ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΕΙΝΑΙ ...

Γράφει ο ΑΝΤΙ-ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ...

Αφήνουμε στην άκρη τα αμιγώς ποδοσφαιρικά περί τεχνικών αναλύσεων διότι οφείλουμε να συζητήσουμε ένα θέμα που απασχολεί την ελληνική ποδοσφαιρική επικαιρότητα και φέτος ειδικά το ακούμε σε καθημερινή βάση. Αναφερόμαστε φυσικά στο θέμα της περιβόητης εξυγίανσης. Τί είναι ακριβώς η εξυγίανση στον χώρο του ελληνικού αθλητισμού, πόσο μάλλον στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου? Ερώτημα που έχει πολλές πιθανές απαντήσεις. Μέσα από αυτό το άρθρο όμως θα προσπαθήσουμε να κάνουμε έναν διαχωρισμό σχετικά με τον όρο "εξυγίανση" στο ποδόσφαιρο ως προς την πραγματική του υπόσταση.
Πολλές ερμηνείες ακούμε όλη την φετινή χρονιά για την εξυγίανση από διάφορους, ανάμεσά τους και τους περίφημους "εξυγιαντές", κατά κόσμον τους γνωστούς-άγνωστους "αντικειμενικούς". Εδώ βρίσκεται η ουσία του θέματος και η πραγματικότητα. Με άλλα λόγια τί είναι και τί δεν είναι εξυγίανση.

Καταρχάς, εξυγίανση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο πόλεμος λάσπης και προπαγάνδας νυχθημερόν από τα διάφορα ΜΜΕ, από όλους εκείνους που ξαφνικά άρχισαν να κόπτονται για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου και το μόνο που κάνουν είναι αποκλειστικά να κατηγορούν μία κατεύθυνση, δηλαδή τον Ολυμπιακό, χωρίς να έχουν κάνει ποτέ την δική τους αυτοκριτική. Κουβαλούν την γνωστή νοοτροπία του "για όλα φταίει κάποιος άλλος, ποτέ εμείς". Η κριτική από την προπαγάνδα απέχει έτη φωτός. Εξυγίανση επομένως δεν είναι να φύγει από την μέση ο Ολυμπιακός, κάτι που δεκαετίες προσπαθούν να πράξουν ανεπιτυχώς οι "αντικειμενικοί", αλλά να αναλογιστούν όλοι τα λάθη τους και να τα διορθώσουν.

Επίσης, εξυγίανση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η επιθυμία να γκρεμίσεις τον ισχυρό με κάθε μέσο, κυρίως αθέμιτο, με σκοπό να γίνεις χαλίφης στην θέση του χαλίφη. Αν νομίσατε ότι οι "εξυγιαντές" ενδιαφέρονται πραγματικά για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάνετε τεράστιο λάθος. Η κατά τα λεγόμενά τους ισονομία για την οποία ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται, αποτελεί καθαρά προϊόν μυθοπλασίας.

Παράλληλα, εξυγίανση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να παρουσιάζονται μονόπλευρα βασικά ζητήματα με προεκτάσεις στο σύνολο της κοινωνίας, όπως αυτό της βίας. Πολύ χειρότερο είναι η υποκρισία στο ζήτημα της βίας. Το παράδοξο είναι να αναρωτιούνται για την ύπαρξη της βίας οι ίδιοι που μέσα από τα γραπτά τους πυροδοτούν αυτή την μάστιγα και χαϊδολογούν τον κάθε χούλιγκαν. Δηλαδή φτάσαμε σε σημείο να μιλούν για ηθική οι ανήθικοι! Επίσης, στο φαινόμενο της βίας στα γήπεδα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε πως δεν υπάρχει απόχρωση. Η βία απ' όπου κι αν προέρχεται είναι εξίσου καταδικαστέα. Ο λόγος που αναφέρω το τελευταίο οφείλεται σε μια νέα μόδα που επικρατεί στα διάφορα πάνελ αθλητικών εκπομπών, εκεί όπου οι κουστουμάτοι "κύριοι" κατατάσσουν τα επεισόδια σε κλίμακα! Πόσο πιο χαμηλά θα καταλήξουμε σαν χώρα...

Εξυγίανση λοιπόν δεν είναι τίποτα απ' όσα αναφέραμε πιο πάνω. Το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός είναι καθρέφτης της κοινωνίας που ζούμε. Εφόσον στις ημέρες που ζούμε η κοινωνία μας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να βρεθεί ως εξαίρεση. Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η εξυγίανση μπορεί να βρεθεί απλά. Πώς? Μέσω της ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Η εξυγίανση είναι συνώνυμη με την λέξη ΠΑΙΔΕΙΑ. Διαπαιδαγώγηση με άλλα λόγια, καλλιέργεια του ίδιου ατόμου, διάπλαση χαρακτήρα και νου. Παιδεία χρειάζονται οι πολίτες αυτής της χώρας για να προχωρήσει κάθε τι μπροστά και να προοδεύσει. Ακόμα και το ποδόσφαιρο. Μέσα από την σωστή παιδεία θα αποκτήσουν τα άτομα τις αξίες του σεβασμού προς τον αντίπαλο, την ευγενή άμιλλα σε συνδυασμό με την ευθυκρισία και την ικανότητα να διαχωρίζουν το σωστό από το λάθος ώστε να μην πέφτουν θύματα αυτών που κάνουν το άσπρο μαύρο και αντίστροφα. Να έχει ο καθένας την δυνατότητα να σκέφτεται, να κρίνει από μόνος του, ανεπηρέαστος, να μην εξαρτάται από απόψεις άλλων και να μην "τρώει αμάσητο" ό,τι του δίνουν οι άλλοι. Η δική του άποψη να έχει προτεραιότητα και οι άλλες να έπονται ως συμπλήρωμα. 

ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ=ΠΑΙΔΕΙΑ. Μόνο μέσα από την παιδεία του κάθε ατόμου ξεχωριστά θα χτιστεί όλο το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου σε στέρεες, υγιείς βάσεις. Η πνευματική καλλιέργεια θα αποβάλλει τις σάπιες νοοτροπίες που έχουν ριζώσει βαθιά στον τόπο μας, μέσω των οποίων οι επίδοξοι "σωτήρες" προσπαθούν να φέρουν την αλλαγή. Με λάσπη και προπαγάνδα κανένας στην παγκόσμια ιστορία δεν έσωσε την κατάσταση. Η εξυγίανση ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Αν δεν αλλάξουμε εμείς εσωτερικά σαν άτομα, δεν μπορούμε να περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος εκεί έξω. Εξυγίανση είμαστε εμείς.

Καλό Πάσχα σε όλους.