23 Φεβ 2015

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ



Γράφει ο ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ...

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός κυρίως την φετινή χρονιά, τα οποία τον έχουν οδηγήσει σε σημείο να νοσεί βαριά δεν μπορούν να κρύβονται πλέον κάτω από το χαλί. Αυτό αποδείχτηκε μετά την ήττα στο ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό με 2-1 στην Λεωφόρο. Πέρα από τα πολλά αγωνιστικά θέματα με τις ελλείψεις στο ρόστερ το βασικότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη της νοοτροπίας που αρμόζει στον Ολυμπιακό, μιας νοοτροπίας που έχει χαθεί και πήρε παραμάζωμα την αγωνιστική ταυτότητα. Εδώ πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες της η διοίκηση.

Το πρόβλημα της νοοτροπίας έχει πολλές εκφάνσεις. Η νοοτροπία κάθε ομάδας πηγάζει από την διοίκηση. Εξαίρεση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ο Ολυμπιακός. Γνωρίζουμε παραδοσιακά ότι η νοοτροπία του Ολυμπιακού είναι συνυφασμένη με δίψα και θέληση για νίκη, μαχητικότητα, φιλοδοξία για διάκριση και αγώνας μέχρι τελικής πτώσεως. Δυστυχώς τα τελευταία 3 χρόνια όλα αυτά τα βλέπουμε σε πολύ μικρό βαθμό έως και καθόλου την φετινή χρονιά. Αντί όσων είπαμε, παρατηρούμε μια απάθεια, μια αδιαφορία και μια χαλαρότητα σε πολλές περιπτώσεις μια αλαζονεία. Όλα αυτά έχουν συντελέσει στο να φτάσει ο Ολυμπιακός να χάνει από τον Παναθηναϊκό του Τριανταφυλλόπουλου, του Λαγού, του Ταυλαρίδη, των πρώην ποδοσφαιριστών Πράνιτς, Πέτριτς κλπ κλπ. Έχουμε φτάσει να βλέπουμε τον Ολυμπιακό με διαφορετικό πρόσωπο σε Ελλάδα και Ευρώπη, να υπάρχει διάκριση αναφορικά με τους αγώνες, κοινώς να έχει μεταδοθεί στους παίκτες το φαινόμενο να διαλέγουν παιχνίδια! Ποιός ευθύνεται για όλα αυτά? Φυσικά η διοίκηση. Όντας σύλλογος με το βαρύ όνομα του Ολυμπιακού, οφείλεις όλα τα παιχνίδια να τα αντιμετωπίζεις με την ίδια σοβαρότητα, από την Ατλέτικο Μαδρίτης μέχρι τον Εργοτέλη, από τον αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ μέχρι τον αγώνα με την τελευταία ομάδα του πρωταθλήματος. Δυνατότητα επιλογής ΔΕΝ υφίσταται. Αν δεν το ξεκαθαρίσουν οι αρμόδιοι της διοίκησης, δεν πρόκειται να το καταλάβουν οι ποδοσφαιριστές.

Επιπλέον, ομάδες με το μέγεθος και την εμβέλεια του Ολυμπιακού για να συνεχίσουν να έχουν σταθερή πορεία προς την κορυφή και να διατηρούνται εκεί, πρέπει να χτίζονται σε σταθερές βάσεις. Αντιθέτως, ο Ολυμπιακός δεν έχει χτίσει σε σταθερές βάσεις. Γκρεμίζει ό,τι καλό πάει να χτίσει. Αυτό συνέβη το καλοκαίρι όταν ξηλώθηκε η ομάδα την τελευταία στιγμή. Με άλλους παίκτες έκανε προετοιμασία ο Μίτσελ, με άλλους ξεκίνησε την χρονιά. Αυτές οι συνεχόμενες αλλαγές ρόστερ στον βωμό των ακριβών πωλήσεων και στην αγορά ποδοσφαιριστών-"στοιχημάτων" οδηγούν στην μη ύπαρξη σταθερού κορμού σε μια ομάδα. Επομένως, πώς θα δημιουργηθεί χημεία σε ομάδα, πώς θα χτιστεί ο Ολυμπιακός σε σταθερές βάσεις? Κανείς δεν πρόκοψε με την λογική του "ράβε-ξήλωνε". Δεν γίνεται κάθε καλοκαίρι να φεύγουν 20 παίκτες και να έρχονται άλλοι 20. Η άμεση επίπτωση που είχε στο ρόστερ η απότομη αλλαγή του συνόλου το καλοκαίρι ήταν να πέσει το επίπεδο επιθετικά και αμυντικά.

Άμεσα δημιουργείται η εντύπωση στον οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή που έρχεται πως θα πωληθεί, με συνέπεια να βλέπει τον Ολυμπιακό περισσότερο σαν "σκαλοπάτι", σκεπτόμενος μόνο την μεταγραφή του. Δηλαδή, βλέπουμε πολλούς παίκτες του Ολυμπιακού να μπαίνουν στο γήπεδο απλά για να φανούν ότι πάτησαν χορτάρι. Εν ολίγοις κάνουν αγγαρεία, έχοντας στον νου τους μόνο το σεντόνι με τα αστεράκια. Ευθύνη της διοίκησης φυσικά.

Παράλληλα, δεν μπορεί σε κάθε στραβή να μην αναλογίζεται από την διοίκηση κανείς τις ευθύνες του αλλά μονίμως να την πληρώνει ο προπονητής. Τα προβλήματα τραβήχτηκαν κάτω από το χαλί και τις "αμαρτίες" της διοίκησης τις πλήρωσαν αποκλειστικά οι προπονητές, για παράδειγμα ο Ζαρντίμ και έπειτα ο Μίτσελ. Δεν γίνεται να φταίνε αυτοί επειδή φορτώθηκαν παίκτες μετρίου επιπέδου και ρόστερ με ελλείψεις, ελλείψεις που δεν καλύφθηκαν ακόμα και όταν εκείνοι ζήτησαν μεταγραφές. Ο εκάστοτε προπονητής πληρώνει το κακό σκάουτιν και το ανύπαρκτο μεταγραφικό πλάνο. Σε αυτό να συνυπολογίσουμε και την απουσία μεταγραφών επιπέδου (μόνη εξαίρεση οι Ρομπέρτο και Τσόρι). Φέτος πού είναι ο αμυντικός επιπέδου? Πού είναι ο επιθετικός επιπέδου? Πέρα από κάποιους εξελίξιμους παίκτες, οι παίκτες-κράχτες απουσιάζουν.

Επιπρόσθετα, αξιοσημείωτη είναι η έλλειψη αποθεμάτων ψυχολογίας. Φάνηκε για πολλοστή φορά στο ντέρμπι της Λεωφόρου. Όταν ο Ολυμπιακός δέχεται πρώτος γκολ ή ακόμα χειρότερα δεν αποδίδει, βραχυκυκλώνει, παρουσιάζει ολιγοψυχία. Δεν διαθέτει την ίδια δίψα και ικανότητα να φτάσει στην ανατροπή. Έβαλε το πρώτο γκολ π.χ ο Παναθηναϊκός/ η ΑΕΚ/ η Ντνίπρο? Δύσκολα θα ισοφαρίσει ή θα το γυρίσει ο Ολυμπιακός. Ακόμα πιο δύσκολο το να καταβάλλει προσπάθεια διότι έχει αδειάσει από τα ψυχικά αποθέματα. Αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία απορρέει κυρίως από την διοίκηση.

Μοναδική λύση για να ξαναγίνει ο Ολυμπιακός όπως πρέπει, να επανέλθει στα φυσικά του επίπεδα είναι η αλλαγή ρότας. Ο Ολυμπιακός ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει. Χρειάζεται άμεσα αλλαγή νοοτροπίας, κάτι το οποίο πρέπει να κάνει ΧΘΕΣ η ίδια η διοίκηση. Οφείλει πρωτίστως να αναλογιστεί τις ευθύνες της, κάνοντας την αυτοκριτική της, και να χτιστεί και να οργανωθεί ο Ολυμπιακός σε ΝΕΕΣ και ΣΤΑΘΕΡΕΣ βάσεις με το που τελειώσει η φετινή αγωνιστική περίοδος. Όπερ σημαίνει να επαναφέρει την παραδοσιακή ολυμπιακή νοοτροπία, να κάνει τους πάντες να καταλάβουν ποιός είναι ο Ολυμπιακός και τις αρχές που πρεσβεύει. Αυτό ειδικά πρέπει να το καταλάβουν από τους σκάουτερ και τους δημοσιογράφους μέχρι το επιτελείο και τους παίκτες. Τέλος σε οποιαδήποτε φαινόμενα αδιαφορίας, συγκάλυψης ή δημιουργίας οποιασδήποτε εσωτερικής διχόνοιας. Να καταλάβουν ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι απλά σούπερ μάρκετ ή για τους παίκτες η ευκαιρία για προβολή στους σκάουτερς του εξωτερικού αλλά σύλλογος με ιστορία και παρακαταθήκη σε όλα τα επίπεδα. Στο αγωνιστικό κομμάτι συνεπάγεται με την δημιουργία σωστού σχεδιασμού. Να κάνει τις απαραίτητες μεταγραφικές κινήσεις. Με αυτό εννοούμε να ξεσκαρτάρει όποιες "σαβούρες" υπάρχουν, να στηρίξει έμπρακτα νεαρούς παίκτες και να φέρει παίκτες επιπέδου στις θέσεις που υπάρχουν τρανταχτά κενά, ώστε να πλαισιώσει τον Ρομπέρτο, τον Τσόρι και όποιους άλλους παίκτες αξίζουν να φορούν τα ερυθρόλευκα.

Κύριε Μαρινάκη δεν αρκεί μόνο να υπόσχεσαι όνειρα αλλά να τα υλοποιήσεις.