ΘΕΜΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Γράφει ο ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ...

Πρώτος προημιτελικός Κυπέλλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ ...1-1!!! Ένα αποτέλεσμα που ήρθε εξαιτίας πολλών παραγόντων, κυρίως εξαιτίας της λανθασμένης νοοτροπίας του γηπεδούχου Ολυμπιακού. Το θέμα της κακής νοοτροπίας που υπάρχει το έχουμε θίξει πάλι (αν θέλετε, να ανατρέξετε σε προηγούμενα άρθρα), με το να μην αντιμετωπίζονται όλοι οι αγώνες με την ίδια, απαιτούμενη σοβαρότητα. Αλαζονεία και υποτίμηση απέναντι στην ΑΕΚ (έστω και σε αυτή την ΑΕΚ), 1-1 τελικό σκορ, με τον επαναληπτικό να είναι ειδικών συνθηκών.
Στα του αγώνος, το πρώτο δείγμα ότι η ΑΕΚ αντιμετωπίστηκε σαν κοινή ομάδα Β' Εθνικής, φάνηκε από το απότομο ροτέισον του αρχικού σχήματος. Σχεδόν 7 στους 11 ήταν καινούργιοι στην σύνθεση. Μέγερι, Σαλίνο, Εν' Ντινγκά, Ντουρμάζ, Φουστέρ, Φορτούνης, Διαμαντάκος -δεν βάζω τον Μιλιβόγεβιτς καθώς τον λογίζω κανονικά βασικό- σαν να επρόκειτο να ήταν αντίπαλος ο Τύρναβος! Ζήτημα βέβαια αν όλοι αυτοί οι παίκτες έχουν παίξει έστω μια φορά μαζί. Ευθύνη και του προπονητή αλλά κανείς από τους συνεργάτες δεν φρόντισε να τον ενημερώσει για την προϊστορία του αντιπάλου. Πάντα οι αγώνες ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ είχαν έντονο ενδιαφέρον, ακόμα και στην συγκυρία που βρίσκεται η ομάδα του Δέλλα την δεδομένη στιγμή.

Η ΑΕΚ έπαιξε αυτό που μπορούσε, με περισσότερη όρεξη συγκριτικά με έναν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ Ολυμπιακό. Οι παίκτες από την αρχή μπήκαν με μια χαλαρότητα που μεταφράζεται σε υπεροψία, γεγονός που στοίχισε πολύ νωρίς. Πολλά, φτηνά, εύκολα λάθη στην άμυνα από τον Σαντάνα και στην μεσαία γραμμή από παίκτες όπως ο Εν' Ντινγκά. Πρώτη προειδοποίηση η φάση του Μπαρμπόσα, με τον Μέγερι να αποκρούει και την μπάλα να χτυπάει στο κάθετο δοκάρι. Δεύτερη στην υποψία ευκαιρίας με πρωταγωνιστή τον Πλατέλλα. Τρίτη και φαρμακερή, με ευθύνη της άμυνας, κυρίως των Σαντάνα, Σαλίνο και λιγότερο του Σιόβα, ασσίστ του Μάνταλου με τον αμαρκάριστο Αραβίδη να ανοίγει το σκορ. Ουσιαστικά πέτυχε να αιφνιδιάσει, κάτι που επιχείρησε πολλές φορές μέσα στο παιχνίδι.

Στην συνέχεια ο Ολυμπιακός προσπάθησε να πάρει πρωτοβουλίες αλλά τίποτα δεν του έβγαινε είτε στις προωθήσεις του Σαλίνο είτε στις ενέργειες από Ντουρμάζ, Φουστέρ, Φορτούνη ή Μαζουακού. Απλά είχε μια φλύαρη, ανούσια κατοχή. Στην επανάληψη το σκηνικό δεν άλλαξε, ούτε με την είσοδο των Τσόρι, Αφελλάι και Μήτρογλου αντί των Διαμαντάκου, Φουστέρ και Σαντάνα. Μοναδικό σημείο η ισοφάριση με τέρμα του Μιλιβόγεβιτς, ίσως του μοναδικού διακριθέντα. Μέχρι το τέλος, η ΑΕΚ πήρε αυτό που ήθελε (για αυτήν η ισοπαλία στο Φάληρο θεωρείται νίκη), με τον Ολυμπιακό από την άλλη να μην δείχνει ουσία. Κάνοντας ένα μικρό σχόλιο για τον επαναληπτικό στο ΟΑΚΑ, η πρόκριση θεωρείται παραπάνω από επιβεβλημένη.

Ανακεφαλαιώνουμε. Η ισοπαλία αυτή είναι κυρίως θέμα κακής νοοτροπίας από πλευράς Ολυμπιακού. Το ξαφνικό ροτέισον είναι δευτερεύων παράγοντας. Δυστυχώς, ακόμα αναζητείται η αγωνιστική του ταυτότητα, με άλλα λόγια η απαιτούμενη σοβαρότητα σε όλα τα παιχνίδια. Όλοι οι αγώνες πρέπει να αντιμετωπίζονται το ΙΔΙΟ, είτε μιλάμε για Ευρώπη είτε για τα εγχώρια, δεν είναι κατάσταση ανάλογα με το βεληνεκές της διοργάνωσης να διαλέγουν παιχνίδια κάποιοι παίκτες. Δεν δικαιολογείται με τίποτα η χαλαρότητα και η αλαζονεία για τον απλούστατο λόγο πως αυτά πληρώνονται, με πρόσφατο παράδειγμα την ισοπαλία με την ΑΕΚ. Σε αυτό το σημείο οφείλει η διοίκηση το συντομότερο να παρέμβει και να διορθώσει την λανθασμένη νοοτροπία που η ίδια έχει περάσει στην ομάδα. Ξαναλέμε, όλοι οι αγώνες, τόσο οι ευρωπαϊκοί όσο και οι εγχώριοι, πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς μεγαλοστομίες, με την ίδια ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ.