. Σε ένα ακόμα παιχνίδι φάνηκε η αδυναμία της αμυντικής λειτουργίας της ομάδας του Μόις, σε συνδυασμό με τον αργό άξονα. Σε κάθε κάθετη πάσα, κοβόταν σαν βούτυρο, με τον αντίπαλο (την Λίβερπουλ στο κυριακάτικο πρωτάθλημα) να βγαίνει σε προφανή θέση να απειλήσει. Οι αμυντικοί υπέπεσαν σε πολλά ανόητα φάουλ, δύο από τα οποία έστειλαν την Λίβερπουλ στα 11 βήματα (το 3ο δεν ήταν). Ο Ράφαελ, ο οποίος λογικά θα ξεκινήσει με τον Ολυμπιακό, αποτελεί μεγάλο συν για την Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ στις επιθετικές προσπάθειες από το δεξί άκρο της άμυνας. Εκατό σκάλες παραπάνω από την αγγλική έκδοση του Παπάζογλου, τον Κρις Σμόλιν, ο οποίος έπαιξε σε αυτή την θέση στο "Καραϊσκάκης" (κεντρικός αμυντικός η φυσική του θέση). Ωστόσο, ως προς το αμυντικό του παιχνίδι είναι επιρρεπής σε λάθη όταν δέχεται πίεση, σε σημείο που να κάνει σκληρά έως επικίνδυνα μαρκαρίσματα. Μοναδική πηγή κινδύνων, ποιοί άλλοι, Ρούνι και Φαν Πέρσι, με τον πρώτο να επωμίζεται σε μεγάλο βαθμό το οργανωτικό κομμάτι, παραπάνω και από τον άξονα των "κόκκινων διαβόλων".Θεωρώ πως θα βλέπουμε τον Ρούνι να γυρίζει πίσω στο κέντρο να πάρει την μπάλα και τους ακραίους να ρίχνουν πολλές σέντρες. Δεν αποκλείεται φυσικά ο Μόις να βάλει Ρούνι 10άρι, με Γουέλμπεκ, Φαν Πέρσι στην κορυφή της επίθεσης.  Μην ξεχνάμε πως ένας μεγάλος κίνδυνος ελλοχεύει σε αυτήν την αναμέτρηση. Μετά την ήττα-εξευτελισμό από την Λίβερπουλ να ξεσπάσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ στον Ολυμπιακό. Μην ξεχνάτε πως οι αγγλικές ομάδες είναι άτιμες, ικανές να την ζημιά από το πουθενά.

Πάμε στον Ολυμπιακό. Βρίσκεται κοντά στο όνειρο. Πρέπει παρ' όλα αυτά να πάει με σωστή νοοτροπία στο "Ολντ Τράφορντ".  Ότι όλα ξεκινούν από το 0-0 και πως το 2-0 κόντρα σε αγγλικές ομάδες ουσιαστικά εξαλείφεται. Να μην φοβηθεί, να μην δείξει αλαζονεία. Να δείξει σεβασμό στον μεγάλο αυτό αντίπαλο. Ο Μίτσελ έχει στην διάθεσή του όλους τους παίκτες, άρα γεννιούνται πολλά ερωτήματα ως προς την διαμόρφωση της 11άδας και φυσικά στον τρόπο παιχνιδιού. Θα ξεκινήσει με Βαλντές ή Σαβιόλα στην κορυφή της επίθεσης? Θα κάνει αλχημεία ώστε να χωρέσει Τσόρι, Φουστέρ στην 11άδα? Όπως και να το κάνουμε ο Φουστέρ χρειάζεται σε τέτοιες κομβικές αναμετρήσεις. Αν παίξει στα πλάγια ο Ισπανός, μόνο αμυντικά θα μπορεί να συνεισφέρει, με συνέπεια να "καίγεται" στα υπόλοιπα καθήκοντα. Θα πω ένα τρελό σενάριο (1 στο εκατομμύριο θα γίνει πραγματικότητα). Φουστέρ και Τσόρι μπορούν να χωρέσουν στο ίδιο σχήμα, υπό κανονικές συνθήκες, με τον Αργεντίνο στην κορυφή την επίθεσης και τον Ισπανό πίσω του.

Το θέμα είναι να μην πέσει ο Ολυμπιακός θύμα στον φρενήρη ρυθμών των Άγγλων, να μην δεχτεί γρήγορα -ή και καθόλου- γκολ να κάνει σωστή κατανομή δυνάμεων προκειμένου να μην σκάσουν οι παίκτες, να κερδίσει κυρίως στην δύναμη τους ανασταλτικούς μέσους της Γιουνάιτιντ, κάτι που έφεραν εις πέρας Μανιάτης, Εν'Ντινγκά στο πρώτο παιχνίδι. Αν καταφέρει να περιορίσει τον αντίπαλο, να απομονώσει τους Ρούνι, Φαν Πέρσι, ή Γουέλμπεκ, μπορεί αν του δοθεί ευκαιρία να βγάλει φάση σε αντεπίθεση, εκμεταλλευόμενος την κακή, αργή, αμυντική λειτουργία. Η άμυνα του Ολυμπιακού (ελπίζω Μανωλάς, Μαρκάνο)φυσικά να πάρει βοήθειες από την μεσαία γραμμή, οι εξτρέμ (π.χ Πέρες, Κάμπελ) να ντουμπλάρουν τους ακραίους αμυντικούς, με στόχο να κόβονται οι επιθέσεις των  "διαβόλων" εν τη γενέσει τους. Δεν θεωρώ τόσο αξιόπιστο τον άξονα του Ολυμπιακού να περνάει κάθετες, αν όμως ο Τσόρι κινηθεί ως 10άρι όπως στο πρώτο παιχνίδι, εύκολα θα δημιουργηθούν ρήγματα.

Για να κλείσουμε. Πολύ κοντά στο όνειρο της πρόκρισης ο Ολυμπιακός στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ, σε ένα ραντεβού με την ευρωπαϊκή του ιστορία. Οφείλει να μπει στο "Ολντ Τράφορντ" προσγειωμένος με σεβασμό. Να καταλάβει πως παίζει με αγγλική ομάδα, άρα απέναντι σε έναν αντίπαλο ικανό να προκαλέσει τεράστια ζημιά αν του δοθεί η ευκαιρία. Να μην φοβηθεί τον αντίπαλο, να τον σεβαστεί, αλλά να μην φτάσει και στο άλλο άκρο, εκείνο της υποτίμησης. Διότι σε περίπτωση υποτίμησης, η ομάδα του Ολυμπιακού -δανείζομαι ατάκα του Καθηγητή- όχι απλά θα τρακάρει σε τοίχο, θα είναι τόσο σφοδρή η σύγκρουση που θα αφήσει μελλοντικά κουσούρια. Όλα ουσιαστικά ξεκινούν από το 0-0, ο Ολυμπιακός κρατάει την τύχη στα χέρια του, πρέπει να προσέξει πάρα πολύ στην αγγλική έδρα, να μην δεχτεί γρήγορα γκολ, να κάνει τα πάντα να πάρει την ιστορική πρόκριση στους 8. Να μην δώσει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ την δυνατότητα να ξεσπάσει πάνω του.

ΥΓ: Ο Ινσαουράλδε και ο Λούκας Πέρες έμειναν ατιμώρητοι από τις αρμόδιες αρχές για τις αντιαθλητικές-εγκληματικές τους ενέργειες την προηγούμενη αγωνιστική. Συγχαρητήρια.
ΥΓ2: Για να μην λέτε ότι κρυβόμαστε. Ας σχολιάσουμε σύντομα τις φάσεις των γκολ με τον Πανθρακικό. Ο Βαλντές βρίσκεται σε οριακή θέση, με την αμφιβολία να είναι υπέρ του επιτεθέμενου. Θα μπορούσε να δοθεί οφσάιντ, αλλά ξαναλέμε είναι οριακό. Στην φάση του Κάμπελ σαφέστατα δεν υπάρχει κανένα πέναλτι. Πάντως πολύ ελπιδοφόρος ο τερματοφύλακας Αθανασιάδης του Πανθρακικού. 

ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ