Ο ΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

Όνειρο ήταν και πάει για τον Ολυμπιακό η πρόκριση στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν κράτησε το 2-0 του πρώτου αγώνα, πήγε στο "Ολντ Τράφορντ" και δέχθηκε 3 γκολ, χάνοντας 3-0 από μια καλύτερη Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ, με χατ τρικ του Ρόμπιν Φαν Πέρσι. Όπως είχαμε γράψει, αυτοί οι άτιμοι Άγγλοι είναι ικανοί να ανατρέψουν τα εις βάρος τους δεδομένα. Δίκαια νίκησε η ομάδα του Μόις με 3-0. Πόσες φορές πρέπει να πούμε πως όταν παίζεις με αγγλικές ομάδες, και 15-0 να έχεις κερδίσει στο πρώτο παιχνίδι, στον επαναληπτικό είναι ικανοί να το ανατρέψουν. Έτσι συνέβη στην περίπτωση του Ολυμπιακού, κάτι για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει. Όλα θα ξεκινούσαν από το μηδέν. Τα πάντα ήταν ανοιχτά.

Στο αγωνιστικό κομμάτι. Ο Ντέιβιντ Μόις έπαιξε εντελώς επιθετικά για να βρει το γρήγορο γκολ, που θα του έδινε την δυνατότητα να καθαρίσει την πρόκριση, έχοντας άπλετο χρόνο να γυρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα. 4-3-3. Ντε Χέα τερματοφύλακας, κεντρικό αμυντικό δίδυμο Φέρντιναντ με Τζόουνς,
Ράφαελ στο δεξί άκρο της άμυνας, Εβρά στο αριστερό, στην μεσαία γραμμή Κάρρικ με Γκιγκς, Ρούνι 10άρι, στα πλάγια Βαλέντσια, Γουέλμπεκ και στην αιχμή του δόρατος ο Φαν Πέρσι. Ο Μίτσελ παρέταξε τον Ολυμπιακό με 4-2-3-1. Ρομπέρτο στο τέρμα, αμυντική τετράδα Σαλίνο-Μανωλάς-Μαρκάνο-Χολέβας, στον άξονα της μεσαίας γραμμής Μανιάτης, Εν Ντινγκά, στα πλάγια Πέρες και Φουστέρ, 10άρι ο Τσόρι και ο Κάμπελ κορυφή. Μια επιλογή που αιφνιδίασε, με τον Κοσταρικανό να τοποθετείται στην κορυφή της επίθεσης, με την προοπτική να πιέζει τους αντίπαλους επιθετικούς μιας και το παιχνίδι θα πήγαινε στην ταχύτητα.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ στην ουσία πήγε το παιχνίδι εκεί που ήθελε όπως κάνει κάθε αγγλική ομάδα. 1) Ανέβαζε σταδιακά τον ρυθμό, σε σημείο να τον κάνει φρενήρη προς το ημίωρο. Προωθήσεις των ακραίων, ειδικά του Ράφαελ από τα δεξιά, ο οποίος έδωσε την επιθετική ώθηση (που δεν είχε ο Σμόλιν στο πρώτο παιχνίδι), κάλυπτε τον Βαλέντσια, μέχρι και ανασταλτικά τα πήγε περίφημα. 2) Περνούσε διαξιφιστικές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας, με τον "αιώνιο έφηβο" Γκιγκς και με τον Ρούνι να επωμίζεται το οργανωτικό κομμάτι, γυρίζοντας αρκετές φορές πίσω από το κέντρο, έχοντας συμπαραστάτη του τον αστείρευτο από δυνάμεις Ουαλό, οποίος έδωσε άλλη πνοή στην εικόνα της ομάδα του; στο δεύτερο παιχνίδι, δείχνοντας πως η απουσία του στον πρώτο αγώνα στοίχισε.. 3) Γλίτωσε από τις κλασσικές ευκαιρίες του αντιπάλου, τιμωρώντας τον όποτε της δόθηκε η ευκαιρία. Ο λεγόμενος άγραφος νόμος των αγγλικών ομάδων. Επεξηγηματικά, ότι δεν έκανε ο Ολυμπιακός στις φάσεις των Πέρες, στην διπλή ευκαιρία Φουστέρ, Τσόρι, αλλά και σε άλλες δύο περιπτώσεις με Φουστέρ και Τσόρι, το έκανε η Γιουνάιτιντ με το χατ τρικ του Ρόμπιν Φαν Πέρσι.

Από την άλλη πλευρά, ο Ολυμπιακός του Μίτσελ αρχικά έδειξε πως μπορεί κάτι να διεκδικήσει, παίζοντας επιθετικά, επιδιώκοντας να πιέσει, ωστόσο, δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν, με τον Πέρες να αστοχεί από πλεονεκτική θέση έπειτα από γύρισμα του Κάμπελ, τον Ντε Χέα να κάνει ανεπανάληπτη διπλή επέμβαση στην φάση με Φουστέρ και Τσόρι, να αποσοβεί επίσης άλλα δύο σουτ αυτών των παικτών. Ο Μίτσελ πήγε επιθετικά το παιχνίδι μέχρι τέλους, βάζοντας τον Βαλντές αλλά και τον νεαρό Βέργο προς το τέλος, θέλοντας να ψάξει το γκολ που θα έδινε πιθανόν την πρόκριση. Έβαλε επίσης και τον Μασάδο για να έχει περισσότερη ενίσχυση στον άξονα, με τον Τσόρι να περνάει περιφερειακός επιθετικός. Ας μην του βγήκε, πήγε να χτυπήσει, όχι να κλέψει το παιχνίδι.  Το πάλεψε μέχρι τέλους. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, πλήρωσε τον κακό άξονα, με τον Μανιάτη όσο έπαιξε εκεί (πέρασε δεξί μπακ όταν ο Μασάδο αντικατέστησε τον Σαλίνο) να μην μπορεί να περάσει μισή πάσα στα 2 μέτρα, τον απελπιστικά μόνο του Εν'Ντινγκά να μένει κάποια στιγμή από δυνάμεις. Άμεση συνέπεια να εκτεθεί η άμυνα, η οποία έκανε και υπέπεσε σε επιπολαιότητες. Ο Ρομπέρτο άνθρωπος είναι, δεν είναι ο Σπάιντερμαν να τα πιάσει όλα. Έβγαλε πάντως δύσκολα μια κεφαλιά του Ρούνι στην αρχή, στέλνοντας την μπάλα να χτυπήσει δοκάρι.

Στο πρώτο γκολ, ο Χολέβας βρίσκει άγαρμπα τον Φαν Πέρσι εντός περιοχής, με το πέναλτι να υποδεικνύεται σωστά. Εύστοχος ο Φαν Πέρσι για το 1-0. Στο 2-0, ο Ρούνι περνάει την πάσα στον Φαν Πέρσι που βρίσκεται στο ιδανικό σημείο, ξεφεύγοντας από το μαρκάρισμα του Μανωλά και σκοράρει για το 2-0. Στο τρίτο γκολ, υπερβολική υπόδειξη το φάουλ στον Γουέλμπεκ, με τον Φαν Πέρσι να γράφει το 3-0 με άψογη εκτέλεση. Καμία ευθύνη δεν φέρει ο Ρομπέρτο, καθώς έχουμε λανθασμένη τοποθέτηση του τείχους. Γενικά, η διαιτησία του Κάιπερς μπορεί να είχε κάποια ατοπήματα, σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να μιλάμε για σφαγή. Μπορεί να έδωσε κάποια υπερβολικά φάουλ υπέρ του γηπεδούχου, να μην έβγαλε κάρτα στον Βαλέντσια, σε καμία περίπτωση δεν διαμόρφωσε αποτέλεσμα. Τα λέμε επειδή ορισμένοι είναι ικανοί να επιρρίψουν ευθύνες στην διαιτησία. Ούτε κατά διάνοια. Ο Ολυμπιακός με καλύτερους παίκτες τους Τσόρι, Ρομπέρτο, Κάμπελ, Πέρες, Σαλίνο έπαιξε καλά επιθετικά, πλήρωσε όμως τα λάθη στα μετόπισθεν και στον άξονα, γνωρίζοντας μοιραία την ήττα-αποκελισμό από μια καλύτερη Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ. Έπεσε θύμα για του άγραφου νόμου των Άγγλων για 12η φορά στην ιστορία του. Δεν κατάφερε να υπερασπιστεί το υπερ του σκορ από την πρώτη αναμέτρηση. Να σημειώσουμε ταυτόχρονα πως οι πολλές μαζικές επιθέσεις στα τελευταία που παραλίγο να στοιχίσουν στους παίκτες του Μόις, οφειλόταν στο γεγονός πως οι "Κόκκινοι Διάβολοι" κάθισαν πίσω. 
 
Αυτό προτίμησα να το βάλω σε ξεχωριστή παράγραφο. Δίνω τα εύσημα στον Μίτσελ για την χρησιμοποίηση του 18χρονου Βέργου στις συνθήκες ενός τέτοιου αγώνα. Ο Ισπανός συνεχίζει να αποδεικνύει πως εμπιστεύεται τους νέους παίκτες ανεξαρτήτως αγώνα, θέλοντας να αφήσει μια παρακαταθήκη ως προς την δουλειά με τους μικρούς. Ο Βέργος οφείλει να δουλεύει αδιάκοπα από εδώ και στο εξής ώστε να αποδείξει πως μπορεί να διεκδικήσει θέση στον Ολυμπιακό.
 
Κλείνοντας, αυτή η ήττα πρέπει να δώσει μαθήματα-μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις. Πως ο Ολυμπιακός έχει δρόμο για να ανέβει παραπάνω στο ευρωπαϊκό στερέωμα και να μπορεί να θεωρείται ισάξιος με βαριά ονόματα σαν το μεγαθήριο Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ. Δεν ηττήθηκε από καμία ομαδούλα αλλά από μία υπερδύναμη. Για να το πετύχει πρέπει να φτιάξει τις υποδομές του (ακαδημίες, πολιτική μεταγραφών). Το κυριότερο. Ενόψει της νέας χρονιάς χρειάζεται 3 παίκτες στον άξονα (10άρι, 8άρι), επιθετικό αναγνωρισμένης αξίας και δεξί μπακ, καθώς επίσης να αρχίσει να εμπιστεύεται ορισμένους νεαρούς παίκτες.

ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ